Spirometria i pomiar PEF

Informacje ogólne

• Spirometrię i pomiar szczytowego przepływu wydechowego (Peak Expiratory Flow – PEF) stosuje się w ramach diagnostyki czynnościchorób pukłucadu oddechowego.
  • Procedury te są wykorzystywane do obiektywnego określenia objętości płuc i szybkości przepływu powietrza przez drogi oddechowe.
  • Badania te są często stosowane w kontekście obturacyjnych chorób płuc, takich jak astma oskrzelowa lub przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP).¹.
  • Spirometria jest również stosowana w medycynie pracy w następującym zakresie:
    • Opiekaopieka zdrowotna w miejscu pracy (np. narażenie na szkodliwe substancje)
    • Diagnostykadiagnostyka astmy oskrzelowej związanej z wykonywanym zawodem
    • Przygotowywanieprzygotowywanie raportów dotyczących zdrowia w miejscu pracy. 
• Spirometria jest obecnie prostym, niedrogim, powszechnym i nieinwazyjnym badaniem służącym do obiektywizacji czynności płuc.². Pozwala na:
  • Okreokreślenie statycznych i dynamicznych parametrów czynności płuc
  • Pomiardokonywanie pomiaru przepływu oddechowego za pomocą czujników przepływu (np. pneumotachografia)
    • Obliczanieobliczanie objętości oddechowej poprzez analizę przepływów oddechowych w czasie. 
  • Pomiarpomiar objętości płuc przy użyciu czujników objętości (spirometr turbinowy)
  • Diagnostykadiagnostykę i dalsze postępowanie w przypadku zaburzeń obturacyjnych dróg oddechowych
    • PodstawowyStanowi podstawowy element diagnostyki astmy  i  POChP.
  • Wynik zależy od współpracy pacjentów.
• Pomiar szczytowego przepływu wydechowego (PEF) jest częścią spirometrii.
  • Przepływ szczytowy to maksymalnemaksymalna natprężeniedkość przepływu powietrza przez drogi oddechowe osiąganegana podczas natężonego wydechu.
  • PEF można również zmierzyć za pomocą mniejszego, przenośnego urządzenia (pikflometr).
  • Wynik zależy w dużej mierze od współpracy pacjentów.
  • Pomiar w warunkach domowych wykonuje się w celu określenia zmienności PEF jako markera monitorowania przebiegu i terapiileczenia w astmie oskrzelowej.
• • Uwzględniajdniane są oneaktualnie zalecane wartości referencyjne GLI-2012 (Global Lung Function Initiative) opublikowane w 2012 roku.³
• Dalsze metody diagnostyki czynności płuc:
  • Pletyzmografiapletyzmografia całego ciała
  • Pomiarpomiar dyfuzji CO (zdolność dyfuzji).

Wskazania

• Diagnostyka zaburzeń dróg oddechowych (np. POChP, astma oskrzelowa)
• Duszność, kaszel i/lub plwocina
•  Wczesne wykrywanie uszkodzeń układu spowodowanychoddechowego przezu pylicęosób płucz Wziewneczynnikami ryzyka (palenie tytoniu, narażenie na inne czynniki toksyczne, w tym leki, wziewne czynniki szkodliwe)
• Podejrzenie chorób układu oddechowego, płuc lub serca, a także zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego mających wpływ na oddychanie
• Podejrzenie chorób ośrodka oddechowego, powiązanych nerwów i mięśni
• Monitorowanie przebiegu chorób oskrzelowo-płucnych
• KontrolaOcena skuteczności leczenia chorób oskrzelowo-pukłucnychadu oddechowego
• MonitorowanieOcena zdrowiazdolności do pracy oraz monitorowanie czynności płuc w medycynieramach medycyny pracy i opieka profilaktyczna (np. narażenie na alergeny, pyły nieorganiczne, dym, itp.)
• Diagnostyka przedoperacyjna
• Ocena stanu zdrowia przed podjęciem aktywności fizycznej stwarzającej ryzyko dla układu oddechowego (np. nurkowanie)⁴
• Orzecznictwo⁴

Przeciwwskazania

• Patrz tabela  Spirometria i PEF – przeciwwskazania do natężonych manewrów .

