Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Krwotok po porodzie

Streszczenie

  • Definicja: Krwotok poporodowy (>>500  ml) jest potencjalnie zagrażającym życiu powikłaniem zarówno po porodzie siłami natury, jak i  po cesarskim cięciu.
  • Częstość występowania: Krwotok poporodowy o  objętości powyżej 500  ml występuje u  ok. 10% wszystkich rodzących kobiet. Ciężki krwotok poporodowy, definiowany jako utrata >>1000  ml krwi, występuje w  1–2% przypadków.
  • Objawy: Krwotok poporodowy.
  • Wyniki: Krwotok, ew. rozwój wstrząsu.
  • Rozpoznanie: Dodatkowe badania w  celu oceny morfologii krwi.
  • Leczenie: Leczenie farmakologiczne, ręczne uciskanie macicy, ew. intensywna terapia i  operacja w  trybie nagłym w  celu zatrzymania krwotoku. 

Informacje ogólne

Definicja

  • Krwotok poporodowy jest potencjalnie zagrażającym życiu powikłaniem zarówno po porodzie siłami natury, jak i po cesarskim cięciu.
  • Tradycyjnie krwotok poporodowy definiuje się jako utratę ponad 500 ml krwi podczas porodu siłami natury i ponad 1000 ml podczas cięcia cesarskiego1.
    • Niepowikłany poród może często prowadzić do utraty ponad 500 ml krwi bez ryzyka dla matki.
    • Ciężki krwotok poporodowy występuje, gdy poród siłami natury powoduje utratę ponad 1000 ml krwi.
  • Zasadne wydaje się, aby za krwotok poporodowy uznać każde krwawienie z przedmiotowymi lub podmiotowymi objawami niestabilności hemodynamicznej lub krwawienie, które bez interwencji może prowadzić do niestabilności hemodynamicznej.
  • Krwotoki poporodowe można podzielić na dwie główne kategorie:
    • Wczesny krwotok poporodowy: występuje w ciągu 24 godzin po porodzie.
    • Późny krwotok poporodowy: występuje w okresie od 24 godzin do 12 tygodni po porodzie.

częstość występowania

  • Z powodu krwotoku poporodowego co roku na całym świecie umiera około 140 000 kobiet2; krwotok poporodowy stanowi przyczynę 25% wszystkich zgonów matczynych.
  • Krwotok poporodowy powodujący utratę powyżej 500 ml krwi występuje u ok. 10% wszystkich rodzących kobiet; według niektórych źródeł wskaźnik ten sięga nawet 18%3.
  • Ciężki krwotok poporodowy, definiowany jako utrata >1000 ml krwi, występuje w 1–2% przypadków4.
  • Histerektomie z powodu krwotoku poporodowego są rzadkie.
    • Na przykład w Norwegii masywny krwotok prowadzi do pilnej histerektomii w około 0,2 na 1000 porodów

Etiologia i patogeneza

  • Atonia macicy
    • Jest to najczęstsza przyczyna (80–90%).
    • Obkurczanie macicy po porodzie jest upośledzone, co powoduje ciągłe krwawienie z miejsca, w którym było przytwierdzone łożysko.
      • Fizjologiczna kontrola krwawienia po porodzie odbywa się poprzez skurcz błony mięśniowej macicy, który pomaga zamknąć tętnice spiralne.
  • Urazy
    • pęknięcia lub rany szyjki macicy i/lub pochwy5
    • powstawanie krwiaków w okolicy krocza lub miednicy
  • Zaburzenia krzepnięcia lub zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC)
  • zatrzymania łożyska
    • Część lub całość łożyska pozostaje przytwierdzona do macicy, co może prowadzić zarówno do natychmiastowego, jak i późniejszego krwotoku.
    • Jeżeli po urodzeniu dziecka nie dochodzi do samoczynnego odklejenia i wydalenia łożyska, powodem może być łożysko przyrośnięte (łożysko wczepione w błonę mięśniową macicy).
  • Wynicowanie macicy
    • Wnętrze trzonu macicy przemieszcza się poza jamę macicy; nie jest jasne, czy jest to spowodowane ciągnięciem pępowiny.
  • pęknięciu macicy
    • Może powodować niewielkie krwawienie z pochwy, ale także silny ból brzucha i niestabilną hemodynamikę z powodu krwawienia dootrzewnowego lub zaotrzewnowego.
  • Najważniejsze przyczyny późnego krwotoku poporodowego:
    • pozostałości łożyska i błon płodowych
    • zakażenie macicy: zapalenie błony śluzowej i mięśniówki macicy w połogu

Czynniki predysponujące

  • Czynniki ryzyka (iloraz szans [OR] poniżej)6, dalsze odniesienia
    • przedłużona faza parcia w czasie porodu (OR 7,6)
    • stan przedrzucawkowy (OR 5,0)
    • krwotoki poporodowe w wywiadzie (OR 3,5)
    • ciąża mnoga (OR 3,3)
    • zaburzenia krzepnięcia lub zaburzenia krwotoczne
    • nadwaga i/lub zaawansowany wiek matki
  • Krwotok poporodowy może wystąpić przy każdym porodzie, nawet jeśli nie występują żadne czynniki ryzyka.

