Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Niedoczynność tarczycy u dzieci

Streszczenie

  • Definicja: Niewystarczająca czynność tarczycy, przy ujawnionej niedoczynności tarczycy z obniżonym poziomem obwodowych hormonów tarczycy.
  • Częstość występowania: Wrodzona pierwotna niedoczynność tarczycy występuje u 1 na 1500 żyjących noworodków. Wtórna, centralna niedoczynność tarczycy jest znacznie rzadsza.
  • Objawy: U dzieci i młodzieży z niedoczynnością tarczycy wczesnym objawem może być zmniejszony wzrost.
  • Wyniki: Wyniki kliniczne niedoczynności tarczycy mogą obejmować wole, a także spowolnienie psychoruchowe, suchą skórę, suche włosy, spowolnienie odruchów lub bradykardię.
  • Diagnostyka: Diagnostyka laboratoryjno-chemiczna jawnej niedoczynności tarczycy: TSH podwyższone, FT4 obniżone. Przy utajonej niedoczynności tarczycy FT4 jest prawidłowe. Rutynowe badanie przesiewowe TSH u wszystkich noworodków (nie wykrywa centralnej niedoczynności tarczycy).
  • Leczenie: W przypadku jawnej niedoczynności tarczycy leczenie polegające na jak najwcześniejszym uzupełnieniu hormonów tarczycy L-tyroksyną.

Informacje ogólne

Definicja

Klasyfikacja

  • Wrodzona 
    1. obwodowe, podstawowe formy: zaburzenie rozwoju tarczycy lub produkcji hormonów (podwyższony poziom TSH, wykryty podczas badań przesiewowych noworodków)
    2. centralne, wtórne postacie: choroba przysadki mózgowej i/lub podwzgórza (poziom TSH niepodwyższony, choroba niewykryta w badaniach przesiewowych noworodków)
  • Nabyta 
    1. pierwotna: spowodowana chorobami tarczycy
    2. wtórna: spowodowana chorobami przysadki mózgowej i/lub podwzgórza

Częstość występowania

  • Wrodzona niedoczynność tarczycy
    • Choroba dotyka 1 na 1500 żyjących noworodków1.
      • częściej przy masie urodzeniowej <2000 g lub>4500 g 
    • najczęstsza wrodzona choroba układu hormonalnego
  • Wtórna centralna wrodzona niedoczynność tarczycy
    • znacznie rzadsza
    • 1 na 20 000 noworodków

Etiologia i patogeneza

Wrodzona pierwotna niedoczynność tarczycy2

  • 10–20%: zaburzenie syntezy hormonów tarczycy, najczęściej defekt peroksydazy tarczycowej
  • 80–90%: nieprawidłowy rozwój lub agenezja tarczycy, częściowo ektopia tarczycy
  • Rzadko przejściowa niedoczynność tarczycy spowodowana hamującymi jej czynność przeciwciałami matczynymi lub przed- lub okołoporodowym nadmiernym zanieczyszczeniem jodem z późniejszym zahamowaniem czynności tarczycy.

Niedobór jodu

  • Może być przyczyną wrodzonej lub nabytej niedoczynności tarczycy.
  • Zalecane dzienne spożycie jodu dla niemowląt i dzieci zależy od ich wieku.
    • 40 mcg/dobę w pierwszych 4 miesiącach życia, a następnie sukcesywnie zwiększana do 200 mcg/dobę od 13. roku życia
  • W niektórych regionach Afryki Środkowej, gdzie występuje masowy niedobór jodu i spożycie manioku (warzywa korzeniowe) o wysokiej zawartości cyjanku, do 10% noworodków cierpi na niedoczynność tarczycy1.
  • Uwaga: nadmiar jodu u matki może również prowadzić do niedoczynności tarczycy u noworodka!