Parametry pomiarowe

Objętość płuc w warunkach statycznych

• Objętość oddechowa (tidal volume – TV)
  • Objobjętość powietrza wdychana lub wydychana wpodczas jednymspokojnego cyklu.oddychania
• Objętość zapasowa wydechowa (expiratory reserve volume – ERV)
  • Największa objętość powietrza,  którerą możena byjeszcze usunąć wydmuchane z płuc poczynającpo od szczytuzakończeniu spokojnego wydechu.^4-5
• Zapasowa objętość wdechowa (expiratoryinspiratory reserve volume – IRV)
  • Największa objętość powietrza, którerą możena bypogłębić wciągniętespokojny do płuc, poczynając od szczytu spokojnego wdechuwdech.
• Pojemność życiowa (vital capacity – VC)
  • Maksymalna objętość powietrza, które może być wydmuchane z płuc po głębokim wdechu.
  • nazywana również wdechową pojemnością życiową (inspiratory vital capacity – IVC)
  • suma: TV+ERV+IRV
• Natężona pojemność życiowa (forced vital capacity – FVC)
  • Objętość powietrza, jaką badany wydycha podczas natężonego wydechu po maksymalnym wdechu.

Parametry mierzone wyłącznie za pomocą pletyzmografii

• Objętość zalegająca (residual volume – RV)
  • Objobjętość gazu pozostająca w płucach po głębokimmaksymalnym wydechu
  • Objętości zalegającej nie da się zmierzyć podczas badania spirometrycznego
• Całkowita pojemność płuc (total capacity – TC / total lung capacity – TLC)
  • Cacałkowita objętość powietrza znajdującego się w płucach w chwili ukończenia najgłębszego wdechu
  • Składają się na nią wartości VT, ERV, IRV i RV.
• Czynnościowa pojemność zalegająca (functional residual capacity – FRC)
  • Objobjętość powietrza znajdujpozostającego się w płucach w chwili zakończenia spokojnego wydechu (RV + ERV).

Dynamiczne parametry czynności płuc

• Natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa (forced expiratory volume during the first second of expiration – FEV₁)
  • Objobjętość powietrza wydychana w ciągu pierwszej sekundy natężonego wydechu. 
  • Okreokreślona jako bezwzględna jednosekundowa pojemność w litrach
• Wskaźnik Tiffeneau (forced expiratory volume in one second % of vital capacity – FEV₁/FVC)
  • Określa jaki procent natężonej pojemności życiowej pacjent jest w stanie wydmuchnąć w czasie 1 sekundy natężonego wydechu.
• Wskaźnik szczytowego przepływu wydechowego (Peakpeak Expiratoryexpiratory Flowflow – PEF)
  • Oznacza maksymalną szybkość powietrza osiągniętą podczas natężonego wydechu.
• NatężonyMaksymalne przepływywy wydechowy przy xx% pojemności życiowejwydechowe (Forcedforced Expiratoryexpiratory Flowflow – FEF xx%_25-75)
  • Natężenieodczytywane z krzywej przepływuyw-objętość powietrzaw przypunktach określonym udziale wydmuchiwanego powietrzaodpowiadających:
    • 25% FVC
    • Zazwyczaj  (FEF₂₅,)
    • 50% FVC (FEF₅₀)
    • 75% iFVC (FEF₇₅)
  • FEF_25–75 wskazuje wyrażoną odsetkowo częśrednie natężenie przepływu oddechowego pomiędzy 25% i 75% wskaźnikać FVC usuniętą z płuc w momencie pomiaru.

Procedura

  Przygotowanie

• Badanie powinno być poprzedzone kilkunastominutowym wypoczynkiem, tak, aby uniknąć powysiłkowego skurczu oskrzeli.⁵ 
• Uprzedź pacjenta o konieczności powstrzymania się od palenia przez około 2 godziny przed badaniem.⁵
• Poproś pacjenta o zdjęcie lub rozpięcie odzieży ograniczającej ruchy.
• PomiarDokonaj pomiaru wzrostu pacjentówpacjenta.
• Pomiar spirometryczny wykonywany jest w pozycji siedzącej.
  • Wartości referencyjne zostały ustalone na podstawie wyników pacjentów badanych w tej pozycji siedzącej.
• Przepływuyw powietrza przez nozdrza powinien być szczelnie zamknięty za pomocą klipsa.
• Badana osoba umieszcza ustnik lub filtr między zębami.
  • Język jest ułożony pod ustnikiem.
• Pacjent jest proszony o szczelne zamknięcie ust wokół ustnika, szczególnie w kącikach ust.

