Informacje ogólne
Definicja
- Odra to wysoce zakaźna, gorączkowa choroba wirusowa, która zazwyczaj ma ostry przebieg, może prowadzić do przewlekłego przebiegu, a w rzadkich przypadkach doprowadzić do ciężkich powikłań.
- klasyczny przebieg dwufazowy składający się z fazy kataralnej i fazy wysypki
- Szczepienie zapewnia wysoce skuteczną ochronę przed chorobą.
Częstość występowania
- Odra występuje na całym świecie i jest przyczyną wysokiej śmiertelności dzieci, zwłaszcza w krajach rozwijających się.
- Świat: W 2018 roku z powodu odry zmarło ponad 140 000 osób, przede wszystkim dzieci poniżej 5. roku życia.
- Europa: W 2018 roku na odrę zachorowało 89 000 osób, około 60% było hospitalizowanych, a 74 osoby zmarły.
- Polska: W 2019 r. wystąpił epidemiczny wzrost zachorowań (1502 przypadki odry), po blisko 10-letnim okresie bardzo dobrze kontrolowanej choroby.1-2
- Liczba przypadków zachorowań na odrę znacznie się zmniejszyła dzięki globalnym i krajowym wysiłkom na rzecz ograniczenia pandemii COVID-19.
- W 2020 r. w Polsce odnotowano jedynie 29 przypadków odry.1
- Szczepienie
- Globalny wskaźnik wyszczepialności w przypadku pierwszego szczepienia przeciwko odrze wynosi 84%, a w przypadku drugiego szczepienia 70% (stan na 2020 r.).
- W Polsce: Wg danych Państwowego Zakładu Higieny na przestrzeni ostatniej dekady wyszczepialność odry w Polsce stale spada, i w 2021 r. wynosiła dla pierwszej dawki 91,9%, w dla drugiej 84,6%. Z wstępnych danych za 2022 rok wynika, że stan zaszczepienia dla pierwszej dawki MMR wynosi 90,9%.
23
Etiologia i patogeneza
Patogeny
- Chorobotwórczy dla człowieka wirus RNA należący do rodzaju Morbillivirus i rodziny Paramyxoviridae.
Rezerwuar
- Naturalnym rezerwuarem wirusa odry są osoby zakażone i ciężko chore. Wirus utrzymuje się tak długo, jak długo wystarczająca liczba podatnych osób pozwala na krążenie patogenu.
- Ponieważ człowiek jest jedynym żywicielem wirusa odry, patogen jest w znacznym stopniu stabilny antygenowo i dostępna jest odpowiednia szczepionka, możliwe jest skuteczne zapobieganie chorobie. aż do jej wyeliminowania na całym świecie.
- Szacuje się, że any trwale przerwać transmisję endemiczną i stworzyć ochronę populacji (odporność zbiorowiskowa/ stadna), potrzebna jest odporność populacji na odrę na poziomie około 95%.
Droga zakażenia
- Wirusy odry przenoszone są drogą powietrzno-kropelkową (wdychanie zakaźnych kropli z dróg oddechowych przy mówieniu, kaszlu, kichaniu), a także przez bezpośredni kontakt z zakaźnymi wydzielinami z nosa lub gardła.
- Wirus odry prowadzi do zakażenia nawet przy krótkiej ekspozycji i wywołuje objawy kliniczne u prawie wszystkich niechronionych osób zakażonych.
- Osoba, która wcześniej nie chorowała na odrę i nie była szczepiona przeciw odrze jest podatna na zakażenie i w przypadku styczności z osobą chorą ulegnie zakażeniu z prawdopodobieństwem wynoszącym ok. 98%.
34
- Osoba, która wcześniej nie chorowała na odrę i nie była szczepiona przeciw odrze jest podatna na zakażenie i w przypadku styczności z osobą chorą ulegnie zakażeniu z prawdopodobieństwem wynoszącym ok. 98%.
Zakaźność
- Zakaźność zaczyna się już 4 dni przed pojawieniem się wysypki i trwa do 4 dni po jej pojawieniu się.
- Jest ona największa bezpośrednio przed pojawieniem się wykwitów.
