Informacje ogólne
Definicja
- Naczyniaki są łagodnymi guzami naczyniowymi o charakterystycznym przebiegu klinicznym cechującym się szybką, wczesną proliferacją, po której następuje wolniejsza spontaniczna regresja (inwolucja).1
- W zależności od lokalizacji i rozmiaru, mogą występować zaburzenia lub pozostałości, które wymagają leczenia.
- W przypadku naczyniaków w niepowikłanym położeniu i bez ograniczeń funkcjonalnych można oczekiwać spontanicznej inwolucji.
Częstość występowania
- Naczyniaki niemowlęce są najczęstszymi łagodnymi guzami w dzieciństwie i występują u 4–5% wszystkich niemowląt.2
- Częściej u dziewczynek (3:1)
Etiologia
- Patogeneza nie została jeszcze całkowicie wyjaśniona.3
- Prawdopodobnie dochodzi do zaburzenia równowagi czynników angiogenezy i wzrostu poziomu czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF), podstawowego czynnika wzrostu fibroblastów (bFGF) oraz metaloproteinaz macierzy (MMP) 2 i 9, co prowadzi do proliferacji naczyniaka.3
- Niedotlenienie tkanki wydaje się być kolejnym czynnikiem.
- W fazie regresji stężenie białek ponownie spada.
- Rozróżnia się nieskomplikowane i skomplikowane naczyniaki niemowlęce.
Patogeneza
- Naczyniaki niemowlęce nie występują jeszcze w chwili narodzin. Diagnoza jest zwykle stawiana w ciągu pierwszych 4–6 tygodni życia.4
- Naczyniaki mają charakterystyczny przebieg kliniczny:
- Teleangiektazje lub anemiczne, czerwonawe lub blado-jasne plamki mogą czasami być już widoczne jako etap wstępny.
- W fazie proliferacyjnej naczyniak rośnie szybko, najszybciej w wieku 2–3 miesięcy.5
- Po proliferacji naczyniak krwionośny jest stabilny przez pewien okres czasu (faza przejściowa).
- Faza inwolucji (kurczenia się) zazwyczaj w drugiej połowie pierwszego roku życia. Może ona trwać od 2 do 10 lat.
- Powikłania
- upośledzenie czynnościowe
- Szczególnie w obrębie twarzy, rozprzestrzenianie się naczyniaka może prowadzić do zaburzeń funkcji powiek, wzrostu zębów lub trwałych deformacji lub asymetrii twarzy.
- W skrajnych przypadkach możliwa jest niedrożność dróg oddechowych.
- Owrzodzenie spowodowane szybkim wzrostem naczyniaków może powodować ból i krwawienie, a także istnieje ryzyko nadkażenia.
- często anogenitalne lub międzypalcowe
- Tkanka naczyniaka krwionośnego uwalnia duże ilości dejodynazy, która dezaktywuje hormony tarczycy, co może prowadzić do niedoczynności tarczycy.
- Może dojść do zajęcia narządów wewnętrznych i związanych z tym wad rozwojowych.
- upośledzenie czynnościowe
Czynniki predysponujące
- Niska masa urodzeniowa6
- Pochodzenie związane z jasną karnacją
- Starszy wiek matki
- Anomalie łożyska4
- Przedwczesny poród lub niska masa urodzeniowa
ICD-10
- D18 Naczyniaki krwionośne i chłonne o dowolnym umiejscowieniu
- D18.0 Naczyniak krwionośny o dowolnym umiejscowieniu
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Czasami można jednoznacznie rozpoznać naczyniaka niemowlęcego na podstawie wywiadu lekarskiego i badania przedmiotowego. Wówczas dalsza diagnostyka nie jest konieczna.
- Jeśli zmiana jest już obecna przy urodzeniu i prawie nie zmienia rozmiaru, należy raczej założyć malformację naczyniową.
- W przypadku obecności kilku naczyniaków zaleca się wykluczenie zajęcia narządów wewnętrznych za pomocą dalszej diagnostyki.
Diagnostyka różnicowa
- Nevus flammeus
- Inne guzy naczyniowe
- ziarniniak ropotwórczy
- śródbłoniak Kaposipodobny
- masa nienaczyniowa
- torbiel dermoidalna
- glejak nosa
- mięśniakowłókniak
- mięsak
- Malformacje naczyniowe
- Mogą dotyczyć żył, tętnic i naczyń limfatycznych.
