Informacje ogólne
Definicja
- Złamanie szkieletu kostnego nosa
- Szkielet kostny nosa składa się
nie tylkozale także zwyrostka czołowego kości szczękowej i- Dlatego anatomicznie poprawnym terminem jest „złamanie szkieletu nosa
“”.
- Dlatego anatomicznie poprawnym terminem jest „złamanie szkieletu nosa
Częstość występowania
- Około 40% złamań twarzoczaszki to złamania szkieletu nosa.1
. - Wiek i
- U
- Podczas gdy osoby starsze są bardziej narażone na złamania wieloodłamowe, u dzieci nawet przy
silnejsilnymopuchliźnieobrzęku rzadko stwierdza się złamania z
- U
Anatomia kliniczna
- Nos jest narażony na urazy, ponieważ jest najbardziej odsłoniętą częścią twarzy.
- Szkielet nosa składający się z
- Kość nosowa ma przeciętnie od 8 do 33 mm długości.
- W kierunku ogonowym i
Etiologia i patogeneza
- Przyczyną złamań szkieletu nosa jest zazwyczaj bezpośredni uraz.
- Większość złamań u dorosłych powstaje w
. - U dzieci i
ICD-10
- S02.2 Złamanie kości nosowych
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Klinicznie pewnymi objawami złamania szkieletu nosa są
skrzywieniedeformacja nosa, nieprawidłowa ruchomość wchrupanietrzeszczenie przy palpacji(trzeszczenie). - Konwencjonalne radiogramy boczne
nie dostarczajmajązbytniskąwieluwartośćinformacjidiagnostyczną, więc jeśli rozpoznanie jest klinicznie niepewne, należy wykonać bezpośrednio TK lub cyfrową tomografię objętościową (wolumetryczną).
PrzyWokazjiTK możliwa jest jednoczesna ocena potencjalnego towarzyszącego złamaniaśrodkowejsąsiadującychczęścistrukturtwarzytwarzoczaszki.
Wywiad lekarski
- Dokładny opis urazu
- czas
- patomechanizm
- Jaki rodzaj urazu, np. pięść, piłka czy upadek na krawędź?
- Z którego kierunku nastąpił uraz?
- Jaka była siła uderzenia w
- Dzięki tym pytaniom
z wywiadu lekarskiegomożliwa jest
- Okoliczności towarzyszące
wW przypadku bójek należyczęstozapytać o spożywanie alkoholuioraz użycie narkotyków.- Ma to znaczenie dla oceny deficytów neurologicznych po urazie głowy oraz dla wyboru środków przeciwbólowych lub innych leków.
- Utrudnione oddychanie przez nos?
- Osłabienie węchu?
wskazanie naSugeruje złamanie w
kości sitowej.
- Wcześniejsze urazy lub operacje nosa?
Klasyfikacja złamań na podstawie mechanizmu urazu
- Klasyfikacja według Mathoga i
- typ I: złamanie z
“”) - Typ II: złamanie mnogie w
“”). - typ III: działanie siły z
“”) - typ IV: siła skierowana odogonowo w
“”)
- typ I: złamanie z
Badanie przedmiotowe
RozważaniaOcena stanu ogólnelnego pacjenta
- W przypadku obrażeń zadanych z
- m.in. kręgosł
upupaszyjnyszyjnego,złamanie innych kości (środkowych) twarzy, uszkodzenieuszkodzenia zębów lub oczu oraz złamań sąsiednich kości twarzoczaszki:- kości czołowej
sprawdzeniekości jarzmowej- oczodołu
- żuchwy
- ocena dróg oddechowych
- m.in. kręgosł
Ocena nosa
- Obserwacja
- Widoczne zniekształcenie nosa?
- Krwawienie z
- Obrzęk?
- Krwiak przegrody nosowej? - zawsze wymaga odbarczenia celem przeciwdziałania trwałej deformacji
- Wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego z
- Badanie palpacyjne
KostnyRuchomeszkieletodłamynosa w całościkostne?- Trzeszczenie?
- Badanie czynnościowe
- Wadliwy zgryz?
ruchyRuchy gałek ocznych (uszkodzeniei reakcjamięśniźrenicokoruchowychnatowarzyszy złamaniom koświatci oczodołou).- ocena stanu poznawczego i
- oddychanie przez nos — prosty test oceny wydychanej pary:
- Pod nozdrzami pacjenta trzyma się lusterko lub blaszaną płytkę.
- Jeżeli na płytce lub lusterku lub tak zwanej płytce Glatzela powstająca przy wydechu para z
nie może byćbrak znaczącej niedrożności.
- Dokumentacja
- z powodów prawnych (wypadek, przemoc, napaść) dokładna dokumentacja obrażeń
, w razie potrzeby również ze zdjęciem
- z powodów prawnych (wypadek, przemoc, napaść) dokładna dokumentacja obrażeń
Diagnostyka specjalistyczna
Badanie wnętrza nosa
OcenaRynoskopia: ocena m.in. przegrody nosowej, małżowin nosowych i, w razie potrzeby również endoskopu- Endoskopia
- Usunięcie skrzepów krwi utrudniających oddychanie i, w
krwikrwawienia
Diagnostyka obrazowa
- Obrazowanie przekrojowe
- W przypadku niepewności klinicznych należy od razu, bez wcześniejszego badania rentgenowskiego, wykonać TK lub cyfrową tomografię objętościową.
