ZapalenieWirusowe zapalenie wątroby typu A

Streszczenie

• Definicja: Ostre zapalenie wątroby wywołane wirusem zapalenia wątroby typu  A (HAV). HAV jest wirusem RNA z  rodziny pikornawirusów. Przenosi się głównie drogą fekalno-oralną.
• Epidemiologia: zapadalnoZapadalność roczna w  Europie ok. 2,5 zachorowań na 100  000 mieszkańcosób. W Polsce zakażenia mają charakter sporadyczny lub grupowy spowodowany spożyciem zakażonej żywności lub zawleczone z obszarów endemicznych.
• Objawy: fazaFaza prodromalna z  objawami grypopodobnymi. Następnie postać bezżółtaczkataczkowa (głównie u dzieci), dolegliwożółtaczkowa lub cholestatyczna. W postaci cholestatycznej dominuje ściwiąd skóry. W postaci żółtaczkowej bóle w  nadbrzuszu, swędzenie, ciemny mocz, odbarwione stolce. Czas trwania fazy żółtaczkowej od kilku dni do kilku tygodni. U  małych dzieci często bezobjawowy lub łagodny przebieg. Wraz z  wiekiem lub wcześniejszym uszkodzeniem wątroby częściej występują cięższe przebiegi, aż po piorunujące zapalenie wątroby z ostrą niewydolnością tego narządu.
• ObrazBadanie klinicznyfizykalne: żŻółtaczka, powiększenie wątroby, częściowoczasami powiększenie śledziony.
• Diagnostyka: badaniaPodwyższone laboratoryjne: podwystęższony poziomenie bilirubiny i  transaminaz w badaniach laboratoryjnych. W postaci cholestatycznej dodatkowo podwyższone stężenie ALP i GGTP. Ostateczne rozpoznanie ostrego zakażenia poprzez wykrycie przeciwciał anty-HAV w  klasie IgM.
• TerapiaLeczenie: leczenieLeczenie objawowe, nie jest dostępna żadna terapia przyczynowa. Poza rzadkimi przypadkami śmiertelnymi (piorunujące zapalenie wątroby typu  A), choroba z regułyzazwyczaj leczy się dobrze i  nie ma przebiegu przewlekłego. ProfilaktykaMożliwa jest profilaktyka poekspozycyjna osób z  kontaktu poprzez szczepienia i  ew. podawanie immunoglobulin.

Informacje ogólne

Definicja

• Zapalenie wątroby typu  A to ostre zapalenie wątroby wywołane przez wirus zapalenia wątroby typu A (HAV).¹

Epidemiologia

• Zakażenia HAV mogą mieć charakter sporadyczny, endemiczny lub epidemiczny.
• Bardzo powszechna choroba na całym świecie, w 2005  r. ok. 126 mln zachorowań i  35  000 zgonów¹²
  • W  wielu krajach rozwijających się prawie cała populacja zaraża się już w  dzieciństwie i  okresie dojrzewania.
• W Europie liczba zgłoszonych przypadków wynosi rocznie ok. 2,5/ na 100  000 mieszkańcosówb.²³.
  • Spadekspadek zapadalności w  ciągu ostatnich dwóch dekad
  • ok.około 40-50% przypadków spowodowanych „podróżnym zapaleniem wątroby” (pobyty w innych krajach)
• W krajach o  niskim ryzyku zakażenia drogą pokarmową/wodną istotną rolę odgrywają epidemie wśród mężczyzn utrzymujących kontakty seksualne z  mężczyznami (MSM) i  narkomanów.³⁴
• DzieciU dzieci i  młodzieży ze środowisk migracyjnych ze zwiększonym wskaźnikiemnik zakażeń jest zwiększony.²³
• Choroba znacznie częściej występuje u  mężczyzn niż u  kobiet.
• Występuje we wszystkich grupach wiekowych, najwyższa zapadalność u  mężczyzn w  wieku od 25  do 29  lat.
  • Zapadalność w  dzieciństwie jest prawdopodobnie niedoszacowana, ponieważ zwłaszcza małe dzieci nie chorują bezobjawowo lub chorują łagodnie.
• WzorzecSezonowy sezonowywzrost zezakażeń wzrostemobserwuje się w okresie od września do listopada
  • Odzwierciedla zwiększoną aktywność podróżniczą latem/jesienią (opóźnione występowanie ze względu na okres inkubacji).