ICD-10

  • O67 Czynność porodowa i poród powikłane przez krwawienie śródporodowe, niesklasyfikowane gdzie indziej
    • O67.0 Krwawienie śródporodowe z zaburzeniami krzepnięcia
    • O67.8 Inne krwawienie śródporodowe
    • O67.9 Krwawienie śródporodowe, nieokreślone
  • O72 Krwawienie poporodowe
    • O72.0 Krwotok w trzecim okresie porodu
    • O72.1 Inny bezpośredni krwotok poporodowy
    • O72.2 Późny i wtórny krwotok poporodowy
    • O72.3 Poporodowe zaburzenia krzepnięcia
  • O73 Zatrzymanie łożyska i błon płodowych, bez krwotoku
    • O73.0 Zatrzymanie łożyska bez krwotoku
    • O73.1 Zatrzymanie resztek łożyska i błon płodowych, bez krwotoku

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Utrata ponad 500 ml krwi podczas porodu siłami natury lub powyżej 1000 ml po cięciu cesarskim
  • Ciężki krwotok poporodowy z utratą ponad 1000 ml krwi po porodzie siłami natury lub spadek wartości hematokrytu po porodzie o ponad 10% w porównaniu z wartością przed porodem1

Diagnostyka różnicowa

  • Należy sprawdzić następujące możliwe przyczyny:
    • pęknięcia szyjki macicy lub pochwy
    • koagulopatia u matki
    • zatrzymane łożysko
    • Atonia macicy
    • Wynicowanie macicy
    • pęknięciu macicy

Wywiad lekarski

  • Nietypowo obfity krwotok poporodowy

Kwestie diagnostyczne

  • Należy wyjaśnić, czy w obecnej ciąży wystąpiły jakiekolwiek nietypowe zdarzenia i zapytać o wcześniejsze krwotoki poporodowe, ciąże, poprzednie ciąże mnogie lub wielowodzie.
  • Czy w rodzinie występują zaburzenia krzepnięcia?
  • Czy u pacjentki występowały wcześniej obfite krwawienia w związku z zabiegami chirurgicznymi lub podczas miesiączki?
  • Czy pacjentka przyjmuje leki na nadciśnienie lub zaburzenia serca?
  • Czy stosuje leki przeciwzakrzepowe w ramach profilaktyki przeciwzakrzepowej?

Badanie przedmiotowe

  • Krwawienie z utratą >500 ml krwi
  • Należy spróbować ustalić przyczynę krwawienia.
    • oburęczne badanie palpacyjne macicy: oznaki atonii? powiększona macica? nagromadzona krew? krwiaki na kroczu lub w miednicy?
    • oględziny szyjki macicy i pochwy: oznaki pęknięć?
    • badanie łożyska: oznaki ubytku tkanki łożyskowej?
    • Jeśli z niewielkich ran lub nakłuć sączy się krew, należy rozważyć koagulopatię.
  • Monitorowanie tętna i ciśnienia tętniczego: objawy rozwoju wstrząsu?
  • Czy może występować ciężki krwotok wewnętrzny (krwiak pochwy/wewnątrzbrzuszny/zaotrzewnowy)?
  • W przypadku krwotoku z utratą >1000 ml krwi
    • wewnątrzmaciczne badanie palpacyjne i badanie pod kątem pęknięć szyjki macicy, pochwy i krocza
Ilość krwi Ciśnienie tętnicze Objawy
500–1000 ml (10–15%) prawidłowa kołatanie serca, senność, lekka tachykardia
1000–1500 ml (15–25%) lekki spadek wiotkość, zimne poty, tachykardia
1500–2000 ml (25–35%) 60–80 niepokój, bladość, oliguria
2000–3000 ml (35–45%) 40–60 zapaść, duszność, bezmocz

Napięcie

  • Najczęstszą przyczyną krwotoków poporodowych jest atonia macicy (ok. 70%)7.
  • Na atonię macicy wskazuje wyraźny krwotok poporodowy i wówczas należy wykonać badanie oburęczne.
  • Jeśli macica jest miękka, wykonuje się masaż, wkładając jedną rękę do pochwy i tą ręką wywierając nacisk na macicę, podczas gdy druga ręka naciska na dno macicy od góry przez powłoki brzuszne.
  • Ucisk aorty: w przypadku niekontrolowanego krwawienia aortę przyciska się pięścią do kręgosłupa, opierając się o pacjentkę własnym ciężarem.

