Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne (Advanced Life Support - ALS) u dorosłych

Wprowadzenie

  • Szybkie wdrożenie działań resuscytacyjnych ma kluczowe znaczenie dla pacjentów z zatrzymaniem krążenia.
  • U każdej osoby, która nie reaguje i nie oddycha lub ma nieprawidłowy oddech, należy rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO)1
    • Roczna zapadalność na pozaszpitalne zatrzymanie krążenia wynosi w Europie ok. 67–170/100 000 mieszkańców1
    • Roczna zapadalność na wewnątrzszpitalne zatrzymanie krążenia wynosi ok. 1,5–2,8/1000 przyjęć
  • Szybkie wdrożenie działań wstępnych jest możliwe i pożądane nie tylko przez wyspecjalizowany personel, ale także przez osoby spoza personelu medycznego, zobacz również artykuł Podstawowe zabiegi resuscytacyjne (Basic Life Support - BLS) u dorosłych
  • Po przybyciu na miejsce zespołu ratownictwa medycznego lub zespołu reanimacyjnego (w szpitalu lub poza nim) podstawowe zabiegi (BLS) są uzupełniane zaawansowanymi zabiegami resuscytacyjnymi (Advanced Life Support - ALS)
  • Główne elementy zaawansowanych zabiegów to następujące procedury
    • defibrylacja ręczna
    • zabezpieczenie dróg oddechowych
    • leki i ich podanie podczas resuscytacji
    • leczenie arytmii

Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne wykonywane przez personel ratowniczy i medyczny (Advanced Life Support - ALS)

Kluczowe przesłania wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji (European resuscitation council - ERC) z 2021 r. dotyczących ALS2

  • Ogólnie rzecz biorąc, wytyczne dotyczące ALS uległy nieznacznym zmianom w porównaniu z tymi z 2015 roku.
  • Główne przesłania aktualnych wytycznych to
    1. Wysokiej jakości uciśnięcia klatki piersiowej z minimalizacją przerw, wczesna defibrylacja i leczenie odwracalnych przyczyn pozostają nadal najwyższym priorytetem.
    2. Częściowo można zapobiec zatrzymaniu krążenia szybką reakcją na określone oznaki i objawy (n p. omdlenia, kołatanie serca, ból w klatce piersiowej) .
    3. Zabezpieczenie dróg oddechowych powinno być wykonane w zależności od indywidualnych umiejętności – intubacja dotchawicza wyłącznie przez personel z wykazanym wysokim wskaźnikiem skuteczności.
    4. wczesne podanie adrenaliny w przypadku zatrzymania krążenia bez możliwości defibrylacji
    5. W indywidualnych przypadkach – jeśli jest to możliwe – należy rozważyć pozaustrojową resuscytację (ECPR), jeśli konwencjonalne ALS okaże się nieskuteczne.

