Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Narkolepsja

Streszczenie

  • Definicja: przewlekPrzewlekła choroba z grupy hipersomnii z zaburzoną regulacją rytmu dzień-noc.
  • Występowanie:  Chorobowość wynosi około 26–50 osprzypadkóbw na 100 000 osób; duża liczba niezarejestrowanychniezdiagnzowanych przypadkpacjentów.
  • Objawy:  Wyraźna senność w ciągu dnia z nagłymi atakami zasypiania. Katapleksja (nagła utrata napięcia imięśniowego opadaniez osunięciem się pacjenta na podłoże) jest charakterystyczna dla tej choroby. Inne objawy obejmują omamy hipnagogiczne, zaburzenia snu nocnego i epizody paraliżu sennego.
  • WynikiBadanie fizykalne: Badanie fizykalne zazwyczaj nie wykazuje żadnych zmian patologicznych.  
  • Diagnostyka: Polisomnografia lub test latencji snu w laboratoriumośrodkach zajmujących się diagnostyką zaburzeń snu. Ewent. nakłucie lędźwiowe i oznaczenie poziomu hipokretyny w płynie mózgowo-rdzeniowym. Badanie HLA. Ewent. badania obrazowe mózgu.
  • Leczenie:  Leczenie obejmuje modyfikację zachowania i poprawę technik radzenia sobie z objawami narkolepsji, a także farmakologiczne metody leczenia objawowego (np. środki pobudzające przeciwkozapobiegające senności w ciągu dnia).

Informacje ogólne

Definicja

  • Narkolepsja jest chorobą z grupy hipersomnii z zaburzoną regulacją snu i czuwania.
  • Typowe objawy narkolepsji to1-3:
    • senność w ciągu dnia z napadami zasypiania (>>6 miesięcy)
    • katapleksja (krótkotrwała utrata napięcia mięśni, czasami z zaburzeniami świadomości)
    • paraliż senny (niemożność poruszania się po przebudzeniu przez kilka sekund lub minut)
    • hipnagogiczne omamy (żywe sny w fazie zasypiania)
    • przerywany sen nocny
    • automatyczne zachowanie (powtarzający się wzorzec ruchu)
    • objawy towarzyszące, takie jak ból głowy, zaburzenia koncentracji, wypadki wskutek zaśnięcia, depresja
  • Rozpoznanie opiera się na typowym wywiadzie lekarskim, specjalnych kwestionariuszach i, w razie potrzeby, badaniach dodatkowych.
    • w polisomnografii skrócony czas zasypiania i przedwczesny sen REM
    • wysoki związek z HLA i często niedobór hipokretyny w płynie mózgowo-rdzeniowym
  • Narkolepsję dzieli się na trzy podgrupy4:
    1. narkolepsja z katapleksją („klasyczna narkolepsja")
    2. narkolepsja bez katapleksji
    3. wtórna narkolepsja (objawowa, np. w przypadku niedokrwienia, guza)
  • Narkolepsja jest chorobą przewlekłą o zmiennym nasileniu objawów.
    • obniżenie jakości życia i wysoki wskaźnik bezrobocia z powodu choroby

Częstość występowania

  • Częstość występowania narkolepsji
    • współczynnik chorobowości: 26–50 przypadki na 100 000 osób5-6
    • zapadalność: 0,74 na 100 000 rocznie5
    • Zakłada się, że liczba niezarejestrowanychniezdiagnozowanych przypadków jest wysoka.7.
  • Manifestacja choroby głównie w drugiej dekadzie życia8
    • Około 20% przypadków ujawnia się w ciągu pierwszych 10 lat życia.
  • Zasadniczo w  równym stopniu dotykadotyczy mężczyzn i  kobiet.

Etiologia i  patogeneza

  • Etiologia choroby nie jest jasna.
    • Omówionomożliwe czynniki zakaźne i genezę autoimmunologiczną.autoimmunologiczne
      • we wczesnych stadiach choroby wykrycie autoprzeciwciał
    • W rzadkich przypadkach choroba występuje wtórnie, np. w uszkodzeniach pnia mózgu.
  • Patogeneza7
    • Zmniejszeniezmniejszenie lub brak neuronów zawierających hipokretynę w grzbietowo-bocznym podwzgórzu
      • tym samym zmniejszona produkcja hipokretyny i zmniejszone stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym
    • zaburzenia układu cholinergicznego, noradrenergicznego, histaminergicznego i innych układów przekaźnikowych
    • dysfunkcja ciała migdałowatego ze zmienionym przetwarzaniem emocji (objawy psychiatryczne)
  • Choroba z bardzo wysokim związkiem z HLA
    • 98% pacjentów z narkolepsją rasy kaukaskiej z typem HLA DRB1*1501, DQB1*0602
    • wysoka czułość, niska swoistość (nawet u 25–35% normalnejogólnej populacji)