Urazy

  • Stanowią przyczynę mniej niż 20% wszystkich krwotoków.
  • Rany szarpane, nacięcie krocza8, krwiaki, wynicowanie macicy i pęknięcie macicy5
  • Głównym objawem pęknięcia macicy jest przedporodowa bradykardia płodu. Podejrzenie pęknięcia macicy wzbudza też tachykardia i deceleracje późne. To samo dotyczy krwawień z pochwy, tkliwości brzucha, tachykardii u matki, zapaści krążeniowej i narastającego wzdęcia brzucha9.

Problemy z łożyskiem

  • Stanowią przyczynę mniej niż 10% wszystkich krwotoków.
  • Częściowo oderwane lub zatrzymane łożysko
  • Zatrzymane łożysko: łożysko nie urodziło się w ciągu 30 minut od narodzin dziecka.
    • Występuje w mniej niż 3% wszystkich porodów siłami natury10.

Koagulopatia

  • Jest zarówno przyczyną, jak i skutkiem krwotoku poporodowego, ponieważ utrzymujące się znaczne krwawienie, niezależnie od jego przyczyny, prowadzi do zużycia czynników krzepnięcia i hemodylucji pozostałych czynników11.

Badanie uzupełniające

  • Morfologia krwi
    • Hb, Hk
    • płytki krwi
  • Oznaczanie grupy krwi
  • INR: objawy zaburzeń krzepnięcia? Sprawdzić czynniki II, VII, X.
  • Ew. badania przesiewowe w kierunku DIC
  • Test D-dimerów
    • Czy występują oznaki podwyższonego stężenia produktów degradacji fibryny? Mogłoby to wskazywać na zaburzenia krzepnięcia.

Inne badania

  • Badanie ultrasonograficzne
    • Może ujawnić nieprawidłowości macicy lub nierozpoznane krwiaki.
  • Angiografia
    • Może być stosowana do wykrywania embolizacji krwawiących naczyń krwionośnych.

Leczenie

Cele leczenia

  • Opanowanie krwotoku
  • Uniknięcie dalszych powikłań

Profilaktyka ogólna

  • Efekt profilaktyczny jest dobrze udokumentowany.
  • Aktywny poród łożyska (aktywny w 3. fazie porodu)12, regularne badanie palpacyjne i masaż macicy
  • Leki obkurczające macicę — oksytocyna 5–10 j.m. domięśniowo i/lub analogi prostaglandyn (mizoprostol)3
    • Działanie profilaktyczne i leczenie uporczywego krwawienia są dobrze udokumentowane.
  • U kobiet z krwotokami poporodowymi w wywiadzie i innymi czynnikami ryzyka: również oksytocyna 5 j.m. dożylnie (można ew. powtórzyć jeden raz). Wyższe dawki mogą prowadzić do niedociśnienia u matki. Nigdy nie podawać w postaci nierozcieńczonej pacjentkom z chorobami serca.

Pierwsza pomoc w przypadku uporczywego krwawienia

  • Natychmiastowa pomoc specjalisty w dziedzinie ginekologii i położnictwa oraz, w razie potrzeby, dodatkowej położnej
  • Szybkie oględziny i eksploracja/zszycie pęknięć oraz masaż macicy
    • Masaż macicy, jeśli łożysko jeszcze się nie urodziło.
    • Masować dno macicy i obserwować, czy pojawia się łożysko lub czy krwawienie ustępuje.
  • Tlen
  • Badanie krwi: Hb, Hk, trombocyty. Próbka krwi do testu zgodności; ewentualnie zamówienie koncentratów krwinek czerwonych.
  • Zapewnienie pustego pęcherza, ew. założenie cewnika. Unieruchomić i przytrzymać macicę kulociągiem ginekologicznym.
  • Ułożenie pacjentki w pozycji Trendelenburga z nogami w podporach
  • Dostęp dożylny przez dwa duże (co najmniej zielone) cewniki żylne
    • Podawać płyny dożylnie w szybkim wlewie: 0,9% NaCl lub roztwór Ringera (ok. trzykrotność szacowanej utraty krwi) lub koloidy syntetyczne.
    • ew. przetoczenie krwi
  • W miarę możliwości ręczne usunięcie łożyska na sali porodowej (skuteczne znieczulenie zewnątrzoponowe)
  • W razie utraty ponad 500–1000 ml krwi należy skonsultować się z anestezjologiem (różne procedury).
  • Monitorowanie
    • formularz do pomiaru ciśnienia tętniczego, tętna i diurezy
  • Równolegle z działaniami w powyższych punktach rozpocząć leczenie obkurczające macicę7,13.