Wywiad lekarski
- Czas wystąpienia zmiany
- Zmiana wielkości: Czasami cotygodniowe sprawdzanie rozmiaru pomaga w diagnostyce różnicowej.7
- Objawy towarzyszące, takie jak opóźnienie wzrostu, zmniejszona aktywność i senność, mogą wskazywać na współistniejącą niedoczynność tarczycy.
Badanie przedmiotowe
- Naczyniaki niemowlęce pojawiają się zwykle w ciągu pierwszych 4–6 tygodni życia.4
- Charakterystyczny przebieg kliniczny
- Teleangiektazje lub anemiczne, czerwonawe lub blado-jasne plamki mogą czasami być już widoczne jako etap wstępny.
- W fazie proliferacyjnej naczyniak rośnie szybko, najszybciej w wieku 2–3 miesięcy.5
- Po proliferacji naczyniak krwionośny jest stabilny przez pewien okres czasu (faza przejściowa).
- Faza inwolucji (kurczenia się) zazwyczaj w drugiej połowie pierwszego roku życia. Faza ta może trwać od 2 do 10 lat.
- Większość naczyniaków niemowlęcych ma charakter miejscowy, występuje w postaci uniesionej lub na poziomie skóry, bardzo często na głowie i szyi.
- Istnieją również naczyniaki segmentalne, którym mogą towarzyszyć wady rozwojowe naczyń krwionośnych lub narządów wewnętrznych.
- Inna specyficzna postać: wieloogniskowe naczyniaki niemowlęce (5 lub więcej) z zajęciem pozaskórnym lub bez niego
- 80% naczyniaków niemowlęcych ma charakter ogniskowy i pojedynczy.
- Umiejscowienie
Naczyniak: Faza proliferacji
- 60% naczyniaków skórnych występuje na głowie lub szyi.
- 25% na tułowiu
- 15% na kończynach
- Naczyniaki mogą występować nie tylko na skórze, ale także np. w wątrobie, przewodzie pokarmowym, krtani, ośrodkowym układzie nerwowym, trzustce, pęcherzyku żółciowym, grasicy, śledzionie, węzłach chłonnych, płucach, pęcherzu moczowym i nadnerczach.
- Wczesne objawy (0–6 tygodni)
- Skóra zaczyna blednąć. Następnie tworzą się drobne teleangiektazje, po których następuje czerwone lub głęboko czerwone znamię lub grudka otoczona słabym pierścieniem krwotoku naczyniowego.
- Późniejsze objawy (0–12 miesięcy)
Naczyniak: Faza regresji
- W miarę wzrostu naczyniak ma kształt kopuły, guzka, blaszki, guza lub ich kombinacji.
- Jeśli naczyniak znajduje się w fazie inwolucji, kolor blednie, a obrzęk ustępuje.
- 50–60% naczyniaków pozostawia trwałe zmiany na skórze, takie jak teleangiektazje, powierzchowne rozszerzone żyły, blizny przypominające pęcherze lub hipo-/hiperpigmentacja.
Dalsza diagnostyka
- Jeśli rozpoznanie naczyniaka niemowlęcego nie jest pewne lub jeśli podejrzewa się zajęcie narządów wewnętrznych, można rozważyć dalsze badania:
Badania ultrasonograficzne
- Naczyniak wykazuje typowy wzorzec przepływu w badaniu ultrasonograficznym, a jego rozległość i stopień zaawansowania można określić.
- Można wykryć zajęcie narządów wewnętrznych.
- Jeśli podejrzewa się zajęcie serca, zaleca się wykonanie echokardiografii.
RM
- Może być również pomocny w diagnostyce różnicowej.
- W przypadku rozległych naczyniaków segmentalnych w lokalizacji lędźwiowo-krzyżowej należy wykluczyć wady rozwojowe kręgosłupa, układu moczowo-płciowego i odbytu.
Badanie okulistyczne
- Jeśli naczyniak znajduje się blisko oka, może wpływać na ostrość widzenia.
Laryngoskopia
- W przypadku naczyniaków w górnych drogach oddechowych w celu wykluczenia obturacji.
Oznaczenie TSH
- W przypadku bardzo dużych naczyniaków lub klinicznego podejrzenia niedoczynności tarczycy
Biopsja i badanie histopatologiczne
- W celu dalszego wyjaśnienia w przypadku niejasnych guzów, aby wykluczyć nowotwór złośliwy
Wskazania dla skierowania do specjalisty
- Małe, niepowikłane naczyniaki goją się samoistnie.
