W Niemczech chłoniaka Hodgkina rozpoznaje się każdego roku u około 150 dzieci i nastolatków w wieku do 18 lat.
Obie choroby są rzadkie przed ukończeniem 3. roku życia.
Rozważania diagnostyczne
Obrzęk szyi jest najczęściej spowodowany obrzękiem węzłów chłonnych.
Jednak w ramach diagnostyki różnicowej należy rozważyć również inne przyczyny obrzęków szyi, takie jak torbiele dermoidalne, torbiele przewodu tarczowo-językowego, torbiele oskrzelowe, rozgałęzione torbiele szczelinowe, malformacje naczyniowe, zapalenie przyusznic (np. świnka), wodniak torbielowaty, żebro szyjne, guzy gruczołów ślinowych, tłuszczaki, włókniaki/fibromatoza szyi lub ropnie niezwiązane z węzłami chłonnymi.
Może dojść do zajęcia pojedynczego obszaru węzłów chłonnych lub rozsianego zajęcia jednego lub więcej narządów pozalimfatycznych z jednoczesnym zajęciem węzłów chłonnych lub bez.
Wiele różnych leków może prowadzić do powiększenia węzłów chłonnych (np. antybiotyki, leki przeciwpadaczkowe, NLPZ, tiouracyl, fenytoina, hydralazyna, prokainamid, izoniazyd, allopurynol, dapson).
Wywiad lekarski
Gdzie znajdują się powiększone węzły chłonne? (nad obojczykiem = „podejrzane”)
Ile węzłów chłonnych jest powiększonych? (pojedyncze czy uogólnione)
Od kiedy węzły chłonne są powiększone? Szybkie czy powolne powiększanie się?
Czy powiększenie węzłów chłonnych postępuje z czasem?
Badanie obejmuje dokładne badanie fizykalne, w szczególności wszystkich węzłów chłonnych, skóry (np. plamy barwy kawy z mlekiem), nosogardła, wątroby i śledziony, ocena neurologiczna z nerwami czaszkowymi, stadium dojrzewania płciowego według Tannera oraz ocena wielkości jąder.
Węzły chłonne
Miejscowa czy uogólniona limfadenopatia?
Miejscowe zaczerwienienie i urazy
miejscowe wrota zakażenia (stan uzębienia, migdałki, przeczosy w osutce alergicznej, inne otwarte miejsca na skórze)
Jeśli to konieczne badania immunologiczne (immunoglobuliny, ANA, ANCA, ACE itp.)
Diagnostyka specjalistyczna
W przypadku patologicznego powiększenia węzłów chłonnych, którego nie można wytłumaczyć powszechnymi, głównie wirusowymi zakażeniami lub chorobami zakaźnymi typowymi dla wieku dziecięcego, konieczna jest dalsza diagnostyka.
RTG klatki piersiowej
W razie potrzeby badanie rentgenowskie klatki piersiowej (w dwóch płaszczyznach)
Badanie ultrasonograficzne
Odpowiednie do dokumentowania lokalizacji i wielkości węzłów chłonnych w przebiegu schorzenia.
Szczególnie przydatne do obrazowania:
węzłów chłonnych zaotrzewnowych
wielkości wątroby i śledziony
Zwapnienia mogą wskazywać na gruźlicę węzła chłonnego.
Zwiększone centralne ukrwienie lub rozmiękanie wskazuje na przyczynę zakaźną.
Zniesiona podstawowa struktura węzłów chłonnych, okrągła zamiast owalnej struktura węzłów chłonnych (stosunek osi krótkiej do osi długiej, stosunek S/L), obwodowy wzorzec przepływu krwi wskazuje raczej na chorobę złośliwą.
Usunięcie
Jeśli powiększenie węzłów chłonnych postępuje i pojawiają się objawy B, celem zawsze powinno być jak najszybsze usunięcie podejrzanego węzła chłonnego w całości, aby można było ustalić rozpoznanie na podstawie badań histologicznych, immunohistologicznych i mikrobiologicznych.
Usunięcie węzła chłonnego jest wskazane, jeżeli węzeł chłonny nie zmniejszy się w ciągu 4–6 tygodni lub nie nastąpi normalizacja jego rozmiaru w ciągu 8–12 tygodni.
Badanie metodą tomografii komputerowej (TK) i rezonansu magnetycznego (RM)
Badania stosowane w rozszerzonej diagnostyce węzłów chłonnych do oceny rozmiaru, stopnia zaawansowania i, w razie potrzeby, skuteczności leczenia.
Środki i zalecenia
Wskazania do skierowania do specjalisty
Natychmiastowe skierowanie do specjalisty w przypadku podejrzenia choroby nowotworowej
Należy wyjaśnić powiększenie węzłów chłonnych, które utrzymuje się przez ponad 6 tygodni.
Zalecenia
Powiększone węzły chłonne po zakażeniu są niegroźne i zmniejszają się samoistnie, chociaż mogą pozostać małe guzki.
Podawanie antybiotyków w przypadku limfadenopatii jest wskazane tylko wtedy, gdy jednoznaczne potwierdzono zakażenie bakteryjne.
W leczeniu powiększenia węzłów chłonnych nie należy stosować glikokortykoidów, ponieważ mogą opóźniać rozpoznanie chłoniaków lub białaczek lub przyczyniać się do opóźnienia wyzdrowienia w przebiegu zakażenia.
Powiększenie węzłów chłonnych występuje, gdy wielkość węzłów chłonnych przekracza normę. W limfadenopatii rozmiar i konsystencja węzłów chłonnych są nieprawidłowe.
