Informacje ogólne
Definicja
- W 2009 r. opublikowano dokument konsensusu definiujący terminologię1
- przewlekłe zaburzenia żylne - PZŻ (chronic venous disorder — CVD)
- całe spektrum zmian morfologicznych i funkcjonalnych układu żylnego
- przewlekła choroba żylna (chronic venous disease — CVD)
- przewlekłe zaburzenia żylne z objawami klinicznymi i koniecznością dalszego wyjaśnienia i leczenia
- przewlekła niewydolność żylna (chronic venous insufficiency — CVI)
- zaawansowana przewlekła choroba żylna z zaburzeniami czynnościowymi jako czynnik wyzwalający:
- obrzękami
- zmiany skórne
- owrzodzenia
- przewlekłe zaburzenia żylne - PZŻ (chronic venous disorder — CVD)
Częstość występowania
- Chorobowość
- ogólna wysoka chorobowość CVI
- Wzrasta z wiekiem.
- Dane dotyczące chorobowości różnią się ze względu na różne definicje w różnych badaniach:
- chorobowość CVI ok. 5% (C3–6 według klasyfikacji CEAP, patrz poniżej)
- u osób starszych chorobowość ok. 10 %
- chorobowość wyleczonego lub aktywnego owrzodzenia (C5–6) 1%
- chorobowość CVI ok. 5% (C3–6 według klasyfikacji CEAP, patrz poniżej)
- Następstwa
- duże znaczenie społeczno-gospodarcze:
- obniżona jakość życia pacjentów
- obciążenie dla systemu ochrony zdrowia
- obciążenie dla gospodarki z powodu nieobecności w pracy
- duże znaczenie społeczno-gospodarcze:
Etiologia i patogeneza
- Etiologicznie niewydolność zastawek żył głębokich może być spowodowana przez:
- pierwotne: pierwotną żylakowatość
- wtórne: zakrzepicę żył głębokich / zespół pozakrzepowy
- wrodzone: wrodzoną niewydolność lub aplazję zastawek żylnych
- Patofizjologia CVI
- niewydolność zastawek żylnych i
- niewydolność mechanizmów pompujących
- siły tłoczącej skóry
- pompy stawowej
- pompy mięśniowej
- dwufazowej pompy brzuszno-piersiowej
- tym samym ambulatoryjne nadciśnienie żylne i kapilarne
- następnie zaburzenia mikrokrążenia
- wreszcie zaburzenia troficzne
Czynniki predysponujące
- Zakrzepica żył głębokich lub zakrzepowe zapalenie żył
- Zaawansowany wiek
- Dziedziczna skłonność do żylaków
- Ciąża; ryzyko wzrasta wraz z liczbą ciąż.
- Długie stanie
- Otyłość
Klasyfikacja
Klasyfikacja według Widmera
- W przeszłości stosowano klasyfikację Widmera.
- stopień 1.: obrzęk żylny, corona phlebectatica paraplantaris (wieniec rozstrzeni żylnych okołopodeszwowych)
- stopień 2.: dodatkowe zaburzenia troficzne
- lipodermatoskleroza
- zmiany pigmentacyjne
- zanik biały
- stopień 3.: owrzodzenie żylne podudzi
- stopień 3a.: zagojony wrzód
- stopień 3b.: zaogniony wrzód
- Zalety klasyfikacji Widmera
- prostota
- Dobrze sprawdza się na co dzień.
- Wady
- brak informacji na temat:
- etiologii
- patofizjologii
- rozkładu
- brak informacji na temat:
Klasyfikacja CEAP
- W ostatnich latach jest coraz częściej stosowana.
