Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Żółtaczka

Co to jest żółtaczka?

Żółtaczka to zażółcenie skóry, błon śluzowych, białek oczu, płynów ustrojowych i narządów wewnętrznych spowodowane zwiększonym stężeniem barwnika żółciowego (bilirubiny) w organizmie. W niektórych przypadkach stolec jest odbarwiony, a mocz brązowawy. Poziom bilirubiny we krwi wynoszący 2,5–3 mg/dl (43–51 µmol/l) lub wyższy sprawia, że żółtaczka jest widoczna zewnętrznie.

Zażółcenie skóry rzadko może być spowodowane przez inne barwniki (pseudożółtaczka): bardzo wysokie spożycie beta-karotenu (marchew) lub w wyniku działania pewnych substancji w ramach specjalnego badania naczyń krwionośnych (angiografia fluorescencyjna).

W zależności od przyczyny rozróżnia się:

  • żółtaczkę przedwątrobową
  • żółtaczkę wewnątrzwątrobową
  • żółtaczkę pozawątrobową

Inna klasyfikacja to:

  • żółtaczka hemolityczna
  • żółtaczka cholestatyczna
  • żółtaczka wątrobowa

Metabolizm bilirubiny

W organizmie stale produkowane i rozkładane są czerwone krwinki (erytrocyty). Czerwone krwinki zawierają białko hemoglobinę, która transportuje tlen. Po zwykłym okresie przeżycia czerwone krwinki są rozkładane w śledzionie i częściowo w wątrobie. Hemoglobina jest przekształcana w specyficzną formę barwnika żółciowego bilirubiny, która jest filtrowana z krwi w wątrobie, gdzie jest przekształcana w specjalną formę bilirubiny i wydalana z żółcią do jelita. W jelicie bilirubina jest dalej rozkładana na substancje pigmentowe, które nadają stolcowi brązowy kolor. Część bilirubiny jest ponownie wchłaniana przez organizm w postaci produktu metabolizmu.

Co może być przyczyną?

Żółtaczka może zasadniczo rozwinąć się na trzy różne sposoby:

  1. Przedwątrobowo
    • Bardzo szybki i silny rozkład czerwonych krwinek może spowodować, że stężenie barwnika żółciowego we krwi wzrośnie tak bardzo, że wątroba nie poradzi sobie już z jego rozkładem. Zwiększona ilość barwnika żółciowego we krwi powoduje żółtaczkę.
  2. Wewnątrzwątrobowo
    • Zaburzenie wątroby prowadzi do upośledzenia zdolności rozkładu barwnika żółciowego, co skutkuje żółtaczką.
  3. Pozawątrobowo
    • Zablokowanie dróg żółciowych, np. z powodu kamieni żółciowych, również prowadzi do zwiększenia stężenia bilirubiny we krwi, a tym samym do żółtaczki.