Etiologia i  patogeneza

Etiologia

• Przyczyną choroby jest zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu A (HAV).
• Klasyfikacja wirusa zapalenia wątroby typu A^45-56 
  • jednoniciowy wirus RNA bez błony otoczki
  • rodzina: pikornawirusów
  • rodzaj: wirus wątrobyhepatowirus
• BardzoWirus bardzo odporny wirusna działanie czynników zewnętrznych, charakteryzujący się:
  • wyraźną stabilnością w  środowisku
  • wysoką termostabilnością
  • wysoką odpornością na środki dezynfekujące

DrogaDrogi przenoszenia

• Ludzie są głównym gospodarzem i jedynym istotnym rezerwuarem HAV, wirus wydalany jest z kałem w dużych ilościach.
• Przenoszenie głównie drogą fekalno-oralną poprzez kontakt lub przeniesienie na rękach - „choroba brudnych rąk”
  • bliskie kontakty, np. w  gospodarstwie domowym lub w  przedszkolu
  • zanieczyszczona żywność (zwłaszcza owoce morza, warzywa/sałatki)
  • zanieczyszczona woda pitna
• W  ostatnich latach odnotowano kilka ognisk wśród mężczyzn utrzymujących kontakty seksualne z  mężczyznami (MSM).⁶⁷
  
• Transmisja przez krewskażone igły (u osób przyjmujących narkotyki) lub produktydrogą krwiopochodnetransfuzji jestkrwi (bardzo rzadka, ale możliwa).
• Seropozytywność jest znacznie wyższa wśród osób uzależnionych od narkotyków w  porównaniu z  populacją ogólną.⁷⁸
  • Przyczynyprzyczyny: Momożliwość zakażenia doustnego i  pozajelitowego, złe warunki życiasocjalne, większe prawdopodobieństwo pobytu w  więzieniu.

Okres zakaźności

• Najwyższa zakaźność 1–2  tygodnie przed i  w  pierwszych dniach po wystąpieniu żółtaczki lub podwyższonego poziomu transaminaz
• Prawdopodobnie większość osób cierpiących na tę chorobęchorych nie jest już zakaźna po upływie 1  tygodnia od wystąpienia objawów.
  • JednakU u zakażonych niemowląt wydalanie wirusa z  kałem jest możliwe przez kilka tygodni.

Patogeneza i  przebieg kliniczny^89-1213

• Po wchłonięciu wirusa w  jelicie następujepenetruje penetracjaon błonyonę śluzowejluzową i dalszy dalej transporttransportowany jest przez układ żyły wrotnej do wątroby.
• WniknięcieWnika do hepatocytów za pośrednictwem receptora.
• Replikacja wirusa odbywa się przypuszczalnie prawie wyłącznie w  hepatocytach.
• Sam HAV nie jest cytopatyczny.
• Uszkodzenie komórek jest spowodowane przez mechanizmy odpornościowe.
• Martwica komórek wątroby, zwłaszcza w  obszarach centralnych, naciek wrotny przez komórki zapalne
• UwalnianieNastępnie wirusówdochodzi do uwalnianie wirusa do dróg żółciowych, transportu z żółcią do jelit i wydalanie wydalania ichgo z  kałem.
• Okres inkubacji wynosi średnio około 4  tygodnie (15-50  dni)
• Możliwe przebiegi infekcji
  • niezauważalny (bezobjawowebezobjawowy, bez podwyższenia poziomu enzymów wątrobowych)
  • subkliniczny (bezobjawowebezobjawowy, ze wzrostem poziomu enzymów wątrobowych)
  • bezżółtaczkowy (objawowy, bez żółtaczki)
  • żółtaczkowy
• Przebiegi bezobjawowe częste są przede wszystkim u  dzieci (u 90% dzieci do 2 r.ż i >70% u dzieci w wieku 2-6 lat).¹⁴
• Faza prodromalna (15-45 dni)
  • niespecyficzne dolegliwości żołądkowo-jelitowe
  • ogólne złe samopoczucie
  • narastająca niechęć do jedzenia (ale także alkoholu i papierosów)
  • ew. podwyższona temperatura
  • powiększenie wątroby, śledziony, bradykardia, powiększenie węzłów chłonnych szyjnych tylnych¹⁴
• Faza żółtaczkowa (od kilku dni do kilku tygodni)
• Faza rekonwalescencji (2-4  tygodnie) z normalizacj poprawą samopoczucia i  parametrów laboratoryjnych, zdrowienie
• W  maksymalnie 10% przypadków przedłużające się przebiegi (do kilku miesięcy) z  wyleczeniem bez powikłań
• W 0,01-0,1% przypadków występuje piorunujące zapalenie wątroby, często ze skutkiem śmiertelnym
  • Częstość występowania wzrasta wraz z  wiekiem.
  • szczególnie w  przypadku wcześniej uszkodzonej wątroby (np. przez wirusowe zapalenie wątroby typu  B lub C)
• Po zakażeniu odporność nabywana jest prawdopodobnie na całe życie.

