Informacje ogólne
Definicja
- Zapalenie gruczołów ślinowych, zarówno ostre w wyniku zakażeń bakteryjnych lub wirusowych, przewlekłe w wyniku kamicy, zwężenia lub procesów immunopatologicznych, jak i nawracające1
- Najczęściej dotknięta jest ślinianka przyuszna (parotitis), a następnie podżuchwowa (sialoadenitis submandibularis) i podjęzykowa (
sialodenitissialoadenitis sublingualis). - Zapalenia gruczołów ślinowych są dzielone na: zapalenia miąższu (sialadenitis) i zapalenie przewodów wyprowadzających (sialodochoitis).
Epidemiologia
- Częściej występuje u starszych lub bardzo młodych pacjentów.
- Świnka występuje obecnie rzadziej dzięki szczepieniom.
- Przewlekłe zapalenie ślinianek występuje częściej u dorosłych.
- Zespół Sjögrena występuje z częstością od 0,5%-5% populacji, a u wielu osób dotkniętych chorobą występuje zajęcie gruczołów ślinowych.2
Patofizjologia
- Ślina jest złożoną mieszaniną wody, elektrolitów, enzymów i makrocząsteczek, które razem pełnią kilka ważnych funkcji.3
- nawilżanie błon śluzowych w celu ułatwienia przełykania i wspomagania trawienia4
- trawienie skrobi przez amylazę w ślinie
- modulacja smaku
- ochrona przed próchnicą
- obrona przed patogenami
- Największymi gruczołami ślinowymi są:
- ślinianka przyuszna
- ślinianka podżuchwowa
- ślinianka podjęzykowa
- Mniejsze ślinianki znajdują się w błonie śluzowej warg, języka, jamy ustnej i gardła.
Etiologia i patogeneza
Ostre zapalenie ślinianek
- Najczęściej dotyczy ślinianki podżuchwowej lub ślinianki przyusznej.
- Najczęściej wywołują je gronkowce lub paciorkowce, ale mogą też wystąpić inne bakterie.
- inne bakteryjne zakażenia: gruźlica, promienica (aktynomikoza), choroba kociego pazura2
- Droga zakażenia najczęściej wstępująca od strony jamy ustnej, rzadziej krwiopochodna lub limfopochodna.5
- Czynnikami sprzyjającymi są zastój śliny spowodowany kamicą ślinianek lub zmniejszenie wydzielania śliny w przebiegu odwodnienia.1
- Patogenami wirusowymi mogą być: wirus Epsteina-Barr, wirus herpes HHV-6, wirus świnki lub CMV.6
- Świnka = nagminne zapalenie ślinianek (parotitis epidemica), jest typową chorobą zakaźną wieku dziecięcego.
- Dodatkowo może wystąpić wzrost temperatury ciała, zapalenie trzustki, jąder i jajników, a także zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz mózgu.2
- Również w przebiegu infekcji wirusem SARS-CoV-2 może wystąpić zapalenie ślinianek.7-8
- Świnka = nagminne zapalenie ślinianek (parotitis epidemica), jest typową chorobą zakaźną wieku dziecięcego.
Przewlekłe zapalenie ślinianek
- W niektórych przypadkach ostre zapalenie ślinianek może przechodzić w przewlekłe zapalenie ślinianek.
- W zakażeniu HIV klasycznym objawem może być obustronne powiększenie ślinianek spowodowane naciekami limfatycznymi.1
- Jest to zwykle spowodowane niedrożnością przewodów ślinowych wywołaną przez kamienie ślinowe, zwężenia przewodów ślinowych, blizny, ciała obce lub zewnętrzny ucisk przez guz.3
- Istnieje przewlekłe stwardniejące zapalenie ślinianek (guz Küttnera) związane z IgG4.9-10
- Choroba Mikulicza jest idiopatycznym, obustronnym, bezbolesnym powiększeniem gruczołów łzowych, przyusznic oraz ślinianek podżuchwowych.11
- Choroba jest zaliczana do chorób IgG4-zależnych.
- Choroba Mikulicza jest idiopatycznym, obustronnym, bezbolesnym powiększeniem gruczołów łzowych, przyusznic oraz ślinianek podżuchwowych.11
- Ponadto istnieją choroby autoimmunologiczne, takie jak zespół Sjögrena lub zespół Heerfordta, które mogą obejmować ślinianki.