Wytyczne: Praktyczne postępowanie w zakresie Advanced Life Support2

  • Zaawansowane zabiegi wymagają obecności co najmniej 2 osób pomocniczych, przewidziano następujące zabiegi:
    • uciśnięcia klatki piersiowej / wentylacja 30:2
    • podłączenie defibrylatora / monitora EKG
  • Rytm defibrylacyjny (migotanie komór / częstoskurcz komorowy bez tętna)
    • jedna próba defibrylacji, bezpośrednio po niej 2 min uciśnięć/wentylacji 30:2
    • następnie ponowna analiza rytmu
    • w razie potrzeby 2. wyładowanie, bezpośrednio po nim 2 min uciśnięć/wentylacji 30:2
    • po ponownej analizie rytmu, jeśli jest to konieczne, 3. wyładowanie
    • po 3. nieskutecznym wyładowaniu adrenalina 1 mg / amiodaron 300 mg
    • po początkowo nieskutecznym wyładowaniu uzasadnione jest zwiększenie energii, w przypadku opornego migotania komór (po 3 wyładowaniach) kolejne wyładowania należy zawsze wykonywać z maksymalną energią
  • Rytm niedefibrylacyjny (asystolia, PEA = czynność elektryczna bez tętna)
    • uciśnięcia/wentylacja 30:2
    • obwodowy dostęp-dożylny (lub doszpikowy): podanie 1 mg adrenaliny
    • Kontynuować uciśnięcia/wentylację 30:2 przez 2 min.
    • ponowna analiza rytmu, w razie potrzeby ponownie 1 mg adrenaliny itd.
  • Wskazówki dotyczące masażu serca
    • zmiana pomocnika co 2 min
    • masaż serca może zostać przerwany tylko na krótko w celu:
      • wentylacji (2 x w 5 s) aż do momentu intubacji, a następnie bez przerwy
      • defibrylacji (kontynuacja uciśnięć podczas ładowania)
      • maks. 5 s na intubację
      • maks. 10 s przeznaczone na kontrolę rytmu
  • Zabezpieczenie dróg oddechowych / wentylacja
    • intubacja wyłącznie przez osoby doświadczone (wskaźnik powodzenia co najmniej 95% przy maks. 2 próbach)
    • alternatywnie wentylacja za pomocą maski z workiem samorozprężalnym/maski twarzowej z rezerwuarem tlenu, w przypadku braku wystarczającego doświadczenia w zakresie intubacji lub stosowania innych środków wspomagających drogi oddechowe (np. maska krtaniowa)
    • ułatwiona wentylacja maską za pomocą rurki Guedela
    • do czasu powrotu spontanicznego krążenia (ROSC= Return of Spontaneous Circulation ) wentylacja 100% tlenem2, w dalszej kolejności należy dążyć do uzyskania obwodowego nasycenia tlenem2 94–98%
    • kapnografia (pomiar stężenia CO2 w wydychanym powietrzu) zalecana do oceny skuteczności resuscytacji
  • Leki
    • dostęp do podawania leków
      • żyła obwodowa, jeśli to możliwe
      • jeśli podanie dożylne nie jest możliwe, podanie doszpikowe
    • adrenalina
      • adrenalina 1 mg dożylnie (przepłukać roztworem NaCl) preferowany lek wazopresyjny zarówno w przypadku rytmu niedefibrylacyjnego, jak i defibrylacyjnego
        • w przypadku rytmu niedefibrylacyjnego podać jak najwcześniej
        • w przypadku rytmu defibrylacyjnego pierwsza dawka po 3. wyładowaniu
        • w przypadku braku krążenia powtarzać co 3–5 min
    • amiodaron
      • 300 mg amiodaronu dożylnie w przypadku rytmu defibrylacyjnego po 3. wyładowaniu, kolejne 150 mg dożylnie po 5. wyładowaniu
  • Badanie ultrasonograficzne podczas resuscytacji
    • echokardiografia podczas resuscytacji jest przydatna w celu identyfikacji odwracalnych przyczyn (np. tamponada serca, zatorowość płucna, hipowolemia) zatrzymania krążenia
    • wymaga doświadczonych lekarzy do przeprowadzenia jej podczas resuscytacji

Opieka po skutecznej resuscytacji za pomocą BLS/ALS

Kluczowe przesłania wytycznych Europejskiej Rady Resuscytacji (ERC- European Resuscitation Council ) z 2021 roku dotyczące opieki poresuscytacyjnej3

  1. Po powrocie spontanicznego krążenia (ROSC = Return of Spontaneous Circulation ) dalsze postępowanie według schematu ABC (airway, breathing, circulation - ABC)
    • Intubacja pacjentów w śpiączce przez odpowiednio wykwalifikowany personel medyczny, o ile nie została jeszcze przeprowadzona
    • podawanie tlenu z docelowym SO2 94–98%, wentylacja do uzyskania normokapnii
    • sprawny dostęp dożylny, normowolemia, BP skurczowe > 100 mmHg
  2. Pilne koronarografia/PCI przy podejrzeniu przyczyny kardiologicznej i uniesieniu odcinka ST w EKG
  3. Kontrola temperatury docelowej (ang. targeted temperature management) w przypadku braku reakcji po ROSC
  4. Multimodalna neurologiczna ocena prognostyczna (badanie przedmiotowe, elektrofizjologia, biomarkery, obrazowanie)
  5. Rejestrowanie ograniczeń fizykalnych i niefizykalnych przed wypisem i po wypisie ze szpitala, w razie potrzeby Rozpoczęcie rehabilitacji