Postępowanie w przypadku utrzymywania się krwawienia

  • Rozważenie przeniesienia pacjentki na salę operacyjną
  • Ręczne usunięcie łożyska/rewizja w znieczuleniu ogólnym
  • Zszycie głębokich pęknięć pochwy lub szyjki macicy
  • Badanie krwi: Hb, Hk, płytki krwi, INR, APTT, D-dimer, fibrynogen, antytrombina
  • Zamówienie koncentratów krwinek czerwonych, ewentualnie ludzkiego osocza z utrzymaniem funkcjonalnego stanu czynników krzepnięcia
  • Ciągły oburęczny masaż macicy, ewentualnie wykonywany przez asystentów (od początku)
  • Ostrożnie w przypadku pacjentek znieczulanych zewnątrzoponowo w stanie przedwstrząsowym: tracą one zdolność do kompensacyjnego skurczu naczyń i mają ciepłe kończyny dolne.

Algorytm postępowania w przypadku krwotoku poporodowego

Krok 1

  • Czas trwania maks. 30 minut od rozpoznania
  • Utrata >500 ml krwi po porodzie siłami natury lub >1000 ml po cięciu cesarskim u pacjentki ze stabilnym krążeniem
  • Postępowanie:
    • konsultacja ze specjalistą położnikiem i uprzednie powiadomienie anestezjologa
    • 2 dostępy dożylne (co najmniej 1 z dużym światłem)
    • próba krzyżowa, badania laboratoryjne w nagłym przypadku, dostarczenie KKCz
    • podawanie płynów (np. krystaloidy/koloidy)
    • cewnikowanie pęcherza
    • pomiar utraty krwi
    • szybkie wyjaśnienie przyczyny krwotoku (4T)
      • napięcie mięśniowe macicy (napięcie-atonia?)
      • kontrola łożyska (pozostałość tkanki łożyska?)
      • ustawienie wziernika (uraz kanału rodnego?)
      • krzepnięcie (wartości laboratoryjne trombiny?)
    • ucisk macicy
    • badanie ultrasonograficzne
    • leki:
      • oksytocyna 3–5 j.m. (1 amp.) w szybkim wlewie i 40 j.m. w ciągu 30 minut (wlew/perfuzor) lub
      • karbetocyna (stosowanie poza wskazaniami) 100 mcg (1 amp.) w 100 ml 0,9% NaCl w szybkim wlewie
        • jeśli bez efektu: postępowanie w przypadku ciężkiego uporczywego krwotoku analogicznie do KROKU 2
      • W przypadku umiarkowanego uporczywego krwawienia rozważyć mizoprostol (stosowanie poza wskazaniami) 800 mcg (4 tabletki po 200 mcg) doodbytniczo.

Krok 2

  • Czas trwania maksymalnie kolejne 30 minut
  • Wezwanie anestezjologa, powiadomienie zespołu operacyjnego i zorganizowanie sali operacyjnej (= 60 minut od rozpoznania)
  • Wskazanie: utrzymujący się ciężki krwotok, pacjentka stabilna krążeniowo
  • Przygotowanie do operacji
  • Wykluczenie pęknięcia macicy
    • badanie palpacyjne/ultrasonograficzne (USG)
  • szczególnie w przypadku podejrzenia resztek łożyska (po USG lub oględzinach):
    • ręczne badanie palpacyjne
    • w razie potrzeby łyżeczkowanie (pod kontrolą USG)
  • Zamówienie, dostarczenie i próba krzyżowa
    • osocze świeżo mrożone (fresh frozen plasma — FFP)
    • koncentraty krwinek czerwonych (KKCz)
    • koncentraty krwinek płytkowych (KKP)
  • Leki:
    • sulproston: 500 mcg (1 amp.; maks. 3 amp. na 24 h) tylko przez pompę infuzyjną/perfuzor
    • kwas traneksamowy: 2 g dożylnie przed podaniem fibrynogenu
    • w przypadku utrzymującego się ciężkiego krwotoku (utrata łącznie ok. 1500 ml krwi)
      • fibrynogen 2–4 g
      • rozważyć FFP/KKCz

Krok 3

  • Rozważenie przeniesienia pacjentki:
    • brak sprzętu chirurgicznego lub interwencyjnego bądź brak obecności przeszkolonego personelu
    • tymczasowe zatrzymanie krwawienia poprzez tamponadę jamy brzusznej
    • stabilność hemodynamiczna pacjentki podczas transportu
    • przyjęta standardowa procedura między szpitalem docelowym a szpitalem przekazującym 
  • Zaangażowanie ordynatora i anestezjologa
  • Informacje na temat najlepszej możliwej wiedzy specjalistycznej personelu
  • Wskazanie: 
    • ciężki krwotok oporny na leczenie i pacjentka ze stabilnym krążeniem lub
    • wstrząs krwotoczny
  • Cel:
    • stabilizacja hemodynamiczna, (tymczasowe) zatrzymanie krwawienia
    • optymalizacja
      • krzepnięcia i
      • stężenia erytrocytów
    • organizacja kroku 4
  • Środki:
    • tamponada jamy otrzewnowej
    • zastosowanie balonu
      • wprowadzenie balonu pod kontrolą USG
      • wystarczające napełnienie balonu (nadal podawać sulproston)
      • lekkie naprężenie
      • alternatywnie tamponada pasami
    • procedura po ustaniu krwawienia:
      • intensywne monitorowanie
      • ODBLOKOWANIE BALONU po 12–24 godzinach (ewentualnie po przewiezieniu do kliniki)
    • utrzymujące się lub nawracające krwawienie (krwawienie przy założonym balonie lub po odblokowaniu balona)
      • Ewentualnie ponownie zastosować balon („mostkowanie”).
      • obowiązkowo KROK 4
    • kryteria docelowe
      • hemoglobina >8–10 g/dl (5–6,2 mmol/l)
      • trombocyty >50 Gpt/l
      • ciśnienie skurczowe >80 mmHg
      • pH >7,2
      • temperatura >35°C
      • wapń >0,8 mmol/l