- Lekarz ma obowiązek zgłoszenia zachorowania na odrę, zgłoszenie telefonicznie oraz druk ZLK-1 w wersji papierowej lub poprzez gabinet.gov.pl
45
Czynniki predysponujące
- Brak lub niewystarczająca liczba dawek szczepień
- U nieszczepionych dzieci ryzyko zachorowania na odrę w ciągu pierwszych 10 lat życia jest zwiększona około 300 razy.
- Gęste zaludnienie
- Niedobór odporności
ICD-10
- B05 Odra
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- W większości przypadków rozpoznanie kliniczne jest możliwe na podstawie charakterystycznego obrazu klinicznego i wywiadu lekarskiego (niewystarczający stan zaszczepienia, przypadki w najbliższym otoczeniu).
- WHO wyznaczyło cel eliminacji odry, w programie uczestniczy także Polska. Dlatego w podejrzanym przypadku, w uzgodnieniu z Państwową Inspekcją Sanitarną, wykonywane są badania laboratoryjne.
- Przy podejrzeniu odry przesłany jest odpowiedni materiał (wymaz z gardła, mocz, ew. badanie serologiczne) do laboratorium, które może przeprowadzić diagnostykę i w razie potrzeby genotypowanie.
Diagnostyka różnicowa
- Inne przyczyny wysypki, gorączki lub zapalenia spojówek, w tym:
- różyczka
- rumień zakaźny
- mononukleoza zakaźna (szczególnie po podaniu ampicyliny i amoksycyliny)
- szkarlatyna (płonica)
- inne zakażenia wirusowe
- wysypka wywołana przez leki
Wywiad lekarski
- Status szczepienia
- Uwaga: Ochrona przez przeciwciała matczyne trwa tylko przez 3–4 miesiące!
- Pierwszą dawkę szczepienia podaje się dopiero w wieku 13–15 miesięcy.
- W okresie od 4. do 13. miesiąca życia występuje faza szczególnego narażenia.
- Kontakt ze źródłem zakażenia?
- definicja kontaktu z odrą
- każdy bezpośredni kontakt z osobami chorymi na odrę w fazie zakażenia (3–5 dni przed do 3 dni po pojawieniu się wysypki)
- przebywanie w pomieszczeniu, w którym wcześniej przebywała osoba chora na odrę przez
- definicja kontaktu z odrą
- Gorączka lub inne objawy zakażenia przed wysypką?
- Leczenie cytostatykami lub innymi lekami immunosupresyjnymi?
- Uwaga: Może doprowadzić do przebiegu zagrażającego życiu!
- Przyjmowanie leków?
- Niektóre wysypki polekowe mocno przypominają odrę.
- Ciąża?
- zwiększone ryzyko powikłanego przebiegu w ciąży
- może prowadzić do przedwczesnego porodu lub poronienia
Badanie przedmiotowe
Faza prodromalna (zwiastunkowa)/faza kataralna
- Gorączka, nawet do 40°C
- Zapalenie spojówek z zaczerwienieniem oczu i światłowstrętem
- Objawy przeziębienia, niedrożność nosa, kichanie i ból gardła
- Nieproduktywny kaszel (suchy)
- Stosunkowo zły stan ogólny
-
Plamki Koplika patognomoniczne w przypadku odryPlamki Koplika, początek (źródło obrazu: CDC)
- wykwity na błonach śluzowych jamy ustnej
- różowo-czerwone plamki z białawym środkiem przypominające "ziarna piasku lub ryżu" na rumieniowym podłożu
Faza wysypki, zwykle w 2–4 dniu po fazie prodromalnej
- Wysypka plamisto-grudkowa, brązowo-różowe zlewające się plamy, które zaczynają się na twarzy i za uszami, rozprzestrzeniają się na ciele i utrzymują się przez 4–7 dni.
Odra, typowa wysypka - Wysypka zaczyna blednąć i zanikać po upływie 3–7 dni, w takiej samej kolejności, w jakiej się pojawiła
56 - Po ustąpieniu często obserwuje się złuszczanie naskórka przypominające otręby
- W 5–7 dniu choroby następuje spadek temperatury.
Badania uzupełniające w opiece specjalistycznej
- Diagnostyka laboratoryjna ostrego zakażenia wirusem odry powinna polegać na wykryciu genomu wirusa odry metodą RT-PCR z wymazu z gardła lub moczu w ciągu pierwszych 7 dni od wystąpienia objawów (możliwe tylko w wyspecjalizowanych ośrodkach).
