Zakres referencyjny
Jednostka stosowana: mg/dl, jednostka SI: µmol/l
- 1 mg/dl = 17,20 µmol/l
- 1 µmol/l = 0,06 mg/dl
Dla obu płci:
- 0 dni: < 6,0 mg/dl (< 103,2 µmol/l)
- 1 dzień: < 10,0 mg/dl (< 172,0 µmol/l)
- 2–4 dni: < 8,0 mg/dl (< 137,6 µmol/l)
- 5 dni–120 lat: < 1,1 mg/dl (< 18,9 µmol/l)
Wskazania
- Diagnostyka, diagnostyka różnicowa i dalsze postępowanie w przypadku żółtaczki
Różnicowanie między bilirubiną bezpośrednią i pośrednią jest możliwe tylko na podstawie wartości bilirubiny całkowitej zbadanej z odpowiednią dokładnością > 2 mg/dl.
Pobieranie próbek i źródła błędów
- Surowica, 1 ml
- Metoda: fotometria
- Środek kontrastowy zieleń indocyjaninowa zmienia wartości bilirubiny całkowitej o ok. 400 % w górę.
- Zieleń indocyjaninowa jest usuwana z organizmu z okresem półtrwania wynoszącym około 5–10 minut.
Ocena wyników badań histopatologicznych
Zwiększone w: żółtaczcewewnątrzwątrobowej:
- Zaburzenia pierwotne (hiperbilirubinemia czynnościowa):
- zespół Gilberta
- zespół Dubina-Johnsona
- zespół Rotora
- zespół Criglera-Najjara
- Wtórne zaburzenia metabolizmu bilirubiny:
- zapalenie wątroby
- marskość wątroby
- stłuszczenie wątroby
- rak wątrobowokomórkowy
- przerzuty do wątroby
- zatrucie (alkohol, narkotyki, rozpuszczalniki organiczne, zatrucie grzybami)
- uszkodzenie komórek wątroby wywołane lekami
- sepsa
- Zapalenie dróg żółciowych
- leptospiroza
Zwiększone w żółtaczce pozawątrobowej:
- kamica pęcherzyka żółciowego
- rak dróg żółciowych
- rak trzustki
- atrezja dróg żółciowych
- Odrzucenie po przeszczepie wątroby
Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie
W celu diagnostyki żółtaczki zaleca się oznaczenie bilirubiny całkowitej, bezpośredniej i pośredniej.