Zakres referencyjny
Jednostka stosowana: mcg/l, jednostka SI: pmol/l
- 1 mcg/l (2,1 pmol/l):
- 1 pmol/l = 0,5 mcg/l
Kobiety:
- 0–1 tydzień: 80,0–628,0 mcg/l (168–1319 pmol/l)
- 2 tygodnie–0 miesięcy: 70,0–530,0 mcg/l (147–1113 pmol/l)
- 1 miesiąc: 42,0–350,0 mcg/l (88–735 pmol/l)
- 2–3 miesiące: 21,0–170,0 mcg/l (44–357 pmol/l)
- 4–5 miesięcy: 15,0–105,0 mcg/l (32–220 pmol/l)
- 6–8 miesięcy: 13,0–75,0 mcg/l (27–158 pmol/l)
- 9–12 miesięcy: 12,0–60,0 mcg/l (25–126 pmol/l)
- 1–4 lata: 11,0–53,0 mcg/l (23–111 pmol/l)
- 5–9 lat: 12,0–63,0 mcg/l (25–132 pmol/l)
- 10–12 lat: 17,0–105,0 mcg/l (36–221 pmol/l)
- 13–49 lat: 13,0–150,0 mcg/l (27–315 pmol/l)
- 50–120 lat: 25,0–300,0 mcg/l (53–630 pmol/l)
Mężczyźni:
- 0–1 tydzień: 80,0–628,0 mcg/l (169–1319 pmol/l)
- 2 tygodnie–0 miesięcy: 70,0–530,0 mcg/l (147–1113 pmol/l)
- 1 miesiąc: 42,0–350,0 mcg/l (88–735 pmol/l)
- 2–3 miesiące: 21,0–170,0 mcg/l (44–357 pmol/l)
- 4–5 miesięcy: 15,0–105,0 mcg/l (32–220 pmol/l)
- 6–8 miesięcy: 13,0–75,0 mcg/l (27–158 pmol/l)
- 9–12 miesięcy: 12,0–60,0 mcg/l (25–126 pmol/l)
- 1–4 lata: 11,0–53,0 mcg/l (23–111 pmol/l)
- 5–9 lat: 12,0–63,0 mcg/l (25–132 pmol/l)
- 10–12 lat: 17,0–105,0 mcg/l (36–221 pmol/l)
- 13–120 lat: 30,0–400,0 mcg/l (63–840 pmol/l)
Wskazania
- Diagnostyka różnicowa niedokrwistości, zwłaszcza niedokrwistości z niedoboru żelaza
- Kontrola terapii uzupełnienia żelaza
- Podejrzenie przeciążenia żelazem
- Kontrola terapii mobilizacji żelaza (terapia deferoksaminą)
- Podejrzenie prelatentnego/utajonego niedoboru żelaza u pacjentów z niewydolnością serca którzy pomimo optymalnej terapii nadal mają np. duszności.
Pobieranie próbek i źródła błędów
- Surowica, 500 mcl
- Metoda: ECLIA
- Należy unikaćhemolizy, ponieważ ferrytyna wewnątrzerytrocytarna może być uwalniana w próbkach hemolitycznych i prowadzić do fałszywie wysokich wartości ferrytyny.
Ocena wyników badań histopatologicznych
Podwyższone:
- Przeciążenie żelazem (pierwotna lub wtórna hemochromatoza, np. po częstych transfuzjach krwi, hemoglobinopatia).
- Zaburzenia dystrybucji żelaza, np. blokowanie uwalniania żelaza z zapasów w przypadku infekcji, przewlekłych stanów zapalnych, nowotworów, mocznicy lub uszkodzenia miąższu wątroby.
- Jednoczesny niedobór żelaza może być częściowo ukryty, w którym to przypadku należy określić wskaźnik ferrytyny.
Obniżone:
- Wartości ferrytyny w surowicy < 10-15 mcg/l są uważane za bezpieczne wskazanie niedoboru żelaza z niedokrwistością lub bez niedokrwistości.
- Sportowcy wyczynowi mają niższy poziom ferrytyny (bez dowodów na niedobór żelaza) w porównaniu z niewytrenowanymi normalnymi ludźmi. W takich przypadkach przydatne może być oznaczenie rozpuszczalnego receptora transferyny (sTfr) lub jeszcze lepiej współczynnika ferrytyny.
Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie
- Wysycenie transferyny, współczynnik ferrytyny