Informacje ogólne
- Artykuł dotyczy alergii pokarmowych IgE-zależnych. W przypadku nietolerancji pokarmowych z objawami głównie ze strony układu pokarmowego — zobacz artykuł dotyczący objawów ogólnych Alergia pokarmowa i nietolerancja pokarmowa oraz artykuły na temat nietolerancji laktozy i zaburzeń wchłaniania fruktozy.
Definicja
Alergia pokarmowa
- Powtarzalne objawy podmiotowe lub przedmiotowe, wywołane przez spożycie określonego pokarmu lub składnika pokarmowego - IgE-zależna lub komórkowa alergia
- Alergia pierwotna
- wskutek uczulenia na głównie stabilne alergeny pokarmowe (gliko-/lipoproteiny)
- Alergia wtórna
- Wskutek uczulenia na aeroalergeny (np. alergeny pyłków) - objawy po spożyciu niektórych pokarmów zwykle są wywoływane przez reakcje krzyżową z pyłkami roślin, na które chory jest uczulony lub w odpowiedzi na często niestabilne alergeny o pokrewnej strukturze zawarte w roślinnych produktach spożywczych.
- Pyłek brzozy wchodzi w reakcje krzyżowe np. z orzechami, jabłkami, gruszkami, kiwi i owocami pestkowymi.
- Osoby z alergią na bylicę reagują krzyżowo między innymi na seler, marchew, pietruszkę, koper włoski, kolendrę, gorczycę, rumianek, anyż, kminek i miód.
- Większość chorych nie reaguje jednoczasowo na wszystkie pokarmy znajdujące się na liście krzyżowych reakcji wrażliwości.
Obraz kliniczny
- Prawdopodobnie reakcja IgE-zależna (= alergia)
- co najmniej 1 z następujących objawów w ciągu ≤2 godzin:
- objawy skórne: wysypka, pokrzywka, świąd, uderzenia gorąca
- obrzęk naczynioruchowy
- nieżyt nosa lub nieżyt nosa i spojówek
- skurcz oskrzeli (ucisk w klatce piersiowej, duszność, świsty, kaszel, sinica)
- niestabilność hemodynamiczna (stan przedomdleniowy, omdlenie, arytmia, napady drgawek, zatrzymanie akcji serca)
- zespół alergii jamy ustnej: świąd w jamie ustnej i gardle
- co najmniej 1 z następujących objawów w ciągu ≤2 godzin:
- Prawdopodobnie reakcja IgE-niezależna (= nietolerancja):
- izolowane objawy żołądkowo-jelitowe
Najczęstsze czynniki wywołujące
U dzieci i młodzieży
- Najczęściej:
- orzechy ziemne
- białko mleka krowiego
- białko jaja kurzego
- Również często (przykłady):
- soja
- pszenica
- orzechy włoskie
U dorosłych
- Najczęściej:
- pszenica
- skorupiaki i mięczaki
- orzechy laskowe
- Również często (przykłady):
- alergeny pokarmowe związane z pyłkami (jabłka i inne owoce ziarnkowe i pestkowe, w tym owoce w twardej skorupce)
- warzywa (seler, marchew)
Częstość występowania
- Chorobowość punktowa ok. 4 %
- Ryzyko zachorowania w ciągu całego życia u kobiet ok. 6%, u mężczyzn ok. 3%
ICD-10
- K52.2 Alergiczne pokarmowe zapalenie żołądka, jelita cienkiego i okrężnicy (w tym nieżyt żołądkowo jelitowy lub zapalenie okrężnicy wtórne do nadwrażliwości pokarmowej)
- L27.2 Zapalenie skóry wywołane przez spożyte pokarmy
- L27.9 Zapalenie skóry wywołane przez nieokreślone substancje wprowadzone do ustroju
- L50.0 Pokrzywka alergiczna
- T78.0 Wstrząs anafilaktyczny wskutek reakcji na pokarm
- T78.1 Inna reakcja na pokarm, niesklasyfikowana gdzie indziej
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Wyraźny, obiektywnie potwierdzony i powtarzalny związek objawów podmiotowych i przedmiotowych z przyjmowaniem określonych pokarmów oraz poprawa w nasileniu objawów przy abstynencji pokarmowej.
