Przemijający (<24 godzin) epizod ze znacznym ograniczeniem pamięci krótkotrwałej i niezdolnością do przyswajania nowych informacji, w którym pacjent jest przytomny, a mowa i uwaga są zachowane.>24>
Problemy z pamięcią zgłasza ponad połowa osób w wieku od 40 do 79 lat. Mniej niż 1/5 z nich zgłasza się z tego powodu do lekarza.
Nie jest jasne, w jakim stopniu subiektywnie postrzegane zaburzenia pamięci korelują z ryzykiem rozwoju otępienia w przyszłości.
W badaniu kohortowym wykazano, że osoby, u których rozwija się otępienie, zauważają spadek zdolności zapamiętywania już 2–3 lata wcześniej2.
Narzędzia diagnostyczne (testy)
W razie podejrzenia zasadniczo zaleca się przeprowadzenie kompleksowej oceny sprawności pamięci (patrz sekcja Badania uzupełniające).
Testy do ilościowej oceny i diagnostyki przebiegu deficytów poznawczych w otępieniu — włącznie z zaburzeniami pamięci — są mniej pracochłonne, ale nie przeznaczone do wykonywania badań przesiewowych ani wykluczenia zaburzeń pamięci.
MoCA (wyższa czułość niż MMSE do obiektywizacji łagodnych zaburzeń poznawczych)
Amnezja trwająca dłużej niż 48 godzin może być również spowodowana innymi patologiami narządowymi, takimi jak uraz czaszkowo-mózgowy, udar obejmujący obszar hipokampa lub opryszczkowezapalenie mózgu.
Oprócz podstawowych objawów, takich jak obniżony nastrój, utrata zainteresowania, brak radości i apatia, obraz może również charakteryzować się zaburzeniami pamięci i lękiem.
Zaburzenia mózgowo-naczyniowe
Zaburzenia pamięci zwłaszcza w uszkodzeniach układu hipokampa (obszar zaopatrywania tętnicy tylnej mózgu), wzgórza i podstawy płatów czołowych
Narażenie na rozpuszczalniki? Zażywanie narkotyków?
Osłabiony słuch lub wzrok?
Zwłaszcza utrata słuchu znacznie zwiększa ryzyko otępienia4.
Sytuacja psychospołeczna
Stopniowo narastające zaburzenia pamięci, którym towarzyszą zmiany osobowości i niezdolność do radzenia sobie z czynnościami dnia codziennego, często wskazują na otępienie.
Cechy wskazujące na zaburzenia psychiczne?
Dostępne zasoby, sytuacja społeczna
Codzienne wyzwania i funkcjonowanie pacjentów
Z jakich strategii kompensacyjnych dana osoba korzystała do tej pory? Jakie doświadczenia zdobyła w tym kontekście?
Badanie przedmiotowe
Więcej informacji na temat badania przedmiotowego w przewlekle postępujących zaburzeniach pamięci można znaleźć w artykule Objawy otępienia.
Więcej informacji na temat badania przedmiotowego w ostrych objawach amnestycznych można znaleźć w artykule Amnezja.
Choroba somatyczna
Ogólne badania przedmiotowe
sprawność widzenia i słyszenia
Badanie neurologiczne
zmieniony stan świadomości? psychomotoryka?
zaburzenia mowy? apraksja? niezdolność do wykonywania wyuczonych ruchów.
zaburzenia chodu? utrata siły? napięcie mięśniowe? zmiany odruchów? zaburzenia koordynacji?
proste badanie czucia
badanie oczu i źrenic, pozostałych nerwów czaszkowych
Jeżeli sytuacja jest niejasna klinicznie, np. u młodych pacjentów, w razie nietypowych objawów, szybkiej progresji choroby lub klinicznie wątpliwego rozpoznania, wymagane są dalsze badania laboratoryjne, takie jak np.:
obecnością masy (np. guz, zaburzenie odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego)
Informacje na temat roli obrazowania w diagnostyce otępienia można znaleźć w artykule Objawy otępienia.
Postępowanie i zalecenia
Wskazania do skierowania
W przypadku niewyjaśnionych chorób z zaburzeniami pamięci lub innymi zaburzeniami poznawczymi (skierowanie na oddział geriatrii, psychiatrii, neurologii)
Wskazania do skierowania do szpitala
Zaburzenia pamięci o ostrym początku zwykle wymagają oceny i leczenia szpitalnego.
Zalecenia
Ćwiczenia, zajęcia sensoryczne i edukacyjne
Wskazania i postępowanie w określonych typach otępienia, zobacz odnośne artykuły.
