Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Zapalenie gardła

Streszczenie

  • Definicja: Ostre bolesne zapalenie błony śluzowej gardła.
  • Częstość występowania: Jest jedną z najczęstszych przyczyn konsultacji lekarskich.
  • Objawy: Ból w gardlegardła, trudności z przełykaniem, ból podczas jedzenia.
  • WynikiBadanie badaniafizykalne: Zaczerwienienie błony śluzowej gardła, śluzowa wydzielina w nosogardzieli, obrzęk węzłów chłonnych.
  • Diagnostyka: BadanieOglądanie gardła, palpacja węzłów chłonnych szyjnych, zastosowanie w razie potrzeby zastosowanie skali Centora/Mc Issaca/ FeverPAIN., Szybkiszybki test na paciorkowce u pacjentów .
  • TerapiaLeczenie: Terapia objawowaLeczenie objawowe i doradztwo dotyczące samoograniczającego się przebiegu jest prawie zawsze wystarczające. Antybiotykoterapia jest rzadko wskazana.

Informacje ogólne

Definicja

Częstość występowania

  • Jest jedną z najczęstszych przyczyn konsultacji lekarskiej.

Etiologia i  patogeneza

  • W ponad 70% przypadków zapalenia gardła czynnikiem wyzwalającym są wirusy oddechowe (adenowirusy-, grypa, rinowirusy, wirusy RSV i Coxsackie).2
  • GABHS (paciorkowce beta-hemolitycznehemolizujące grupy A lub lub Streptococcus pyogenes) są najczęstszą bakteryjną przyczyną zapalenia migdałków i gardła u dzieci z prawidłową odpornością (w 20–30%) przypadków i u 5–15% dorosłych (5–15%).
  • Zapalenie błony śluzowej gardła przebiega z zaczerwienieniem, bólem i wysiękiem.

ICD-10

  • J02 Ostre zapalenie gardła
    • J02.0 Paciorkowcowe zapalenie gardła
    • J02.8 Ostre zapalenie gardła spowodowane innymi określonymi drobnoustrojami
    • J02.9 Ostre zapalenie gardła, nieokreślone
  • J03 Ostre zapalenie migdałków podniebiennych
    • J03.0 Zapalenie migdałków podniebiennych paciorkowcowe
    • J03.8 Ostre zapalenie migdałków podniebiennych wywołane przez inne określone drobnoustroje
    • J03.9 Ostre zapalenie migdałków, nieokreślone

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Drapanie w gardle, ból przy przełykaniu
  • Zaczerwienienie gardła, nagromadzenie śluzu

PunktacjaSkale dlapunktowe klinicznegoprzydatne podejrzeniado oceny prawdopodobieństwa zakażeniaetiologii paciorkowcowegopaciorkowcowej gardzapalenia migdałaków podniebiennych

  • Mogą być pomocne w podejmowaniu decyzji, ale nie dają możliwości postawienia ostatecznej diagnozy
  • Skala Centora (pacjenci >>14 lat): 1 punkt za każdą pozytywną odpowiedź
    • brak  kaszlu
    • gorączka > powyżej 38°C (również w wywiadzie)  
    • silnie obrzęknięte i obłożone nalotem migdałki (wysięki)
    • obrzęknięte i bolesne przednie węzły chłonne szyjne
  • Skala McIsaaca (pacjenci 3–14 lat): rozszerzona forma skali Centora, w której dodatkowo pyta się o wiek.
    • poniżej 15  lat: + 1 pkt  
    • powyżej 45 lat: – 1 punkt
  • Skala Centora w modyfikacji McIsaaca: ocena i zalecane postępowanie3-4
    • 0-1 punkt: leczenie objawowe, diagnostyka laboratoryjna zbędna
    • 2-3 punkty: wykonaj „szybki” test na obecność antygenu PBHA (gdy niedostępny → zleć posiew wymazu z gardła); decyzja o leczeniu zależnie od wyniku
    • 4 punkty: objawy nasilone → zleć antybiotyk, objawy łagodne → wykonaj„szybki" test na obecność antygenu PBHA (gdy niedostępny → zleć posiew wymazu z gardła); decyzja o leczeniu zależnie od wyniku
  • Skala FeverPAIN: 1 punkt za każdą pozytywną odpowiedź
    • gorączka w ciągu ostatnich 24 godzin
    • migdałki z nalotem
    • wizyta u lekarza w ciągu 3 dni od wystąpienia objawów
    • silnie zaczerwienione migdałki
    • brak kaszlu lub ostrego nieżytu nosa
  • Ocena – skala Centora, skala Mc-Isaaca, skala FeverPAIN
    • przy 3 punktach średnie ryzyko wykrycia paciorkowców w wymazie z gardła
    • przy 4 lub 4–5 punktach większe ryzyko wykrycia paciorkowców w wymazie z gardła

