Informacje ogólne
Definicja
- Odgłos pochodzący z obszaru serca lub wychodzących z niego dużych naczyń krwionośnych
- Oznaka turbulentnego przepływu krwi
- Słyszalny z zewnątrz przez klatkę piersiową, zwykle za pomocą stetoskopu, w rzadkich przypadkach również na odległość.
Znaczenie w praktyce lekarza rodzinnego
- Szmery w sercu są często wykrywanymi wynikami w praktyce lekarza rodzinnego.
- Najczęściej przy osłuchiwaniu wykrywany jest szmer skurczowy.
- często bez organicznego zaburzenia serca, zwłaszcza u młodszych pacjentów
- Szmery skurczowe u 29–60% pacjentów ambulatoryjnych w starszym wieku wieku1
- Szczególnie ważne jest odróżnienie szmerów czynnościowych od zmian patologicznych.
- Nie każdemu pacjentowi z szmerem w sercu można zlecić badanie echokardiograficzne.
- Dostępnych jest niewiele danych dotyczących dokładności diagnostycznej osłuchiwania przez osoby niebędące kardiologami1.
- W szwajcarskim badaniu kohortowym pacjentów oddziałów ratunkowych z szmerem skurczowym: osłuchowe odróżnianie szmerów „niewinnych“ od patologicznych przez osoby niebędące kardiologami z czułością 82% i swoistością 69% (w porównaniu z echokardiografią)2
- W połączeniu z inną metodą stosowaną powszechnie w praktyce lekarza ogólnego (wywiad lekarski, inne badanie lekarskie, EKG), czynnościowe szmery skurczowe dają się często odróżnić od szmerów skurczowych spowodowanych zmianami organicznymi3.
- Szmery patologiczne są zwykle związane z jedną lub kilkoma dodatkowymi nieprawidłowościami klinicznymi.
- Gdy szmer skurczowy w badaniu fizykalnym jest oceniany jako niepatologiczny, wynik badania echokardiograficznego często nie budzi zastrzeżeń, szczególnie u pacjentów młodych i w średnim wieku3.
- Badanie echokardiograficzne nie jest zatem konieczne u wszystkich pacjentów z szmerem skurczowym3.
- Dobre umiejętności kliniczne w zakresie osłuchiwania w połączeniu z wysokiej jakości szkoleniem są więc istotne, aby uniknąć niepotrzebnej rutynowej echokardiografii4.
- Nieprawidłowe szmery w sercu z odpowiednim obrazem klinicznym i brakiem innego wyjaśnienia powinny jednak zostać wyjaśnione za pomocą echokardiografii.
Osłuchiwanie
Przeprowadzanie osłuchiwania
Warunki otoczenia
- Pacjent i lekarz w odprężonej pozycji
- Wyłączenie zakłócających źródeł dźwięku
- Równoczesne wyczuwanie tętna dostarcza ważnych dodatkowych informacji.