- Struktura wzorowana na klasyfikacji TNM
- Klasyfikacja według czterech głównych kryteriów2
- Obraz kliniczny (ang. Clinical condition)
- C0: brak widocznych lub wyczuwalnych zmian
- C1: teleangiektazje (pajączki) lub żyły siatkowate
- C2: żylaki
- C3: obrzęk żylny bez zmian skórnych
- C4a: hiperpigmentacja, wyprysk
- C4b: lipodermatoskleroza, zanik biały
- C5: wrzód żylny — wyleczony
- C6: wrzód żylny — zaogniony
- A: bezobjawowa (ang. asymptomatic)
- S: objawowa (ang. symptomatic)
- etologia (ang. Etiology)
- Ec: wrodzona
- Ep: pierwotna
- Es: wtórna
- En: nieznana
- anatomia (ang. Anatomy; lokalisation)
- As: żyły powierzchowne
- Ad: żyły głębokie
- Ap: żyły przeszywające
- An: nie do ustalenia
- patofizjologia (ang. Pathophysiology)
- Pr: odpływ
- Po: niedrożność
- Pro: odpływ i niedrożność
- Pn: nie do ustalenia
- Obraz kliniczny (ang. Clinical condition)
ICD-10
- I83.0 Żylaki kończyn dolnych z owrzodzeniem
- I83.1 Żylaki kończyn dolnych z zapaleniem
- I83.2 Żylaki kończyn dolnych z owrzodzeniem i zapaleniem
- I83.9 Żylaki kończyn dolnych bez owrzodzenia i zapalenia
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Rozpoznanie na podstawie:
- wywiadu lekarskiego
- wyników
- diagnostyki obrazowej
- klasyfikacji zgodnie z kryteriami CEAP
Diagnostyka różnicowa
- Zakrzepica żył głębokich
- Żylaki pierwotne
- Niewydolność serca
- Zespół nerczycowy
- Niewydolność tętnicza
- hipoalbuminemię
- Wyraźna niedokrwistość
- Obrzęk limfatyczny
- Wrodzone wady rozwojowe naczyń krwionośnych
wywiadu lekarskiego
Specjalny wywiad lekarski dotyczący CVI
- Objawy żylne1:
- uczucie mrowienia
- ból
- uczucie pieczenia
- skurcze mięśni
- opuchlizna
- uczucie pulsowania
- Uczucie ciężkości
- świąd
- zespół niespokojnych nóg
- uczucie zmęczonych nóg
- Objawy żylne nie są patognomoniczne, ale są wskazówką, szczególnie w przypadku:
- zaostrzeń przy wzroście temperatury
- pogorszenia w ciągu dnia
- objawów występujących głównie podczas chodzenia (chromanie żylne, claudicatio venosa) lub stania
- poprawy w spoczynku i/lub po uniesieniu kończyny
Ogólny wywiad lekarski w kierunku CVI
- ZŻG w wywiadzie?
- Wywiad rodzinny?
- Poprzednie ciąże?
- Styl życia
- Częste stanie i/lub siedzenie?
- Mało ruchu/sportu?
- Wcześniejsze operacje?
- Choroby towarzyszące
- Leki
Badanie przedmiotowe
- Badanie zawsze w pozycji stojącej
- Widoczne lub wyczuwalne objawy zaburzenia żylnego
- rozszerzone żyły
- teleangiektazja
- rysunek siatkowy
- żylaki
- obrzęki
- tył stopy
- kostki
- nogi
- zmiany skórne
- hiperpigmentacja
- corona phlebectatica paraplantaris (wieniec rozstrzeni żylnych okołopodeszwowych)
- lipodermatoskleroza
- zapalenie tkanki podskórnej
- zanik biały
- wyprysk
- nadmierne ucieplenie
- owrzodzenia
- głównie w okolicy kostki przyśrodkowej
- rozszerzone żyły
- Badanie ruchomości stawu skokowego
- w zaawansowanej CVI postawa prawdopodobnie związana z bólem i stawaniu na palcach
- to dodatkowo pogarsza funkcjonowanie pompy mięśniowej
- Pomiar tętna
- diagnostyka różnicowa w kierunku PAD
Badania uzupełniające w praktyce lekarza rodzinnego
- Diagnostyka różnicowa pod kątem PAD lub chorób współistniejących
- Zwłaszcza w przypadku słabego tętna na stopie konieczne może być dodatkowe określenie wskaźnika kostka-ramię.
- Wartość <0,9 świadczy o podejrzeniu pad.>0,9>
- Zwłaszcza w przypadku słabego tętna na stopie konieczne może być dodatkowe określenie wskaźnika kostka-ramię.
- Obecnie kliniczne testy czynności żył są raczej ciekawostką historyczną.
