Narkolepsja Summary Streszczenie
Definicja: przewlekPrzewlek ła choroba z grupy hipersomnii z zaburzoną regulacją rytmu dzień-noc.
Występowanie: Chorobowość wynosi około 26–50 osprzypadk óbw na 100 000 osób ; duża liczba niezarejestrowanychniezdiagnzowanych przypadkpacjent ów.
Objawy: Wyraźna senność w ciągu dnia z nagłymi atakami zasypiania. Katapleksja (nagła utrata napięcia imięśniowego opadaniez osunięciem się pacjenta na podłoże ) jest charakterystyczna dla tej choroby. Inne objawy obejmują omamy hipnagogiczne, zaburzenia snu nocnego i epizody paraliżu sennego.
WynikiBadanie fizykalne : Badanie fizykalne zazwyczaj nie wykazuje żadnych zmian patologicznych.
Diagnostyka: Polisomnografia lub test latencji snu w laboratoriumośrodkach zajmujących się diagnostyką zaburzeń snu. Ewent. nakłucie lędźwiowe i oznaczenie poziomu hipokretyny w płynie mózgowo-rdzeniowym. Badanie HLA. Ewent. badania obrazowe mózgu.
Leczenie: Leczenie obejmuje modyfikację zachowania i poprawę technik radzenia sobie z objawami narkolepsji , a także farmakologiczne metody leczenia objawowego (np. środki pobudzające przeciwkozapobiegające senności w ciągu dnia).
Content Informacje ogólne
Definicja
Narkolepsja jest chorobą z grupy hipersomnii z zaburzoną regulacją snu i czuwania.
Typowe objawy narkolepsji to1-3 :
senność w ciągu dnia z napadami zasypiania (>> 6 miesięcy)
katapleksja (krótkotrwała utrata napięcia mięśni, czasami z zaburzeniami świadomości )
paraliż senny (niemożność poruszania się po przebudzeniu przez kilka sekund lub minut)
hipnagogiczne omamy (żywe sny w fazie zasypiania)
przerywany sen nocny
automatyczne zachowanie (powtarzający się wzorzec ruchu)
objawy towarzyszące, takie jak ból głowy , zaburzenia koncentracji, wypadki wskutek zaśnięcia, depresja
Rozpoznanie opiera się na typowym wywiadzie lekarskim, specjalnych kwestionariuszach i, w razie potrzeby, badaniach dodatkowych.
w polisomnografii skrócony czas zasypiania i przedwczesny sen REM
wysoki związek z HLA i często niedobór hipokretyny w płynie mózgowo-rdzeniowym
Narkolepsję dzieli się na trzy podgrupy4 :
narkolepsja z katapleksją („klasyczna narkolepsja"” )
narkolepsja bez katapleksji
wtórna narkolepsja (objawowa, np. w przypadku niedokrwienia, guza)
Narkolepsja jest chorobą przewlekłą o zmiennym nasileniu objawów.
obniżenie jakości życia i wysoki wskaźnik bezrobocia z powodu choroby
Częstość występowania
Częstość występowania narkolepsji
współczynnik chorobowości: 26–50 przypadki na 100 000 osób5-6
zapadalność: 0,74 na 100 000 rocznie5
Zakłada się, że liczba niezarejestrowanychniezdiagnozowanych przypadków jest wysoka. 7 .
Manifestacja choroby głównie w drugiej dekadzie życia8
Około 20% przypadków ujawnia się w ciągu pierwszych 10 lat życia.
Zasadniczo w równym stopniu dotykadotyczy mężczyzn i kobiet.
Etiologia i patogeneza
Etiologia choroby nie jest jasna.
Omówionomożliwe czynniki zakaźne i genezę autoimmunologiczną.autoimmunologiczne
we wczesnych stadiach choroby wykrycie autoprzeciwciał
W rzadkich przypadkach choroba występuje wtórnie, np. w uszkodzeniach pnia mózgu.
Patogeneza7
Zmniejszeniezmniejszenie lub brak neuronów zawierających hipokretynę w grzbietowo-bocznym podwzgórzu
tym samym zmniejszona produkcja hipokretyny i zmniejszone stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym
zaburzenia układu cholinergicznego, noradrenergicznego, histaminergicznego i innych układów przekaźnikowych
dysfunkcja ciała migdałowatego ze zmienionym przetwarzaniem emocji (objawy psychiatryczne)
Choroba z bardzo wysokim związkiem z HLA
98% pacjentów z narkolepsją rasy kaukaskiej z typem HLA DRB1*1501, DQB1*0602
wysoka czułość, niska swoistość (nawet u 25–35% normalnejogólnej populacji)
Wzorce snu w narkolepsji
Występuje zaburzenie regulacji snufazy REM.