Pozycja ciała pacjenta
- Leżenie na plecach, górna część ciała lekko uniesiona
- Uzupełniająco można zastosować inne pozycje:
- leżenie na lewym boku (np. przy podejrzeniu zwężenia zastawki mitralnej)
- pozycja siedząca (np. przy podejrzeniu niedomykalności zastawki aortalnej
- pochylenie do przodu (np. przy podejrzeniu tarcia osierdziowego)
- w spoczynku i po wysiłku, np. po wykonaniu przysiadów (np. przy podejrzeniu wysiłkowej niedomykalności zastawki mitralnej)
Punkty osłuchiwania
- Osłuchiwanie należy przeprowadzać systematycznie w pięciu klasycznych miejscach osłuchiwania:
- zastawka aortalna: 2. prawa przestrzeń międzyżebrowa przy mostku
- zastawka pnia płucnego: 2. lewa przestrzeń międzyżebrowa przy mostku
- punkt Erba: 3. lewa przestrzeń międzyżebrowa przy mostku
- zastawka mitralna: nad koniuszkiem serca
- zastawka trójdzielna: 4. przestrzeń międzyżebrowa prawa lub lewa przy mostku
- Uzupełniająco w razie potrzeby ocena przenoszenia szmerów
- tętnice szyjne: w przypadku podejrzenia zwężenia zastawki aortalnej
- tętnice pachowe: w przypadku podejrzenia niedomykalności zastawki mitralnej
- plecy między łopatkami: koarktacja = zwężenie cieśni aorty
Podejście systematyczne
- badanie częstości akcji serca i rytmu serca
- Rozpoznawanie tonów serca (HT)
- Rozróżnienie między pierwszym a drugim HT
- 1. HT ciemny, 2. HT jasny
- Odstęp między 1. i 2. HT krótszy niż między 2. i 1. HT
- fala tętna wyczuwalna po 1. HT
- dodatkowe tony serca
- 3. HT: stłumiony ton wczesnego rozkurczu spowodowany napełnianiem komór, szczególnie w przypadku niewydolności lewokomorowej
- 4. HT: stłumiony ton późnego rozkurczu spowodowany skurczem przedsionków
- ton otwarcia zastawki mitralnej: ton wczesnego rozkurczu spowodowany napięciem zgrubiałych płatków zastawki w zwężeniu zastawki mitralnej
- klik wyrzutowy: dźwięk wyrzutowy o wysokiej częstotliwości, np. w rozszerzeniu aorty
- Rozpoznawanie szmerów w sercu
- Występowanie w cyklu pracy serca
- skurczowe, rozkurczowe
- bardziej precyzyjne rozróżnienie w obrębie skurczu i rozkurczu, np. późnoskurczowe, holosystoliczne, wczesnorozkurczowe
- punctum maximum
- miejsce, w którym szmer serca jest najgłośniejszy.
- Spektrum częstotliwości
- wysoka częstotliwość, niska częstotliwość
- Charakter dźwięku
- szorstki, dudniący, skrzypiący, lejący, drapiący itp.
- Przebieg
- narastający, cichnący, stały
- Przenoszenie
- tętnice szyjne, pachowe
- Głośność
- 1/6: ledwo słyszalny
- 2/6: słyszalny nawet podczas oddychania
- 3/6: umiarkowanie głośny
- 4/6: głośny, czasami wyczuwalne lekkie drżenie
- 5/6: bardzo głośny z drżeniem
- 6/6: słyszalny na odległość, bez stetoskopu
- Występowanie w cyklu pracy serca
Rodzaje szmerów serca
- szmery przygodne
- szmery niemające podłoża patologicznego, występujące głównie u dzieci ze zdrowym sercem
- rozpoznanie po wykluczeniu przyczyny organicznej
- szmery czynnościowe
- szmery spowodowane zwiększoną prędkością przepływu
- szmery organiczne
- szmery związane z patologią serca lub naczyń krwionośnych w okolicach serca
- Szmery skurczowe nad sercem
- zwężenia zastawki aortalnej
- kardiomiopatia przerostowa zawężająca
- niedomykalność zastawki mitralnej
- niedomykalność zastawki trójdzielnej
- zwężenie zastawki płucnej
- ubytek przegrody międzykomorowej (VSD)
- zwężenie cieśni aorty (koarktacja)
- szmery rozkurczowe nad sercem
- niedomykalność zastawki aortalnej
- zwężenie zastawki mitralnej
- niedomykalność zastawki płucnej
- zwężenie zastawki trójdzielnej
- szmer skurczowo-rozkurczowy
- przetrwały przewód tętniczy
- pęknięty tętniak zatoki Valsalvy
- tarcie osierdziowe w zapaleniu osierdzia
ICD-10
- R01 Szmery serca i inne zjawiska osłuchowe w okolicy serca
Diagnostyka różnicowa
czynnościowy szmer w sercu
- spowodowany szybkim przepływem przez zastawki serca przy zwiększonej pojemności minutowej serca
- Występowanie w:
- niedokrwistości
- gorączce
- ciąży
- hipertyreozie
- wysiłku fizycznym ze zwiększoną prędkością przepływu przez zastawki serca
- Kryteria szmeru czynnościowego
- szmer śródskurczowy
- niski poziom głośności (1/6 do 2/6)
- bez drżenia
- bez przenoszenia
- dźwięk miękki, czasami melodyjny
- zmienna głośność
- przemieszczanie się punctum maximum
- Prawidłowe tony serca
Zwężenie zastawki aortalnej
- Zobacz artykuł Zwężenie zastawki aortalnej.