- test Trendelenburga, test Perthesa, test Pratta
Diagnostyka specjalistyczna
Badanie USG Duplex Doppler3
- Ultrasonografia Duplex Doppler jest obecnie najważniejszą procedurą służącą do:
- potwierdzenia rozpoznania CVI
- określenia etiologii
- oceny warunków anatomicznych
- Połączenie trybu B (dwuwymiarowy obraz ultrasonograficzny) z badaniem Doppler kolor/Dopplerem pulsacyjnym (Pulsed Wave Doppler, PW Doppler) (kierunek i prędkość przepływu)
- wykrywanie odpływu
- Każdy znaczący przepływ w kierunku stopy wskazuje na odpływ — czas >1,0 s w żyłach głębokich wskazuje na znaczący odpływ.
- pomiar odpływu po napełnieniu i szybkim opróżnieniu mankietu ciśnieniowego
- alternatywnie manewr Valsalvy
- określenie lokalnego rozmieszczenia niewydolnych żył („mapowanie”)
- wykrywanie niedrożności przy ZŻG
- wykrywanie odpływu
Dalsze badania
- Reografia refleksu świetlnego (zwana również fotopletyzmografią)
- nieinwazyjna metoda przesiewowa do oceny czynności żył w kończynach
- zastosowanie światła podczerwonego 10 cm nad wewnętrzną częścią kostki i pomiar odbitej części
- Odbicie zależy od stanu wypełnienia żył.
- określenie czasu napełniania żył:
- >25 s: prawidłowy wynik
- 20–25 s: zaburzenie żylne stopnia 1.
- 10–19 s: zaburzenie żylne stopnia 2.
- <10 s: zaburzenie żylne stopnia 3.>10 s:>
- Pletyzmografia okluzji żylnej
- nieinwazyjny pomiar zmian objętości w obszarze kończyn
- ocena wydolności żylnej i odpływu żylnego
- Flebodynamometria
- wewnątrznaczyniowe określanie ciśnienia żylnego
- w spoczynku
- podczas aktywowania pompy mięśniowej poprzez ruch
- określenie czasu wyrównania ciśnienia
- wewnątrznaczyniowe określanie ciśnienia żylnego
- Flebografia
- dawniej „złoty standard”, obecnie rzadko stosowana
- Flebografia TK lub RM
- Jeśli wymagana jest diagnostyka żył w okolicy miednicy lub jamy brzusznej.
Wskazania do skierowania do specjalisty
- Skierowanie powinno mieć miejsce:
- przy progresji klinicznej
- w zaawansowanym stadium (C3 lub wyższe w klasyfikacji CEAP)
- w razie planowania leczenia interwencyjnego
Terapia
Cele terapii
- Poprawa odpływu żylnego i zapobieganie postępowi choroby
- Redukcja dyskomfortu pacjentów
- Unikanie późnych skutków, takich jak owrzodzenia
Ogólne informacje o terapii
- Dostępne są następujące możliwości leczenia:
- środki ogólne
- terapia uciskowa
- Leczenie farmakologiczne
- leczenie interwencyjne/chirurgiczne
- leczenie wrzodów
- Podstawą terapii CVI jest terapia uciskowa wraz ze środkami ogólnymi, ewentualnie uzupełniona lekami.
- Wskazania do leczenia interwencyjnego poza terapią zachowawczą zależą od:
- stadium CVI
- nasilenia dolegliwości
- życzeń pacjentów w zakresie estetyki
Zalecenia dla pacjentów
- Regularna aktywność fizyczna
- W miarę możliwości unikanie stania/siedzenia przez długi czas
- Trzymanie nóg wysoko, aby zmniejszyć obrzęk
- Trening pompy mięśniowej
- Obmywanie zimną wodą
- Fizjoterapia zapobiegająca usztywnieniu stawu skokowego
- Drenaż limfatyczny
- Pielęgnacja skóry
- Normalizacja masy ciała przy otyłości
Terapia uciskowa (kompresyjna)
- Podstawa terapii nieinwazyjnej
- Może być stosowana samodzielnie lub w połączeniu z innymi środkami.
- Terapia uciskowa pomaga poprawić skuteczność pompy mięśniowej, a tym samym hemodynamikę.
- Celem terapii uciskowej jest poprawa objawów żylnych.