U osób cierpiących na narkolepsję senfaza REM występuje szybciej niż normalnie.
Katapleksja, paraliż senny i omamy hipnogonicznehipnoagoniczne są zjawiskami podobnymi do REM.
Pacjenci z sennością i katapleksją mają znacznie niższe poziomy hipokretyny 1 i 2 w płynie mózgowo-rdzeniowym. 9-11 .
Hipokretyna jest neuropeptydem.
Niższy poziom hipokretyny może wyjaśniać szybkie przejście ze stanu czuwania do snufazy REM w narkolepsji. 12 .
Czynniki predysponujące
zwiZwi ązek z typem HLA DRB1*1501, DQB1*0602
Krewni pierwszego stopnia mają od 38 do 40 razy zwiększone ryzyko.
ICD-10
G47.4 Narkolepsja i katapleksja
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
typowyTypowy wywiad lekarski, w razie potrzeby specjalistyczne kwestionariusze
badanieBadanie w ośrodku laboratoriumzajmującym się diagnostyką zaburzeń snu
wW indywidualnych przypadkach badania dodatkowe (np. badanie HLA)
Niezbędne badania
gG łówne objawy w wywiadzie lekarskim (senność w ciągu dnia i katapleksja); wywiad rodzinny
dokumentacjaDokumentacja za pomocą kwestionariuszy snu i dzienników snu
np. Skaliskali Sennosenno ści Epworth (Epworth Sleepiness Score - ESS).
polisomnografiaPolisomnografia lub test wielokrotnej latencji snu (Multiple Sleep Latency Test - MSLT)
Badania dodatkowe wymagane w indywidualnych przypadkach
oznaczenieOznaczenie stężenia hipokretyny (oreksyny) w płynie mózgowo-rdzeniowym
badanieBadanie HLA klasy II
obrazowanieObrazowanie mózgu (w przypadku podejrzenia wtórnej narkolepsji)
Diagnostyka różnicowa
W przypadku senności w ciągu dnia
W przypadku katapleksji
Wywiad lekarski
Często występują tylko niektóre z elementów zespołu.
śŚ redni wiek zachorowania ok. 14 lat
Rozpoznanie często ustala się 10–15 lat po wystąpieniu objawów.
Objawy kliniczne1
senność w ciągu dnia z epizodami snu w ciągu dnia (prawie zawsze)
przeważnie pierwszy objaw
Ataki zasypiania mogą wystąpić w dowolnym miejscu i zwykle trwają od kilku minut do 1 godziny.
Katapleksjakatapleksja
utrata napięcia całej muskulatury i opadanieosuwanie się chorej osoby na podłoże
przeważnie jako drugi objaw (bardzo swoiste występowanie w narkolepsji)
typowe czynniki wyzwalające: śmiech, radość, zaskoczenie, złość, strach
Paraliparali ż senny (ok. 50% przypadków)
niemożność poruszania się z zachowaną świadomością podczas zasypiania lub budzenia się
Hipnagogicznehipnagogiczne omamy (ok. 50% przypadków)
żywe, podobne do snów przeżycia w fazie zasypiania
Zaburzeniazaburzenia snu nocnego (ok. 50% przypadków)
przerywany sen nocny (częste przerwy)
nieprawidłowe działania podczas snu, np. lunatykowanie
Automatyczneautomatyczne zachowanie
powtarzające się wzorce czynności ruchowych
Inne objawy współistniejące
Wywiad lekarski dotyczący snu
typowy czas trwania i godziny snu
czynniki zakłócające (np. alkohol , kawa)
wywiadWywiad dotyczący przyjmowanych leków
wywiadWywiad rodzinny
Wpływ na życie społeczne i zawodowe
wywiadWywiad zebrany od osób trzecich dotyczący nieprawidłowości snu
Zaleca się przeprowadzenie ustrukturyzowanego wywiadu lekarskiego przy użyciu specjalnych kwestionariuszy.
np. zastosowanie skali senności Epworth (ESS)
W przypadku narkolepsji zazwyczaj wynik wynosi 15 lub więcej.
narzędzie przesiewowe
Narkolepsja w dzieciństwie
Stopień senności w ciągu dnia jest bardzo zmienny. 13 .
u dzieci w wieku przedszkolnym długa drzemka w południe i dłuższy sen w nocy
u dzieci w wieku szkolnym zmęczenie i nagłe zasypianie w ciągu dnia
Dzieci dotknięte tą chorobąchore mogą być nieuważne, drażliwe i agresywne. 13-15 .