- Patofizjologia
- zwężenie zastawki aortalnej (stenoza aortalna) z wytworzeniem gradientu ciśnień i przyspieszeniem przepływu przez zastawkę
- Powoduje to przewlekłe przeciążenie ciśnieniowe lewej komory serca.
- Częstość występowania
- Objawy
- dławica piersiowa wysiłkowa, zawroty głowy i omdlenie, obniżona tolerancja wysiłku, niewydolność serca
- Wyniki kliniczne
- tętno małe i leniwe
Osłuchiwanie
- Szmer skurczowy crescendo-decrescendo
- Punctum maximum przy mostku po stronie lewej (punkt Erba) lub druga przestrzeń międzyżebrowa przy mostku po stronie prawej (aorta)
- im większe zwężenie, tym późniejsza maksymalna głośność
- promieniowanie szmeru do tętnic szyjnych
- Głośność dźwięku nie jest skorelowana ze stopniem zwężenia.
- Osłabiony drugi ton serca
- ew. paradoksalnie rozdwojony drugi ton serca z powodu opóźnionego zamknięcia zastawki aortalnej
- Czwarty ton serca: oznaka zwiększonego napływu końcoworozkurczowego z powodu silnego skurczu przedsionków
EKG
- EKG może być prawidłowe lub zmienione, zmiany w EKG są nieswoiste.
- Objawy przerostu lewej komory serca (patrz też EKG, lista kontrolna) u ok. 85% pacjentów ze zwężeniem dużego stopnia
- Inne możliwe zmiany jako oznaki uszkodzenia mięśnia sercowego: zmiany w odcinku ST (obniżenia ST, ujemny załamek T), blok lewej odnogi pęczka Hisa, blok prawej odnogi pęczka Hisa
Stwardnienie zastawki aortalnej
- Częstym zjawiskiem związanym z wiekiem jest stwardnienie zastawki aortalnej, będące punktem wyjścia do ewentualnego zwężenia6.
- 9% w populacji badania o średnim wieku 54 lat
- 42% w populacji badania o średnim wieku 81 lat
- Stwardnienie zastawki aortalnej jest również wskaźnikiem zwiększonego ryzyka sercowo-naczyniowego6.
- Progresja od stwardnienia do zwężenia zastawki aortalnej w tempie nieco poniżej 2% rocznie6
Osłuchiwanie i badanie palpacyjne w celu różnicowania zwężenia zastawki aortalnej
- Wczesnoskurczowe maksimum szmeru
- Drugi ton serca nie jest osłabiony.
- Normalny wzrost i amplituda fali tętna (nie jest to tętno „małe i leniwe“)
- Badanie palpacyjne tętna jest prostą, ale wartościową diagnostycznie metodą: normalna fala tętna w dużej mierze wyklucza zwężenie zastawki aortalnej wysokiego stopnia.
Niedomykalność zastawki mitralnej
- Zobacz artykuł Niedomykalność zastawki mitralnej.
- Patofizjologia
- niedomykalność zastawki mitralnej z wstecznym przepływem krwi do lewego przedsionka w fazie skurczu
- Zmiany prowadzące do niedomykalności zastawki mogą dotyczyć pierścienia zastawki, płatków, strun ścięgnistych lub mięśni brodawkowatych.
- Pierwotna niedomykalność zastawki mitralnej wynika z patologicznej zmiany w samym aparacie zastawkowym, wtórnej do choroby lewej komory serca.
- niedomykalność zastawki mitralnej z wstecznym przepływem krwi do lewego przedsionka w fazie skurczu
- Częstość występowania
- W Europie niedomykalność zastawki mitralnej jest drugą po zwężeniu aorty najczęstszą chorobą zastawek wymagającą leczenia (ok. 20 %).5
- Zwyrodnienie w ponad 60%, gorączka reumatyczna w 14%, niedokrwienie w 7% przypadków5
- Zwyrodnienie śluzowate z wypadaniem płatka zastawki mitralnej ma wysoki współczynnik chorobowości w ogólnej populacji (2–3%), z czego tylko niewielka część ma klinicznie istotną niedomykalność zastawki mitralnej7.