Najczęstsze przyczyny

  • Kamienie żółciowe
    • Występują u pacjentów w każdym wieku; u kobiet występują trzykrotnie częściej niż u mężczyzn.
    • Typowe są epizody uporczywego bólu utrzymującego się godzinami oraz dodatkowo ataki intensywnej kolki trwające kilka minut. Ból występuje zwykle poniżej prawego łuku żebrowego, ewentualnie promieniuje do pleców lub prawego barku.
    • Kamienie żółciowe blokujące drogi żółciowe powodują żółtaczkę.
  • Wirusowe zakażenie wątroby (zapalenie wątroby)
    • ostre zapalenie w wątrobie
      • zapalenie wątroby typu A, typu B, typu C
      • Zapalenie wątroby typu A przebiega w sposób ostry, typu B i C może mieć przebieg przewlekły.
    • zapalenie wątroby typu A
      • przenoszenie głównie poprzez zakażenia wymazami, częste zakażenie w podróży
      • objawy grypopodobne przed wystąpieniem żółtaczki, następnie dyskomfort w górnej części jamy brzusznej, świąd, ciemny mocz, odbarwione stolce
      • Choroba ustępuje samoistnie.
      • Szczepienie jest możliwe.
    • zapalenie wątroby typu B
      • Do przeniesienia dochodzi zwykle poprzez niezabezpieczony stosunek seksualny lub krew.
      • U ok. 1/3 zakażonych pacjentów z ostrym przebiegiem występuje żółtaczka, 1/3 cierpi jedynie na niespecyficzne objawy ogólne, a kolejna 1/3 zakażonych nie ma żadnych rozpoznawalnych objawów.
      • U ok. 10% chorych przechodzi ono w stan przewlekły, w trakcie którego może rozwinąć się nowotwór wątroby.
      • Zapalenie wątroby typu B jest bardzo zakaźne.
      • Zalecane są szczepienia w dzieciństwie i okresie dojrzewania.
    • zapalenie wątroby typu C
      • Do przeniesienia wirusa zapalenia wątroby typu C dochodzi głównie poprzez kontakt z zanieczyszczoną krwią, zwłaszcza poprzez wspólne używanie strzykawek podczas dożylnego przyjmowania narkotyków.
      • Łagodne objawy w ostrej fazie choroby; przebieg przewlekły występuje często bez objawów.
      • 60–85% zakażeń przechodzi w stan przewlekły.
      • Spośród nich u 16–20% w ciągu kolejnych 20 lat rozwija się marskość wątroby.
      • Nie ma szczepionki.
  • Marskość wątroby
    • Typowe objawy to utrata apetytu, wodobrzusze (nagromadzenie płynu w jamie brzusznej), zmiany skórne
  • Zwiększony rozpad czerwonych krwinek, choroba hemolityczna
    • Choroby, w których żywotność erytrocytów jest skrócona (poniżej 120 dni) z powodu zwiększonego rozkładu.
    • ok. 5% wszystkich przypadków anemii
    • Może być spowodowana wieloma chorobami podstawowymi, takimi jak anemia sierpowata oraz talasemia.
    • Może być również częścią obrazu klinicznego w zaburzeniach autoimmunologicznych lub reakcją na leki.
    • Krwinki czerwone mogą być również niszczone czysto mechanicznie, przez co uwalnia się zwiększona ilość hemoglobiny (i w efekcie wzrasta poziom bilirubiny). Jedną z możliwych przyczyn są sztuczne zastawki serca, które uszkadzają przepływające czerwone krwinki.
  • Guz
    • Guz, który uciska drogi żółciowe; zwykle w przypadku nowotworu trzustki lub rozprzestrzenienia się raka do wątroby (przerzuty do wątroby).
  • Ostre zapalenie trzustki
    • Zazwyczaj występuje u pacjentów spożywających dużą ilość alkoholu lub mających kamienie żółciowe.
    • Bardzo silny ból w lewej górnej części jamy brzusznej promieniujący do pleców i ewentualnie do lewego barku.
  • Choroba Meulengrachta/ zespół Gilberta
    • dziedziczne, niegroźne zaburzenie metaboliczne
    • Może powodować łagodną żółtaczkę, często obserwowaną w związku z innymi chorobami lub poszczeniem.
    • Nie wymaga leczenia.
    • Mogą występować nietolerancje leków.
  • Żółtaczka noworodków
    • Żółtaczka jest dość powszechna u noworodków z powodu zwiększonego uwalniania bilirubiny we krwi. W większości przypadków jest nieszkodliwa i nie wymaga leczenia, gdyż ustępuje samoistnie.
    • Jeśli poziom bilirubiny jest bardzo wysoki, stosuje się terapię specjalnym światłem, które sprzyja rozkładowi bilirubiny.

Rzadsze przyczyny

  • Przewlekła choroba wątroby (lub choroba dróg żółciowych)
    • pierwotna marskość żółciowa
      • Zniszczenie dróg żółciowych wątroby spowodowane procesem zapalnym, który prawdopodobnie ma charakter autoimmunologiczny.
    • pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych
  • Przekrwienie wątroby w przypadku zaburzeń serca
  • Uszkodzenie wątroby spowodowane lekami lub toksynami
    • przyjmowanie leków uszkadzających wątrobę – np. paracetamolu, sulfonamidów, leków psychotropowych
    • kontakt z rozpuszczalnikami (które są toksyczne dla wątroby) w pracy
  • Żółtaczka w czasie ciąży
    • Występuje głównie w ostatnich 3 miesiącach ciąży.
    • Powoduje silny świąd, zwykle zmniejszający się w ciągu kilku tygodni po porodzie.
    • Większość postaci żółtaczki w ciąży jest niegroźna.
  • Ostre stłuszczenie wątroby w ciąży
    • rozwój ostrego stłuszczenia wątroby i niewydolności wielonarządowej w ostatnim trymestrze ciąży
    • Terapia obejmuje szybki poród i intensywne środki medyczne.
  • Rzadkie zakażenia
    • Żółtaczka może występować w ramach malarii lub innych chorób tropikalnych, a także być spowodowana przez pasożyty, takie jak bilharcjoza.
  • Rzadko gojenie dużego krwiaka może również prowadzić do wzrostu poziomu bilirubiny wraz pojawieniem się żółtaczki, ponieważ duże ilości barwnika krwi są wchłaniane z tkanki do krwi i rozkładane.