Manewr oddechowy

• Kilka spokojnych i miarowych oddechów na normalnym poziomie.
• Pacjent jest proszony o powolny wydech do maksimum, aż do osiągnięcia plateau na krzywej wydechu.
• Po nim musi nastąpić możliwie najszybszy maksymalny wdech.
  • Określenie wdechowej pojemności życiowej (inspiratory vital capacity – IVC)
• Następnie bezpośrednio gwałtowny, możliwie najszybszy i trwający możliwie jak najdłużej wydech (natężony i maksymalny wydech), aż krzywa wydechu osiągnie plateau.
  • Okreokreślenie FEV₁ i krzywej przepływ-objętość
  • Całkowity wydech jest trudny, szczególnie w przypadku dzieci i pacjentów z obturacyjnymi zaburzeniami wentylacji.
• W razie potrzeby powtarzanie manewru oddechowego

Kryteria akceptacji pomiaru⁴⁶

• Kryteria akceptacji
  • Czasczas trwania natężonego manewru wydechowego u dorosłych >>6 s (dłuższy niż 3 s u dzieci w wieku >>10 lat).
  • Brakbrak artefaktów (np. kaszlu.)
  • Zakozakończenie wydechu dopiero po osiągnięciu fazy plateau wydechu (<25 ml zmiany w ciągu 1 s)>
  • Wstecznie ekstrapolowana objętość (back <5% fev>₁extrapolated ivolume <150 ml>– BEV) - nadrzędny parametr służący do kontroli wydechu. Jest to objętość powietrza wydmuchiwana przez pacjenta od chwili rzeczywistego początku wydechu do momentu, w którym spirometr zaczyna rejestrować czas natężonego wydechu. BEV nie może przekraczać 150 ml lub 5% zmierzonej FVC.^4-5
• Kryteria powtarzalności
  • WykonanieAby dobadanie najmniejuznać 3za zaakceptowanychpowtarzalne prw dwób
  • Przych tymz różnicatrzech międzyuznanych najlepszymza aspełniające drugimkryteria najlepszymkrzywych, wynikiemmaksymalne próby ≤5%wartości FVC i <150 ml dla fev>₁ i FVC
    • Dla FEV₁ inie mogą się różnić między sobą o więcej niż 150 ml (100 ml przy FVC <1 l o nie więcej niż 100 ml>
    <1000 ml).^4-5
• Oskrzelowa próba prowokacyjna przez natężony wydech może uniemożliwić powtarzalność.
  • Zwzwłaszcza przy wielu próbach
• PowtarzaBadanie powtarzać do momentu uzyskania 3 akceptowalnych manewrów oddechowych, ale nie więcej niż 8 manewrów natężonego wydechu podczas tej samej wizyty.⁵
• Dokumentacja kryteriów akceptacji, współpracy i jakości technicznej

Spirometria

• Podstawą diagnostyki czynnościowej powinna być spirometria z prezentacją pełnej krzywej przepływ-objętość (flow-volume – FV). Ponieważ badanie oparte jest na współpracy z pacjentem, w razie potrzebytrudności z jej przeprowadzeniem należy zastosować również metody mniej zależne od współpracy (np. pletyzmografia).
• Pacjent jest w pozycji siedzącej, jeśli to możliwe, bez krępującegocej ruchy odzieży.
• Spirometria rozpoczyna się od kilku normalnych oddechów. Następnie badana osoba jest proszona o powolny i maksymalny wydech. Po tym następuje maksymalny wdech i natężony maksymalny wydech.
• Wydech jest kontynuowany tak długo, jak to możliwe (aż do całkowitego opróżnienia płuc) lub do osiągnięcia plateau na krzywej wydechowej.
• Osoby zdrowe mogą opróżnić płuca w ciągu kilku sekund, podczas gdy pacjentom z obturacyjną chorobą płuc może to zająć 10–15 sekund.
• Objętość i prędkość powietrza są mierzone i wyświetlane na krzywej graficznej (wykres przepływ-objętość). W spirometrii powinny być wykorzystane najlepsze wartości z co najmniej 3 powtarzalnych krzywych przepływ-objętość.
• Dopiero wykonanie 3 pomiarów pozwala ocenić jakość współpracy pacjenta, a tym samym powtarzalność wyników badania.
• Akceptowalna jest różnica do 5% lub 150 ml pomiędzy najlepszymnajlepszymi a drugim najlepszym wynikiemwynikiami pomiaru FEV₁ i FVC.