Mogą wydawać się pobudzone w szkole, ponieważ aktywność może przeciwdziałać zasypianiu. 16 .
Nadpobudliwość i problemy z koncentracją mogą fałszywie prowadzić do rozpoznania ADHD .
Badanie przedmiotowe
Ogólne badanie fizykalne
Orientacyjne badanie neurologiczne
Nieprawidłowości neurologiczne mogą wskazywać na choroby podstawowe.
Diagnostyka specjalistyczna
Badania dodatkowe w laboratoriumośrodku zajmującym się diagnostyką zaburzeń snu
polisomnografia
krótka latencja zasypiania i REM
fragmentacja snu
"„ okresowe ruchy kończyn"” w fazie snu innej niż REM i w fazie REM
ewent. senfaza REM bez atonii
test wielokrotnej latencji snu (Multiple Sleep Latency Test - MSLT)
określenie czasu zasypiania w zaciemnionym pomieszczeniu w kilku seriach
W razie potrzeby Naknak łucie lędźwiowe
oznaczenie hipokretyny w płynie mózgowo-rdzeniowym: często prawidłowe w narkolepsji bez katapleksji
Ewent. typowanie HLA
test w szczególności na typ HLA DRB1*1501, DQB1*0602
Ewent. badania obrazowe mózgu
TK lub RM czaszki
szczególnie w przypadku podejrzenia wtórnej narkolepsji (np. przy Guzguzie mózgu)
Wskazania do skierowania do specjalistyambulatoryjnej opieki specjalistycznej
w W przypadku podejrzenia choroby
Leczenie
Cele leczenia
poprawaPoprawa jakości życia
umoUmo żliwienie uczestnictwa w życiu społecznym i zawodowym
zmniejszenieZmniejszenie senności w ciągu dnia
unikanieUnikanie katapleksji i ataków zasypiania
edukacjaEdukacja i doradztwo w zakresie choroby
Ogólne informacje o leczeniu
Zalecane jest leczenie interdyscyplinarne.
Należy rozważyć zalety i wady leczenia farmakologicznego.
Narkolepsja towarzyszy osobom nią dotkniętymchorym przez całe życie.
Osoby dotknięte chorobąchore i ich krewni powinni zostać szczegółowo poinformowani o chorobie.
Organizacje pacjentów i grupy samopomocy mogą wnieść cenny wkład.
Wydajność w szkole i w pracy jest często ograniczona.
NielekoweNiefarmakologiczne formy leczenia
Działania zmierzające do modyfikacji zachowania
poprawa strategii radzenia sobie z objawami choroby
higiena snu
indywidualnie dostosowane epizody snu w ciągu dnia
Leczenie farmakologiczne
W większości przypadków konieczna jest długotrwała terapia.
regularne kontrole ambulatoryjne (rozwój tolerancji, uzależnienie, reakcje niepożądane ze strony układu sercowo-naczyniowego, hepatotoksyczność)
Modafinil 17
lek z grupy psychostymulantów o mniejszym rozwoju tolerancji i działaniach niepożądanych niż amfetaminy
zatwierdzony do leczenia senności w narkolepsji
dawkowanie 200–400 mg/d na dobę
Możliwe reakcje niepożądane obejmują Bb ól głowy , Nudnonudno ści , zaburzenia czynności wątroby i reakcje nietolerancji.
Oksybian sodu (kwas gamma-hydroksymasłowy) - niedostępny w Polsce
blisko spokrewniony z neuroprzekaźnikiem GABA (kwas gamma-aminomasłowy)
dawkowanie 4,5–9 g na noc
zatwierdzony do leczenia narkolepsji z katapleksją
działanie uspokajające, dlatego(zalecane zaleca się zażywanieprzyjmowanie wieczorem)
Spożycie alkoholu jest przeciwwskazaniem.