- roczna zapadalność na zwyrodnieniowe choroby zastawki mitralnej w krajach uprzemysłowionych ok. 2–3 %8
- objawy
- obniżenie wydolności, duszność wysiłkowa, palpitacje przy migotanie przedsionków
- Wyniki kliniczne
- objawy zastoju płucnego
Osłuchiwanie
- Najczęściej występuje szmer holosystoliczny o stałej głośności.
- szmery późnoskurczowe, np. w przypadku wypadania płatka zastawki mitralnej lub dysfunkcji mięśnia brodawkowatego; wczesnoskurczowe, zwłaszcza w przypadku ostrej niewydolności9
- punctum maximum punkt mitralny
- promieniowanie w kierunku pachy
- Głośność nie koreluje ze stopniem nasilenia choroby!
- Trzeci ton serca
- W przypadku wypadania płatka zastawki mitralnej kliknięcie śródskurczowe z późnym szmerem skurczowym o wysokiej częstotliwości7
- Ewentualnie nieregularna akcja serca (przy migotaniu przedsionków)
EKG
- Mało swoiste
- P mitrale
- Nieswoiste zaburzenia repolaryzacji
- Ew. migotanie przedsionków
Zwężenie zastawki mitralnej
- Zobacz artykuł Zwężenie zastawki mitralnej.
- Patofizjologia
- Zwężenie zastawki mitralnej z upośledzonym rozkurczowym napływem z przedsionka do komory
- Powoduje to zmniejszenie objętości wyrzutowej i pojemności minutowej serca oraz wzrost ciśnienia w lewym przedsionku i w krążeniu płucnym.
- Zwężenie zastawki mitralnej z upośledzonym rozkurczowym napływem z przedsionka do komory
- Częstość występowania
- Objawy
- duszność wysiłkowa, obniżona tolerancja wysiłku, zmęczenie, palpitacje, krwioplucie
- Objawy pojawiają się często wraz z wystąpieniem migotania przedsionków.
- Wyniki kliniczne
- Klasycznym objawem jest czerwonawe przebarwienie policzków (twarz mitralna).
- sinica obwodowa, poszerzenie żył szyjnych, obrzęki
Osłuchiwanie
- Głośny pierwszy ton serca
- Ton otwarcia zastawki mitralnej
- Po drugim tonie serca odstęp między drugim tonem serca a tonem otwarcia zastawki mitralnej zmniejsza się wraz ze wzrostem stopnia zwężenia.
- Szmer rozkurczowy decrescendo o niskiej częstotliwości następujący po tonie otwarcia zastawki mitralnej
- Przedskurczowy szmer typu crescendo (podczas skurczu przedsionków)
- Często absolutna arytmia serca w migotaniu przedsionków
- w przypadku arytmii absolutnej głośność pierwszego tonu serca zmienna ze względu na różny stan wypełnienia
EKG
- P mitrale
- Objawy prawokomorowej niewydolności serca w nadciśnieniu płucnym
- Ew. migotanie przedsionków
Niedomykalność zastawki aortalnej
- Zobacz artykuł Niedomykalność zastawki aortalnej.
- Patofizjologia
- rozkurczowy przepływ wsteczny z aorty do lewej komory z powodu niedostatecznego zamknięcia zastawki aortalnej
- Do niewydolności mogą prowadzić patologie samej zastawki i/lub pnia aorty.
- Istotnymi czynnikami etiologicznymi są zmiany stwardnieniowe, zastawki dwupłatkowe, zaburzenia tkanki łącznej i zapalenia wsierdzia.
- rozkurczowy przepływ wsteczny z aorty do lewej komory z powodu niedostatecznego zamknięcia zastawki aortalnej
- Częstość występowania
- ponad 10% wad zastawkowych w wieku dorosłym (50% zmiany zwyrodnieniowe, 15% gorączka reumatyczna, 15% wady wrodzone, 7,5% infekcyjne zapalenie wsierdzia)5
- Zapadalność wzrasta wraz z wiekiem, choroba jest najczęściej rozpoznawana między 40. a 60. rokiem życia.