- zapobieganie obrzękowi żylnemu i leczenie go
- zapobieganie żylnym zmianom skórnym i leczenie ich
- wyprysk i przebarwienia
- lipodermatoskleroza i zanik biały
- leczenie owrzodzenia żylnego podudzi
- zapobieganie nawrotom owrzodzeń żylnych
- redukcja bólu w owrzodzeniach żylnych podudzi
- poprawa jakości życia
- Kompresja odbywa się za pomocą:
- pończoch uciskowych
- Opatrunek uciskowy
- Na co dzień popularniejsze są pończochy uciskowe, ponieważ są łatwiejsze w użyciu i łatwiej przestrzegać dzięki temu zaleceń lekarskich.
- W przypadku obrzęków podudzi, zmian skórnych spowodowanych CVI i owrzodzeń żylnych podudzi, często wystarczają podkolanówki uciskowe.
- Nie ma jednoznacznych danych potwierdzających skuteczność poszczególnych rodzajów lub długości pończoch uciskowych4.
- Najczęściej stosuje się pończochy uciskowe o II stopniu kompresji.
- Wyróżnia się cztery klasy kompresji w zależności od intensywności ucisku:
- klasa I (lekka kompresja): 18–21 mmHg
- klasa II (średnia kompresja): 23–32 mmHg
- klasa III (silna kompresja): 34–46 mmHg
- klasa IV (bardzo silna kompresja): ≥49 mmHg
- Przeciwwskazania do stosowania terapii uciskowej
- zaawansowana PAD
- niewydolność serca klasy III–IV wg NYHA
- septyczne zapalenie żył
- bolesny obrzęk siniczy
- Stosowanie z uwzględnieniem korzyści i ryzyka
- zawansowane sączące się dermatozy
- nietolerancja na materiał kompresyjny
- ciężkie zaburzenia czucia w obrębie kończyny
- zaawansowana neuropatia obwodowa (np. przy cukrzycy)
- pierwotne przewlekłe zapalenie wielostawowe
- Pończochy uciskowe powinny być prane codziennie w celu usunięcia potu i brudu, więc w ramach początkowego leczenia należy wystawiać dwie recepty.
- Pończochy muszą być dobrze dopasowane i regularnie wymieniane, ponieważ efekt z czasem słabnie.
- Na recepcie należy odnotować co najmniej następujące kryteria:
- liczba
- długość pończochy: pończocha do łydki, pończocha do połowy uda, pończocha do uda, rajstopy uciskowe
- stopień kompresji: I–IV
- wskazania i rozpoznanie
- W razie konieczności należy odnotować wykonanie pończochy na miarę.
- palce u nogi: wersja z zamkniętymi lub otwartymi palcami
Leczenie farmakologiczne
- Preparaty ziołowe o korzystnym wpływie na obrzęki i ból, np. nasiona kasztanowca, flawonoidy5-6
- zmniejszenie przepuszczalności ścian drobnych żył
- poprawa napięcia żylnego
- Doustna terapia cynkiem
- Nie udowodniono wpływu siarczanu cynku podawanego doustnie na owrzodzenia nóg7.
- Diuretyki
- Leki moczopędne nie mają trwałego wpływu na niewydolność żylną i należy ich unikać.
- Farmakoterapia jest uzupełnieniem terapii uciskowej, a nie jej substytutem!
Leczenie interwencyjne
- Jeśli przyczyną CVI są żylaki, warto je wyeliminować.
- Wprowadzenie w ostatnich latach kilku procedur interwencyjnych w leczeniu żylaków
- ablacja prądem o częstotliwości radiowej
- wewnątrzżylna koagulacja laserem
- skleroterapia piankowa pod kontrolą USG
- Wskazania do interwencyjnego leczenia żylaków:
- stopień CVI w skali CEAP4-6
- progresja zmian skórnych związanych z CVI pomimo konsekwentnego leczenia zachowawczego
- zapalenie żylaków — trwające lub w wywiadzie
Leczenie chirurgiczne
- Klasyczna procedura leczenia żylaków8nie ma już dziś takiego samego znaczenia ze względu na nowoczesne procedury interwencyjne.