Czynniki predysponujące

• Podróżowaniee do obszarów endemicznego występowania wirusowego zapalenia wątroby typu A (wysokoendemiczne: kraje rozwijające się Azji Południowej, Afryki Środkowej i Południowej)¹⁴
• Niski status społeczno-ekonomiczny (np. ciasnetrudne warunki mieszkaniowe)
• Tło migracyjne
• U  mężczyzn, którzy uprawiają seks z  mężczyznami.
• Uzależnienie od narkotyków
• Spożycie skażonej żywności lub wody¹⁴

ICD-10

• B15 Ostre wirusowe zapalenie wątroby typu A
  • B15.0 Wirusowe zapalenie wątroby typu  A ze śpiączką wątrobową
  • B15.9 Wirusowe zapalenie wątroby typu  A bez śpiączki wątrobowej
• B19 Wirusowe zapalenie wątroby, nieokreślone

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

• Podejrzenie rozpoznania na podstawie wywiadu lekarskiego i  badania klinicznego  fizykalnego
  • Rozpoznanie i  różnicowanie odz innychinnymi zapaleńzapaleniami wątroby nie jest możliwe bez badań laboratoryjnych.¹³¹⁵
• Badania laboratoryjne
  • biochemia
    • podwyższony poziom transaminaz oraz bilirubiny
• TestTesty serologicznyserologiczne (niedostępne w POZ)
  • Potwierdzenie
    • potwierdzenie rozpoznania poprzez wykrycie przeciwciał anty-HAV w  klasie IgM
    • Przeciwciała anty-HAV w  klasie IgM są wykrywalne już przy pierwszych objawach.
    • Czasczas wykrywania: ok. 3–4 miesiące

Diagnostyka różnicowa

• Inne wirusowe zapalenia wątroby
  • zapaleniazapalenie wątroby typu B
  • zapalenie wątroby typu  C
  • zapalenie wątroby typu  D
  • wirusowe zapalenie wątroby typu  E
  • zakażenie EBV
  • zakażenie cytomegalowiruscytomegalowirusem
  • zakażenie wirusem opryszczkaopryszczki zwykłaej
• Zapalenie wątroby wywołane lekami, takimi jak np.:
  • np. paracetamol, leki przeciwpadaczkowe, izoniazyd, doustne środki antykoncepcyjne, ryfampicyna, sulfonamidy
• Toksyczne zapalenie wątroby, np.:
  • np wywołane alkoholem lub czterochlorkiem węgla
• Choroby autoimmunologiczne
  • autoimmunologiczne zapalenie wątroby
  • toczeń rumieniowaty układowy
• Zakażenia bakteryjne
  • leptospiroza, gorączka  Q, dur brzuszny
• zespZespół Budda-Chiariego
• chorobaChoroba Wilsona
• Ostre niedokrwienie wątroby
• Ostre stłuszczenie wątroby u ciężarnych
• Przerzuty nowotworowe do wątroby

Wywiad lekarski

• Objawy ogólne
  • uczuciezłe chorobysamopoczucie 
  • zmęczenie, brak sił
  • brak apetytu
  • niechęć do alkoholu i papierosów
  • nudności, wymioty
  • ból mięśni i  kończyn
• Dolegliwości brzuszne
  • uczucie ucisku/bóllu w  nadbrzuszu
  • biegunka
• Zażółcenie gałek ocznych/skóry
• Ciemny mocz
• Odbarwiony kał
• SwędzenieŚwiąd skóry
• Czynniki predysponujące
  • podróże do obszarów endemicznych
  • niski status społeczno-ekonomiczny
  • tło migracyjne
  • u  mężczyzn, którzy uprawiają seks z  mężczyznami.
  • dożylne przyjmowanie narkotyków
  • ognisko epidemii w  otoczeniu

Badanie przedmiotowe

• Żółtaczka
• Powiększenie wątroby
• Powiększenie śledziony (25%)
• Krótkotrwała wysypka szklaratynopodobna  
• Powiększenie węzłów chłonnych szyjnych tylnych¹⁴