- U dorosłych alergie pokarmowe często wykrywa się za pomocą testów skórnych, u dzieci wykorzystuje się oznaczenia swoistych IgE.
Diagnostyka różnicowa
Alergia IgE-zależna
- Zobacz także artykuły Alergia na białka mleka krowiego i Dieta przy alergii na jajka.
Wyprysk atopowy (Atopowe zapalenie skóry)
- Wyprysk wieloczynnikowy, może współistnieć z innymi IgE-zależnymi chorobowami alergicznymi.
- Pokarm może nasilić objawy już istniejącego wyprysku. Jest to reakcja nadwrażliwości, rzadko alergia.
- Przykłady takiej żywności: pomidory/ketchup/koncentrat pomidorowy, truskawki, owoce cytrusowe oraz niektóre środki konserwujące i barwniki (E210–E219) znajdujące się m.in. w przemysłowo produkowanych napojach, słodyczach i dżemach.
- Diagnostyka alergologiczna, ambulatoryjna lub, w razie potrzeby, szpitalna: RAST (wykrywanie swoistych przeciwciał IgE), dieta eliminacyjna i ewentualnie próba prowokacyjna (ponowne wprowadzenie konkretnego pokramu mające na celu wywołanie reakcji alergicznej)
Celiakia
- Może występować u małych dzieci. Pierwsze objawy często pojawiają się dopiero w wieku dorosłym, po wielu latach subklinicznego przebiegu choroby.
- Autoimmunologiczna reakcja błony śluzowej jelita cienkiego występująca u osób predysponowanych genetycznie, wywołana spożywaniem glutenu (frakcja białek obecnych w nasionach pszenicy, żyta, jęczmienia i hybryd zbóż, np. pszenżyto).
- Choroba wielogenowa: większość pacjentów to osoby HLA-DQ2 lub HLA-DQ8 dodatnie
- Typowe objawy
- przewlekła biegunka (z utratą masy ciała), zwiększenie objętości stolca, zmiana zapachu stolca, czasami stolce tłuszczowe
- meteoryzm (wzdęcia)
- niedożywienie i zaburzenia wzrastania u dzieci
- Często przebieg skąpoobjawowy. Odróżnienie od alergii na pszenicę może być trudne (skierowanie do gastroenterologa!).
- Diagnostyka (w ramach opieki specjalistycznej)
- przeciwciała IgA przeciwko transglutaminazie tkankowej (tTG) lub przeciwciała przeciwendomyzjalne (EmA)
- gastroskopia z biopsją jelita cienkiego (atrofia kosmków)
Opryszczkowate zapalenie skóry (choroba Duhringa)
- Występuje bardzo rzadko.
- Choroba może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej dotyczy dorosłych między 20. a 55. rokiem życia.
- U większości chorych występują anatomiczne zmiany w jelicie cienkim jak w celiakii.
- Podobnie jak w przypadku celiakii, większość pacjentów to osoby HLA-DQ2 lub HLA-DQ8-dodatnie.
- Objawy skórne to wielopostaciowe wykwity: grudki, rumienie, wykwity pokrzywkowe i drobne pęcherzyki, układające się festonowato i opryszczkowato, zwykle symetrycznie. Może towarzyszyć świąd.
- Najczęstsza lokalizacja to: łokcie i kolana, okolica krzyżowa i pośladki, łopatki, owłosiona skóra głowy i twarz. Występuje także odmiana Cottiniego - ograniczona do kolan i łokci.
- Diagnostyka
- przeciwciała IgA przeciwko transglutaminazie tkankowej
- biopsja skóry
Nietolerancja pokarmowa
- Zobacz także artykuł Przewlekła nietolerancja pokarmowa u dzieci.
- Występuje u dzieci i dorosłych, często skojarzona z innymi schorzeniami alergicznymi.