Wzorce snu w narkolepsji

  • Występuje zaburzenie regulacji snufazy REM.
  • U osób cierpiących na narkolepsję senfaza REM występuje szybciej niż normalnie.
  • Katapleksja, paraliż senny i omamy hipnogonicznehipnoagoniczne są zjawiskami podobnymi do REM.
  • Pacjenci z sennością i katapleksją mają znacznie niższe poziomy hipokretyny 1 i 2 w płynie mózgowo-rdzeniowym.9-11.
  • Hipokretyna jest neuropeptydem.
    • Niższy poziom hipokretyny może wyjaśniać szybkie przejście ze stanu czuwania do snufazy REM w narkolepsji.12.

Czynniki predysponujące

  • zwiZwiązek z typem HLA DRB1*1501, DQB1*0602
  • Krewni pierwszego stopnia mają od 38 do 40 razy zwiększone ryzyko.

ICD-10

  • G47.4 Narkolepsja i katapleksja

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • typowyTypowy wywiad lekarski, w razie potrzeby specjalistyczne kwestionariusze
  • badanieBadanie w ośrodku laboratoriumzajmującym się diagnostyką zaburzeń snu
  • wW indywidualnych przypadkach badania dodatkowe (np. badanie HLA)

Niezbędne badania

  • gGłówne objawy w wywiadzie lekarskim (senność w ciągu dnia i katapleksja); wywiad rodzinny
  • dokumentacjaDokumentacja za pomocą kwestionariuszy snu i dzienników snu
    • np. Skaliskali Sennosenności Epworth (Epworth Sleepiness Score - ESS).
  • polisomnografiaPolisomnografia lub test wielokrotnej latencji snu (Multiple Sleep Latency Test - MSLT)

Badania dodatkowe wymagane w indywidualnych przypadkach

  • oznaczenieOznaczenie stężenia hipokretyny (oreksyny) w płynie mózgowo-rdzeniowym
  • badanieBadanie HLA klasy II
  • obrazowanieObrazowanie mózgu (w przypadku podejrzenia wtórnej narkolepsji)

Diagnostyka różnicowa

W przypadku senności w ciągu dnia

W przypadku katapleksji

Wywiad lekarski

  • Często występują tylko niektóre z elementów zespołu.
  • śŚredni wiek zachorowania ok. 14 lat
    • Rozpoznanie często ustala się 10–15 lat po wystąpieniu objawów.
  • Objawy kliniczne1
    • senność w ciągu dnia z epizodami snu w ciągu dnia (prawie zawsze)
      • przeważnie pierwszy objaw
      • Ataki zasypiania mogą wystąpić w dowolnym miejscu i zwykle trwają od kilku minut do 1 godziny.
    • Katapleksjakatapleksja
      • utrata napięcia całej muskulatury i opadanieosuwanie się chorej osoby na podłoże
      • przeważnie jako drugi objaw (bardzo swoiste występowanie w narkolepsji)
      • typowe czynniki wyzwalające: śmiech, radość, zaskoczenie, złość, strach
    • Paraliparaliż senny (ok. 50% przypadków)
      • niemożność poruszania się z zachowaną świadomością podczas zasypiania lub budzenia się
    • Hipnagogicznehipnagogiczne omamy (ok. 50% przypadków)
      • żywe, podobne do snów przeżycia w fazie zasypiania
    • Zaburzeniazaburzenia snu nocnego (ok. 50% przypadków)
      • przerywany sen nocny (częste przerwy)
      • nieprawidłowe działania podczas snu, np. lunatykowanie
    • Automatyczneautomatyczne zachowanie
      • powtarzające się wzorce czynności ruchowych
  • Inne objawy współistniejące
  • Wywiad lekarski dotyczący snu
    • typowy czas trwania i godziny snu
    • czynniki zakłócające (np. alkohol, kawa)
  • wywiadWywiad dotyczący przyjmowanych leków
  • wywiadWywiad rodzinny
  • Wpływ na życie społeczne i zawodowe
  • wywiadWywiad zebrany od osób trzecich dotyczący nieprawidłowości snu
  • Zaleca się przeprowadzenie ustrukturyzowanego wywiadu lekarskiego przy użyciu specjalnych kwestionariuszy.
    • np. zastosowanie skali senności Epworth (ESS)
      • W przypadku narkolepsji zazwyczaj wynik wynosi 15 lub więcej.
      • narzędzie przesiewowe