Krok 4

  • Zaangażowanie personelu o najlepszej wiedzy specjalistycznej
  • Ostateczne zaopatrzenie/leczenie (chirurgiczne)
  • Wskazanie: uporczywy krwotok
  • Postępowanie w przypadku niestabilności hemodynamicznej:
    • hemostaza
      • laparotomia
      • zaciski naczyniowe
      • ucisk
    • stabilizacja
      • krwiobieg
      • temperatura
      • krzepnięcie krwi
      • Ewentualnie rekomb. czynnik VIIa (stosowanie poza zarejestrowanymi wskazaniami!): początkowo 90 mcg/kg masy ciała (bolus), w razie potrzeby powtórzyć dawkę w przypadku utrzymującego się krwawienia po 20 minutach.
  • Postępowanie w przypadku stabilności hemodynamicznej:
    • ostateczne leczenie chirurgiczne
      • szwy kompresyjne
      • podwiązanie naczyń
      • histerektomia
      • embolizacja

 Leczenie farmakologiczne

  • Pierwszym wyborem jest oksytocyna.
    • Zmniejsza występowanie krwotoku poporodowego o 40%14; efekt ten utrzymuje się również w sytuacji, gdy oksytocynę podano po urodzeniu łożyska3,15.
    • Oksytocyna stymuluje skurcze mięśniówki macicy, co obkurcza tętnice spiralne i zmniejsza dopływ krwi do macicy.
    • profilaktycznie
      • oksytocyna 5 lub 10 j.m.
    • w leczeniu nieprawidłowego krwawienia poporodowego
      • Oksytocyna 10 j.m. domięśniowo lub dożylnie, lub 20 j.m. w 1 litrze roztworu soli fizjologicznej we wlewie podawanym z prędkością 250 ml na godzinę. Bez powikłań można podać do 500 ml wlewu w ciągu 10 minut.
  • Ewentualnie 15-metylo-PGF-2alfa lub mizoprostol jako lek drugiego wyboru16-17
    • Prostaglandyny (mizoprostol) zwiększają kurczliwość macicy i mają działanie zwężające naczynia krwionośne.
      • częstsze występowanie działań niepożądanych (drżenie, gorączka) w porównaniu z oksytocyną7,18
    • Dawka mizoprostolu od 200 do 1000 mcg i może być podawana podjęzykowo, doustnie, dopochwowo lub doodbytniczo.
    • Mizoprostol jest skuteczny i jest podawany doustnie; jest zatem dobrą alternatywą w warunkach ograniczonego dostępu do zasobów medycznych19.
    • Może być również stosowany w przypadku ponownego krwawienia u pacjentek leczonych profilaktycznie oksytocyną20.
  • W przypadku koagulopatii
    • np. w przypadku rozpoznanych zaburzeń krzepnięcia lub zespołu HELLP, lub rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego21
    • rozważenie transfuzji FFP i leczenie choroby podstawowej
  • W przypadku małopłytkowości
    • rozważenie przetoczenia płytek krwi
  • Niedokrwistość poporodowa
    • W dożylnym uzupełnieniu żelaza uzyskuje się wyższe o 1 g/dl stężenie hemoglobiny 6 tygodni po porodzie w porównaniu z wyłącznie doustnym uzupełnieniem żelaza22.