- Najczęstsze objawy to biegunka, bóle brzucha, wzdęcia, nudności, wymioty, ogólne złe samopoczucie
- Badanie przedmiotowe zwykle bez nieprawidłowości
- Najczęściej:
Nietolerancja amin biogennych
- Aminy biogenne, takie jak histamina, tryptamina, tyramina, serotonina i fenyloetyloamina, znajdują się w wielu produktach spożywczych.
- Obecne są głównie w pokarmach bogatych w białko, które zostały poddane procesowi dojrzewania (dojrzałe sery, tuńczyk i makrela, różne rodzaje czerwonego wina).
- U niektórych osób aminy biogenne mogą powodować objawy takie jak:
- obrzęk w okolicy ust, uczucie pieczenia w jamie ustnej i gardle
- uderzenia gorąca, pokrzywka, świąd
- nudności, wymioty, biegunka, wzdęcia
- upośledzenie drożności nosa, katar
- zawroty i bóle głowy
- hipotonia, zaburzenia rytmu serca
- ataki astmy oskrzelowej
- Zobacz także artykuł Nietolerancja histaminy.
Nietolerancja na dodatki do żywności
- Objawy nadwrażliwości na dodatki do żywności mogą manifestować się na skórze, w zakresie układu oddechowego i pokarmowego.
- Nadwrażliwość na dodatki do żywności jest jednak rzadka.
Nadwrażliwość jelit
- Wiele osób z zespołem jelita drażliwego (Irritable Bowel Syndrome — IBS) zgłasza nasilenie objawów IBS wywołanych przez różne pokarmy.
Dalsza diagnostyka różnicowa
- Nieswoiste zapalenia jelit
- Dyspepsja czynnościowa
- Nawracające bóle brzucha u dzieci
- Mastocytoza
- Eozynofilowe zapalenie przełyku
- Zaburzenia pod postacią somatyczną
Wywiad lekarski
- Ustrukturyzowany wywiad lekarski powinien uwzględniać czynniki wyzwalające objawy, przebieg/zmienność objawów w czasie, objawy, ich nasilenie, powtarzalność, występowanie czynników ryzyka, wywiad rodzinny, choroby towarzyszące, w tym inne schorzenia alergiczne.
- W przypadku przewlekłych objawów można prowadzić dzienniczek odżywiania i objawów.
Kluczowe pytania
- Zobacz także sekcja Obraz kliniczny.
Czy w rodzinie występują alergie lub nietolerancje pokarmowe?
- Reakcje IgE-zależne, niedobór laktazy i celiakia występują częściej rodzinnie.
- Gdy reakcje na żywność mają swój początek w wieku dorosłym, są one częściej nietolerancją niż alergią pokarmową.
Jak długo trwają dolegliwości?
- Zobacz także sekcję Przebieg.
- Ból brzucha i biegunka od dzieciństwa? (np. celiakia, nietolerancja laktozy)
- Zmiany hormonalne (u kobiet np. początek miesiączki, ciąża, doustna antykoncepcja)?
- Leki jako czynnik wyzwalający (np. antybiotyki, NLPZ)?
Rodzaj dolegliwości?
- Może wskazywać rodzaj reakcji nadwrażliwości.
- Jama ustna
- Przewód pokarmowy
- Pojedyncze wystąpienie objawów żołądkowo-jelitowych przemawia przeciwko reakcji IgE-zależnej (alergii).
- Zmiany skórne
- Objawy psychiczne
- znużenie, obniżenie nastroju, zmęczenie jako nieswoiste objawy towarzyszące
- Inne wiodące objawy można znaleźć w sekcji Obraz kliniczny.
Podejrzenie związku objawów z niektórymi produktami spożywczymi?
- W przypadku zespołu alergii jamy ustnej objawy pojawiają się tak szybko, że związek jest często rozpoznawany przez samych chorych.
- Im częściej posiłki są spożywana w ciągu dnia, tym trudniej jest wykryć związek czasowy między narażeniem a objawami.