Nabyta pierwotna niedoczynność tarczycy — najczęstsze przyczyny:

  • Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, które często występuje u osób z predyspozycjami genetycznymi.
  • Przyczyny jatrogenne
    • terapia jodem radioaktywnym
    • tyreoidektomia
    • zewnętrzna terapia radiacyjna
  • Zapalenie tarczycy o innej przyczynie
  • Leki, m.in.
    • leki tyreostatyczne, lit, amiodaron, inhibitory kinazy tyrozynowej, inhibitory punktów kontrolnych
  • Choroby spichrzeniowe, np. złogi żelaza w tarczycy w hemochromatozie

Centralna niedoczynność tarczycy

Subkliniczna niedoczynność tarczycy

  • Przyczyny jak w przypadku pierwotnej i ośrodkowej niedoczynności tarczycy
  • Dodatkowe częste występowanie przy nieodpowiednim leczeniu substytucyjnym tyroksyną w przypadku znanej niedoczynności tarczycy

Czynniki predysponujące

Wrodzona niedoczynność tarczycy

  • Niedobór jodu u matki3
  • Dziedziczenie (zarówno nieprawidłowości w organogenezie, jak i nieprawidłowe wytwarzanie hormonów), chociaż większość przypadków występuje sporadycznie2.
  • Zespół Downa
    • Zapadalność wrodzonej niedoczynności tarczycy wynosi około 5%.

Nabyta pierwotna niedoczynność tarczycy

  • Dodatni wywiad rodzinny w kierunku autoimmunologicznej choroby tarczycy
  • Inne zaburzenia autoimmunologiczne (w kontekście poliendokrynnych zaburzeń autoimmunologicznych), np. cukrzyca typu 1
  • Przyjmowane leki (patrz powyżej)
  • Urazy tarczycy, interwencje jatrogenne
    • tyroidektomia lub inne operacje na szyi
    • terapia jodem radioaktywnym
    • zewnętrzna terapia radiacyjna

Centralna niedoczynność tarczycy

Subkliniczna niedoczynność tarczycy

  • Zwiększona zapadalność u dzieci urodzonych w wyniku zapłodnienia in vitro4

ICD-10

  • E01 Patologie tarczycy związane z niedoborem jodu i innymi chorobami
  • E02 Subkliniczna postać niedoczynności tarczycy z powodu niedoboru jodu
  • E03 Niedoczynność tarczycy o innej etiologii
    • E03.0 Wrodzona niedoczynność tarczycy z wolem rozlanym
    • E03.1 Wrodzona niedoczynność tarczycy bez wola
    • E03.2 Niedoczynność tarczycy wywołana leczeniem lub innymi egzogennymi substancjami
    • E03.3 Niedoczynność tarczycy po przebytej infekcji
    • E03.4 Zanik tarczycy (nabyty)
    • E03.8 Inne określone postacie niedoczynności tarczycy
    • E03.9 Niedoczynność tarczycy, nieokreślona
      • w tym obrzęk śluzowaty
  • E89.0 Pozabiegowa niedoczynność tarczycy
    • obejmuje: Niedoczynność tarczycy po naświetlaniu, pooperacyjną niedoczynność tarczycy

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Wrodzona niedoczynność tarczycy jest rozpoznawana na podstawie badań przesiewowych noworodków.
    • Badania przesiewowe wykonuje się u noworodków poprzez pomiar TSH we krwi włośniczkowej.  
    • W przypadku wartości TSH >15 mU/l w badaniu przesiewowym noworodków podejrzewa się pierwotną wrodzoną niedoczynność tarczycy.
    • Rozpoznanie uznaje się za potwierdzone, jeśli wartość TSH w rozpoznaniu potwierdzającym znajduje się powyżej, a wartość FT4 poniżej zakresu referencyjnego dla danego wieku.
    • W związku z tym badania przesiewowe TSH nie wykrywają tych zaburzeń, które nie wpływają na wzrost TSH, takich jak nadczynność tarczycy noworodków (stłumione TSH) lub centralna niedoczynność tarczycy (nieadekwatnie niskie TSH).
    • W rzadkich przypadkach genetycznej niedoczynności tarczycy u matki należy skonsultować się z endokrynologiem dziecięcym natychmiast po urodzeniu dziecka.
  • USG: kliniczny podział na grupę z prawidłową lub dysgeniczną morfologią tarczycy.
    • Obrazowanie należy wykonać przed rozpoczęciem leczenia, ponieważ podawanie hormonu tarczycy powoduje szybkie zmniejszenie wielkości tarczycy, a rozróżnienie między tarczycą normalnej wielkości a tarczycą hipoplastyczną staje się wtedy niemożliwe.
    • Jednak obrazowanie jest zawsze drugorzędne w stosunku do jak najszybszego rozpoczęcia leczenia.
    • Jeśli nie można uwidocznić tkanki tarczycy: laboratoryjne oznaczanie tyreoglobuliny
      • brak wykrywalnej tyreoglobuliny: agenezja
      • tyreoglobulina wykrywalna: ektopia
  • Nabytą niedoczynność tarczycy rozpoznaje się na podstawie objawów i możliwych wyników klinicznych i potwierdzane przez pomiar TSH i FT4.
    • W przypadku utajonej niedoczynności tarczycy można przeprowadzić jednorazowe oznaczenie przeciwciał TPO w celu wyjaśnienia podejrzenia zapalenia tarczycy Hashimoto.
    • W przypadku jawnej niedoczynności tarczycy oznaczenie przeciwciał przeciw TPO nie przynosi żadnych korzyści dla dalszych decyzji lekarza rodzinnego.