Wytyczne: Opieka po skutecznej resuscytacji3

  • Układ sercowo-naczyniowy
    • pilna koronarografia przy podejrzeniu przyczyn kardiologicznych i uniesień odcinka ST w EKG
      • W przypadku podejrzewanej przyczyny kardiologicznej należy ją rozważyć nawet bez uniesień odcinka ST w EKG.
    • unikać niedociśnienia (średnie ciśnienie krwi < 65 mmHg), dostosować ciśnienie krwi do poziomu umożliwiającego wystarczającą diurezę i normalnego/zmniejszającego się stężenia mleczanów
      .
      • Podtrzymywać perfuzję za pomocą płynów, noradrenaliny i/lub dobutaminy.
    • jak najwcześniejsze badanie echokardiograficzne w celu wykrycia przyczyny kardiologicznej i oceny funkcji serca
  • Wentylacja
    • intubacja pacjentów w śpiączce przez odpowiednio wykwalifikowany personel medyczny, o ile nie została jeszcze przeprowadzona
    • Należy dążyć do uzyskania normokapnii i normoksemii (nasycenie O2 94–98%).
    • Unikać hiperwentylacji i hiperoksygenacji.
  • Zarządzanie temperaturą (ang. targeted temperature management)
    • zalecane po pozaszpitalnej lub wewnątrzszpitalnej resuscytacji u pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedzi na leczenie, niezależnie od rytmu początkowego
    • temperatura 32–36°C przez > 24 godziny
    • Unikać gorączki przez co najmniej 72 godz.
  • poziom glukozy we krwi
    • docelowy poziom glukozy we krwi 140–180 mg/dl (7,8–10 mmol/l)
    • hipoglikemia (<70 mg dl lub 4 mmol l)>
  • napady drgawkowe/mioklonie
    • lewetyracetam i walproinian zalecane jako terapia pierwszego rzutu w leczeniu napadów drgawkowych
    • Rutynowa profilaktyka nie jest zalecana.
  • Ocena rokowania: multimodalne podejście do oceny
    • hospitalizacja (badanie neurologiczne)
    • obrazowanie (TK/RM)
    • badanie elektrofizjologiczne
    • biomarkery (NSE= Neuron-Specific Enolase)
  • rehabilitacja
    • odnotowanie deficytów fizykalnych i niefizykalnych przed wypisem i w razie potrzeby skierowanie na rehabilitację
    • badanie kontrolne w ciągu 3 miesięcy od wypisu ze szpitala
      • badania przesiewowe w kierunku zaburzeń poznawczych
      • badania przesiewowe w kierunku zaburzeń emocjonalnych i zmęczenia
      • informacje i wsparcie dla osób uratowanych i krewnych

Dodatkowe informacje

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Ilustracje

Pozycja boczna ustalona

Pozycja boczna ustalona, krok 1
Pozycja boczna ustalona, krok 1
  • Położyć osobę poszkodowaną na plecach.
  • Ramię bliższe osobie udzielającej pomocy jest zgięte pod kątem 90 stopni w stawie łokciowym.
  • Naprzeciwległe ramię położyć nad klatką piersiową.
  • Obserwować reakcje pacjenta.
Pozycja boczna ustalona, krok 2
Pozycja boczna ustalona, krok 2
  • Złapać poszkodowanego za bark, który znajduje się dalej od osoby udzielającej pierwszej pomocy (niebieska strzałka) i jednocześnie podnieść kolano znajdujące się dalej od osoby udzielającej pierwszej pomocy (czerwona strzałka).
  • Obserwować reakcje pacjenta.
Pozycja boczna ustalona, krok 3
Pozycja boczna ustalona, krok 3
  • Kontynuować ruch z poprzedniej pozycji i obrócić pacjenta na bok, ciągnąc za ramię (niebieska strzałka) i kolano (czerwona strzałka).
  • Posłużyć się podłożem, korzystając z nachylonych i ukośnych powierzchni, jeżeli są one dostępne i/lub gdy osoba jest ciężka.
  • Obserwować reakcje pacjenta.
Pozycja boczna ustalona, krok 4
Pozycja boczna ustalona, krok 4
  • Umieścić ramię pod głową i wyprostować szyję/odchylić głowę nieco do tyłu.
  • Przed wezwaniem pomocy upewnić się, że pacjent oddycha i ma udrożnione drogi oddechowe.

Technika wentylacji

Technika wentylacji: udrożnić drogi oddechowe.
Technika wentylacji: udrożnić drogi oddechowe.
  • Należy zwrócić uwagę na drożne/otwarte drogi oddechowe. Położyć pacjenta na plecach. Jedną ręką unieść żuchwę do góry / wysunąć do przodu. Odchylić głowę daleko do tyłu za pomocą drugiej ręki znajdującej się na czole.
  • Zwrócić również uwagę na to, aby pomiędzy każdą wentylacją powietrze wydostawało się na zewnątrz, obserwować ruchy klatki piersiowej.
Technika wentylacji: Podnieść podbródek.
Technika wentylacji: Podnieść podbródek.
  • Zaleca się uniesienie podbródka w celu utrzymania drożności dróg oddechowych. Uniesienie/podtrzymanie podbródka ku górze zapobiega przesuwaniu się języka do tyłu i blokowaniu przepływu powietrza.
  • Procedura
    • Unieść podbródek i odchylić głowę do tyłu.
    • Usunąć wszelkie luźne przedmioty lub ewentualną protezę.
    • Ścisnąć nos dwoma palcami tej ręki, która podtrzymuje czoło.
    • Wziąć głęboki oddech i objąć wargami całe usta pacjenta. Następnie spokojnie wykonać wydech, tak aby klatka piersiowa się unosiła.
    • Odsunąć swoje usta i sprawdzić, czy wydobywa się powietrze.