Naczyniak: Zmiana okołooczodołowa
- W przypadku niekorzystnej lokalizacji (oko, twarz, drogi oddechowe), bardzo dużych naczyniaków, wątpliwości co do prawidłowej diagnozy lub w celu rozpoczęcia leczenia należy skierować pacjenta na specjalistyczne badania/dalsze leczenie (w zależności od problemu do okulisty dziecięcego, laryngologa, pediatry, kardiologa dziecięcego).
Leczenie
Cele terapii
- Zatrzymanie wzrostu i szybka regresja
- Zapobieganie funkcjonalnym i estetycznym powikłaniom
- Leczenie owrzodzeń
Ogólne informacje o terapii
- W wielu przypadkach leczenie nie jest konieczne.
- W przypadku powikłanych naczyniaków leczenie należy rozpocząć jak najwcześniej.
- Leczeniem z wyboru jest leczenie propranololem.
Leczenie farmakologiczne
Propanolol
- Przed zastosowaniem propranololu należy wykonać EKG, a w przypadku podejrzenia choroby serca i/lub dodatniego wywiadu rodzinnego należy wykonać echokardiografię.
- Leczenie propranololem rozpoczyna się stopniowo od dawki 1 mg/kg mc. na dobę i zwiększa codziennie w warunkach szpitalnych i co tydzień w warunkach ambulatoryjnych do dawki docelowej 2 (-3) mg/kg mc. na dobę, podzielonej na 2 lub, w uzasadnionych przypadkach, 3 dawki pojedyncze.
- Hospitalizacja z monitorowaniem ciśnienia krwi, częstości akcji serca i glikemii jest zalecana w następującym przypadku:
- dzieci poniżej 8 tygodnia życia
- istotne współistniejące choroby serca lub
- choroby układu oddechowego
- powiązane wady rozwojowe
- trudna sytuacja społeczna
- Leczenie powinno trwać co najmniej 6 miesięcy, a dawkowanie może wymagać dostosowania do rosnącej masy ciała dziecka.
- Reakcje niepożądane
- zaburzenia snu
- zimne kończyny
- biegunka
- nocny niepokój
- skurcz oskrzeli
- bradykardia
- hipoglikemia
- niedociśnienie tętnicze
Nadolol i atenolol
- Skuteczne są również inne selektywne beta-blokery.
Glikokortykosteroidy
- Ogólnoustrojowe glikokortykosteroidy są dodatkowo wskazane tylko w przypadku niepowodzenia leczenia propranololem lub zagrażającej życiu niedrożności.
- dawkowanie: 2–5 mg ekwiwalentu prednizolonu/kg mc. dziennie
Inne formy leczenia
- Alternatywą może być miejscowe leczenie beta-blokerami.8
- Laser
- Może być przydatny w leczeniu zarówno proliferujących, jak i pozostałych naczyń z naczyniaków.9-10
- do zmniejszania objętości bardzo dużych naczyniaków przed planowanym zabiegiem chirurgicznym
- Chirurgiczne usunięcie
- Może być konieczne w przypadku wrzodziejących, krwawiących lub zagrażających życiu naczyniaków.
- w razie potrzeby późniejsze usunięcie pozostałych naczyniaków ze względów estetycznych lub funkcjonalnych
- Najlepszym momentem jest czas po regresji, tj. w 4–5 roku życia.
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
- Choroba rozpoczyna się w okresie niemowlęcym i stopniowo ustępuje w wieku 1–5 lat.
- Czas trwania fazy regresji jest różny i nie można go przewidzieć na podstawie wielkości lub wyglądu zmian.
- W 80–90% guzów regresja kończy się w wieku 4 lat.
Powikłania
- Owrzodzenie
- Występuje w 5–10% naczyniaków, szczególnie w mieszanych powierzchownych/głębokich oraz w naczyniakach wargi, krocza i obszarów międzypalcowych.11
- Może dojść do zakażeń wtórnych.
- Obturacja dróg oddechowych w przypadku naczyniaków, które uciskają drogi oddechowe
- Zaburzenia widzenia spowodowane naczyniakiem: Dotyczy to głównie naczyniaków zlokalizowanych na górnej, przyśrodkowej powiece.12
- Duże naczyniaki skórne lub trzewne (zwłaszcza w wątrobie) występują rzadko. Mogą one prowadzić do niewydolności serca w wyniku zwiększonej objętości minutowej.
Rokowania
- Niepowikłane naczyniaki zwykle goją się bez komplikacji; w przypadku powikłanych naczyniaków zależy to od ich wielkości, liczby i zajęcia narządów wewnętrznych.
- Wczesne leczenie propranololem jest skuteczne.