Diagnostyka różnicowa

  • Zespół niskiego poziomu T3
    • obniżony poziom FT3 przy prawidłowym TSH
    • często u ciężko chorych pacjentów poddawanych intensywnej terapii
  • Choroby o podobnie nieswoistych objawach jak w przypadku niedoczynności tarczycy

Wywiad lekarski

Ogólne objawy

  • Wole i opóźnienie wzrostu są najczęstszymi objawami u dzieci5.
    • Opóźniony wzrost długości ciała może być wczesnym objawem przed wystąpieniem innych objawów lub oznak.
  • Ze względu na niewystarczającą czułość i swoistość poszczególnych lub połączonych objawów, nie jest możliwe wydanie zalecenia dotyczącego działania w przypadku ukierunkowanego zapytania o „typowe” dolegliwości/objawy w celu potwierdzenia rozpoznania.
  • Nieswoiste objawy mogą obejmować, na przykład:
    • pogarszające się wyniki w nauce 
    • zwiększoną senność

Wtórna i trzeciorzędowa niedoczynność tarczycy

  • Często powoduje mniej objawów niedoczynności tarczycy.
    • Wynika to z faktu, że tarczyca ma pewną zdolność do autonomicznej czynności i może nadal wytwarzać pewną ilość hormonu tarczycy, nawet bez stymulacji TSH.
  • W centralnej niedoczynności tarczycy inne objawy związane z chorobą podstawową są zatem często bardziej dominujące. W przypadku guza przysadki mogą występować na przykład bóle głowy lub utrata pola widzenia.

Śpiączka w przebiegu obrzęku śluzowatego

Badanie przedmiotowe

Informacje ogólne

  • W zależności od dolegliwości zgłaszanych przez pacjentów należy przeprowadzić badanie przedmiotowe ukierunkowane na objawy.
  • Badanie palpacyjne tarczycy
    • Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy u dzieci często objawia się wolem5.

Wrodzona niedoczynność tarczycy

Śpiączka w przebiegu obrzęku śluzowatego

Badania uzupełniające

Badania laboratoryjne i diagnostyka obrazowa

Badanie audiologiczne

  • Pierwotna wrodzona niedoczynność tarczycy może powodować poważny niedosłuch odbiorczy, jeśli nie jest leczona.
  • Badanie audiologiczne należy zatem przeprowadzić na początku leczenia i w trakcie jego przebiegu.

Badania genetyczne

  • W przypadku pierwotnej wrodzonej niedoczynności tarczycy
    • W przypadku wola należy przeprowadzić badanie genu TPO.
    • W przypadku rozszczepu wargi i podniebienia powinno się wykluczyć mutację genu FOXE1, a
    • w przypadku związku z zaburzeniami ruchowymi należy wykluczyć mutację genu NKX2.1.

Wskazania do skierowania do specjalisty

  • Dzieci powinny być leczone w ośrodku endokrynologii dziecięcej lub przynajmniej we współpracy z endokrynologami dziecięcymi.

Wskazania do hospitalizacji

Leczenie

Cele leczenia

  • Stan bezobjawowy i eutyreoza6
    • Celem jest zazwyczaj utrzymanie TSH w dolnym zakresie normy, a FT4 w górnym zakresie normy.