Pomiar PEF

• Do izolowanego pomiaru szczytowego przepływu wydechowego służy pikflometr.
  • Urządzenie może być równieżstosowane wykorzystywanesamodzielnie przez samych pacjentówpacjenta do pomiarów w warunkach domowych.
  • Zwykle odczyt podawany jest na skali w litrach na minutę a nie w litrach na sekundę.
• Celem jest zmierzenie największej prędkości powietrza wydmuchiwanego przez usta.
• Pomiar PEF jako część spirometrii mierzy rzeczywisty przepływ szczytowy. PikflometrParametr PEF mierzony za pomocą pikflometru określa jedynie siłę wydechu. Różnice są nieistotne, ponieważ za pomocą urządzenia określa się indywidualną zmienność.
• Sam pomiar PEF nie jest wystarczający do rozpoznania astmy i POChP.
• OkreWyjątek stanowi diagnostyka astmy zawodowej (częste monitorowe PEF w domu i w pracy i wychwycenie jego zmniejszenia pod wpływem czynników występujących w miejscu pracy oraz poprawa w czasie wolnym).⁴
• Badanie przydatne do określenielenia zmienności PEF w dalszymcodziennym postępowaniumonitorowaniu czynności płuc w przypadku astmy (przede wszystkim ciężkiej/trudnej do leczenia)⁴
  • Formuformuła: (najwyższa – najniższa wartość w ciągu 1 tygodnia) / najwyższa wartość x 100%.
  • Przykprzykład: najwyższy PEF = 400 l/min, najniższy PEF = 300 l/min, zmienność PEF = (400–300)/400 x 100 = 25%
  • Zmienność PEF ≥10% (u dzieci >>13%) jest wskazujedowodem na obecność zmiennego ograniczenia przepływu powietrza przez drogi oddechowe i może przemawiać za rozpoznaniem astmęastmy.⁴
• Diagnoza astmy nie powinna być stawiana wyłącznie na podstawie pomiaru szczytowego przepływu wydechowego (PEF).

Źródła błędów

• Spirometria wymaga zmotywowanych i współpracujących pacjentów.
• Zależność od wysiłku
  • Przyprzy maksymalnym wysiłku zwykle nieco niższe natężenie przepływu powietrza w drogach oddechowych niż przy wysiłku submaksymalnym. 
    • Szczegszczególnie w przypadku obturacyjnych zaburzeń wentylacji
    • Wysiłek submaksymalny nie jest jednak powtarzalny.
• Zależność od czasu
  • Przy natężonym wydechu po powolnym wdechu i pauzie, wartość FEV₁ jest niższysza niż po szybkim wdechu bez przerwy.
  • W związku z tym zaleceniezaleca szybkiegosię wdechuszybki wdech bez pauzy przed natężonym wydechem.
• Istotność
  • W celu interpretacji badający powinien ocenić, w jakim stopniu wyniki zapewniają powtarzalny obraz czynności płuc pacjenta.
  • Aby zapewnić najlepszą możliwą istotność, należy wykonać co najmniej 3 pomiary spirometryczne.
  • Różnica między dwoma najlepszymi wynikami FVC lub FEV₁ nie powinna przekraczać 150 ml⁵⁷  lub 5%.
• Normalne wartości spirometrii różnią się w zależności od wzrostu, wagi, wieku, płci i pochodzenia etnicznego pacjenta.²