Inna alergia?
- Alergia na pyłki roślin?
- Alergia na roztocza, jad owadów? (może być spowodowana alergią pokarmową na skorupiaki)
Dalsze pytania
- Częstość występowania dolegliwości
- Nasilenie dolegliwości i ich wpływ na funkcjonowanie
- Samodzielnie wybrana dieta?
Dzienniczek odżywiania i objawów
Zasada
- Szczególnie w przypadku dolegliwości przewlekłych pomocne jest prowadzenie dokumentacji przez 2–3 tygodnie w postaci dzienniczka spożywanych produktów i obserwowanych objawów.
- Należy uwzględnić spożycie żywności i napojów, w tym słodyczy, gum do żucia itp., a także związek czasowy pojawienia się dolegliwości.
Ocena
- Po jakim czasie od posiłku zawierającego nietolerowaną żywność wystąpiły dolegliwości?
- Czy dolegliwości występują po wszystkich posiłkach?
- Jeśli objawy występują tylko po określonych posiłkach, jakie pokarmy wchodzą w ich skład?
- Czy te posiłki mają inne elementy wspólne (np. sposób przygotowania)?
Badanie przedmiotowe
Badanie lekarskie
- Rzadko istotne klinicznie wyniki badania przedmiotowego
- Objawy ostrych reakcji alergicznych, np. pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy i świąd
- Oznaki kliniczne wskazujące na atopię, m.in.:
- przebawienie wokół oczu
- podwójna fałda dolnej powieki (objaw Dennie-Morgana - fałda podoczodołowa)
- boczne przerzedzenie brwi (objaw Hertoghe'a)
- suchość skóry (atopowe zapalenie skóry)
- dermografizm biały
- U dzieci należy szukać niedostatecznego wzrostu i przyrostu masy ciała (odchylenia w wartościach centylowych).
Diagnostyczna dieta eliminacyjna
- Doustna próba prowokacyjna przeprowadzona metodą podwójnie ślepą z użyciem placebo jest złotym standardem postępowania w diagnostyce alergii pokarmowych IgE-zależnych (double-blind, placebo controlled food challenge - DBPCFC) - losowe podawanie podejrzanego o wywoływanie objawów pokarmu oraz identycznie wyglądającego i smakującego placebo.
- Kontrolowane unikanie pokarmów przez określony czas
- od 1 do maksymalnie 2 tygodni
- Długotrwała eliminacja pokarmów może zwiększać ryzyko wystąpienia reakcji alergicznych typu natychmiastowego przy ponownym wprowadzeniu alergenu (dla alergii IgE-zależnych), zwłaszcza jeżeli wcześniej występowały tylko objawy późne.
- W przypadku reakcji IgE-niezależnych mogą być konieczne dłuższe okresy eliminacji pokarmów (4–6 tygodni).
- Prowadzenie dzienniczka odżywiania i objawów
- Po diagnostycznej diecie eliminacyjnej należy, przy niewystępowaniu objawów lub wyraźnej poprawie, przeprowadzić test wywołania reakcji pokarmowej pod kontrolą lekarza.
Badania uzupełniające
W praktyce lekarza rodzinnego
Oznaczenia IgE
- Oznaczenie swoistych IgE w przypadku uzasadnionego podejrzenia lub w celu ukierunkowanego wykluczenia alergii pokarmowej
- UWAGA: zwiększone stężenie alergenowo swoistych IgE lub dodatni wynik alergenowego testu skórnego jedynie sugerują alergie pokarmową, lecz nie dowodzą przyczynowej roli badanego pokarmu w wywoływaniu objawów klinicznych i nie powinny być wskazaniem do diety eliminacyjnej.
- Brak potwierdzenia uczulenia (ujemne swoiste IgE/skórny test punktowy) często — ale nie definitywnie — wykluczają klinicznie istotną IgE-zależną alergię pokarmową.
- Jako pomoc w interpretacji należy oznaczyć całkowite IgE.