- Wymaz z gardła jest dodatni przez około 7 dni od wystąpienia objawów.
- Wirus może być wykryty w moczu od 3. dnia do ok. 10. dnia.
- Wykrywanie odry wyłącznie za pomocą badania serologicznego IgM nie jest już zalecane, ponieważ IgM odry jest wykrywalne w pierwszych 3 dniach choroby tylko w niecałych 70% przypadków.
- Ponadto pozytywna wartość predykcyjna wykrywania IgM odry zmniejsza się w okresie spadku liczby zachorowań, co zwiększa prawdopodobieństwo uzyskania fałszywie dodatnich wyników.
- Dlatego wykrywanie odry powinno odbywać się przede wszystkim za pomocą metody PCR.
Wskazania do skierowania do hospitalizacji
- Hospitalizacja może być wskazana w przypadku znacznego pogorszenia stanu ogólnego.
Obowiązek zgłaszania do PSSE
- Lekarz ma obowiązek zgłaszenia podejrzenia lub rozpoznania odry telefonicznie oraz składaując druk ZLK-1 w wersji papierowej lub poprzez gabinet.gov.pl
45
Leczenie
Cele terapii
- Łagodzenie objawów
- Uniknięcie powikłań
Ogólne informacje o terapii
- Leczenie objawowe i przyjmowanie płynów
- Nie ma skutecznego leku przeciwwirusowego przeciwko wirusowi z rodzaju Morbillivirus.
- W ciężkich postaciach związanych z zakażeniem wirusem (a nie powikłań bakteryjnych) można rozważyć zastosowanie rybawiryny, 15–20 mg/kg mc. w dawkach podzielonych przez 5–7 dni.
56 - Antybiotyki są wskazane w przypadku wtórnych zakażeń bakteryjnych (np. zapalenia ucha środkowego- lub zapalenia płuc).
- Witamina A
- może zmniejszać śmiertelność u dzieci w wieku od 6 miesięcy do 5 lat, jeżeli występuje niedobór witaminy A
Zalecenia dla pacjentów
- Osoby z potwierdzoną odrą powinny pozostać w domu do 4. dnia po wystąpieniu wysypki i unikać kontaktu z osobami, których status szczepień nie został wyjaśniony i nie można założyć ochrony przed odrą.
Farmakoterapia
- Terapia objawowa
- przyjmowanie odpowiedniej ilości płynów
- w razie potrzeby leczenie przeciwgorączkowe i przeciwbólowe
- np. ibuprofen zawiesina/ tabletki w dawce dostosowanej do masy ciała
- Wszelkie wtórne zakażenia bakteryjne leczy się za pomocą antybiotyków.
- Możliwe jest zmniejszenie częstości występowania niektórych powikłań bakteryjnych (zapalenia ucha środkowego, zapalenia migdałków oraz zapalenia płuc) poprzez profilaktyczne stosowanie antybiotyków.
67
- niejasny dobór preparatów i czas prowadzenia terapii do stosowania profilaktycznego
- Możliwe jest zmniejszenie częstości występowania niektórych powikłań bakteryjnych (zapalenia ucha środkowego, zapalenia migdałków oraz zapalenia płuc) poprzez profilaktyczne stosowanie antybiotyków.
- Witamina A (200 000 j.m. doustnie przez 2 kolejne dni) może zmniejszyć śmiertelność ogólną oraz śmiertelność z powodu zapalenia płuc u dzieci poniżej 2. roku życia.
78
- dotyczy rejonów z wysoką częstością występowania niedoboru witaminy A
Szczepienia/zapobieganie
Szczepionka
- Szczepionka przeciwko odrze jest żywą szczepionką z atenuowanymi wirusami odry.
- W Polsce stosowana jest szczepionka skojarzona przeciwko odrze, śwince, i różyczce (MMR).
- W innych krajach, np. w Niemczech, jest dostępna także szczepionka skojarzona ze szczepionką przeciwko śwince, i różyczce i ospie wietrznej (MMRV).
Wskazania do szczepienia
Dzieci
- Zgodnie z kalendarzem szczepień małe dzieci powinny otrzymać pierwsze szczepienie MMR w wieku 13–15 miesięcy.
- Drugie szczepienie powinno być wykonane w 6. roku życia.