- Współczynnik chorobowości lekkiej niewydolności zastawki aortalnej 5–10%, umiarkowanej lub ciężkiej niewydolności ok. 0,5 %
- Objawy
- duszność, niska tolerancja wysiłku, palpitacje
- Wyniki kliniczne
- tachykardia, duża amplituda tętna (tętno tłokowe)
- unoszące uderzenie koniuszkowe
Osłuchiwanie
- Szmer rozkurczowy decrescendo o wysokiej częstotliwości („chuchający lub lejący“)
- Punctum maximum 2. przestrzeń międzyżebrowa po stronie prawej („aorta“) lub 3. przestrzeń międzyżebrowa po stronie lewej („punkt Erba“)
- Czasami turkot śród- i późnorozkurczowy nad koniuszkiem serca („szmer Austina-Flinta“) spowodowany uderzeniem cofającego się strumienia krwi o przedni płatek zastawki mitralnej.
- Często również wykrywany przez osłuchiwanie szmer skurczowy nad punktem Erba i aortą, wywołany przez przyspieszony przepływ krwi z powodu zwiększonej objętości wyrzutowej (rozpoznanie różnicowe zwężenie zastawki aortalnej).
EKG
- W przypadku łagodnej i umiarkowanej niedomykalności zastawki aortalnej zapis EKG często pozostaje bez zmian.
- Nieswoiste zmiany w EKG: tachykardia zatokowa, odchylenie osi elektrycznej serca w lewo, objawy przerostu lewej komory serca (dodatni wskaźnik Sokołowa-Lyona, patrz także Lista kontrolna EKG)
Zapalenia osierdzia
- Zobacz artykuł Zapalenie osierdzia.
- Patofizjologia
- Zapalenie osierdzia, które może mieć charakter infekcyjny lub nieinfekcyjny. Najczęstszą przyczyną są wirusy, a następnie zaburzenia autoimmunologiczne. Inne przyczyny to zakażenia bakteryjne, nowotwory złośliwe, urazy (w tym operacje/interwencje kardiologiczne), zmiany metaboliczne.
- Objawy
- ostry ból w klatce piersiowej, ew. z promieniowaniem
- ból niezwiązany z wysiłkiem, nasilający się przy wdechu i kaszlu, poprawa podczas siedzenia i przy pochyleniu do przodu
- ew. gorączka
- Wyniki kliniczne
- przy szybkim rozwoju wysięku osierdziowego możliwa tamponada z tachykardią, niedociśnieniem, poszerzeniem żył szyjnych
Osłuchiwanie
- Odgłos tarcia osierdziowego jest objawem patognomonicznym.
- Punctum maximum najczęściej po lewej stronie przy mostku (punkt Erba)
- Drapiący szmer skurczowo-rozkurczowy
- Słyszalność lub głośność szmeru mogą zmieniać się w przebiegu badania.
- Często najlepiej słyszalny, gdy pacjent jest pochylony do przodu
- W przeciwieństwie do tarcia opłucnowego słyszalny nawet przy wstrzymanym oddechu
- Mogą też wystąpić jednocześnie tarcie osierdziowe i opłucnowe.
- Uwaga: zniknięcie tarcia może być oznaką narastającego wysięku osierdziowego!
EKG
- uniesienie odcinka ST w licznych odprowadzeniach
- uniesienie odcinka ST zazwyczaj wklęsłe (w przeciwieństwie do typowego STEMI z wypukłym uniesieniem odcinka ST)
- Obniżenie odcinka PQ
Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej (ASD)
- Zobacz artykuł Ubytek przegrody międzyprzedsionkowej.