- W Polsce, w zakresie świadczeń gwarantowanych w podstawowej opiece zdrowotnej znajdują się: IgE całkowite, IgE swoiste z panelem 10-punktowych oznaczeń dotyczących alergenów pokarmowych oraz IgE swoiste z panelem 20-punktowych oznaczeń dotyczących alergii pokarmowych.
U specjalisty
Inne badania laboratoryjne
- W przypadku podejrzenia innej reakcji immunologicznej:
- składowe dopełniacza (C3c, C4), inhibitor esterazy C1 (obniżony w dziedzicznym obrzęku naczynioruchowym)
- IgA i przeciwciała przeciwko transglutaminazie (celiakia)
Skórne testy punktowe
- Preferowana metoda diagnostyki alergii pokarmowej IgE-zależnej
Wywołanie reakcji pokarmowej (próba prowokacyjna) prowadzone metodą podwójnie ślepej próby z placebo (DBPCFC)
- Złoty standard w diagnostyce alergii pokarmowych IgE-zależnych
- Powinno być przeprowadzane w wyspecjalizowanych placówkach, w których dostępne jest odpowiednie zaplecze lecznicze w przypadku wystąpienia stanu nagłego.
Endoskopia
- Z pobraniem próbek w przypadku:
- celiakii: biopsja dwunastnicy
- eozynofilowego zapalenia przełyku: biopsja przełyku
Wodorowy test oddechowy
- W przypadku podejrzenia nietolerancji węglowodanów, m.in. sorbitolu, laktozy lub fruktozy
Postępowanie i zalecenia
Wskazania do skierowania do specjalisty
- Pacjenci, którzy zareagowali na bardzo niewielkie ilości danego pokarmu wstrząsem anafilaktycznym (skierowanie do alergologa).
- W przypadku podejrzenia reakcji nietolerancji żołądkowo-jelitowej IgE-niezależnej w diagnostykę należy zaangażować gastroenterologów (również dziecięcych).
- Skórny test punktowy oraz doustne testy prowokacyjne powinny być wykonane w gabinecie lekarza posiadającego doświadczenie w alergologii z natychmiastowym dostępem do leków ratunkowych.
Leczenie
Leczenie stanów ostrych
- Pacjenci zagrożeni anafilaksją powinni otrzymać leki ratunkowe do samodzielnego podawania, w tym automatyczny wstrzykiwacz z adrenaliną.
- Ciężkie reakcje alergiczne na żywność powinny być leczone przede wszystkim adrenaliną podawaną domięśniowo.
- dawkowanie: u dorosłych 300–600 mcg, u dzieci 10 mcg/kg m.c.
- Leki przeciwhistaminowe powinny być stosowane w przypadku ostrych objawów skórnych, zwłaszcza reakcji pokrzywkowych i reakcji ze strony błon śluzowych, np.:
- dimetinden dożylnie 0,1 mg/kg m.c. (aktualnie w Polsce niedostępny w postaci dożylnej)
- klemastyna dożylnie lub domięśniowo: dorośli 2 mg
- antazolina domięśniowo:
- dorośli 200-300 mg na dobę
- dzieci w wieku >12 lat doraźnie 50-100 mg
- Płynoterapia, tlen; mogą być niezbędne
- Nie zaleca się profilaktycznego stosowania leków przeciwhistaminowych w celu zapobiegania reakcjom alergicznym na pokarmy.
Dieta eliminacyjna
- Odpowiednia dieta eliminacyjna jest zalecana jako podstawa leczenia w przypadku alergii pokarmowej.
- Dieta eliminacyjna powinna być oparta na rzetelnej diagnostyce alergii. Zakres diety i wskazania do jej kontynuacji powinny być regularnie poddawane ponownej ocenie.
- Osoby z alergiami pokarmowymi, które stosują długotrwałą dietę eliminacyjną, powinny korzystać z porad dietetyka z doświadczeniem w zakresie alergologii.