Dalsze leczenie

  • Ewentualnie bezpośredni ucisk na pęknięcia w kroczu, pochwie, szyjce macicy, macicy
  • Sprawdzić łożysko pod kątem ubytków tkanki łożyskowej. Czy wyjaśnieniem jest zatrzymanie tkanki łożyska w macicy?
    • Usunięcie zatrzymanej tkanki może być trudne i bolesne.
    • Można spróbować wstrzyknąć do żyły pępkowej roztwór zawierający 20 ml NaCl i 20 j.m. oksytocyny. Jednak w metaanalizie wykazano, że taka interwencja przynosi jedynie niewielki efekt23.
  • Masaż macicy
    • wykonanie ręcznego lub oburęcznego masażu macicy
    • Jeśli macica jest miękka, masaż wykonuje się, wkładając jedną rękę do pochwy i uciskając trzon macicy, podczas gdy druga ręka uciska dno macicy od góry przez powłoki brzuszne (Rysunek).
    • Stymuluje to skurcze macicy i może zatrzymać krwawienie z macicy24.
    • Nie należy używać zbyt dużej siły, ponieważ może to spowodować wynicowanie macicy.
  • Wynicowanie macicy
    • Występuje rzadko (w 0,05% wszystkich porodów).
    • Należy ostrożnie popchnąć macicę z powrotem do prawidłowej pozycji (Rysunek).
  • pęknięciu macicy
    • Występuje rzadko w przypadku macicy bez blizn, ale w 0,6–0,7% wszystkich porodów siłami natury u kobiet po wcześniejszym cięciu cesarskim.
    • Poród indukowany lub aktywne wydobywanie dziecka zwiększa ryzyko.
    • Wykonuje się natychmiastową laparotomię z chirurgiczną naprawą wady lub histerektomię.
  • Krwiaki
    • Widoczne są niewielkie krwiaki.
    • Konieczne jest nacięcie i ewakuacja krwiaka u pacjentek z utrzymującą się utratą płynów pomimo płynoterapii oraz u pacjentek z dużymi i powiększającymi się krwiakami.
    • Przepłukać obszar krwiaka i podwiązać krwawiące naczynie.
    • W przypadku rozproszonego sączenia się krwi zamknięcie należy wykonać warstwowo, aby osiągnąć bezpieczną hemostazę i zapobiec tworzeniu się kieszeni, w których mogłaby gromadzić się krew25.
  • Jeśli prostsze środki okażą się nieskuteczne:
    • Leczenie chirurgiczne przy użyciu szwów B-Lynch, w którym macica jest „sznurowana” przy użyciu stosunkowo prostej techniki szycia.
    • w ostateczności: chirurgiczne usunięcie macicy

Leczenie zapobiegawcze

  • Najlepszą strategią zapobiegawczą jest aktywne monitorowanie i kontrolowanie fazy parcia (NNT = 12)3,15,26.
  • Rutynowa profilaktyka w postaci leków obkurczających macicę w fazie rodzenia łożyska zmniejsza ryzyko utraty krwi i konieczność przetoczenia krwi.
  • Szacuje się, że w Norwegii dzięki wprowadzeniu rutynowej profilaktyki krwawień zmniejszono liczbę ciężkich krwotoków poporodowych z około 900 do 300 przypadków.
  • U kobiet z cięciem cesarskim w wywiadzie nie należy stosować mizoprostolu do rozwierania szyjki macicy ani indukcji porodu podczas próby porodu siłami natury27.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • Krwotok poporodowy zwykle występuje stosunkowo szybko po porodzie, chociaż w niektórych przypadkach przebieg jest mniej dramatyczny, ale trwa dłużej.

Powikłania

  • Najczęstsze powikłania obejmują hipotonię ortostatyczną, niedokrwistość i apatyczność.
  • Zwiększone ryzyko depresji poporodowej28
  • Interwencja chirurgiczna z możliwością histerektomii
  • Zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego
    • zmniejszenie liczby płytek krwi, INR i APTT podwyższone, zwiększenie stężenia D-dimerów, obniżony fibrynogen, obniżona antytrombina
  • Wstrząs
  • Niewydolność wielonarządowa, zwłaszcza niewydolność nerek, na tle niewydolności krążenia29
  • Zespół Sheehana (niewydolność przysadki)
  • Zespół Ashermana w przypadku ciężkiego wyłyżeczkowania jamy macicy
  • Zgon

Rokowanie

  • W zależności od przyczyny, czasu trwania krwotoku, ilości utraconej krwi, czynników predysponujących i efektu leczenia
    • Kluczowe znaczenie ma szybkie rozpoznanie i leczenie.
  • Nawet pojedynczy epizod krwotoku poporodowego zwiększa ryzyko jego ponownego wystąpienia podczas kolejnego porodu.