Narkolepsja w dzieciństwie

  • Stopień senności w ciągu dnia jest bardzo zmienny.13.
    • u dzieci w wieku przedszkolnym długa drzemka w południe i dłuższy sen w nocy
    • u dzieci w wieku szkolnym zmęczenie i nagłe zasypianie w ciągu dnia
  • Dzieci dotknięte tą chorobąchore mogą być nieuważne, drażliwe i agresywne.13-15.
    • Mogą wydawać się pobudzone w szkole, ponieważ aktywność może przeciwdziałać zasypianiu.16.
    • Nadpobudliwość i problemy z koncentracją mogą fałszywie prowadzić do rozpoznania ADHD .

Badanie przedmiotowe

  • Ogólne badanie fizykalne
  • Orientacyjne badanie neurologiczne
    • Nieprawidłowości neurologiczne mogą wskazywać na choroby podstawowe.

Diagnostyka specjalistyczna

  • Badania dodatkowe w laboratoriumośrodku zajmującym się diagnostyką zaburzeń snu
    • polisomnografia
      • krótka latencja zasypiania i REM
      • fragmentacja snu
      • "okresowe ruchy kończyn" w fazie snu innej niż REM i w fazie REM
      • ewent. senfaza REM bez atonii
    • test wielokrotnej latencji snu (Multiple Sleep Latency Test - MSLT)
      • określenie czasu zasypiania w zaciemnionym pomieszczeniu w kilku seriach
  • W razie potrzeby  Naknakłucie lędźwiowe
    • oznaczenie hipokretyny w płynie mózgowo-rdzeniowym: często prawidłowe w narkolepsji bez katapleksji
  • Ewent. typowanie HLA
    • test w szczególności na typ HLA DRB1*1501, DQB1*0602
  • Ewent. badania obrazowe mózgu
    • TK lub RM czaszki
    • szczególnie w przypadku podejrzenia wtórnej narkolepsji (np. przy Guzguzie mózgu)

Wskazania do skierowania do specjalistyambulatoryjnej opieki specjalistycznej

  • przypadku podejrzenia choroby

Leczenie

Cele leczenia

  • poprawaPoprawa jakości życia
  • umoUmożliwienie uczestnictwa w życiu społecznym i zawodowym
  • zmniejszenieZmniejszenie senności w ciągu dnia
  • unikanieUnikanie katapleksji i ataków zasypiania
  • edukacjaEdukacja i doradztwo w zakresie choroby

Ogólne informacje o  leczeniu

  • Zalecane jest leczenie interdyscyplinarne.
  • Należy rozważyć zalety i wady leczenia farmakologicznego.
  • Narkolepsja towarzyszy osobom nią dotkniętymchorym przez całe życie.
    • Osoby dotknięte chorobąchore i ich krewni powinni zostać szczegółowo poinformowani o chorobie.
    • Organizacje pacjentów i grupy samopomocy mogą wnieść cenny wkład.
    • Wydajność w szkole i w pracy jest często ograniczona.

NielekoweNiefarmakologiczne formy leczenia

  • Działania zmierzające do modyfikacji zachowania
    • poprawa strategii radzenia sobie z objawami choroby
    • higiena snu
    • indywidualnie dostosowane epizody snu w ciągu dnia