Badania uzupełniające w  praktyce lekarza rodzinnego

Badania laboratoryjne – krew i mocz

• Biochemia
  • Transaminazytransaminazy AST, ALT
  • bilirubina (całkowita i bezpośrednia i pośrednia)
  • parametry cholestazy (ALP, gamma GTGGTP)
  • parametry syntezy wątrobowej w  przypadku podejrzenia piorunującego zapalenia wątroby (albumina, białko całkowite, cholinesterazaINR, INR/Quick, czynniki krzepnięciafibrynogen)
• serologiaBadanie ogólne moczu (urobilinogen, bilirubina)

USG

• Bez specyficznych zmian w przebiegu ostrego zapalenia wątroby
• Ew. powiększona wątroba, strukturalnie o osłabionym echu

Badania uzupełniające dostępne w AOS/oddziałach szpitalnych

• Serologia -  przeciwciała anty-HAV
  • anty-HAV w  klasie IgM
    • wykrywanie ostrego zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu  A
    • przeciwciała anty-HAV w  klasie IgM są wykrywalne już przy pierwszych objawach
    • Czasczas wykrywania: ok. 3–4 miesiące
    • Przeciwciała anty-HAV w  klasie IgM mogą być również wykrywalne przez krótki czas po szczepieniu przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu  A.
  • anty-HAV w  klasie IgG
    • z  początkiem objawów również zwykle dodatnie
    • w  przeciwnym razie dowód przebytej infekcji lub szczepienia (odporność).
    • Pozostają wykrywalne przez całe życie.

Badania laboratoryjne – mocz i stolec

• urobilinogen, bilirubina (test paskowy)
• diagnostyka kału zazwyczaj nie jest konieczna
• wykrywanie antygenu HAV (ELISA) lub RNA HAV (PCR)

USG

• Bez specyficznych zmian w przebiegu ostrego zapalenia wątroby
• Ew. powiększona wątroba, strukturalnie o osłabionym echu

Wskazania do hospitalizacji

• Większość pacjentów z  wirusowym zapaleniem wątroby typu A nie wymaga hospitalizacji.
• Skierowanie jest niezbędne w  przypadku:
  • znacznieznacznego zredukowanegopogroszenia stanu ogólnego
  • poważnej utraty płynów - odwodnienia (wymioty, biegunka)
  • podejrzenia piorunującego zapalenia wątroby (rzadko)

Obowiązek zgłaszania

• W przypadku podejrzenia lub rozpoznania zakażenia, wymagane zgłoszenie do Sanepidu na druku ZLK-1 (elektronicznie lub papierowo)

TerapiaLeczenie

Cele terapiileczenia

• Łagodzenie objawów
• StabilizacjaLeczenie w  ramach intensywnej terapii w  przypadku rzadkiego piorunującego zapalenia wątroby

Ogólnalne informacjainformacje o terapii leczeniu

• W  zdecydowanej większości przypadków samoograniczającachoroba siustępuje chorobasamoistnie.
• NieBrak istniejespecyficznego specyficzneleczenia leczenie przeciwwirusoweprzeciwwirusowego w  przypadku WZW A.
• ŚrodkiDodatkowe pomocniczezalecenia 
  • odpoczynek w  łóżku (w  zależności od indywidualnego stanu pacjenta)
  • leczenie objawów ogólnych: wymioty, objawy grypopodobne
  • bez specjalnej diety: ewentualnie dieta wysokowęglowodanowa, niskotłuszczowa, ustalane indywidualnie
  • całkowita abstynencja od alkoholu
  • unikanie leków toksycznych dla wątrobyhepatotoksycznych, np. paracetamolu
• Staranna higiena rąk i  toalety

Zalecenia dla pacjentów

• Izolacja przez 1  tydzień po wystąpieniu żółtaczki (wzgl. 2 tygodnie po wystąpieniu pierwszych objawów klinicznych)
• Przestrzeganie standardowych zasad higieny.
• Podczas choroby nie należy przebywać/nie wykonywać żadnych czynności w  obiektach użyteczności publicznej ani w  branży przetwórstwa spożywnościywczej.
  • Pobyt wzgl. pracaPraca możliwa z  reguły najwcześniej 2  tygodnie po pojawieniu się pierwszych objawów klinicznych, wzgl. 1 tygodniu od wystąpienia żółtaczki.
  • Ograniczenia obowiązują do momentu, gdy zgodnie z  oceną medycznąlekarza nie ma już obawryzyka o dalszedalszego rozprzestrzenianie się choroby.