Informacje dla pacjentek

Informacje dla pacjentów w Deximed

Quellen

Literatur

  1. Smith JR. Postpartum hemorrhage. Medscape, Sep 23, 2014. (www.emedicine.medscape.com).
  2. Liljestrand J. Reducing perinatal and maternal mortality in the world: the major challenges. Br J Obstet Gynaecol 1999; 106: 877-80. PubMed
  3. Westhoff G, Cotter AM, Tolosa JE. Prophylactic oxytocin for the third stage of labour to prevent postpartum haemorrhage. Cochrane Database of Systematic Reviews 2013, Issue 10. Art. No.: CD001808. DOI: 10.1002/14651858.CD001808.pub2. DOI
  4. Begley CM, Gyte GML, Devane D, McGuire W, Weeks A. Active versus expectant management for women in the third stage of labour. Cochrane Database of Systematic Reviews 2015, Issue 3. Art. No.: CD007412. DOI: 10.1002/14651858.CD007412.pub4. DOI
  5. Conrad LB, Groome LJ, Black DR. Management of persistent postpartum hemorrhage caused by inner myometrial lacerations. Obstet Gynecol 2015; 126:266. PubMed
  6. Combs CA, Murphy EL, Laros RK Jr. Factors associated with postpartum hemorrhage with vaginal birth. Obstet Gynecol 1991; 77: 69-76. PubMed
  7. Mousa HA, Blum J, Abou El Senoun G, Shakur H, Alfirevic Z. Treatment for primary postpartum haemorrhage. Cochrane Database of Systematic Reviews 2014, Issue 2. Art. No.: CD003249. DOI: 10.1002/14651858.CD003249.pub3. DOI
  8. Carroli G, Mignini L. Episiotomy for vaginal birth. Cochrane Database of Systematic Reviews 2009, Issue 1. Art. No.: CD000081. DOI: 10.1002/14651858.CD000081.pub2. DOI
  9. ACOG practice bulletin #54: vaginal birth after previous cesarean. Obstet Gynecol 2004; 104: 203-12. PubMed
  10. Weeks AD, Mirembe FM. The retained placenta-new insights into an old problem. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2002; 102: 109-10. PubMed
  11. Belfort MA. Overview of postpartum hemorrhage. UpToDate, last updated Aug 19, 2015 . UpToDate
  12. Begley CM, Gyte GML, Devane D, McGuire W, Weeks A. Active versus expectant management for women in the third stage of labour. Cochrane Database of Systematic Reviews 2011, Issue 11. Art. No.: CD007412. DOI: 10.1002/14651858.CD007412.pub3. DOI
  13. Liabsuetrakul T, Choobun T, Peeyananjarassri K, Islam QM. Prophylactic use of ergot alkaloids in the third stage of labour. Cochrane Database of Systematic Reviews 2007, Issue 2. Art. No.: CD005456. DOI: 10.1002/14651858.CD005456.pub2. DOI
  14. Nordström L, Fogelstam K, Fridman G, Larsson A, Rydhstroem H. Routine oxytocin in the third stage of labour: a placebo controlled randomised trial. Br J Obstet Gynaecol 1997; 104: 781 - 6. PubMed
  15. Jackson KW Jr, Allbert JR, Schemmer GK, Elliot M, Humphrey A, Taylor J. A randomized controlled trial comparing oxytocin administration before and after placental delivery in the prevention of postpartum hemorrhage. Am J Obstet Gynecol 2001; 185: 873-7. PubMed
  16. Ceriani Cernadas JM, Carroli G, Pellegrini L, Otano L, Ferreira M, Ricci C, et al. The effect of timing of cord clamping on neonatal venous hematocrit values and clinical outcome at term: a randomized, controlled trial. Pediatrics 2006; 117: 779-86. Pediatrics
  17. Derman RJ, Kodkany BS, Goudar SS, Geller SE, Naik V, Bellad MB, et al. Oral misoprostol in preventing postpartum haemorrhage in resource-poor communities: a randomised controlled trial. Lancet 2006; 368: 1248-53. PubMed
  18. Hofmeyr GJ, Walraven G, Gulmezoglu AM, Maholwana B, Alfirevic Z, Villar J. Misoprostol to treat postpartum haemorrhage: a systematic review. BJOG 2005; 112: 547-53. PubMed
  19. Winikoff B, Dabash R, Durocher J, et al. Treatment of post-partum haemorrhage with sublingual misoprostol versus oxytocin in women not exposed to oxytocin during labour: a double-blind, randomised, non-inferiority trial. Lancet 2010; 375: 210-6. PubMed
  20. Blum J, Winikof B, Raghavan S, et al. Treatment of post-partum haemorrhage with sublingual misoprostol versus oxytocin in women receiving prophylactic oxytocin: a double-blind, randomised, non-inferiority trial. Lancet 2010; 375: 217-23. PubMed
  21. Alamia V Jr, Meyer BA. Peripartum hemorrhage. Obstet Gynecol Clin North Am 1999; 26: 385-98. PubMed
  22. Sultan P, Bampoe S, Shah R, et al. Oral vs intravenous iron therapy for postpartum anemia: a systematic review and meta-analysis. Am J Obstet Gynecol. 2019; 221:19-29.e3. PMID: 30578747. www.ncbi.nlm.nih.gov
  23. Nardin JM, Weeks A, Carroli G. Umbilical vein injection for management of retained placenta. Cochrane Database of Systematic Reviews 2011, Issue 5. Art. No.: CD001337. DOI: 10.1002/14651858.CD001337.pub2. DOI
  24. Lalonde A, Daviss BA, Acosta A, Herschderfer K. Postpartum hemorrhage today: ICM/FIGO initiative 2004-2006. Int J Gynaecol Obstet 2006; 94: 243-53. PubMed
  25. Anderson JM, Etches D. Prevention and management of postpartum hemorrhage. Am Fam Physician 2007; 75: 875-82. PubMed
  26. Rizvi F, Mackey R, Barrett T, McKenna P, Geary M. Successful reduction of massive postpartum haemorrhage by use of guidelines and staff education. BJOG 2004; 111: 495-8. PubMed
  27. ACOG committee opinion #342: induction of labor for vaginal birth after cesarean delivery. Obstet Gynecol 2006; 108: 465-8. PubMed
  28. Corwin EJ, Murray-Kolb LE, Beard JL. Low hemoglobin level is a risk factor for postpartum depression. J Nutr 2003; 133: 4139-42. PubMed
  29. Reyal F, Deffarges J, Luton D, Blot P, Oury JF, Sibony O. Severe post-partum hemorrhage: descriptive study at the Robert-Debre Hospital maternity ward French. J Gynecol Obstet Biol Reprod (Paris) 2002; 31: 358-64. PubMed
  30. Engelsen IB, Albrechtsen S, Iversen OE. Peripartum hysterectomy-incidence and maternal morbidity. Acta Obstet Gynecol Scand 2001; 80: 409 - 12. PubMed
  31. Bais JM, Eskes M, Pel M, Bonsel GJ, Bleker OP. Postpartum haemorrhage in nulliparous women: incidence and risk factors in low and high risk women. A Dutch population-based cohort study on standard (> or = 500 mL) and severe (> or = 1000 mL) postpartum haemorrhage. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 2004;115:166-72. PubMed
  32. Magann EF, Evans S, Chauhan SP, Lanneau G, Fisk AD, Morrison JC. The length of the third stage of labor and the risk of postpartum hemorrhage. Obstet Gynecol 2005; 105: 290-3. PubMed
  33. Lamont RF, Morgan DJ, Logue M, Gordon H. A prospective randomised trial to compare the efficacy and safety of hemabate and syntometrine for the prevention of primary postpartum haemorrhage. Prostaglandins Other Lipid Mediat 2001; 66: 203-10. PubMed
  34. Caliskan E, Dilbaz B, Meydanli MM, Ozturk N, Narin MA, Haberal A. Oral misoprostol for the third stage of labor: a randomized controlled trial. Obstet Gynecol 2003; 101: 921-8. PubMed
  35. Chauhan SP, Martin JN Jr, Henrichs CE, Morrison JC, Magann EF. Maternal and perinatal complications with uterine rupture in 142,075 patients who attempted vaginal birth after cesarean delivery: a review of the literature. Am J Obstet Gynecol 2003; 189: 408-17. PubMed
  36. Guise JM, McDonagh MS, Osterweil P, Nygren P, Chan BK, Helfand M. Systematic review of the incidence and consequences of uterine rupture in women with previous caesarean section. BMJ 2004; 329: 19-25. British Medical Journal
  37. Landon MB, Hauth JC, Leveno KJ, Spong CY, Leindecker S, Varner MW, et al.; for the National Institute of Child Health and Human Development Maternal-Fetal Medicine Units Network. Maternal and perinatal outcomes associated with a trial of labor after prior cesarean delivery. N Engl J Med 2004; 351: 2581-9. New England Journal of Medicine