Interpretacja

Ogólne informacje na temat oceny

• Wykrywanie i kwantyfikacja możliwych zaburzeń wentylacji na podstawie parametrów pomiaru spirometrycznego
• Ocena wyników pomiarów spirometrycznych opiera się na wartościach referencyjnych Global Lung Initiative (GLI) opublikowanych w 2012 r. dla zdrowych osób w wieku 3–95 lat.³
  • Wartości normalne zależą między innymi od wieku, płci, budowy ciała i pochodzenia etnicznego.
  • Przynależność do grupy etnicznej ma wpływ na czynność płuc.
  • Ocena na podstawie percentyli uwzględnia rozkład normalny, a nie procentową wartość średnią.
• Obliczenie równania referencyjnego jest złożone.
  • Kalkulatorkalkulator internetowy GLI: zob. Spirometry Calculator.
  • Wartości normalne GLI są zwykle zintegrowane z oprogramowaniem urządzeń spirometrycznych.
• Patologiczne wartości graniczne
  • Parametry pomiaru spirometrycznego wskazują na zmiany patologicznenieprawidłowość, jeśli są poniżej 5. percentyla (poniżej normy).
    • Dolna granica normy jest określana jako LLN (Lowerlower Limitlimit of Normalnormal).
  • Wskaźnik Z wskazujeoznacza odchylenia standardowe od wartości należnej.
    • Wskaźnik Z poniżej -1,645 jest uznawany za patologicznynieprawidłowy (poniżej normy).
    • Tylko ujemne wskaźniki Z, ponieważ tylko odchylenia w dół są patologiczne.
  • Percentyle i wskaźniki Z są równoważne i można je stosować zamiennie.
• Wcześniej stosowano opublikowane w 1993 roku przez Europejskie Towarzystwo Chorób Płuc (European Respiratory Society – ERS) wartości normalne ECSC (European Coal and Steel Community – Europejska Wspólnota Węgla i Stali).
  • Epidemiologicznie niezgodne z dzisiejszymi wymaganiami (nie uwzględnia zmiany wskaźnika z wiekiem – obturacja zbyt często rozpoznawana u osób w podeszłym wieku i niedoszacowana u osób młodych).^4-5
  • Wartości ECSC mogą być nadal używane, jeśli parametry GLI nie są zintegrowane z urządzeniami.
• Monitorowanie parametrów czynności płuc pacjenta i dalsze postępowanie mają większe znaczenie niż pojedynczy pomiar i ocena na podstawie wartości normalnych.

Postępowanie

• Zapewnienie wyników pomiarów spełniających kryteria akceptacji
• Przyjęcie najwyższych wartości dla IVC, FEV₁ i FVC ze wszystkich akceptowalnych pomiarów
• Przejęcie maksymalnych przepływów wydechowych (np. PEF) na podstawie najlepszej krzywej przepływ-objętość
• Ocena parametrów pomiaru wydechu przy użyciu wartości normalnych GLI
  • Normalnynormalny wynik: Powypowyżej 5. percentyla lub wskaźnik Z >>-1,645
  • Wynikwynik patologiczny: Poniponiżej 5. percentyla lub wskaźnik Z <–1,645><–1,645
• Ocena, czy występuje obturacyjne lub restrykcyjne zaburzenie wentylacji:.
• Na podstawie spirometrii można rozpoznać tylko typ obturacyjny zaburzeń wentylacji (choć nie można wykluczyć współistnienia restrykcji). Pozostałe typy (restrykcyjny, niespecyficzny oraz mieszany) wymagają do rozpoznania oceny wskaźników objętościowych i badania pletyzmograficznego.^4-5
  • Obturacyjneobturacyjne zaburzenie wentylacji
    • Zmniejszeniezmniejszenie przepływu oddechowego z powodu niedrożności
    • obniżone FEV₁, FEV₁/FVC i  PEF
  • Restrykcyjnerestrykcyjne zaburzenie wentylacji
    • Trudnotrudności z normalnym rozprężeniem się płuc lub brak tkanki płucnej
    • Zmniejszenie pojemności życiowej (VC) i całkowitej pojemności płuc (TLC); tego ostatniego parametru nie mierzy się podczas badania spirometrycznego.
    • Normalnanormalna lub podwyższona wartość FEV₁