Leczenie farmakologiczne

  • W większości przypadków konieczna jest długotrwała terapia.
    • regularne kontrole ambulatoryjne (rozwój tolerancji, uzależnienie, reakcje niepożądane ze strony układu sercowo-naczyniowego, hepatotoksyczność)
  • Modafinil17
    • lek z grupy psychostymulantów o mniejszym rozwoju tolerancji i działaniach niepożądanych niż amfetaminy
    • zatwierdzony do leczenia senności w narkolepsji
    • dawkowanie 200–400 mg/d na dobę
    • Możliwe reakcje niepożądane obejmują Bból głowy, Nudnonudności, zaburzenia czynności wątroby i reakcje nietolerancji.
  • Oksybian sodu (kwas gamma-hydroksymasłowy) - niedostępny w Polsce
    • blisko spokrewniony z neuroprzekaźnikiem GABA (kwas gamma-aminomasłowy)
    • dawkowanie 4,5–9 g na noc
    • zatwierdzony do leczenia narkolepsji z katapleksją
      • działanie uspokajające, dlatego(zalecane zaleca się zażywanieprzyjmowanie wieczorem)
      • Spożycie alkoholu jest przeciwwskazaniem.
  • Metylofenidat
    • substancja o strukturalnym podobieństwie do amfetamin
    • dawkowanie 10–60 mg/d na dobę
    • stosowany głównie w leczeniu  ADHD, rzadziej w leczeniu narkolepsji
    • możliwe reakcje niepożądane to: Bból głowy, Nudnonudności, nerwowość i drażliwość
  • Leczenie katapleksji, paraliżu sennego, omamów hipnagogicznych
    • Oksybianoksybian sodu (kwas gamma-hydroksymasłowy; podlega przepisom o środkach odurzających)
      • szczególnie skuteczny przeciwko katapleksji
    • klomipramina
      • dawkowanie 10–150 mg/d na dobę
    • selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI)
    • trój-/czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub inhibitory MAO

Zalecenia dla pacjentów

  • Edukacja pacjentów
    • informowanie osoby dotkniętej chorobąchorej i jej krewnych o chorobie i jej przebiegu
  • Zalecenia dotyczące zachowań związanych ze snem18
    • zalecaZaleca się regularny i wystarczający sen.
    • Należy spróbować ograniczyć alkohol i kawę.
  • Unikanie leków powodujących zmęczenie.
    • np. benzodiazepiny, opiaty, leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwpadaczkowe
  • Adaptacje w edukacji i zawodzie
    • Na przykład unikanie zawodów wysokiego ryzyka, obsługi maszyn, zawodowego prowadzenia samochodów, itp.
    • możliwość ruchu i krótkich przerw na sen (10–20 minut)
  • Ocena zdolności do prowadzenia pojazdów

Przebieg, powikłania i  rokowanie

Przebieg

  • przewlekPrzewlekła choroba o zmiennym przebiegu
  • Objawy narkolepsji można poprawić poprzez leczenie.
  • Choroba prawie zawsze ma wpływ na jakość życia.19.
    • ograniczenia w pracy, edukacji, pracach domowych i życiu społecznym

Powikłania

  • ograniczeniaOgraniczenia zawodowe i społeczne
  • ryzykoRyzyko wypadków z powodu ataknapadów zasypiania
  • zwiZwiększony odsetek współistniejących chorób psychicznych, zwłaszcza  Depresjidepresji
  • moMożliwa zwiększona zapadalność na choroby zwyrodnieniowe

Rokowanie

  • Narkolepsja jest chorobą przewlekłą bez terapii przyczynowej.
  • brakBrak związku ze zwiększoną śmiertelnością