Kiedy należy zasięgnąć porady lekarskiej?

Żółtaczka może być oznaką poważnej choroby, dlatego należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.

Badania dodatkowe

Historia choroby

Lekarz może zadać następujące pytania:

  • Od jak dawna występują te dolegliwości?
  • Czy zauważyłeś zmianę koloru moczu lub stolca?
  • Czy odczuwasz bóle? Jeśli tak, to czy są one kolkowe, czy stałe?
  • Czy wystąpiła gorączka?
  • Czy byłeś chory przed wystąpieniem żółtaczki?
  • Czy zauważyłeś jakieś zmiany w masie ciała lub apetycie?
  • Czy miałeś biegunkę?
  • Czy cierpisz na świąd?
  • Czy regularnie przyjmujesz leki?
  • Czy byłeś ostatnio leczony farmakologicznie?
  • Czy miałeś ostatnio kontakt z substancjami uszkadzającymi wątrobę?
  • Czy możesz być zarażony zapaleniem wątroby?
    • Czy jesteś uzależniony od narkotyków?
    • Czy byłeś ostatnio za granicą?
    • Czy to możliwe, że zjadłeś skażoną/zakażoną żywność?
    • Czy miałeś kontakt z osobami chorymi na żółtaczkę?
    • Kontakty seksualne?
    • Czy ostatnio otrzymałeś transfuzję krwi?

Badanie w gabinecie lekarskim

Lekarz przeprowadzi badanie fizykalne, zwracając szczególną uwagę na badanie brzucha – czy wątroba lub pęcherzyk żółciowy są powiększone? Czy okolica wątroby/ pęcherza żółciowego jest bolesna przy ucisku?

Czy występują zmiany skórne świadczące o zaburzeniu wątroby (zadrapania spowodowane świądem, naderwania kącików ust, rozszerzone drobne naczynia krwionośne w skórze, zaczerwienione dłonie, skrócone ścięgna dłoni itp.)?

Badania dodatkowe

Badania krwi są niezwykle ważne w celu ustalenia dokładnej diagnozy; można w nich sprawdzić poziom bilirubiny, czerwonych krwinek, funkcję wątroby, ewentualnie także oznaki zapalenia itp. Wielu lekarzy pierwszego kontaktu może również wykonać badanie ultrasonograficzne wątroby, pęcherzyka żółciowego i innych narządów jamy brzusznej w celu poszukiwania nieprawidłowości w wielkości i strukturze.

Inne badania mogą obejmować TK, ERCP (specjalne zdjęcie rentgenowskie dróg żółciowych), RM i badanie tkanek wątroby. W razie potrzeby przeprowadza się je w szpitalu.

Jeśli podejrzewa się ostrą, poważną chorobę lub diagnoza jest niejasna, zostaniesz przyjęty do szpitala.

Leczenie

Leczenie zależy od choroby podstawowej i dlatego obejmuje bardzo różne opcje terapeutyczne.

Dodatkowe informacje

Autorka

  • Susanna Allahwerde, lekarz rodzinny Berlin
Ikterus; Gelbsucht; Hepatitis; Gallenfarbstoff; Bilirubin; Sklerenikterus; Leberzirrhose; Alkoholmissbrauch; Morbus Meulengracht; Hepatitis A; Hepatitis B; Hepatitis C; Schwangerschaftsikterus; Neugeboreneninkterus; Bauchspeicheldrüsenentzündung; Pankreatitis; Leberzirrhose; Gallensteine; hämolytische Anämie
Żółtaczka wynika ze zwiększonego stężenia bilirubiny w organizmie. Bilirubina jest zwykle metabolizowana w wątrobie i wydalana z żółcią. Zwiększone stężenie bilirubiny jest możliwym następstwem różnych chorób wątroby, ale może być również spowodowane innymi chorobami.
Żółtaczka
document-information document-nav document-tools
Żółtaczka wynika ze zwiększonego stężenia bilirubiny w organizmie. Bilirubina jest zwykle metabolizowana w wątrobie i wydalana z żółcią. Zwiększone stężenie bilirubiny jest możliwym następstwem różnych chorób wątroby, ale może być również spowodowane innymi chorobami.
Medibas Polska (staging)
Żółtaczka
/link/ab3ebee6343143c7a4a34f33a2926b6b.aspx
/link/ab3ebee6343143c7a4a34f33a2926b6b.aspx
zoltaczka
SitePublic
Żółtaczka
K.Reinhardt@gesinform.de
Kj.Reinhardt@gesinformmroz@konsylium24.depl
pl
pl
pl