Obturacyjne zaburzenia wentylacji

• Kryteria diagnostyczne
  • FEV₁/FVC < LLN 
    • Wskawskaźnik Tiffeneau poniżej 5. percentyla (wskaźnik Z <-1,645)><-1,645)
    • Kryteriumkryterium definiujące obturacyjne zaburzenie wentylacji
  • Zwyklezwykle również FEV₁  poniżej normy
  • Zmniejszeniezmniejszenie maksymalnych przepływów oddechowych (np. 
  • Typowatypowa wklęsła krzywizna lub tworzenie się załamania na krzywej wydechu
• Stopień ciężkości obturacji
  • Klasyfikacjaklasyfikacja na podstawie FEV₁
    • niski (I):  FEV₁ >>60% wartości należnej
    • średni (II): FEV₁ 40–60% wartości należnej
    • ciężki (III): FEV₁ <40% wartości należnej ><40% wartości należnej 
  • Stopień ciężkości zaburzenia wentylacji nie musi być taki sam jak ciężkość choroby.
  • Klasyfikacjaklasyfikacja ciężkości POChP  na podstawie wartości FEV po zastosowaniu leków bronchodilatacyjnych ₁¹
  • Zmniejszonazmniejszona FEV₁ jako kryterium niewystarczającej kontroli astmy

Specyfika u dzieci

• Zapewnienie warunków do wystarczającej współpracy.
• Wartości normalne GLI pozwalają na oceninterpretację od 3. roku życia. Dzieci przed osiągnięciem wieku szkolnego szybciej opróżniają płuca.
• Okreokreślenie dodatkowo  FEV_0,5 i FEV_0,75
• FEV₁/FVC jako jedyny parametr przed osiągnięciem wieku szkolnego jest niewystarczający.
• Wspólna ocena krzywej przepływ-objętość
  • Jeśli krzywa wydechu jest wklęsła, należy rozważyć  próbę odwracalności.

Diagnostyka różnicowa w obturacyjnych zaburzeniach wentylacji

• POChP
• Astma
• Rozstrzenie oskrzeli
• Mukowiscydoza (zwłóknienie torbielowate)
• Pylica płuc (np. krzemica)
• Obturacyjne choroby płuc (np. Sarkoidozasarkoidoza)
• Zwężenie dróg oddechowych (np. guz)⁵⁷

Restrykcyjne zaburzenia wentylacji

• Kryteria diagnostyczne
  • TLC < LLN
    • Zmniejszonazmniejszona pojemność całkowita płuc (TLC)
    • Kryteriumkryterium definiujące restrykcyjne zaburzenie wentylacji
    • Nie da się zmierzyć podczas badania spirometrycznego.
  • Zmniejszonazmniejszona pojemność życiowa (VC)
    • Okreokreślenie wdechowej pojemności życiowej (IVC) lub natężonego wydechu (FVC)
    • To nie jest rozstrzygające, ponieważ wartość VC może być również obniżona z powodu hiperinflacji (zwiększona RV).
    • Jeśli wartości FEV₁/FVC są w normie, hiperinflacja jest mało prawdopodobna.
• Stopień ciężkości
  • Klasyfikacjaklasyfikacja na podstawie FVC lub IVC
    • niski (I): FVC (IVC) >>60% wartości należnej
    • umiarkowany (II): FVC (IVC) 40–60% wartości należnej
    • ciężki (III): FVC (IVC) <40% wartości należnej><40% wartości należnej
  • Stopień ciężkości zaburzenia wentylacji nie musi być taki sam jak ciężkość choroby.