Autoren

  • Julia Trifyllis, Dr. med., Fachärztin für Gynäkologie und Geburtshilfe, Münster/W
O67; O670; O678; O679; O72; O720; O721; O722; O723; O73; O730; O731
post partum blødning Postpartum blødning postpartum post partum post-partumblødning postpartumblødning post-partum blødning
Zaburzenie ciąży Powikłanie ciąży Krwotok poporodowy Atonia macicy Uraz szyjki macicy Uraz pochwy Zatrzymanie łożyska Wynicowanie macicy Pęknięcie macicy Resztki łożyska Resztki błon płodowych Zakażenie macicy Zapalenie błony śluzowej i mięśniówki macicy w połogu
Krwotok po porodzie
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Krwotok poporodowy (>>500  ml) jest potencjalnie zagrażającym życiu powikłaniem zarówno po porodzie siłami natury, jak i  po cesarskim cięciu. Częstość występowania: Krwotok poporodowy o objętości powyżej 500 ml występuje u ok. 10% wszystkich rodzących kobiet. Ciężki krwotok poporodowy, definiowany jako utrata >1000 ml krwi, występuje w 1–2% przypadków.
Medibas Polska (staging)
Krwotok poporodowy
/link/6b42a90f747b4970ac69d0298fbf9e2d.aspx
/link/6b42a90f747b4970ac69d0298fbf9e2d.aspx
krwotok-poporodowy
SiteDisease
Krwotok poporodowy
K.Reinhardt@gesinform.de
Ka.Reinhardt@gesinformkardymowicz@bonnierhealthcare.depl
pl
pl
pl