Ogólne informacje o leczeniu

  • Leczenie powinno być prowadzone we współpracy z endokrynologami dziecięcymi.
    • Przed rozpoczęciem leczenia należy upewnić się, że nie występuje żadna potencjalnie przemijająca choroba, taka jak podostre zapalenie tarczycy.
  • Leczenie L-tyroksyną należy rozpocząć jak najwcześniej, w przypadku wrodzonej niedoczynności tarczycy najlepiej w ciągu pierwszych 14 dni życia, w dawce 10–15 mcg/kg m.c./dobę.

Subkliniczna niedoczynność tarczycy

  • Leczenie tej choroby jest kontrowersyjne2.
    • Kontrowersje budzą zwłaszcza bezobjawowi pacjenci z wartościami TSH w zakresie do 5 mU/l.
    • Jeśli TSH wynosi ≥10 mU/l, leczenie jest zalecane.
    • Jeśli TSH mieści się w zakresie od 6 do <10, zaleca się wykonanie drugiego badania i ustalenie dalszego postępowania. osoby z dodatnim wynikiem anty-tpo są bardziej narażone na rozwój niedoczynności tarczycy.>
    • Niższy próg leczenia niż u dorosłych, aby zapobiec rozwojowi klinicznej niedoczynności tarczycy, uniknąć opóźnienia wzrostu i negatywnego rozwoju poznawczego.

Leczenie farmakologiczne

Produkt leczniczy

  • Monoterapia L-tyroksyną, zwykle w postaci kropli

Dawkowanie

  • Początkowe leczenie pierwotnej wrodzonej niedoczynności tarczycy powinno polegać na podawaniu L-tyroksyny w dawce co najmniej 10 mcg/kg m.c.; w przypadku ciężkiej niedoczynności tarczycy z nadczynnością tarczycy należy wybrać dawkę 15 mcg/kg m.c.
  • Dawkę dostosowuje się w zależności od działania klinicznego i oznaczenia TSH.
    • Kontrola leczenia (badanie przedmiotowe i oznaczenie laboratoryjne TSH i T4) powinna być przeprowadzona po rozpoczęciu leczenia po 1, 2 i 4 tygodniach, a następnie w odstępach trzymiesięcznych w ciągu pierwszych dwóch lat życia.

Przyjmowanie produktu leczniczego

  • Zaleca się przyjmowanie L-tyroksyny rano przed śniadaniem, ale nie zostało to potwierdzone w badaniach na niemowlętach i dzieciach.
  • Zasadniczo podawanie powinno odbywać się tak regularnie, jak to możliwe, o porównywalnej porze dnia, np. przed pierwszym posiłkiem dnia lub przed pójściem spać, bez konieczności przestrzegania dokładnej godziny.
  • Przy stałym rytmie przyjmowania można osiągnąć lepszą zgodność, a wartości kontroli surowicy są bardziej porównywalne.
  • Uwzględnienie wchłaniania i interakcji z lekami
    • Uwaga: jednoczesne przyjmowanie z mlekiem sojowym zmniejsza wchłanianie, dlatego może być konieczne dostosowanie dawki.
    • odstęp czasowy (min. 30 minut) od kolestyraminy, siarczanu żelaza, sukralfatu, wapnia, leków zobojętniających

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

Powikłania

  • Nieleczona wrodzona niedoczynność tarczycy prowadzi do kretynizmu, czyli poważnych zaburzeń wzrostu i rozwoju umysłowego.
    • Choroba ta zwykle nie występuje już w krajach, w których prowadzone są badania przesiewowe noworodków.

Śpiączka w przebiegu obrzęku śluzowatego

  • Jest to bardzo rzadkie, zagrażające życiu powikłanie niewyrównanej niedoczynności tarczycy.
  • W przypadku stwierdzonej niedoczynności tarczycy typowe są zaburzenia neurologiczne lub wymagające leczenia przez psychiatrę oraz obrzęk śluzowaty i hipotermia.
  • Konieczna jest intensywna opieka medyczna.

Zaburzenia sercowo-naczyniowe

  • Możliwe skutki przedawkowania hormonów tarczycy to tachykardia, nadpobudliwość i/lub drżenie

Obrzęk śluzowaty

  • Śródmiąższowe magazynowanie glikozaminoglikanów, zwłaszcza przedpiszczelowo i okołooczodołowo
  • Obrzęki niemożliwe do wciśnięcia

Nadużywanie leków

  • Stymulujący wpływ zbyt wysokich dawek lewotyroksyny na metabolizm energetyczny może prowadzić do nadużyć. Istnieje ryzyko, że pacjenci, którzy chcą schudnąć, mogą celowo przedawkować lek. Jednak obserwowana utrata masy ciała wynika głównie z utraty płynów.