- Patofizjologia
- ubytek na poziomie przedsionków (3 typy: typ otworu wtórnego, typ otworu pierwotnego, typ zatoki żylnej) z przeciekiem lewo-prawym i następczym przeciążeniem objętościowym prawej komory
- w przypadku dużego przecieku o długotrwałym przebiegu rozwój nadciśnienia płucnego
- Częstość występowania
- 10% wrodzonych wad serca i 20–40% wrodzonych wad serca z pojawieniem się objawów w wieku dorosłym10
- Objawy
- często długi okres bezobjawowy
- nietolerancja wysiłku
- duszność
- Wyniki kliniczne
- ew. objawy niewydolności prawokomorowej przy nadciśnieniu płucnym (obrzęki, poszerzenie żył szyjnych)
Osłuchiwanie11
- Szerokie, utrwalone rozdwojenie tonu 2
- Głośna składowa płucna w tonie drugim przy nadciśnieniu płucnym
- Szmer skurczowy z punctum maximum w 2. przestrzeni międzyżebrowej po lewej stronie (względne zwężenie zastawki płucnej z powodu przeciążenia objętościowego)
- Ewentualnie szmer skurczowy i rozkurczowy w 4. przestrzeni międzyżebrowej prawej lub lewej przy mostku (niedomykalność zastawki trójdzielnej, względne zwężenie zastawki trójdzielnej)
EKG
- P pulmonale
- Objawy przerostu prawej komory serca
- Blok AV stopnia I częsty przy ubytku typu otworu pierwotnego
- Odchylenie osi serca w prawo w przypadku ubytku typu otworu wtórnego, szczególnie w nadciśnieniu płucnym
- Oś serca odchylona w lewo/patologicznie odchylona w prawo w ubytku typu otworu pierwotnego
Izolowany ubytek przegrody międzykomorowej (VSD)
- Zobacz artykuł Ubytek przegrody międzykomorowej.
- Patofizjologia
- ubytek w przegrodzie międzykomorowej z przeciekiem lewo-prawym i w następstwie
- przeciążenie objętościowe lewej i prawej komory
- zmniejszenie systemowej pojemności minutowej serca
- zwiększenie przepływu i ciśnienia w tętnicy płucnej
- ubytek w przegrodzie międzykomorowej z przeciekiem lewo-prawym i w następstwie
- Częstość występowania12
- Izolowana VSD u 0,2–0,6% żywo urodzonych niemowląt
- ok. 20% wrodzonych wad serca
- Objawy
- duszność wysiłkowa
- obniżona tolerancja wysiłku
- Wyniki kliniczne
- w przypadku dużych przecieków cechy niewydolności serca
- w przypadku rozwoju nadciśnienia płucnego sinica z odwróceniem przecieku
Osłuchiwanie
- Szmer skurczowy strumienia przepływu (cichszy w przypadku większych ubytków, ponieważ mniejsza różnica ciśnienia!)
- Punctum maximum na dolnej lewej krawędzi mostka
EKG
- W przypadku większych ubytków oznaki przerostu i uszkodzenia lewej i prawej komory serca
Zwężenie cieśni aorty (koarktacja)
- Zobacz artykuł Zwężenie cieśni aorty.
- Patofizjologia
- zwężenie w obszarze łuku aorty (koarktacja aorty) z przedzwężeniowym nadciśnieniem tętniczym
- Częstość występowania
- ok. 0,04% żywych urodzeń
- Objawy
- ból głowy, krwawienie z nosa
- Wyniki kliniczne
- osłabione tętno w kończynach dolnych, różnica ciśnienia tętniczego >20 mmHg
- w zaawansowanej chorobie objawy niewydolności lewokomorowej
Osłuchiwanie
- Szmer skurczowy z punctum maximum na plecach między łopatkami
EKG
- Objawy przerostu i uszkodzenia lewej komory serca
Badania uzupełniające
w ramach podstawowej opieki zdrowotnej
- EKG (zobacz także EKG, lista kontrolna i EKG, podstawy)
- Testy laboratoryjne
- Hb: w przypadku podejrzenia niedokrwistość jako przyczyna szmeru czynnościowego
- NT-proBNP: wskaźnik niewydolności serca, znaczenie prognostyczne w zwężeniu zastawki aortalnej
- parametry zapalne (OB, CRP, leukocyty): w przypadku podejrzenia zapalenia osierdzia
- TSH: w przypadku podejrzenia nadczynność tarczycy jako przyczyna szmeru czynnościowego
- RTG klatki piersiowej
- wielkość serca, objawy zastoju w płucach, wysięk opłucnowy, oznaki nadciśnienia płucnego
U specjalisty
- Echokardiografia
- najważniejsza procedura obrazowania do oceny rozpoznania zaburzeń dotyczących zastawek serca13 i przetok tętniczo-żylnych
Zastosowanie sztucznej inteligencji
- W przyszłości mogą pojawić się nowe możliwości diagnostyczne dzięki wykorzystaniu cyfrowych stetoskopów w połączeniu ze sztuczną inteligencją, np. w zastosowaniach telemedycznych.