Zalecenia dla osób z  kontaktu, profilaktyka poekspozycyjna

• Informowanie osób z  kontaktu o  drogach przenoszenia, objawach i  środkach zapobiegawczych
• Jak najwcześniejsze szczepienie(do 14 dni po ekspozycjikontakcie) szczepienie poekspozycyjne (schemat 2-dawkowy)
  • Ochrona poszczepienna pojawia się zazwyczaj po 12-15  dniach od podania pierwszej dawki szczepionki.
• W  przypadku pacjentów, u  których ryzyko zakażenia jest szczególnie wysokie, uodpornienie bierne preparatem immunoglobuliny można przeprowadzić w  tym samym czasie, co pierwsze szczepienie.
• Jeśli immunoglobuliny zostaną podane w  ciągu 2  tygodni od narażenia, ryzyko objawowego zakażenia zmniejsza się o  70-90%.¹⁴¹⁶
• Osoby zaszczepione powinny zostać poinformowane, że aniczynna czynna, anii bierna immunizacja poekspozycyjna nie zapobiega chorobie we wszystkich przypadkach.
• Wykluczenie z  placówek opieki zbiorowej
  • na co najmniej 2  tygodnie po szczepieniu poekspozycyjnym
  • w  przypadku osób z  kontaktu: 4 tygodnie po ostatnim kontakcie z  osobą zakaźną
• Jeżeli istnieje już ochrona poszczepienna lub po infekcji, nie jest konieczne izolowanie osób z  kontaktu.

  Postępowanie w  przypadku pojawienia się ognisk choroby

• ZidentyfikujIdentyfikacja przyczynęprzyczyny wybuchu epidemii i  jak najszybciejnajszybsza wyeliminujeliminacja źródłoa infekcji
  • często zanieczyszczona żywność, woda pitna
• szczepieniaSzczepienia pierścieniowe: szczepienie osób z  otoczenia ogniska choroby (szczepionka w  schemacie 2-dawkowym)
• U  osób szczególnie narażonych na zakażenie, możliwe jest zastosowanie immunizacji biernej poprzez podanie immunoglobulin
  • najpóźniej do 14 dni po narażeniu

zapobieganieZapobieganie pierwotne poprzez szczepienia

• Wirusowemu zapaleniu wątroby typu A można prawie zawsze zapobiec poprzez szczepienie.
  • Wstępne badania serologiczne na obecność przeciwciał anty-HAV są przydatne tylko w  przypadku osób, które mieszkały na obszarach endemicznych przez dłuższy czas lub dorastały w  rodzinach z  obszarów endemicznych lub urodziły się przed 1950 rokiem.

Szczepienia podróżne

• Podróżujący do obszarów o  wysokim współczynniku chorobowości WZW A
  • regiony tropikalne
  • region śródziemnomorski
  • Europa Wschodnia

Wskazania do szczepienia

• OsobySzczególnie zalecane osobom:
  • planującym podróże do krajów rozwijających się o wysokiej zapadalności na WZW A
  • dzieciom w wieku przedszkolnym, szkolnym i młodzieży, które nie chorowały na WZW A
  • z  zachowaniami seksualnymi stanowipredysponującymi o do zwiększonymkszonego ryzykuryzyka narażenia na zakażenie, np. MSM  
  • z  hemofilią wymagającą leczenia substytucyjnego
  • zażywającycym dożylnie narkotyki
  • w  szpitalach psychiatrycznych lub porównywalnychpodobnych placówkach opieki dla osób z  uszkodzeniami mózguOUN lub zaburzeniami zachowania
  • z przewlekłymi chorobami wątroby, w tym chorobami przewlekłymi, w tym chorobami przebiegającymi z  zajęciem wątroby.
  • zakażonych HIV

Szczepienia w  przypadku zwiększonego ryzyka zawodowego

• Osoby ze zwiększonym ryzykiem zawodowym:
  
  • ochronapracownicy ochrony zdrowia
  • laboratoriapracownicy laboratoriów (np. badania kału)
  • przebywający w ośrodkirodkach opieki dziennej nad dziećmi, placówkiwkach opiekuńczeczych, itp.
  • szpitaleprzebywający psychiatrycznew szpitalach psychiatrycznych lub porównywalnepodobnych placówkiwkach opieki dla osób z  uszkodzeniami mózguOUN lub zaburzeniami zachowania
  • zatrudnieni przy produkcji i dystrybucji żywności
  • pracownicy zakładów kanalizacji i  oczyszczalni ścieków