Metylofenidat
substancja o strukturalnym podobieństwie do amfetamin
dawkowanie 10–60 mg/d na dobę
stosowany głównie w leczeniu ADHD , rzadziej w leczeniu narkolepsji
możliwe reakcje niepożądane to: Bb ól głowy , Nudnonudno ści , nerwowość i drażliwość
Leczenie katapleksji, paraliżu sennego, omamów hipnagogicznych
Oksybianoksybian sodu (kwas gamma-hydroksymasłowy; podlega przepisom o środkach odurzających)
szczególnie skuteczny przeciwko katapleksji
klomipramina
dawkowanie 10–150 mg/d na dobę
selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI)
trój-/czteropierścieniowe leki przeciwdepresyjne lub inhibitory MAO
Zalecenia dla pacjentów
Edukacja pacjentów
informowanie osoby dotkniętej chorobąchorej i jej krewnych o chorobie i jej przebiegu
Zalecenia dotyczące zachowań związanych ze snem18
zalecaZaleca się regularny i wystarczający sen.
Należy spróbować ograniczyć alkohol i kawę.
Unikanie leków powodujących zmęczenie.
np. benzodiazepiny, opiaty, leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwpadaczkowe
Adaptacje w edukacji i zawodzie
Na przykład unikanie zawodów wysokiego ryzyka, obsługi maszyn, zawodowego prowadzenia samochodów, itp.
możliwość ruchu i krótkich przerw na sen (10–20 minut)
Ocena zdolności do prowadzenia pojazdów
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
przewlekPrzewlek ła choroba o zmiennym przebiegu
Objawy narkolepsji można poprawić poprzez leczenie.
Choroba prawie zawsze ma wpływ na jakość życia. 19 .
ograniczenia w pracy, edukacji, pracach domowych i życiu społecznym
Powikłania
ograniczeniaOgraniczenia zawodowe i społeczne
ryzykoRyzyko wypadków z powodu ataknapad ów zasypiania
zwiZwi ększony odsetek współistniejących chorób psychicznych, zwłaszcza Depresjidepresji
moMo żliwa zwiększona zapadalność na choroby zwyrodnieniowe
Rokowanie
Narkolepsja jest chorobą przewlekłą bez terapii przyczynowej.
brakBrak związku ze zwiększoną śmiertelnością
Informacje dla pacjentów
Informacje dla pacjentów w Deximed
QuellenŹródła
LiteraturPiśmiennictwo
Quinnell T, Smith E. Narcolepsy, idiopathic hypersomnolence and related conditions. Clinical Medicine 2011; 11(3): 282-286, tłum. dr n. hum. Mariusz Górnicz. (dostęp 12.01.2024) podyplomie.pl
Zeman A, Britton T, Douglas N, et al. Narcolepsy and excessive daytime sleepiness. BMJ 2004; 329: 724-8. PubMed Guilleminault C, Brooks SN. Excessive daytime sleepiness. Brain 2001; 124: 1482-91. PubMed Overeem S, Mignot E, van Dijk JG, Lammers GJ. Narcolepsy: clinical features, new pathophysiologic insights and future perspectives. J Clin Neurophysiol 2001; 18: 78-105. PubMed Billiard M. Diagnosis of narcolepsy and idiopathic hypersomnia: an update based on the international classification of sleep disorders, 2nd edition. Sleep Med Rev 2007; 11(5): 377–88. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17646117" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17646117" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov Silber MH, Krahn LE, Pankratz VS. The epidemiology of narcolepsy in Olmstead County, Minnesota: a population-based study. Sleep 2002; 25: 197-202. PubMed Longstreth WT Jr, Koepsell TD, Ton TG. The epidemiology of narcolepsy. Sleep 2007; 30: 13. pmid:17310860 PubMed Mignot E, Lammers GJ, Ripley B, et al. The role of cerebrospinal fluid hypocretin measurement in the diagnosis of narcolepsy and other hypersomnias. Arch Neurol 2002; 59(10): 1553. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12374492" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12374492" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov Dauvilliers Y, Montplaisir J, Molinari N, et al. Age at onset of narcolepsy in two large populations of patients in France and Quebec. Neurology 2001; 57: 2029. pmid:11739821 PubMed Nishino S, Ripley B, Overeem S, Lammers GJ, Mignot E. Hypocretin (orexin) deficiency in human narcolepsy letter. Lancet 2000; 355: 39-40. PubMed Peyron C, Faraco J, Rogers W, Ripley B, Overeem S, Charnay Y, et al. A mutation in a case of early onset narcolepsy and a generalised absence of hypocretin peptides in human narcoleptic brains. Nat Med 2000; 6: 991-7. PubMed Thannickal TC, Moore RY, Nienhuls R, Ramanathan L, Gulyani S, Aldrich M, et al. Reduced numbers of hypocretin neurons in human narcolepsy. Neuron 2000; 27: 469-74. PubMed Scammell T. The neurobiology, diagnosis and treatment of narcolepsy. Ann Neurol 2003; 53: 154-66. PubMed Guilleminault C, Pelayo R. Nacolepsy in prepubertal children. Ann Neurol 1998; 43(19):135-42.. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9450782" href="https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9450782" target="_blank">www.ncbi.nlm.nih.gov Merrill S, Wise MD. Childhood narcolepsy. Neurology 1998; 50(suppl 1): S37-S42. http://n.neurology.org/content/50/2_Suppl_1/S37/tab-article-info" href="http://n.neurology.org/content/50/2_Suppl_1/S37/tab-article-info" target="_blank">n.neurology.org McKenna L, McNicholas F. Childhood onset narcolepsy. Eur Child Adolesc Psychiatry 2003; 12: 43-7. PubMed Babiker MO, Prasad M. Narcolepsy in children: a diagnostic and management approach. Pediatr Neurol 2015; 52: 557-65. pmid:25838042 PubMed US Modafinil in Narcolepsy Multicenter Study Group. Randomized trial of modafinil as a treatment for the excessive daytime somnolence of narcolepsy. Neurology 2000; 54: 1166-75. Neurology Rogers AE, Aldrich MS, Lin X. A comparison of three different sleep schedules for reducing daytime sleepiness in narcolepsy. Sleep 2001; 24: 385-91. PubMed Daniels E, King MA, Smith IE, Shneerson JM. Health-related quality of life in narcolepsy. J Sleep Res 2001; 10: 75-81. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=J Sleep Res [ta]+AND+10[vol]+AND+75[page]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=J Sleep Res [ta]+AND+10[vol]+AND+75[page]" target="_blank">PubMed
AutorenAutorzy
Adam Boruch, lekarz, specjalista medycyny rodzinnej, NZOZ Alma Med w Turośni Kościelnej (recenzent)
Sławomir Chlabicz, Prof. dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (redaktor)
Jonas Klaus, Arzt, Freiburg im Breisgau
Icd10 G474
Keywords ChronischePrzewlekłe Schlafstörungzaburzenia snu ; TagesschläfrigkeitSenność w dzień ; EinschlafattackenSenność w ciągu dnia ; KataplexieAtak zasypiania ; HypnagogeNapad Halluzinationenzasypiania ; SchlaflähmungKatapleksja ; PlötzlichesHalucynacje Schlafbedürfnishipnagogiczne ; HCRT-1Paraliż senny ; HCRT-2Nagła potrzeba snu ; GestörterZaburzony Nachtschlafsen nocny ; Skala senności Epworth-Schläfrigkeitsskala; HLA DQB1*0602; HypocretinHipokretyna ; OrexinOreksyna ; Kataplexie;Halucynacje Schlaflähmung; hypnagoge Halluzinationhipnagogiczne
Title Narkolepsja
CssClass document-disease document-nav document-tools document-theme
Description Definicja: przewlekPrzewlek ła choroba z grupy hipersomnii z zaburzoną regulacją rytmu dzień-noc. Występowanie: Chorobowość wynosi około 26–50 osprzypadk óbw na 100 000 osób ; duża liczba niezarejestrowanychniezdiagnzowanych przypadkpacjent ów.
Topic Medibas Polska (staging)
PageName Narkolepsja
LinkURL /link/48d81b9c77744814ade24f3faec14eb8.aspx
StaticLinkURL /link/48d81b9c77744814ade24f3faec14eb8.aspx
URLSegment narkolepsja
PageTypeName SiteDisease
Name Narkolepsja
CreatedBy K.Reinhardt@gesinform.de
ChangedBy Klive .Reinhardt@gesinformcom#dr .dedabrowska@wp.pl
LanguageID pl
LanguageBranch pl
MasterLanguageBranch pl