Zakres referencyjny
Dla obu płci:
- 280–300 mosmol/kg
Wskazania
- Podejrzenie moczówki prostej
- Podejrzenie SIADH (zespołu nieadekwatnego wydzielania wazopresyny)
- Hipodipsja
- Podejrzenie zatrucia wodnego
- Diagnostyka hiponatremii
Pobieranie próbek i źródła błędów
- Surowica, 500 mcl
- Metoda: kriometria
Ocena wyników badań histopatologicznych
- Osmolalność surowicy zależy głównie od stężenia sodu i ilościowo dominujących metabolitów glukozy i mocznika.
- Pomimo bardzo zróżnicowanej absorpcji wody, NaCl i innych substancji aktywnych osmotycznie, osmolalność osocza w warunkach fizjologicznych utrzymuje się na stałym poziomie w wąskich granicach.
W związku z tym wzrosty występują tylko w przypadku:
- Wyraźnej hiperglikemii
- Mocznicy
- Akumulacji substancji osmotycznie czynnych w zaburzeniach metabolicznych
- kwasica mleczanowa
- kwasica ketonowa
- Zatrucia, np. etanolem)
- Pozostałym odchyleniom osmolalności od zakresu referencyjnego towarzyszą zmiany stężenia sodu w tym samym kierunku (hiper- i hiponatremia, przewodnienie organizmu) i wynikają z zaburzeń gospodarki wodnej.
Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie
- Osmolalność moczu
- Kopeptyna w surowicy
- Sód w surowicy