Dorośli
- Szczepienia przeciw odrze osób dorosłych w programie szczepień ochronnych są wymieniane w grupie szczepień zalecanych (odpłatność pacjenta).
- W przypadku udokumentowania podania dwóch dawek szczepionki nie ma potrzeby powtarzania szczepienia ani podawania kolejnej dawki szczepionki.
- Jeżeli osoba dorosła nie wie czy przebyła szczepienia przeciw odrze powinna się zaszczepić; potencjalny status odporności przeciw odrze ustala się na podstawie dokumentacji medycznej (przebyte choroby zakaźne, historii szczepień zapisanej w książeczce zdrowia).
- Szczepienie obejmuje podanie dwóch dawek skojarzonej szczepionki MMR w odstępie 4 tygodni lub dłuższym.
- Uzupełnienie szczepień przeciw odrze zaleca się przede wszystkim osobom nieudpornionym, które mają na co dzień kontakt z dziećmi
89 lub wykonują zawody w następujących obszarach działalności:- placówki medyczne, w tym placówki, w których wykonuje się inne zawody związane z ochroną zdrowia ludności
- działalność wymagająca kontaktu z potencjalnie zakaźnym materiałem
- zakłady opieki zdrowotnej i społecznej
- placówki środowiskowe
- obiekty służące do wspólnego zakwaterowania uchodźców
- szkolnictwo techniczne, zawodowe i wyższe
Skuteczność szczepień
- Ogólnie szacuje się, że ryzyko zachorowania na odrę przez nieszczepione dzieci w ciągu pierwszych 10 lat życia wynosi 1–2%.
- Pozostałe dzieci korzystają z odporności zbiorowej, ponieważ większość osób z ich otoczenia jest zaszczepiona.
- W przypadku dzieci zaszczepionych ryzyko zachorowania jest około 300 razy mniejsze i wynosi 0,005%.
- Około 8% dzieci zaszczepionych nie jest odpornych na odrę po pierwszym szczepieniu.
- Skuteczność drugiej dawki szczepionki MMR wynosi 98–99%.
- Drugie szczepienie nie jest szczepieniem przypominającym, ale pomaga chronić przed chorobą osoby, które nie były jeszcze uodpornione po pierwszym szczepieniu.
Profilaktyka poekspozycyjna
- Po kontakcie z osobami chorymi na odrę, osoby nieszczepione od 9 miesiąca życia lub zaszczepione tylko raz w dzieciństwie, bądź osoby o niejasnym statusie szczepienia powinny być zaszczepione przeciwko odrze dawką szczepionki w ciągu 3 dni, o ile to możliwe.
- Niemowlęta w wieku 6–8 miesięcy- można rozważyć czynne uodpornienie za pomocą szczepionki MMR (zastosowanie poza wskazaniami rejestracyjnymi do 8 miesiąca życia).
- Podanie immunoglobulin w ciągu 7 dni od kontaktu może znacznie zmniejszyć ryzyko zachorowania na odrę.
910 - Profilaktyka poekspozycyjna przeciwko odrze z zastosowaniem standardowych immunoglobulin powinna być wdrożona lub rozważana u następujących osób z grupy ryzyka (zastosowanie poza wskazaniami rejestracyjnymi):
- niemowlęta w wieku 6-12 miesięcy
- kobiety w ciąży, które nie były poddane podwójnemu szczepieniu i nie mają dodatniego miana przeciwciał IgG
- pacjenci z ciężkim niedoborem odporności
- Immunoglobuliny należy podać jak najszybciej, optymalnie w ciągu 6 dni, dożylne w dawce 1 x 400 mg/kg masy ciała
- Po podaniu immunoglobuliny szczepienie MMR nie jest bezpieczne i skuteczne przez 8 miesięcy i powinno być wykonywane dopiero po tym czasie.
Przeciwwskazania
- Medyczne przeciwwskazania do szczepienia MMR to na ogół:
- wysoka gorączka (>38,5°C) lub ostra, ciężka choroba
- ciąża (należy unikać ciąży przez 4 tygodnie po szczepieniu MMR)
- poważne zaburzenia układu odpornościowego
- Atenuowane, ale zdolne do replikacji wirusy zawarte w szczepionce MMR mogą się niekontrolowanie namnażać i tym samym wywoływać ciężkie, a w pojedynczych przypadkach nawet śmiertelne zakażenia.