Rokowanie

  • Rokowanie jest dobre w przypadku niedoczynności tarczycy u dzieci, jeśli jest ona odpowiednio wcześnie leczona.
  • W wielu przypadkach uzupełnienie hormonów tarczycy musi jednak trwać przez całe życie.
  • Subkliniczna niedoczynność tarczycy
    • Niewiele jest dobrych danych długoterminowych.
    • Zwiększone ryzyko przejścia do jawnej niedoczynności tarczycy: wymagane monitorowanie dzieci z subkliniczną niedoczynnością tarczycy
    • Jedno z badań dotyczyło 36 dzieci z subkliniczną niedoczynnością tarczycy, które były jedynie obserwowane i nie otrzymywały leków przez ok. 3 lata i porównywało je z 36 osobami z grupy kontrolnej7.
      • brak różnicy w IQ
      • brak zmian we wzroście, dojrzewaniu szkieletu lub BMI

Dalsze postępowanie

  • Dalsze postępowanie powinno być prowadzone zgodnie z instrukcjami specjalisty leczącego pacjenta. 
  • Patrz także sekcja Kontrola leczenia.

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Źródła

Literatur

  1. Daniel MS. Congenital Hypothyroidism. Medscape, last updated May 02, 2023. emedicine.medscape.com
  2. O’Grady MJ, Cody D. Subclinical hypothyroidism in childhood. Arch Dis Child 2011; 96: 280-284. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Rose SR, Brown RS, Foley T, et. al. Update of Newborn Screening and Therapy for Congenital Hypothyroidism. Pediatrics 2006; 117: 2290-2303. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  4. Sakka SD, Malamitsi-Puchner A, Loutradis D. Euthyroid hyperthyrotropinemia in children born after in vitro fertilization. J Clin Endocrinol Metab 2009; 94: 1338-41. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  5. de Vries L, Bulvik S, Phillip M. Chronic autoimmune thyroiditis in children and adolescents: at presentation and during long-term follow-up. Arch Dis Child 2009; 94: 33-7. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  6. Jonklaas J, Bianco AC, Bauer AJ, et al. Guidelines for the treatment of hypothyroidism. Prepared by the American Thyroid Association Task Force on Thyroid Hormone Replacement. Thyroid 2014; 24: 1670-1751. doi: 10.1089/thy.2014.0028. DOI
  7. Cerbone M, Bravaccio C, Capalbo D, et. al. Linear growth and intellectual outcome in children with long-term idiopathic subclinical hypothyroidism. Eur J Endocrinol 2011; 164: 591-7. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov

Autor*innen

  • Lino Witte, Dr. med., Arzt in Weiterbildung Allgemeinmedizin, Münster
E01; E02; E03; E030; E031; E032; E033; E034; E038; E039; E890
skjoldbruskkjertel
Schilddrüsenunterfunktion; Autoimmun-Thyreoiditis; Hashimoto; Virale Thyreoiditis; Kretinismus; Jodmangel; Neugeborenen-Screening; Struma; Wachstumsretardierung; Myxödemkoma; Levothyroxin
Niedoczynność tarczycy u dzieci
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Niewystarczająca czynność tarczycy, przy ujawnionej niedoczynności tarczycy z obniżonym poziomem obwodowych hormonów tarczycy. Częstość występowania: Wrodzona pierwotna niedoczynność tarczycy występuje u 1 na 1500 żyjących noworodków. Wtórna, centralna niedoczynność tarczycy jest znacznie rzadsza.
Medibas Polska (staging)
Niedoczynność tarczycy u dzieci
/link/61c544c678f545eea3ece6dfe5d29d1e.aspx
/link/61c544c678f545eea3ece6dfe5d29d1e.aspx
niedoczynnosc-tarczycy-u-dzieci
SiteDisease
Niedoczynność tarczycy u dzieci
K.Reinhardt@gesinform.de
j.mroz@konsylium24.pl
pl
pl
pl