- Napromienianie 131-I (radiojodem) może również prowadzić do przewlekłego zapalenia ślinianek.
Czynniki predysponujące
- Odwodnienie
- Niedożywienie
- Immunosupresja
- Choroby przewlekłe takie jak cukrzyca, niedoczynność tarczycy, choroby nerek, HIV
- Zespół Sjögrena
- Przyjmowanie leków antycholinergicznych
- Brak higieny jamy ustnej
- Częste wymioty, na przykład w przebiegu takich chorób jak żarłoczność psychiczna (bulimia nervosa) lub jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa)
ICD-10
- K11 Choroby gruczołów ślinowych
- K11.0 Zanik gruczołu ślinowego
- K11.1 Przerost gruczołu ślinowego
- K11.2 Zapalenie ślinianki
- K11.3 Ropień gruczołu ślinowego
- K11.4 Przetoka gruczołu ślinowego
- K11.5 Kamica ślinianek
- K11.6 Torbiel śluzowa
- K11.7 Zaburzenia wydzielania śliny
- K11.8 Inne choroby gruczołów ślinowych
- K11.9 Choroby ślinianek, nieokreślone
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Wywiad lekarski
- Badanie przedmiotowe
- Wyniki badań laboratoryjnych i obrazowych
- Choroby towarzyszące
Diagnostyka różnicowa
- Kamica ślinianek
- Świnka (nagminne zapalenie przyusznic)
- Zaburzenia autoimmunologiczne
- Choroba węzłów chłonnych ślinianki przyusznej1:
- Guzy
- Zwężenie przewodu wyprowadzającego
- Ropnie
- Sialoza
- niezapalne powiększenie gruczołów ślinowych w przebiegu schorzeń endokrynologicznych i metabolicznych, takich jak cukrzyca, marskość wątroby, alkoholizm, niedożywienie, awitaminozy, anoreksja, bulimia, okres pokwitania lub menopauza1
Wywiad lekarski
- Ostre zapalenie ślinianek
- nagły obrzęk ślinianki, często jednostronny w przypadku zapalenia o etiologii bakteryjnej, zwykle obustronny w przypadku zapalenia o etiologii wirusowej
- nasilający się ból i obrzęk w czasie spożywania posiłków, możliwe wystąpienie szczękościsku, ból podczas żucia („salivary colic”)
- gorączka
- Przewlekłe zapalenie ślinianek
- nawracające obrzęki, często po jedzeniu
- wcześniejsze operacje lub urazy
- Jeśli obecna jest ślina, zmiana konsystencji lub smaku.
- Często występuje suchość jamy ustnej (xerostomia).
- bruksizm
Badanie przedmiotowe
- Ostre zapalenie ślinianek
- objawy ogólne
- wrażliwa i obrzęknięta ślinianka przy palpacji
- tkliwość i rumień wokół ujścia przewodu wyprowadzającego ślinianki do jamy ustnej
- W przypadku infekcji bakteryjnej w przewodzie może pojawić się wypływ mlecznie zabarwionej śliny lub ropna wydzielina.
- W przypadku infekcji wirusowej brak ropnej wydzieliny.
- Przewlekłe zapalenie ślinianek
- Gruczoł może być powiększony.
- ocena śliny
- Należy zbadać nerwy językowy (nervus lingualis) i twarzowy (nervus facialis).
Badania uzupełniające w praktyce lekarza rodzinnego
- W razie potrzeby parametry stanu zapalnego (morfologia krwi obwodowej, CRP, OB)
- Badanie USG
Diagnostyka specjalistyczna (laryngolog)
- Badanie USG - pierwszy krok diagnostyczny
- Posiew wydzieliny
- Endoskopia przewodu ślinowego (sialoendoskopia)
- Tomografia komputerowa
- najczęstsze narzędzie do oceny złogów5
- Sialografia (należy unikać w ostrej fazie)
- Scyntygrafia ślinianek może ocenić funkcję gruczołu ślinowego.