Diagnostyka różnicowa w restrykcyjnych zaburzeniach wentylacji

• Płucne
  • rozległe choroby śródmiąższowe płuc
  • Pylicapylica płuc (np. krzemica)
  • zapalenie płuc
  • stan zapalny płuc
  • Rozstrzenierozstrzenie oskrzeli
  • Mukowiscydozamukowiscydoza (zwłóknienie torbielowate)
  • niewydolność lewokomorowa
• Pozapłucne
  • odma opłucnowa
  • osłabienie mięśni oddechowych
  • kifoskolioza
  • wiotka klatka piersiowa
  • niedowład przepony
  • wysięk opłucnowy
  • otyłość
• Stan po pneumonektomii

Badania dodatkowe

• W przypadku obturacyjnych zaburzeń wentylacji należy przeprowadzić badaniespirometryczną odwracalnościipróbę rozkurczową, a w razie potrzeby, - test prowokacyjny.
  • Wynik testu jest pozytywny, jeśli po zainhalowaniu leku rozszerzającego oskrzela, FEV₁ wzrośnie o co najmniej 12% lubi o co najmniej 200 ml powartości rozszerzeniu oskrzeliwyjściowej.
• Jeśli pojemność życiowa jest zmniejszona, należy wykonać pletyzmografię z określeniem całkowitej pojemności płuc (TLC), czynnościowej pojemności zalegającej (FRC) i objętości zalegającej (RV).
  • Przy zmniejszonej pojemności życiowej (VC) zamiast restrykcyjnego zaburzenia wentylacji może występować hiperinflacja płuc.
    • W takim przypadku za pomocą pletyzmografii można wykryć prawidłową lub zwiększoną całkowitą pojemność płuc (TLC).
    • Natomiast zmniejszona TLC wskazuje na restrykcyjne zaburzenie wentylacji.
    • Pojęcie kombinacji zaburzeń wentylacji jest niedokładnym rozróżnieniem między restrykcją a hiperinflacją płucną i nie powinno być już stosowane.

SpirometrieSpirometria; PEF; Peak Expiratory Flow; LungenfunktionsuntersuchungBadanie czynności płuc; BestimmungPomiar vonobjętości Lungenvoluminapłuc; BestimmungObjętość der Strömungsgeschwindigkeitoddechowa; AtemstromstärkeObjętość zalegająca; AtemwegsobstruktionPojemność życiowa; Całkowita pojemność płuc; Czynnościowa pojemność zalegająca; Pomiar przepływu oddechowego; Siła przepływu oddechu; Niedrożność dróg oddechowych; Szczytowy przepływ wydechowy; FVC; IVC; FEV1; FEV1 %; FEF 50; FEF 25-75; TLC; FEV1/FVC; GanzkörperplethysmographiePletyzmografia; Peak-Flow-MeterSzczytowy przepływ wydechowy; AsthmaAstma; COPDPOChP; restriktiveZaburzenia Ventilationsstörungoddychania; obstruktiveObturacyjne Ventilationsstörungzaburzenie wentylacji; AtemwegsobstruktionNiedrożność dróg oddechowych; LungenfunktionsprüfungBadanie czynności płuc; LungenfunktionsdiagnostikDiagnostyka czynności płuc; LungenfunktionFunkcja płuc

Spirometria i pomiar PEF

document-tests-and-results document-nav document-tools document-theme

Spirometrię i pomiar szczytowego przepływu wydechowego (Peak Expiratory Flow – PEF) stosuje się w ramach diagnostyki czynnościchorób pukłucadu oddechowego. Procedury te są wykorzystywane do obiektywnego określenia objętości płuc i szybkości przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Badania te są często stosowane w kontekście obturacyjnych chorób płuc, takich jak astma oskrzelowa lub przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP).1. Spirometria jest również stosowana w medycynie pracy w następującym zakresie: Opiekaopieka zdrowotna w miejscu pracy (np. narażenie na szkodliwe substancje) Diagnostykadiagnostyka astmy oskrzelowej związanej z wykonywanym zawodem Przygotowywanieprzygotowywanie raportów dotyczących zdrowia w miejscu pracy. 

Medibas Polska (staging)

Spirometria i pomiar PEF

/link/af1589bcedfa40e1a0985076ec84d7b7.aspx

/link/af1589bcedfa40e1a0985076ec84d7b7.aspx

spirometria-i-pomiar-pef

SiteProfessional

Spirometria i pomiar PEF

K.Reinhardt@gesinform.de

Klive.Reinhardt@gesinformcom#dr.dedabrowska@wp.pl

pl

pl

pl