Czynniki wikłające/sygnały ostrzegawcze

  • W następujących powiązaniach powyPowyższe skale nie mają zastosowania i należy stosować indywidualną strategię diagnostyczną i terapeutyczną w następujących sytuacjach:

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski 

  • Ból gardła, uczucie podrażnienia w gardle, ból przy przełykaniu, trudności w przyjmowaniu pokarmupokarmów
  • Ból ucha i katar
  • Gorączka
  • Złe samopoczucie
  • U małych dzieci możliwe objawy ogólne: wymioty, biegunka, ból brzucha3-4

Badanie przedmiotowe

  • BadanieObraz kliniczny zależy od czynnikia etiologicznego
  • Oglądanie gardła
    • kolor i wielkość migdałka gardłowego, nalot, owrzodzenia
    • Częstomożliwa obecność wybroczyn na łuku podniebiennym występują wybroczyny.
    • Przesunięty języczek na przeciwną stronę wskazuje na ropień okołomigdałkowy.
  • Węzły chłonne szyjne mogą być powiększone.
  • Może występować nieświeży oddech.
  • Gorączka i  ogólne osłabienie
  • Dodatkowe wynikiobjawy kliniczne, takie jak: ból głowy, mięśni i stawów, niewielka gorączka lub prawidłowa temperatura ciała, zapalenie spojówek, nieżyt nosa, kaszel, chrypka oraz bardziej specyficzne wyniki, takie jak: przednie zapalenie jamy ustnej, jak również zmiany wrzodziejące w jamie ustnej i towarzyszący im niespecyficzny rumień, powiększenie węzłów szyjnych tylnych wskazują na etiologię wirusową genezę objawów.4

Badania uzupełniające w  praktyce lekarza rodzinnego

  • Cały rozdział opiera się na tym odniesieniu.
  • W razieprzypadku potrzebynieskutecznej Wantybiotykoterapii razie potrzebywykonać posiew w celu zbadania oporności w przypadku nieskutecznej antybiotykoterapii
  • IstniejąPrzydatny również specjalne molekularne dowody genetyczne dla wirusów, ale nie mają one znaczenia klinicznego.
    • Momoże być wskazany szybki test na mononukleozę (badanie poziomu przeciwciał IgM i IgG przeciwko EBV we krwi), ale należy go zweryfikować serologiąbadaniem specyficznąserologiczym specyficznym dla patogenu i/lub wykrywaniem patogenu, jeśli to konieczne, ponieważ szybki test nie pozwala na rozróżnienie między ostrym zakażeniem migdałków a reaktywacją EBV.
    4
  • W przypadku niejasnych obrazów klinicznych, właściwym postępowaniem może być wykonanie rozszerzonej morfologii krwi: np. np. Hb, CRP, BSGOB (parametry zapalne mają niewielką wartość diagnostyczną i prognostyczną).
    • Limfocytoza z atypowymi, reaktywnymi limfocytami jest bardziej prawdopodobna w przypadku mononukleozy.
  • MianoNie należy oznaczać miana przeciwciał paciorkowcowych (np. miana antystreptolizyny) nie należy oznaczać w ostrym i nawracającym zapaleniu migdałków.
  • Nie należy przeprowadzać rutynowej kontroli wymazu z gardła po zakażeniu paciorkowcowym, nie jest też konieczna rutynowa diagnostyka kardiologiczna.
  • Szybki test na obecność paciorkowców grupy A (GAS)
    • W przypadkach podejrzenia genezyetiologii bakteryjnej oraz u dzieci poniżej 15. roku życia, w razie potrzeby wykonać szybki test paciorkowcowy pobrany z gardła i migdałków, aby w przypadku negatywnego wyniku nie stosować antybiotyku.
    • W przypadku podejrzenia ostrego paciorkowcowego zapalenia migdałków u pacjentów w wieku >powyżej 15. latroku nieżycia, mabrak wystarczających dowodów nauzasadniających zasadność regularnegoregularne stosowania szybkich testów GAS przez lekarzy rodzinnych u pacjentów z podejrzeniem ostrego bakteryjnego zapalenia migdałków gardłowych. 
  • Zobacz także  wymaz z gardła TrainAMed  (Train Med, Uni Freiburg).
    • Należy wykonać, gdy nie jest możliwe przeprowadzenie szybkiego testu na obecność paciorkowców grupy A (GAS) lub gdy jego wynik u dziecka poniżej 15. roku życia z typowym obrazem klinicznym anginy paciorkowcowej jest ujemny lub jest podejrzewana inna etiologia bakteryjna.