- Po leczeniu propranololem efekt z odbicia występuje w 15–20% wszystkich przypadków, zwykle w ograniczonym zakresie. Powtórna terapia rzadko jest konieczna.
Informacje dla pacjentów
Informacje dla pacjentów w Deximed
Ilustracje

Naczyniak: Faza proliferacji

Naczyniak: Faza regresji

Naczyniak

Naczyniak: Faza proliferacji

Naczyniak: Zmiana okołooczodołowa

Naczyniak: Owrzodzenia
Quellen
Literatur
- Antaya RJ. Infantile hemangioma. Medscape, last updated Nov 2020 emedicine.medscape.com
- Krowchuk DP, Frieden IJ, Mancini AJ, et al. Clinical Practice Guideline for the Management of Infantile Hemangiomas. Pediatrics 2019; 143: e20183475. pmid:3058406. www.ncbi.nlm.nih.gov
- Rotter A, de Oliveira ZNP. Infantile hemangioma: pathogenesis and mechanisms of action of propranolol. J Dtsch Dermatol Ges. 2017 onlinelibrary.wiley.com
- Léauté-Labrèze C, Hoeger P, Mazereeuw-Hautier J, et al. A randomized, controlled trial of oral propranolol in infantile hemangioma. N Engl J Med 2015; 372: 735-46. doi:10.1056/NEJMoa1404710 DOI
- Tollefson MM, Frieden IJ. Early growth of infantile hemangiomas: what parents' photographs tell us. Pediatrics. 2012; 130: e314-20. doi:10.1542/peds.2011-3683 DOI
- Hemangioma Investigator Group, Haggstrom AN, Drolet BA, et al. Prospective study of infantile hemangiomas: demographic, prenatal, and perinatal characteristics. J Pediatr 2007; 150: 291-4. PMID: 17307549 PubMed
- Chang LC, Haggstrom AN, Drolet BA, et al. Growth characteristics of infantile hemangiomas: implications for management. Pediatrics 2008; 122: 360-7. pmid:18676554 PubMed
- Ni N, Langer P, Wagner R, Guo S. Topical timolol for periocular hemangioma: report of further study. Arch Ophtalmol 2011; 377-9. 10.1001/archophthalmol.2011.24. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Stier MF, Glick SA, Hirsch RJ. Laser treatment of pediatric vascular lesions: Port wine stains and hemangiomas. J Am Acad Dermatol 2008; 58: 261-85. PMID: 18068263 PubMed
- Brightman LA, Brauer JA, Terushkin V, et al. Ablative fractional resurfacing for involuted hemangioma residuum. Arch Dermatol 2012; 148: 1294-8. pmid: 22910902 PubMed
- Kim HJ, Colombo M, Frieden IJ. Ulcerated hemangiomas: clinical characteristics and response to therapy. J Am Acad Dermatol 2001; 44: 962-72 PubMed
- Ceisler, EJ, Santos, L, Blei, F. Periocular hemangiomas: what every physician should know. Pediatr Dermatol 2004; 21: 1. PubMed
- Poetke M, Frommeld T, Berlien HP. PHACE syndrome: new views on diagnostic criteria. Eur J Pediatr Surg 2002; 12: 366-74. PubMed
- Winter PR, Itinteang T, Leadbitter P, et al. PHACE syndrome--clinical features, aetiology and management. Acta Paediatr 2016 Feb; 105(2: 145-53. pmid:26469095 PubMed
- Munden A, Butschek R, Tom W, et al. Prospective study of infantile hemangiomas: Incidence, clinical characteristics, and association with placental anomalies. Br J Dermatol 2014 doi.org/10.1111/bjd.12804 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- North, PE, Waner, M, Brodsky, MC. Are infantile hemangiomas of placental origin?. Ophthalmology 2002; 109: 633. PubMed
- Regnier S, Dupin N, Le Danff C, et al. Endothelial cells in infantile haemangiomas originate from the child and not from the mother (a fluorescence in situ hybridization-based study. Br J Dermatol 2007; 157: 158-60. pmid:17578438 PubMed
- Drolet BA, Frommelt PC, Chamlin SL, et al. Initiation and use of propranolol for infantile hemangioma: report of a consensus conference. Pediatrics 2013;131:128-140 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Chinnadurai S, Fonnesbeck C, Snyder KM, Pharmacologic Interventions for Infantile Hemangioma. A Meta-analysis. Pediatrics 2016 pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
Autor*innen
- Monika Lenz, Fachärztin für Allgemeinmedizin, Neustadt am Rübenberge