- Z drugiej strony, pacjenci z upośledzonym układem odpornościowym mogą mieć również zwiększone ryzyko ciężkiego przebiegu odry, świnki lub różyczki i mogą odnieść szczególne korzyści ze szczepienia.
- Szczepienie może być zatem rozważane u pacjentów z niektórymi postaciami niedoborów odporności po konsultacjach z leczącymi ich specjalistami, jeśli korzyści ze szczepienia przeważają nad ryzykiem.
- znane uczulenie na składniki szczepionki
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
- Typowy dwufazowy przebieg z fazą prodromalną/fazą kataralną i fazą wysypki.
- Zwykle choroba o łagodnym lub umiarkowanie ciężkim przebiegu
- Ryzyko ciężkiego przebiegu i powikłań u niedożywionych małych dzieci (zwłaszcza z niedoborem witaminy A) lub u pacjentów z niedoborem odporności oraz ciężarnych.
56
Powikłania
- Zwiększone ryzyko powikłań u niemowląt i pacjentów w wieku powyżej 20 lat (zwłaszcza niedożywionych i z niedoborami odporności komórkowej)
56 - Ostre poinfekcyjne zapalenie mózgu (w około 1 na 1000 przypadków)
- najczęściej jako ostre zapalenie demielinizacyjne (ADEM- acute demyelinizing encophelomyelitis)
56 - około 1-14 dni po wystąpieniu wysypki, początek z bólem głowy, gorączką i zaburzeniami świadomości, aż do śpiączki
- śmiertelne u około 10–20% osób dotkniętych chorobą.
- U około 25% występują trwałe następstwa neurologiczne.
56
- najczęściej jako ostre zapalenie demielinizacyjne (ADEM- acute demyelinizing encophelomyelitis)
- Tymczasowy niedobór odporności po odrze może prowadzić do innych chorób, takich jak biegunka, zapalenie ucha środkowego (7-9%), zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc (1-6%).
56 - Jako późne następstwo po latach może wystąpić również tzw. podostre stwardniające zapalenie mózgu (SSPE- subacute sclerosing panencephalitis) – ciężka i zawsze śmiertelna choroba mózgu.
- ryzyko u dzieci, które w pierwszym roku życia chorowały na odrę: 1,7 przypadków SSPE na 1000 przypadków odry
- rozwija się na ogół kilka lub kilkanaście lat po zachorowaniu na odrę (mediana 7 lat)
56
Działania niepożądane szczepionek
- W przeglądzie Cochrane stwierdzono, że profil bezpieczeństwa i skuteczności szczepionek uzasadnia istniejące populacyjne programy szczepień przeciwko odrze, śwince i różyczce.
1011 - Częste
- reakcje miejscowe w miejscu wstrzyknięcia, takie jak zaczerwienienie, obrzęk i ból
wysypka wywołana szczepieniem przeciwko odrze
- objawy ogólne, takie jak ból głowy, omdlenie i gorączka
- wysypka u około 5% zaszczepionych osób w 2. tygodniu po szczepieniu (potocznie: odra poszczepienna)
- bóle stawów u około 1% zaszczepionych osób, zwłaszcza dorosłych
- reakcje miejscowe w miejscu wstrzyknięcia, takie jak zaczerwienienie, obrzęk i ból
- Rzadkie
- Szczepienia zwiększają podstawowe ryzyko wystąpienia drgawek gorączkowych o około 10% u dzieci w wieku od 10 do 24 miesięcy.
- Na każde 1000 dawek obserwuje się 3–8 dodatkowych drgawek gorączkowych w wyniku szczepień.
- idiopatyczna plamica małopłytkowa (ITP- idiopathic thrombocytopenia) u 3 z 100 000 zaszczepionych w ciągu 2 miesięcy od pierwszego szczepienia
- Szczepienia zwiększają podstawowe ryzyko wystąpienia drgawek gorączkowych o około 10% u dzieci w wieku od 10 do 24 miesięcy.
- Potwierdzono, że szczepienie MMR lub monowalentne żywe szczepienie przeciwko odrze nie jest związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia autyzmu.