Przypadek szczególny: alergia na białka mleka krowiego
- W przypadku alergii na białka mleka krowiego, zwłaszcza w okresie niemowlęcym i ew. wczesnodziecięcym należy zalecać mieszanki o wysokim stopniu hydrolizy lub alternatywnie — mieszanki aminokwasowe.
- W przypadku alergii na mleko krowie preparaty dla niemowląt na bazie soi są substytutami mleka krowiego drugiego wyboru i nie powinny być zalecane dla niemowląt poniżej 12. miesiąca życia.
- Ograniczenie to nie dotyczy żywności zawierającej soję, która jest również stosowana jako substytut mleka.
Terapia immunologiczna
- Pierwotna alergia pokarmowa
- U dzieci w wieku od 4. do 17. roku życia z potwierdzonym rozpoznaniem układowej alergii na orzechy ziemne, należy zaproponować doustną terapię immunologiczną, biorąc pod uwagę indywidualną ocenę korzyści i ryzyka.
- Alergia pokarmowa związana z pyłkami
- Może ulec poprawie po zastosowaniu podskórnej lub podjęzykowej terapii immunologicznej alergenami pyłków.
- Takie leczenie można rozważyć tylko wtedy, gdy istnieje jednoczesne wskazanie do leczenia związanych z pyłkami roślin objawów ze strony dróg oddechowych.
Alergie wtórne
- Często tolerancja pokarmów ugotowanych jest lepsza niż surowych, a osoby z alergią reagują tylko w sezonie pylenia.
- Należy zapewnić zrównoważoną dietę z wystarczającą ilością odpowiednio dobranych owoców i warzyw.
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
- Zwykle początek w wieku niemowlęcym i wczesnodziecięcym, samoistna remisja częściowo do wielu szkolnego, a częściowo w okresie dojrzewania
- Późniejszy początek pierwotnej alergii pokarmowej na podstawowe pokarmy, orzechy, rośliny strączkowe i ziarna w wieku szkolnym lub dorosłym występuje rzadko.
- Jedynie alergia na ryby może wystąpić w każdym wieku.
Powikłania
- Reakcja anafilaktyczna
- Niedożywienie z powodu niezrównoważonej diety
Rokowanie
- Ponad połowa dzieci z alergią na jajka i ok. 90% dzieci z alergią na mleko nie wykazuje już reakcji alergicznej na ten pokarm po ukończeniu 5. roku życia.
- U 40–60% tych dzieci rozwija się astma oskrzelowa, a u 30–55% alergiczny nieżyt nosa.
- Ryzyko trwałej alergii na orzechy ziemne jest znacznie wyższe — tolerancja rozwija się jedynie u 20% uczulonych dzieci.
- Dorośli pacjenci z alergią pokarmową będą zazwyczaj uczuleni do końca życia.
Informacje dla pacjentów
- Pacjenci, ich krewni i opiekunowie powinni być informowani o pokarmach, których należy unikać i otrzymać praktyczne wskazówki dotyczące zasad unikania, rozpoznawania i samodzielnej kontroli reakcji alergicznych.
- Pacjenci lub osoby odpowiedzialne za opiekę medyczną (np. rodzice), powinni zostać poinstruowani w zakresie korzystania z zestawu ratunkowego, w tym automatycznego wstrzykiwacza z adrenaliną.
- Pacjentom należy zaproponować kontakt z właściwym stowarzyszeniem pacjentów.
- Pacjenci z ryzykiem anafilaksji lub ich opiekunowie powinni brać udział w szkoleniach dla pacjentów lub rodziców.
Informacje dla pacjentów w Deximed
Źródła
Piśmiennictwo
- Sampson HA, Aceves S, Bock SA et al. Food allergy: a practice parameter update-2014. J Allergy Clin Immunol 2014; 134: 1016. pmid:25174862 PubMed
Autor
- Honorata Błaszczyk, Dr n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Poradnia Lekarzy Rodzinnych w Łodzi (recenzent)
- Tomasz Tomasik, Dr hab. n. med., Prof. UJ, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
- Thomas M. Heim, Dr n. med., dziennikarz naukowy, Fryburg