Wskazania do skierowania do specjalisty
- W przypadku konieczności pogłębienia diagnostyki
- W przypadku niepowodzenia leczenia, nawracających dolegliwości lub konieczności leczenia zabiegowego
Leczenie
Cele leczenia
- Wyeliminowanie zakażenia
- Poprawa wydzielania śliny
Ogólne informacje o leczeniu
- Antybiotyki w przypadku etiologii bakteryjnej
- Należy wykluczyć mechaniczne przyczyny niedrożności: zwężenie, kamica przewodów, guz (obecnie coraz częściej rozpoznaje się łagodne nowotwory ślinianek).12
- Ewentualnie leczenie przyczynowe
Zalecenia dla pacjentów
- Odpowiednia higiena jamy ustnej
- Stymulacja produkcji śliny za pomocą odpowiedniego nawodnienia, stosowania słodyczy (bez cukru) lub gumy do żucia13
- Chłodne okłady mają działanie odkażające i łagodzące ból.
- Ewentualnie masaż gruczołu
Farmakoterapia
- Leczenie przeciwzapalne
- Antybiotykoterapia w przypadku zakażenia o etiologii bakteryjnej
- Przed rozpoczęciem leczenia należy pobrać posiew.
- najczęstsze szczepy powodujące ostre bakteryjne zapalenie ślinianki/ropień12:
- Staphylococcus aureus, Streptococcus viridans i inne paciorkowce, mikrobiota jamy ustnej (bakterie beztlenowe), Peptostreptococcus, bakterie z rodzaju Bacteroides spp.
- leczenie empiryczne I rzutu12:
- kloksacylina 250-500 mg (do 1,0 g) co 6 godzin (dzieci 50-100 mg/kg m.c./dobę w dawkach podzielonych co 6 godzin)
- klindamycyna 300-450 mg co 6-8 godzin
- makrolidy (azytromycyna 500 mg co 24 godziny, klarytromycyna 500 mg co 12 godzin)
- Leczenie II rzutu12:
- amoksycylina z kwasem klawulanowym 500+125mg co 8 godzin lub 875+125mg co 12 godzin
- po uzyskaniu wyniku posiewu ew. dostosowanie terapii na celowaną
- Antybiotykoterapia powinna być stosowana przez 10 dni.
- W bardzo ciężkich przypadkach należy rozważyć terapię dożylną.
- Infekcje wirusowe leczy się wyłącznie objawowo.
- W niektórych przypadkach pomocne mogą być sterydy:
- Wszystkie zespoły IgG4-dodatnie bardzo dobrze odpowiadają na steroidy, a remisja występuje w 98% przypadków.14
Leczenie chirurgiczne
- W wyjątkowych przypadkach dochodzi do rozwoju ropnia.
- W takim przypadku bezwzględnie konieczna jest hospitalizacja celem nacięcia i irygacji (drenażu) jamy ropnia.12
Przewlekłe zapalenie ślinianek
- Przy pierwszym rozpoznaniu zapalenia ślinianki spowodowanego niedrożnością przewodów w pierwszej kolejności należy zastosować leczenie zachowawcze:
- substancje pobudzające wydzielanie śliny - sialagogi (np. pilokarpina, cewimelina, krystaliczna maltoza - stosowane np w zespole Sjögrena15, nawilżanie, płukanie jamy ustnej, rozszerzanie brodawek, masaż gruczołów)
- leczenie przeciwzapalne lub ew. antybiotykoterapia
- Operacja oszczędzająca gruczoły obejmuje nacinanie przewodów, z rekonstrukcją lub bez, interwencyjną sialendoskopię lub pozaustrojową litotrypsję falą uderzeniową.
- Czasami konieczne jest całkowite usunięcie chorej ślinianki.
Powikłania
- Tworzenie się ropni w ostrych stanach zapalnych
- szczególnie duża tendencja u noworodków i niemowląt1
- Powstawanie przetok
- Przewlekłe zapalenie może spowodować bliznowacenie tkanki gruczołowej.
- W efekcie produkcja śliny może być trwale ograniczona.
- Po leczeniu operacyjnym może wystąpić porażenie mięśni twarzy w wyniku uszkodzenia nerwu twarzowego.
Zapobieganie
- Dobra higiena jamy ustnej
- Odpowiednie leczenie zespołu Sjögrena
- Szczepienie MMR wg aktualnego programu szczepień ochronnych16-17, aby zapobiec śwince.
Informacje dla pacjentów
Informacje dla pacjentów w Deximed
Ilustracje

Badanie USG: przewlekłe zmiany zapalne w śliniance podżuchwowej z mikroprzerzutami i zwapnieniem (strzałka) powodującym cienie za nim.

Badanie USG: kamień jest jasny (strzałka) i ma za sobą wyraźny ciemny cień.
