Zakres referencyjny
Jednostka stosowana: mg/dl, jednostka SI: µmol/l
- 1 mg/dl = 17,10 µmol/l
- 1 µmol/l = 0,06 mg/dl
Dla obu płci:
- < 0,3 mg/dl (< 5,1 µmol/l)
Wskazania
- Diagnostyka, diagnostyka różnicowa i dalsze postępowanie w przypadku żółtaczki
- Diagnostyka hemolizy (podwyższony poziom bilirubiny pośredniej)
Różnicowanie między bilirubiną bezpośrednią i pośrednią jest możliwe tylko na podstawie wartości bilirubiny (całkowitej) zbadanej z odpowiednią dokładnością > 2 mg/dl.
Pobieranie próbek i źródła błędów
- Surowica, 1 ml
- Metoda: fotometria
- Aby uniknąć hemolizy surowicę należy odwirować, jeśli próbka jest transportowana przez długi czas. Chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych podczas transportu.
- Środek kontrastowy zieleń indocyjaninowa zmienia wartości bilirubiny bezpośredniej 12-krotnie (1200%).
- Zieleń indocyjaninowa jest usuwana z organizmu z okresem półtrwania wynoszącym około 5–10 minut.
Ocena wyników badań histopatologicznych
Zwiększone w: żółtaczcewewnątrzwątrobowej:
- Zaburzenia pierwotne (hiperbilirubinemia czynnościowa)
- Wtórne zaburzenia metabolizmu bilirubiny
- zapalenie wątroby
- marskość wątroby
- stłuszczenie wątroby
- rak wątrobowokomórkowy
- przerzuty do wątroby
- zatrucie (alkohol, narkotyki, rozpuszczalniki organiczne, zatrucie grzybami)
- uszkodzenie komórek wątroby wywołane lekami
- sepsa
- zapalenie dróg żółciowych
- leptospiroza
Zwiększone w żółtaczce pozawątrobowej:
- Cholestaza
- kamica pęcherzyka żółciowego
- rak dróg żółciowych
- rak trzustki
- atrezja dróg żółciowych
- Odrzucenie po przeszczepie wątroby
Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie
W celu diagnostyki żółtaczki często przydatne jest oznaczenie bilirubiny całkowitej, bezpośredniej i pośredniej.