TerapiaLeczenie

Cele terapiileczenia

  • Łagodzenie dolegliwości, skrócenie przebieguczasu trwania choroby.
  • Uniknięcie powikłań.

Ogólne informacje o terapiileczeniu

  • W większości przypadków wystarczającace jest terapialeczenie objawowaobjawowe, a ostre zapalenie gardła goi się samoistnie w ciągu kilku dni.
  • W razie potrzeby pomocne mogą być płukanki do gardła lub pastylki łagodzące ból., leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe.
  • W razieuzasadnionych potrzebyprzypadkach należy leczyć chorobę podstawową będącą przyczyną zapalenia gardła.
  • Aby zdecydować, czy konieczna jest antybiotykoterapia, Niemieckie Towarzystwo Medycyny Ogólnej DEGAM opracowało plan wyboru terapii.

Wybór terapii 

Kategoryzacja pacjentów

  • Wszyscy pacjenci w praktyce lekarza rodzinnego mogą zostać przyporządkowani do jednej z czterech poniższych grup:
    1. pacjenci z niskim prawdopodobieństwem wystąpienia paciorkowcowego zapalenia migdałków (w skali Centora lub McIsaaca ≤21 punktypunkt)
    2. pacjenci ze średnim prawdopodobieństwem wystąpienia paciorkowcowego zapalenia migdałków (w skali Centora lub McIsaaca 2-3 punkty)
    3. Pacjenci z wysokim prawdopodobieństwem wystąpienia paciorkowcowego zapalenia migdałków (w skali Centora 4 punkty, w skali McIsaaca 4–5 punktów).
    4. Pacjenci, dla których skale nie mają zastosowania (patrz rozdział  Czynniki wikłające)

ZalecanaZalecane terapiapostępowanie

  • Grupa 1
  • Grupa 2
    • zawsze  konsultacje
    • propozycja terapii objawowej
    • uwykonać dzieciszybki test na obecność paciorkowców
      • brakdecyzja odnośnie antybiotykoterapii w przypadkuzależności negatywnegood wyniku testu
    • opcjonalnie (po ustaleniu z pacjentem):  antybiotykoterapia  wyłącznie w formie  opóźnionego przepisania
  • Grupa 23
    • zawsze  konsultacje
    • propozycja terapii objawowej  
    • uantybiotykoterapia dziecii równoległa diagnostyka bakteriologiczna
      • brakujemny antybiotykoterapiiwynik wbadania przypadkubakteriologicznego negatywnegouzasadnia wynikuodstawienie antybiotyku
    • opcjonalnie (po ustaleniu z pacjentem): antybiotykoterapia w formie opóźnionego przepisania lub natychmiastowa antybiotykoterapia
  • Grupa 4

Przepisanie leku ze wskazaniem na późniejsze przyjęcie (delayed prescribing)

  • Strategia recepturowa, w której recepta na antybiotyk jest realizowana wpo telefonicznym potwierdzeniu pozytywnego wyniku pogorszeniabadania lub utrzymywania się objawów przez z góry ustalony okres czasumikrobiologicznego (czas oczekiwania na wynik: zwykle 3–524-48 dnigodzin)
  • Z reguły stosowane są dwa poniższe modele: 
    • Recepta jest wystawiona, ale pozostaje w gabinecie i może być odebrana przez pacjenta w razie opisanego powyżej przebiegu lub
    • zostaje mu przekazana już w czasie konsultacji.