Ćwiczenia, środki sensoryczne i edukacyjne odgrywają kluczową rolę również w leczeniu deficytów poznawczych i motorycznych spowodowanych innymi uszkodzeniami mózgu, np. urazem czaszkowo-mózgowym, udarem lub stwardnieniem rozsianym. Wymaga to współpracy specjalistów z różnych dziedzin, np.
W przypadku łagodnych i umiarkowanych zaburzeń pamięci funkcje pamięci można trenować za pomocą indywidualnie dobranych ćwiczeń.
W ciężkiej amnezji na plan pierwszy wysuwa się nauka strategii kompensacyjnych, tj. chory dowiaduje się między innymi, w jaki sposób wykorzystywać pomoce do zapamiętywania (listy, kalendarze, karteczki samoprzylepne itp.), aby aktywnie przywoływać z pamięci pewne treści, które są istotne w życiu codziennym.
Elektroniczne środki wspomagające pamięć
np. aplikacje na smartfona
Jako środki pomocy kompensacyjnej mogą ułatwić codzienne życie i sprzyjać udziałowi w życiu społecznym.
Wymagają wprowadzenia i wskazówek, np. w ramach terapii zajęciowej lub socjoterapii dla osób z zaburzeniami pamięci.
Należy zapewnić bezpieczeństwo i ochronę danych!
Środki pielęgnacyjne
Ocena samowystarczalności
jak najszybsze wdrożenie niezbędnych środków ambulatoryjnych lub, w razie potrzeby, szpitalnych
z reguły we współpracy z krewnymi
Farmakoterapia
Wskazania i zastosowanie w różnych typach otępienia, zobacz odnośne artykuły.
Farmakoterapia zaburzeń pamięci w chorobach innych niż otępienie została zbadana w niewielkim stopniu i żadne leki nie zostały jeszcze dopuszczone do stosowania w tym wskazaniu (stosowanie wyłącznie poza wskazaniami rejestracyjnymi).
Na podstawie pojedynczych pozytywnych badań u pacjentów z urazem czaszkowo-mózgowym można sformułować następujące zalecenia:
Donepezil (5–10 mg/d) może poprawić sprawność pamięci u pacjentów po umiarkowanym lub ciężkim urazie czaszkowo-mózgowym w fazie podostrej i przewlekłej.
wstępne dowody na korzyści terapeutyczne również w przypadku rywastygminy i metylofenidatu
przepisywanie przez specjalistów (neurolodzy, neurorehabilitanci)
informacje dla pacjentów
Rozmowy z osobami chorymi i ich krewnymi
Sekcję opracowano na postawie tego źródła.
Włączenie bliskich pacjenta w planowanie działań diagnostycznych i terapeutycznych
Dalsza diagnostyka wyłącznie po dokładnym wyjaśnieniu i uzyskaniu wyraźnej zgody chorego (prawo do niewiedzy).
Informacja o rokowaniu, o ile pacjent wyraża na to zgodę
Zachęcanie do kontaktu z grupami wsparcia pacjentów i ich krewnych
Quellen
Literatur
Luck T, Roehr S, Rodriguez FS, et al. Memory-related subjective cognitive symptoms in the adult population: prevalence and associated factors - results of the LIFE-Adult-Study. BMC Psychol 2018;6(1):23. PMID: 29784047 PubMed
Wilson RS, Boyle PA, Yu L, et al. Temporal course and pathologic basis of unawareness of memory loss in dementia. Neurology. Published online before print August 26, 2015 www.ncbi.nlm.nih.gov
Tampi R. Assessment of memory deficit. BMJ Best Practice; last reviewed: 11 Aug 2023, last updated: 02 Jun 2023. bestpractice.bmj.com
Livingston G, Huntley J, Sommerlad A, et al. Dementia prevention, intervention, and care: 2020 report of the Lancet Commission. Lancet 2020; 396: 413-46. PMID: 32738937 PubMed
Autor*innen
Thomas M. Heim, Dr. med., Wissenschaftsjournalist, Freiburg
F00; F01; F02; F03; F04; F05; F06; F07
Zaburzenia pamięci Pamięć krótkotrwała Pamięć bieżąca Pamięć długotrwała Pamięć świeża Pamięć trwała Pamięć prospektywna Pamięć epizodyczna Pamięć proceduralna
Zaburzenia pamięci to bardzo ogólne pojęcie. Zalicza się do nich zaburzenia
kodowania (przyswajania) informacji
konsolidowania (przechowywania) informacji i
odtwarzania (zapamiętywania) informacji