Ilustracje

szmery nad sercem
Prawidłowe tony serca
Trzeci ton serca
Czwarty ton serca
rytm galopujący
migotanie przedsionków
Zwężenie aorty
Niedomykalność zastawki aortalnej
Zwężenie zastawki mitralnej
Niewydolność mitralna
Zwężenie zastawki płucnej
Szmer tarcia („skrzypienie skóry”)
Quellen
Literatur
- Etchells E, Bell C, Robb K. Does this patient have an abnormal systolic murmur? JAMA 1997; 277: 564-71. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Reichlin S, Dieterle T, Camli C, et al. Initial clinical evaluation of cardiac systolic murmurs in the ED by noncardiologists. Am J Emerg Med 2004; 22: 71–75. doi:10.1016/S0735-6757(03)00093-7 DOI
- Shub C. Echocardiography or auscultation? How to evaluate systolic murmurs. Can Fam Physician 2003; 49: 163-167. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Bloch A, Crittin J, Jaussi A. Should functional cardiac murmurs be diagnosed by auscultation or by doppler echocardiography? Clin Cardiol 2001; 24: 767-769. doi:10.1002/clc.4960241203 DOI
- Iung B, Baron G, Butchart EG, et al. A prospective survey of patients with valvular heart disease in Europe: The Euro Heart Survey on Valvular Heart Disease. Eur Heart J. 2003 Jul;24(13):1231-43. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Coffey S, Cox B, Williams M, et al. The prevalence, incidence, progression, and risks of aortic valve sclerosis: a systematic review and meta-analysis.. J Am Coll Cardiol 2014; 63: 2852–61. doi:10.1016/j.jacc.2014.04.018 DOI
- Delling F, Vasan R. Epidemiology and Pathophysiology of Mitral Valve Prolapse. Circulation 2014; 129: 2158-2170. doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.113.006702 DOI
- Seeburger J, Katus H, Pleger S, et al. Percutaneous and Surgical Treatment of Mitral Valve Regurgitation. Dtsch Arztebl Int 2011; 108: 816-821. doi:10.3238/arztebl.2011.0816 DOI
- Hanson I. Mitral Regurgitation. Medscape, updated Jan 03, 2016. Zugriff 15.04.18. emedicine.medscape.com
- Adler D. Atrial Septal Defect. Medscape, updated: May 01, 2017. Zugriff 16.04.18. emedicine.medscape.com
- Webb G, Gatzoulis A. Atrial Septal Defects in the Adult - Recent Progress and Overview. Circulation 2006; 114: 1645-1653. doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.105.592055 DOI
- Ramaswamy P. Ventricular Septal Defects. Medscape, updated: Dec 10, 2015. Zugriff 16.04.18. emedicine.medscape.com
- European Society of Cardiology. Guidelines for the management of valvular heart disease. Stand 2021. www.escardio.org
- Chorba J, Shapiro A, Le L, et al. Deep Learning Algorithm for Automated Cardiac Murmur Detection via a Digital Stethoscope Platform. J Am Heart Assoc. e019905; 10: 2021. doi:10.1161/JAHA.120.019905 DOI
- Lim G. AI used to detect cardiac murmurs. Nat Rev Cardiol 2021; 18: 460. doi:10.1038/s41569-021-00567-8 DOI
Autor*innen
- Michael Handke, Prof. Dr. med., Facharzt für Innere Medizin, Kardiologie und Intensivmedizin, Freiburg i. Br.