Konsultacje

  • Wszystkich pacjentów (w wieku ≥ 3 lat) z ostrym bólem gardła (utrzymującym się <14 dni) bez sygnałów ostrzegawczych, należy poinformować o następujących kwestiach:
    • przewidywanyprzewidywanym przebiegprzebiegu: choroba samoograniczającyca się, czas trwania dolegliwości ok. 1 tydzień
    • niskieleczeniu ryzyko wystąpienia powikłań ropnych (ropowicy) wymagających leczenia
    • leczenie we własnym zakresieobjawowym (np. płyny, odpoczynek fizyczny, inne środki niefarmakologiczne i farmakologiczne - przeciwbólowe, przeciwgorączkowe)
    • ocenaocenie prawdopodobieństwa obecności bakteryjnego zapalenia migdałków na podstawie wywiadu i wyników badań
    • wadywadach i zalety zaletach antybiotykoterapii
      • skrócenie objawów średnio o 16 godzin
      • wysoka wartość wskaźnikanik NNT (number needed to treat – liczba osób, które trzeba leczyć, aby wystąpił pożądany efekt) wynoszącawynosi ok. 200, któraw pozwala nacelu uniknięciecia powikłań ropnych
      • możliwe reakcje niepożądane u ok. 10% reakcji niepożądanychleczonych (biegunka, anafilaksja, grzybice) występującychce podczas antybiotykoterapii
  • Na prośbę pacjenta
    • Szacowana częstość występowania ostrej gorączki reumatycznej (ARF) i ostrego pozakaźnego kłębuszkowego zapalenia nerek u dzieci (ASPGN) jest bardzo niska. Ani pozakaPozakaźnemu kłębuszkowemu zapaleniu nerek ani gorączce reumatycznej nie można wyraźnie zapobiec antybiotykoterapią.

TerapiaLeczenie objawowaobjawowe

  • W celu złagodzenia objawów zaleca się zarówno pastylki niemedycznezawierające produkty naturalne głównie pochodzenia roślinnego, jak i pastylki z lekiem zawierające środki miejscowo znieczulające i/lub niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ).
  • Nie należy zalecać ssania pastylek leczniczych zawierających miejscowe środki antyseptyczne i/lub antybiotyki w celu miejscowego złagodzenia bólu.
  • W krótkotrwałym leczeniu objawowym bólu gardła można zaproponować przyjmowanie  ibuprofenu lub naproksenu.
  • W terapiileczeniu przeciwbólowejlowym bólu gardła nie powinny być zwykle stosowane kortykosteroidyglikokortykosteroidy.
    • Według oceny British Medical Journal istnieją słabe dowody na korzyści płynące z zastosowania pojedynczej dawki doustnej w przypadku ostrego bólu gardła.35
      • Czas trwania bólu można w ten sposób skrócić średnio o 1 dzień, a po podaniu pojedynczej dawki nie należy na ogół spodziewać się działań niepożądanych (ryzyko zakażeń głębokich tkanek szyi).4
      • zalecana jednorazowa dawka: 10 mg deksametazonu doustnie (lub równoważna dawka alternatywnego glikokortykoiduglikokortykosteroidu) dla dorosłych
      • Glikokortykosteroidy nie są zalecane u dzieci w leczeniu objawowym zapalenia gardła.3
  • W przypadku preparatów naturopatycznych lub leków homeopatycznych stosowanych w leczeniu bólu gardła, nie ma potwierdzonych dowodów skuteczności na podstawie badań kontrolowanych.

Zalecenia dla pacjentów

  • Zimne i letnie napoje mogą działagodzić ból gardłać kojąco.
  • Należy unikać palenia papierosów.
  • Odpoczynek fizyczny
  • Płukanie roztworem soli fizjologicznej może również pomóc złagodzić objawy.