1112
Rokowanie
- Śmiertelność z powodu odry w krajach rozwiniętych wynosi od 1:1000 do 1:2000 przypadków.
- Najwyższa śmiertelność u niemowląt w wieku 4–12 miesięcy i dzieci z obniżoną odpornością (np. z powodu HIV).
1213 - Negatywne czynniki prognostyczne
56,1213
- wiek 20 lat i więcej
- immunosupresja
- niedożywienie
- niedobór witaminy A
- brak/niewystarczająca ochrona poszczepienna
Informacje dla pacjentów
Informacje dla pacjentów w Deximed
Ilustracje

Początkowe plamki Koplika (źródło obrazu: CDC)

Plamki Koplika 3. dzień

Odra

Odra, typowa wysypka

Odra, faza wysypki (źródło obrazu: CDC)

Wysypka odro-podobna wywołana szczepieniem MMR
Źródła
Piśmiennictwo
- Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - Państwowy Zakład Higieny, Państwowy Instytut Badawczy. (2021). Choroby zakaźne i zatrucia w Polsce w 2020 roku. ISSN1643-8655 wwwold.pzh.gov.pl
- Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Jak wiele zachorowań na odrę występuje obecnie w Polsce? https://szczepienia.pzh.gov.pl/faq/jak-wiele-zachorowan-na-odre-wystepuje- obecnie-w-polsce/ (dostęp: 18.09.2023). szczepienia.pzh.gov.pl
- Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Jaki jest stan zaszczepienia przeciw odrze w Polsce? https://szczepienia.pzh.gov.pl/faq/jaki-jest-stan-zaszczepienia-przeciw-odrze-w-polsce/ (dostęp 22.09.2023) szczepienia.pzh.gov.pl
- Stacje sanitarno-epidemiologiczne. Odra - wytyczne. https://www.gov.pl/web/wsse-szczecin/oddzial-epidemilogii-odra-wytyczne [dostęp 22.09.2023] www.gov.pl
- Wykaz zakażeń i chorób zakaźnych, w przypadku których podejrzenia lub rozpoznania zakażenia, choroby zakaźnej lub zgonu z ich powodu dokonuje się zgłoszenia z uwzględnieniem obowiązującego druku i formy zgłoszenia – zgodny z Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 10 grudnia 2019 r. w sprawie zgłaszania podejrzeń i rozpoznań zakażeń, chorób zakaźnych oraz zgonów z ich powodu. www.gov.pl
- Szenborn L., Sawiec P., "Odra" w Gajewski P. (red.), Interna Szczeklika, Wyd.13, Kraków : Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2022 www.mp.pl
- Kabra SK, Lodha R. Antibiotics for preventing complications in children with measles. Cochrane Database of Systematic Reviews 2013, Issue 8. Art. No.: CD001477. DOI: 10.1002/14651858.CD001477.pub4 DOI
- Yang HM, Mao M, Wan C. Vitamin A for treating measles in children. Cochrane Database of Systematic Reviews 2005. www.cochranelibrary.com
- Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Czy osoby dorosłe mogą zaszczepić się przeciw odrze? https://szczepienia.pzh.gov.pl/faq/czy-osoby-dorosle-moga-zaszczepic-sie-przeciw- odrze/ (dostęp: 18.09.2023). szczepienia.pzh.gov.pl
- Young MK, Nimmo GR, Cripps AW, Jones MA. Post-exposure passive immunisation for preventing measles. Cochrane Database of Systematic Reviews 2014, Issue 4. Art. No.: CD010056. DOI: 10.1002/14651858.CD010056.pub2 DOI
- Di Pietrantonj C, Rivetti A, Marchione P, et al. Vaccines for measles, mumps, rubella, and varicella in children. Cochrane Database of Systematic Reviews 2020. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Hviid A, Hansen JV, Frisch M, Melbye M. Measles, Mumps, Rubella Vaccination and Autism: A Nationwide Cohort Study. Ann Intern Med 2019. pmid:30831578. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Chen SSP. Measles. Medscape, last updated Jun 06, 2019. emedicine.medscape.com
Autorzy
- Tomasz Tomasik, Dr hab. n. med., Prof. UJ, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum (recenzent)
- Adam Windak, Prof dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum (redaktor)
- Lino Witte, dr n. med., lekarz w trakcie specjalizacji z medycyny ogólnej, Münster