Masaż serca

Masaż serca
Masaż serca
  • Masaż serca wykonuje się z wyprostowanymi ramionami i używając ciężaru górnej części ciała. Głębokość uciśnięć zależy od wzrostu, ale należy użyć trochę siły. Jest to wyczerpujące fizycznie i wymaga dobrej techniki.
  • Procedura
    • Uklęknąć stabilnie przy ramieniu osoby nieprzytomnej; która powinna leżeć na twardym podłożu (lub na podłodze).
    • Położyć dłonie jedna na drugiej na środku klatki piersiowej. Kłąb kciuka (nie płaska część dłoni) powinien uciskać mostek.
    • Naciskać prosto w dół i pozwolić dłoniom powrócić do góry. Wymagany jest stosunkowo silny nacisk.
    • Ucisnąć szybko 30 razy pod rząd. Liczyć na głos.
    • Następnie zastosować 2 wdechy przed ponownym 30-krotnym uciśnięciem, itd.

Źródła

Wytyczne

Piśmiennictwo

  1. Perkins G, Graesner J, Semeraro F, et al. European Resuscitation Council Guidelines 2021: Executive summary. Resuscitation 2021. www.cprguidelines.eu
  2. Soar J, Böttiger B, Carli P, et al. European Resuscitation Council Guidelines 2021: Adult advanced life support. Resuscitation 2021. cprguidelines.eu
  3. Nolan J, Sandroni C, Böttiger B, et al. European Resuscitation Council Guidelines 2021: Post-resuscitation care. Resuscitation 2021. link.springer.com
  4. Olasveengen T, Semeraro F, Ristagno G, et al. European Resuscitation Council Guidelines 2021: Basic Life Support. Resuscitation 2021. doi:https://10.1016/j.resuscitation.2021.02.009 www.cprguidelines.eu

Autorzy

  • prof. Michael Handke dr n. med., specjalista chorób wewnętrznych, kardiologii i intensywnej terapii, Fryburg Bryzgowijski
stabilt sideleie; bevisstløs; munn til munn; Hjertekompresjon; hjerte-lunge-redning; munn-til-munn; hjertestans; hjertemassasje; avansert hjerte-lunge-redning av voksne; Hjerte-lunge-redning, avansert, voksne; Herz-Lungen-Wiederbelebung, fortgeschrittene, bei Erwachsenen; Wiederbelebung (ALS) bei Erwachsenen
Bewusstlosigkeit; ALS; Advanced Life Support; Wiederbelebung; Herz-Lungen-Wiederbelebung; Reanimation; Kreislaufstillstand; Kammerflimmern; Ventrikuläre Tachykardie; Asystolie; Herzstillstand; Defibrillation; Spontankreislauf; ROSC; Return of Spontaneous Circulation; Beatmung; Thoraxkompressionen; stabile Seitenlage; Postreanimationsbehandlung; Adrenalin; Amiodaron; Intubation; Oxygenierung; Ventilation
Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne (Advanced Life Support - ALS) u dorosłych
document-disease document-nav document-tools document-theme
Szybkie wdrożenie działań resuscytacyjnych ma kluczowe znaczenie dla pacjentów z zatrzymaniem krążenia. U każdej osoby, która nie reaguje i nie oddycha lub ma nieprawidłowy oddech, należy rozpocząć resuscytację krążeniowo-oddechową (RKO)1 Roczna zapadalność na pozaszpitalne zatrzymanie krążenia wynosi w Europie ok. 67–170/100 000 mieszkańców1 Roczna zapadalność na wewnątrzszpitalne zatrzymanie krążenia wynosi ok. 1,5–2,8/1000 przyjęć
Medibas Polska (staging)
Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne u dorosłych
/link/daed2a885561409b915196cdfe004536.aspx
/link/daed2a885561409b915196cdfe004536.aspx
zaawansowane-zabiegi-resuscytacyjne-u-doroslych
SiteDisease
Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne u dorosłych
K.Reinhardt@gesinform.de
Ka.Reinhardt@gesinformkardymowicz@bonnierhealthcare.depl
pl
pl
pl