Antybiotykoterapia

  • Jeśli decyzja o zastosowaniu  antybiotykoterapii  jest podejmowana w trakcie procesu wyboru terapii, należy zastosować wymienione poniżej preparaty.
  • Pacjenci w wieku 16 lat i więcej
    • penicylina Vfenoksymetylowa doustnie 0,8–1-1,05 mln j.m. wco 312 pojedynczych dawkach doustniegodzin przez 5–710 dni
    • wu przypadkuchorych nietolerancjiz nadwrażliwością typu I na penicyliny → makrolid (UWAGA: np.makrolidy np.nie są antybiotykami pierwszego wyboru)3
      • erytromycyna doustnie 200-400 mg 3–4 razy na dobę przez 10 dni
      • klarytromycyna doustnie 250–500 mg 2 razy na dobę przez 10 dni
      • azytromycyna doustnie w 1. dniu 500 mg raz na dobę, od 2. do 5. dnia 250 mg raz na dobę
    • u chorych z nadwrażliwością opóźnioną na antybiotyki beta-laktamowe
      • cefadroksyl doustnie 1 g raz na dobę przez 10 dni
      • cefaleksyna doustnie 500 mg 2 dawkachrazy pojedynczychna doustniedobę przez 510 dni
    • nawrót spowodowany nieskutecznym leczeniem penicyliną u nosiciela Streptoceccus pyogenes
    • nawrót bez zidentyfikowanej przyczyny
  • Pacjenci w wieku 3–15 lat i masą ciała poniżej 40 kg
    • Penicylinapenicylina Vfenoksymetylowa doustnie 0,051–0,12 mln j.m./kg masym.c. ciałana dobę podawana w 2 dawkach podzielonych przez 10 dni
    • u dzieci z nadwrażliwością typu I na penicyliny→ makrolid
      • erytromycyna doustnie 30-50 mg/kg m.c. na dobę w 3 pojedynczych-4 dawkach doustnie przez 5–710 dni
      • wklarytromycyna przypadku nietolerancji penicyliny: np. np. klarytromycynadoustnie 15 mg/kg masym.c ciała/na dobę w 2 pojedynczych dawkach przez 10 dni
      • azytromycyna doustnie 12 mg/kg m.c. raz na dobę przez 5 dni lub 20 mg/kg m.c. raz na dobę przez 3 dni
    • u dzieci z nadwrażliwością opóźnioną na antybiotyki beta-laktamowe
      • cefadroksyl doustnie 30 mg/kg m.c. raz na dobę przez 10 dni
      • cefaleksyna doustnie 25-50 mg/kg m.c. w 2 dawkach podzielonych co 12 godzin przez 10 dni
    • nawrót spowodowany nieskutecznym leczeniem penicyliną u nosiciela Streptococcus pyogenes
      • cefadroksyl doustnie 30 mg/kg m.c. raz na dobę przez 10 dni
    • nawrót bez zidentyfikowanej przyczyny
      • klindamycyna doustnie 20-30 mg/kg m.c. w 3 dawkach podzielonych co 8 godzin przez 10 dni
  • Do eradykacji patogenu jako celu antybiotykoterapii bakteryjnego zapalenia migdałków należy dążyć tylko w przypadku zwiększonego indywidualnego ryzyka powikłań (np. ciężkiej immunosupresji).
    • W tym przypadku czas przyjmowania leku wynosi 10 dni (substancja czynna: penicylina V lub klarytromycyna).
  • Jeśli antybiotykoterapia w leczeniu bakteryjnego zapalenia migdałków nie przynosi mechanizmu działaniaefektu po 3–4 dniach, można ją przerwać (po ponownej ocenie lekarskiej i uwzględnieniu diagnostyki różnicowej) i ewentualnie skorygować, aby zminimalizować ryzyko rozwoju oporności i działań niepożądanych. 

Przebieg, powikłania i  rokowanie

Przebieg

  • Choroba jestnajczęściej zwyklema łagodnaagodny przebieg. Objawy zwykle ustępują w ciągu kilku dni, u prawie wszystkich pacjentów w ciągu 1 tygodnia.