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w  Deximed

QuellenŹródła

LiteraturPiśmiennictwo

  • Quinnell T, Smith E. Narcolepsy, idiopathic hypersomnolence and related conditions. Clinical Medicine 2011; 11(3): 282-286, tłum. dr n. hum. Mariusz Górnicz. (dostęp 12.01.2024) podyplomie.pl
  1. Zeman A, Britton T, Douglas N, et al. Narcolepsy and excessive daytime sleepiness. BMJ 2004; 329: 724-8. PubMed
  2. Guilleminault C, Brooks SN. Excessive daytime sleepiness. Brain 2001; 124: 1482-91. PubMed
  3. Overeem S, Mignot E, van Dijk JG, Lammers GJ. Narcolepsy: clinical features, new pathophysiologic insights and future perspectives. J Clin Neurophysiol 2001; 18: 78-105. PubMed
  4. Billiard M. Diagnosis of narcolepsy and idiopathic hypersomnia: an update based on the international classification of sleep disorders, 2nd edition. Sleep Med Rev 2007; 11(5): 377–88.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17646117" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17646117" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Silber MH, Krahn LE, Pankratz VS. The epidemiology of narcolepsy in Olmstead County, Minnesota: a population-based study. Sleep 2002; 25: 197-202. PubMed
  6. Longstreth WT Jr, Koepsell TD, Ton TG. The epidemiology of narcolepsy. Sleep 2007; 30: 13. pmid:17310860 PubMed
  7. Mignot E, Lammers GJ, Ripley B, et al. The role of cerebrospinal fluid hypocretin measurement in the diagnosis of narcolepsy and other hypersomnias. Arch Neurol 2002; 59(10): 1553.  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12374492" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12374492" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
  8. Dauvilliers Y, Montplaisir J, Molinari N, et al. Age at onset of narcolepsy in two large populations of patients in France and Quebec. Neurology 2001; 57: 2029. pmid:11739821 PubMed
  9. Nishino S, Ripley B, Overeem S, Lammers GJ, Mignot E. Hypocretin (orexin) deficiency in human narcolepsy letter. Lancet 2000; 355: 39-40. PubMed
  10. Peyron C, Faraco J, Rogers W, Ripley B, Overeem S, Charnay Y, et al. A mutation in a case of early onset narcolepsy and a generalised absence of hypocretin peptides in human narcoleptic brains. Nat Med 2000; 6: 991-7. PubMed
  11. Thannickal TC, Moore RY, Nienhuls R, Ramanathan L, Gulyani S, Aldrich M, et al. Reduced numbers of hypocretin neurons in human narcolepsy. Neuron 2000; 27: 469-74. PubMed
  12. Scammell T. The neurobiology, diagnosis and treatment of narcolepsy. Ann Neurol 2003; 53: 154-66. PubMed
  13. Guilleminault C, Pelayo R. Nacolepsy in prepubertal children. Ann Neurol 1998; 43(19):135-42..  https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9450782" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9450782" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov
  14. Merrill S, Wise MD. Childhood narcolepsy. Neurology 1998; 50(suppl 1): S37-S42.  http://n.neurology.org/content/50/2_Suppl_1/S37/tab-article-info" href="http://n.neurology.org/content/50/2_Suppl_1/S37/tab-article-info" target="_blank">n.neurology.org
  15. McKenna L, McNicholas F. Childhood onset narcolepsy. Eur Child Adolesc Psychiatry 2003; 12: 43-7. PubMed
  16. Babiker MO, Prasad M. Narcolepsy in children: a diagnostic and management approach. Pediatr Neurol 2015; 52: 557-65. pmid:25838042 PubMed
  17. US Modafinil in Narcolepsy Multicenter Study Group. Randomized trial of modafinil as a treatment for the excessive daytime somnolence of narcolepsy. Neurology 2000; 54: 1166-75. Neurology
  18. Rogers AE, Aldrich MS, Lin X. A comparison of three different sleep schedules for reducing daytime sleepiness in narcolepsy. Sleep 2001; 24: 385-91. PubMed
  19. Daniels E, King MA, Smith IE, Shneerson JM. Health-related quality of life in narcolepsy. J Sleep Res 2001; 10: 75-81.  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=J Sleep Res [ta]+AND+10[vol]+AND+75[page]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=J Sleep Res [ta]+AND+10[vol]+AND+75[page]" target="_blank">PubMed

AutorenAutorzy

  • Adam Boruch, lekarz, specjalista medycyny rodzinnej, NZOZ Alma Med w Turośni Kościelnej (recenzent)
  • Sławomir Chlabicz, Prof. dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (redaktor)
  • Jonas Klaus, Arzt, Freiburg im Breisgau
G474
ChronischePrzewlekłe Schlafstörungzaburzenia snu; TagesschläfrigkeitSenność w dzień; EinschlafattackenSenność w ciągu dnia; KataplexieAtak zasypiania; HypnagogeNapad Halluzinationenzasypiania; SchlaflähmungKatapleksja; PlötzlichesHalucynacje Schlafbedürfnishipnagogiczne; HCRT-1Paraliż senny; HCRT-2Nagła potrzeba snu; GestörterZaburzony Nachtschlafsen nocny; Skala senności Epworth-Schläfrigkeitsskala; HLA DQB1*0602; HypocretinHipokretyna; OrexinOreksyna; Kataplexie;Halucynacje Schlaflähmung; hypnagoge Halluzinationhipnagogiczne
Narkolepsja
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: przewlekPrzewlekła choroba z grupy hipersomnii z zaburzoną regulacją rytmu dzień-noc. Występowanie:  Chorobowość wynosi około 26–50 osprzypadkóbw na 100 000 osób; duża liczba niezarejestrowanychniezdiagnzowanych przypadkpacjentów.
Medibas Polska (staging)
Narkolepsja
/link/48d81b9c77744814ade24f3faec14eb8.aspx
/link/48d81b9c77744814ade24f3faec14eb8.aspx
narkolepsja
SiteDisease
Narkolepsja
K.Reinhardt@gesinform.de
Klive.Reinhardt@gesinformcom#dr.dedabrowska@wp.pl
pl
pl
pl