- To samo dotyczy podejrzenia złamania kości twarzy lub żuchwy, wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego
, wadliwego zgryzulub zaburzeń ruchomościpozagagałkowejek ocznych.3.
PrześwietlenieKlasycznerentgenowskieradiogramy- Często
dajedają zarówno wyniki fałszywie dodatnie, jak i - Z tego powodu zwykle rezygnuje się
dzisiajobecnie zbadań rentgenowskichradiogramów, a wbezpośrednioobrazowanie przekrojowe (TK).
- Często
Wskazania do skierowania do specjalisty/hospitalizacji
- W przypadku podejrzenia złamania kości nosowej lub krwiaka przegrody lub
—związanychskierowaniezdo laryngologaWcześniejsze prześwietlenie nie jest konieczne.
W przypadku ciężkiego urazu (np. uderzenia w twarz twardym przedmiotem) luburazem objawów towarzyszących, takich jak wadliwy zgryz, wyciek płynu mózgowo-rdzeniowegoluboraz zaburzenia ruchomości gałek ocznych—- skierowanie do szpitala wwykonaniadiagnostyki i
- Wcześniejsze prześwietlenie nie jest konieczne.
W razie wypadku w pracy, w szkole lub po drodze należy udać się także do lekarza medycyny pracy.
Leczenie
Cele leczenia
- Przywrócenie czynności nosa (oddychanie i
- Uniknięcie wad
kosmetycznychestetycznych (skrzywienie nosa) - Zapobieganie powikłaniom, takim jak np. nos siodełkowaty przy nieleczonym krwiaku przegrody nosowej
Ogólne informacje o leczeniu
- Nieprzemieszczone, stabilne złamania wymagają jedynie obserwacji, ponieważ zwykle goją się
bez specjalnego leczeniasamoistnie. - W przypadku skrzywienia nosa, planowe nastawienie szkieletu nosa, zwykle po kilku dniach
i pocz(po ustątkowejpieniufazieobrzękuopuchnięcia.tkanek) - W przypadku otwartych ran
sprawdzić aktualność szczepienia przeciwprofilaktykatprzeciwtężcowicowa.według ogólnych zasad
Złamanie proste
- Nieprzemieszczone, proste złamania zwykle goją się samoistnie.
- W przypadku przemieszczonych prostych złamań następuje zwykle nastawienie zamknięte po ustąpieniu początkowego obrzęku, z
- szkielet nosa przesunięty w
- Wgnieciony szkielet nosa: wyprostowanie szkieletu nosa od wewnątrz za pomocą elewatorium (narzędzie chirurgiczne) w
- szkielet nosa przesunięty w
Złamanie złożone
- W przypadku złamań złożonych zwykle konieczne jest operacyjne nastawienie otwarte.
- klasyczny przykład: złamania wieloodłamowe u
- klasyczny przykład: złamania wieloodłamowe u
- W przypadku złamań otwartych konieczna jest również profilaktyka antybiotykowa.
Krwiak przegrody nosowej
- Krwiak przegrody musi zostać niezwłocznie
usuniętyodbarczony przez specjalistę, ponieważ istnieje ryzyko martwicy z- możliwe powikłanie następcze: nos siodełkowaty (zapadnięty)
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
- Po kilku dniach
opuchliznaobrzęk ustępuje, a następstwawynikiurazu okazują się zwyklewcalemniejnie tak dramatycznepoważne,jakniż się początkowo wydawało.
Powikłania
- Nos siodełkowaty w
- Oszpecenie
z towarzyszącymi objawami psychicznymi(rzadko) - Utrudnione oddychanie przez nos
- Osłabienie węchu
- z punktu widzenia traumatologii niemożliwe z
,- możliwe tylko w
sklepienia sitowia
- z punktu widzenia traumatologii niemożliwe z
Rokowanie
- Przy odpowiednim leczeniu rokowanie jest dobre.
Informacje dla pacjentów
Informacje dla pacjentów w Deximed
IllustrationenIlustracje


QuellenŹrodła
LiteraturPiśmiennictwo
- Kucik CJ, Clenney T, Phelan J. Management of acute nasal fractures. Am Fam Physician 2004; 70: 1315-20. PubMed
- Erdmann D, Follmar KE, Debruijn M, et al. A retrospective analysis of facial fracture etiologies. Ann Plast Surg 2008; 60: 398. pmid:18362568
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=18362568[uid]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=18362568[uid]" target="_blank">PubMed - Avery LL, Susarla SM, Novelline RA. Multidetector and three-dimensional CT evaluation of the patient with maxillofacial injury. Radiol Clin North Am 2011; 49: 183. pmid:21111135
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=21111135[uid]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=21111135[uid]" target="_blank">PubMed
Autor*innenAutorzy
- Mateusz Szmidt, lekarz, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (recenzent)
- Sławomir Chlabicz, Prof. dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (redaktor)
- Lino Witte, Dr
.med., Arzt in Weiterbildung Allgemeinmedizin, Frankfurt a. M.