- krosektomia
- stripping
- W indywidualnych przypadkach rekonstrukcja zastawki żyły udowej w przypadku pierwotnej niewydolności zastawki
Leczenie owrzodzeń
- Podstawy leczenia to:
- terapia uciskowa: poprawa skuteczności dzięki poduszkom i wkładkom uciskowym
- trening ruchowy: ewentualnie wspomagany fizjoterapią
- Leczenie nadpowięziowych dróg odpływu
- interwencyjne lub chirurgiczne
- Oczyszczanie ran
- usuwanie materiału martwiczego i powłok włóknistych
- Zakrycie obszaru rany, np. pastą cynkową
- Miejscowe leczenie ran
- jak najbardziej obojętne opatrunki na rany
- zapewnienie wilgotnego środowiska rany dzięki opatrunkom, np. :
- gaza natłuszczona
- opatrunki piankowe
- hydrożele
- opatrunki hydrokoloidowe
- Odpowiednie leczenie przeciwbólowe
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
- Nieleczona choroba ma charakter postępujący.
Powikłania
- Zapalenie skóry
- Zapalenie żył
- owrzodzenia
- niebezpieczeństwo zakażenia
- Usztywnienie stawu skokowego
- ZŻG
Rokowanie
- Ryzyko szybkiej progresji po ZŻG jest większe niż w przypadku żylakowatości pierwotnej.
- Konsekwentna terapia uciskowa jest ważna w kontekście zapobiegania/spowolnienia progresji i zapobiegania owrzodzeniom.
Dalsze postępowanie
- Regularna obserwacja pomaga wcześnie wykryć progresję i umożliwia wczesne rozpoczęcie leczenia.
- Wielokrotne wyjaśnianie potrzeby i sposobu stosowania pończoch uciskowych
Informacje dla pacjentów
O czym należy poinformować pacjentów?
- O konsekwentnym noszeniu pończoch podtrzymujących
- O regularnych ćwiczeniach (bieganie, jazda na rowerze, pływanie)
- O unikaniu stania/siedzenia przez długi czas w miarę możliwości
- O trzymaniu nóg uniesionych tak często, jak to możliwe
- O treningu pompy mięśniowej, np. :
- wchodzenie po schodach
- chodzenie na palcach
- trening na ergometrze
- O obmywaniu zimną wodą
- O pielęgnacji skóry
- O kontroli masy ciała, dążeniu do prawidłowej masy ciała lub co najmniej redukcji nadwagi
Informacje dla pacjentów w Deximed
Ilustracje

Żyły kończyn dolnych

Żyły i zastawki żylne

Owrzodzenie żylne nogi

Owrzodzenie żylne nogi, sączące się

Hipostatyczny obrzęk sączący
Quellen
Literatur
- Eklof B, Perrin M, Delis K, et al. Updated terminology of chronic venous disorders: The VEIN-TERM transatlantic interdisciplinary consensus document. J Vasc Surg 2009; 49: 498-501. doi:10.1016/j.jvs.2008.09.014 DOI
- Eklof B, Rutherford R, Bergan J, et al. Revision of the CEAP classification for chronic venous disorders: consensus statement. J Vasc Surg 2004; 40: 1248-1252. www.jvascsurg.org
- Eberhardt RT, Raffetto JD. Chronic venous insufficiency. Circulation. 2014 Jul 22;130(4):333-46. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Nelson EA, Bell-Syer SE. Compression for preventing recurrence of venous ulcers. Cochrane Database Syst Rev 2012; 8: CD002303. Cochrane (DOI)
- Pittler MH, Ernst E. Horse chestnut seed extract for chronic venous insufficiency. Cochrane Database Syst Rev. 2012 Nov 14;11:CD003230. The Cochrane Library
- Trampisch HJ, Lange S, Schmidt C. Comparison of leg compression stocking and oral horse-chestnut seed extract therapy in patients with chronic venous insufficiency. Lancet 1996; 347: 292-4. PubMed
- Wilkinson EA. Oral zinc for arterial and venous leg ulcers. Cochrane Database Syst Rev. 2014 Sep 9;9:CD001273. PMID: 25202988. PubMed
- Dwerryhouse S, Davies B, Harradine K, Earnshaw JJ. Stripping the long saphenous vein reduces the rate of reoperation for recurrent varicose veins: five-year results of a randomized trial. J Vasc Surg 1999; 29: 589 - 92. PubMed
Autoren
- Michael Handke, Prof. Dr. med., Facharzt für Innere Medizin, Kardiologie und Intensivmedizin, Freiburg i. Br.