Źródła
Piśmiennictwo
- Hassman-Poznańska E. Choroby gruczołów ślinowych. Pediatr Dypl. 2013;17(5):22-26. podyplomie.pl
- Łódzki Program Profilaktyki Nowotworów Głowy i Szyi. Choroby ślinianek. https://profilaktyka.umed.lodz.pl/choroby-slinianek/ (dostęp 24.10.2023) profilaktyka.umed.lodz.pl
- Wilson KF, Meier JD, Ward PD. Salivary gland disorders. Am Fam Physician. 2014 Jun 1;89(11):882-888. PubMed
- Stenner M, Klussmann JP. Current update on established and novel biomarkers in salivary gland carcinoma pathology and the molecular pathways involved. Eur Arch Otorhinolaryngol. 2009;266(3):333–341. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Kopeć T, Wierzbicka M, Szyfter W. Nowe spojrzenie na klasyfikacje przewlekłego zapalenia dużych gruczołów ślinowych i algorytm postepowania [A proposal for the classification of chronic sialadenitis of the major salivary glands with current diagnostic and treatment schedule]. Otolaryngol Pol. 2011;65(3):188-193. doi:10.1016/S0030-6657(11)70673-4 otolaryngologypl.com
- Barskey AE, Juieng P, Whitaker BL, et al. Viruses detected among sporadic cases of parotitis, United States, 20090-2011. J Infect Dis 2013; 208: 1979-86. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Fisher J, Monette DL, Patel KR, Kelley BP, Kennedy M. COVID-19 associated parotitis. Am J Emerg Med. 2021;39:254.e1-254.e3. doi:10.1016/j.ajem.2020.06.059 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Maegawa K, Nishioka H. COVID-19-associated parotitis and sublingual gland sialadenitis. BMJ Case Rep. 2022;15(12):e251730. Published 2022 Dec 19. doi:10.1136/bcr-2022-251730 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Geyer , Ferry , Harris Chronic sclerosing sialadenitis (Küttner tumor) is an IgG4-associated disease. Am J Surg Pathol. 2010 Feb;34(2):202-10 www.ncbi.nlm.nih.gov
- Markowski J, Gierek T, Witkowska M, et al. Guz Küttnera (chronic sclerosing sialadenitis) - rzadka przyczyna powiększenia ślinianki podżuchwowej [Küttner's tumor (chronic sclerosing sialadenitis) - a rare cause of submandibular gland enlargement]. Otolaryngol Pol. 2011;65(4):289-292. doi:10.1016/S0030-6657(11)70693-X doi.org
- Kamiński B. Mikulicz’s disease and Sjögren’s syndrome as the main autoimmune disorders involving salivary glands. Medical Studies/Studia Medyczne. 2020;36(3):211-218. doi:10.5114/ms.2020.99545. cms-pl.bonnierhealthcare.no
- Dzierżanowska-Fangrat, Katarzyna (red.). Przewodnik antybiotykoterapii 2023, wyd. 28. Bielsko-Biała: Alfa-Medica Press, 2023. alfamedica.pl
- Bozzato A, Hertel V, Bumm K, Iro H, Zenk J. Salivary simulation with ascorbic acid enhances sonographic diagnosis of obstructive sialadenitis. J Clin Ultrasound. 2009;37(6):329–332. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Kleger A, Seufferlein T, Wagner M, Tannapfel A, Hoffmann TK, Mayerle J: IgG4-associated autoimmune diseases—polymorphous presentation complicates diagnosis and treatment. Dtsch Arztebl Int 2015; 112: 128–35. www.aerzteblatt.de
- Price E.J., Rauz S., Tappuni A.R., Sutcliffe N., Hackett K.L., Barone F.: The British Society for Rheumatology guideline for the management of adults withprimary Sjögren’s Syndrome. Rheumatology (Oxford), 2017; 56: e24–e48.Google Scholar
- Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - Państwowy Instytut Badawczy. Program Szczepień Ochronnych w 2024 roku. (dostęp 14.04.2024) szczepienia.pzh.gov.pl
- Komunikat Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia 27 października 2023 r. w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2024. (dostęp 04.05.2024) dziennikmz.mz.gov.pl
Autorzy
- Krzysztof Studziński, Dr n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (recenzent)
- Tomasz Tomasik, Dr hab. n. med., Prof. UJ, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
- Monika Lenz, lekarz rodzinny, Neustadt am Rübenberge