Szczepionka

• SzczepionkiW Polsce zarejestrowane są dopuszczoneszczepionki częściowopojedyncze, inaktywowane, przeciw WZW A dla dzieci w wieku (od 2ukończenia lat,1 częściowor.ż.) dopierooraz dla dorosłych. Dostępne są również szczepionki skojarzone (WZW A i WZW B) dla dorosłych i młodzieży w wieku od 15–1816. latroku życia.
• Przeciwciała ochronne rozwijają się 12–15  dni po podaniu 1 . dawki szczepionki.
  • W  dalszym przebiegu przeciwciała są wykrywalne u  co najmniej 95% zaszczepionych osób.
• Ze względu na długi okres inkubacji, szczepienie jest zalecane także na krótko przed podróżą.
• W  przypadku szczepionek skojarzonych przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A/B, ochrona pojawia się dopiero po 2. dawce szczepionki!
• Odporność po szczepieniu podstawowym (2  dawki szczepionki monowalentnej, 3  dawki szczepionki skojarzonej przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A/B) przez co najmniej 10  lat
  • U  osób immunokompetentnych szczepienie przypominające nie jest uważane za konieczne.
  • Modelowanie sugeruje, że przeciwciaPrzeciwciała ochronne utrzymują się przez co najmniej 25  lat po szczepieniu podstawowym, bez konieczności podawania dawek przypominających.¹⁷

Przebieg, powikłania i  rokowanie

Powikłania

• Rzadkie objawy pozawątrobowe¹³¹⁵
  • zapalenie naczyń
  • zapalenie stawów
  • zapalenie trzustki
  • trombocytopenia
  • zespół Guillaina-Barrégo
  • niedokrwistość hemolityczna
  • zapalenie osierdzia
  • ostra niewydolność nerek

Przebieg i  rokowanie

• Czas trwania fazy żółtaczkowej: od kilku dni do kilku tygodni
  • U ok. 10% pacjentów przebieg choroby przedłuża się do kilku miesięcy.
• Faza zdrowienia: 2-4  tygodnie
• Piorunujące zapalenie wątroby typu A w  0,01–0,1%
  • Piorunujące zapalenie wątroby jest często śmiertelneprowadzi do zgonu.
  • Zaawansowany wiek i  choroby współistniejące, np. przewlekła choroba wątroby, zwiększają ryzyko wystąpienia piorunującego zapalenia wątroby.¹⁵¹⁸
• BezNie przechodzi w zapalenie przewlekłego zapalenia wątroby, bez przewlekłego wydalania wirusae.¹³¹⁵
• InfekcjaPrzechorowanie pozostawia trwałą odporność na całe życie.

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w  Deximed

• Zapalenie wątroby typu A

Ilustracje

B15; B150; B159; B19

gulsott; gulsot; hepatitt a; smittsam gulsot; Hepatit A

Wirusowe zapalenie wątroby; Hepatitis; Wirusowe zapalenie wątroby typu A; Hepatitis A; Hepatitis-Wirus zapalenia wątroby typu A-Virus; HAV; VirushepatitisWZW; FäkalTransmisja fekalno-oraloralna; IkterusŻółtaczka; FulminantePiorunujące Hepatitiszapalenie wątroby; ReisehepatitisFulminant hepatitis; AusbruchŻółtaczka pokarmowa; ImpfungEpidemia; ImpfstoffSzczepienie; AktivimpfungSzczepionka; PassivimmunisierungSzczepienie czynne; TransaminasenSzczepienie bierne; BilirubinTransaminazy; bilirubina; Urobilinogen; AntiAnty-HAV-IgM; AntiAnty-HAV-IgG

ZapalenieWirusowe zapalenie wątroby typu A

document-disease document-nav document-tools document-theme

Definicja: Ostre zapalenie wątroby wywołane wirusem zapalenia wątroby typu  A (HAV). HAV jest wirusem RNA z  rodziny pikornawirusów. Przenosi się głównie drogą fekalno-oralną. Epidemiologia: zapadalność roczna w Europie ok. 2,5 zachorowań na 100 000 mieszkańców.

Medibas Polska (staging)

ZapalenieWirusowe zapalenie wątroby typu A

/link/4fc394df418d4c94bcc91dd4fd88118e.aspx

/link/4fc394df418d4c94bcc91dd4fd88118e.aspx

zapalenie-watroby-typu-a

SiteDisease

ZapalenieWirusowe zapalenie wątroby typu A

K.Reinhardt@gesinform.de

Kmail#stina.Reinhardt@gesinformbaranowska@gmail.decom

pl

pl

pl