Powikłania

  • PowikBakteryjne powikłaniamiania bakteryjnymiropne (wczesne): zapalenie okołomigdałkowe, ropień okołomigdałkowy, ropień wewnątrzmigdałkowy, ropień zagardłowy, ropne zapalenie ucha środkowego i/lub wyrostka sutkowatego, ropne zapalenie zatok przynosowych, stwardnienie węzłów chłonnych szyjnych i sepsa.4
  • Bardzo rzadkie powikłania immunologiczne późne efekty w Niemczech to kłębuszkowe zapalenie nerek, gorączka reumatyczna lub dziecięce autoimmunologiczne neuropsychiatryczne zaburzenia związane z infekcjami streptokokowymi (Pediatric Autoimmune Neuropsychiatric Disorders Associated with Streptococcal infections - PANDAS).
  • Inne bardzo rzadzkie powikłania: bakteriemia, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych4

Informacje dla pacjentów

O  czym należy poinformować pacjentów?

  • Choroba prawie zawsze ustępuje samoistnie, a antybiotyki są bardzo rzadko wskazane.

Informacje dla pacjentów w  Deximed

Źródła

Wytyczne

  • Hryniewicz W, Albrecht P, Radzikowski A. (red.) Rekomendacje postępowania w pozaszpitalnych zakażeniach układu oddechowego. Narodowy Program Ochrony Antybiotyków, 2016. (dostęp 15.12.2023) antybiotyki.edu.pl

Piśmiennictwo

  1. Vincent MT, Celestin N, Hussain AN. Pharyngitis. Am Fam Physician 2004; 69: 1465-70. PubMed
  2. Little P, Hobbs FD, Moore M. et al. Clinical score and rapid antigen detection test to guide antibiotic use for sore throats: randomised controlled trial of PRISM (primary care streptococcal management). BMJ 2013; 347: f5806. doi:10.1136/bmj.f5806 DOI
  3. Oleszczyk httpM.://dx Postępowanie w pozaszpitalnych zakażeniach układu oddechowego u dorosłych według rekomendacji Narodowego Programu Ochrony Antybiotyków 2016.doi Część I: Zakażenia górnych dróg oddechowych i zapalenie oskrzeli.org/10 Med.1136/bmj Prakt.f5806", href="http2016; 11://dx 42–50 infekcje.doimp.org/10pl
  4. Szenborn L, Sawiec P, Mrukowicz J.1136/bmj Ostre zapalenie gardła i migdałków (angina).f5806" target="_blank">DOIInterna- mały podręcznik. Medycyna Praktyczna. (dostęp 15.12.2023) www.mp.pl
  5. Aertgeerts B, Agoritsas T, Siemieniuk RAC, et al. Corticosteroids for sore throat: a clinical practice guideline. BMJ 2017; 358: 4090.  https://www.bmj.com/content/358/bmj.j4090" href="https://www.bmj.com/content/358/bmj.j4090" target="_blank">www.bmj.com

Autorzy

  • Elżbieta Kryj-Radziszewska, Dr n. med., pediatria, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (recenzent)
  • Adam Windak, Prof. dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
  • Lino Witte, drDr med., lekarz rezydent, medycyna wewnętrzna, Frankfurt
  • Marlies Karsch-Völk, drDr n. med., specjalistka ds. medycyny ogólnej, Monachium
  • Monika Lenz, lekarz rodzinny, Neustadt am Rübenberge
J02; J020; J028; J029; J03; J030; J038; J039
halskatarr; pharyngitt; Faryngitt
InfektionZakażenie derbłon Rachenschleimhäuteśluzowych gardła; HalsentzündungZapalenie gardła; StreptokokkenPaciorkowce der Gruppegrupy A; GAS-InfektionZakażenie paciorkowcowe; StreptokokkeninfektionWirusy oddechowe; AtemwegsvirenAngina paciorkowcowa; Zapalenie migdałków podniebiennych
Zapalenie gardła
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Ostre bolesne zapalenie błony śluzowej gardła. Częstość występowania: Jest jedną z najczęstszych przyczyn konsultacji lekarskich. Objawy: Ból w gardlegardła, trudności z przełykaniem, ból podczas jedzenia.
Medibas Polska (staging)
Zapalenie gardła
/link/d0d8d676c4c6476ab8364e9a439a0660.aspx
/link/d0d8d676c4c6476ab8364e9a439a0660.aspx
zapalenie-gardla
SiteDisease
Zapalenie gardła
K.Reinhardt@gesinform.de
Klive.Reinhardt@gesinformcom#dr.dedabrowska@wp.pl
pl
pl
pl