Zakres referencyjny
Dla obu płci:
- 0–6 dni: 46–70 g/l
- Od 7 dni do 6 miesięcy: 44–76 g/l
- 7–11 miesięcy: 51–73 g/l
- Od 12 miesięcy do 2 lat: 56–75 g/l
- 3–17 lat: 60–80 g/l
- 18–120 lat: 64–83 g/l
Wskazania
- Orientacyjny parametr przesiewowy, zwykle wraz z elektroforezą białek w przypadku podejrzenia dysproteinemii lub zaburzenia bilansu wodnego
- Badanie przesiewowe w celu dalszej diagnostyki następujących objawów, stanów lub chorób:
- zwiększona reakcja sedymentacji krwi
- proteinuria (białkomocz)
- obrzęki
- wielomocz
- przewlekłe choroby nerek.
- zaburzenia wątroby
- przewlekłe biegunki
- nowotwór złośliwy
- nieprawidłowa podatność na infekcje
- bóle kości
- chłoniaki
- poważne krwawienie zewnętrzne lub wewnętrzne
- ciąża
- przed- i pooperacyjne
- poważny uraz
- wstrząs
- oparzenia
- niedożywienie
Pobieranie próbek i źródła błędów
- Surowica, 1 ml
- Metoda: fotometria
Ocena wyników badań histopatologicznych
Podwyższone:
- Szpiczak mnogi (guz plazmatycznokomórkowy), choroba Waldenströma
- Przewlekle aktywne procesy zapalne
- Biegunki, wymioty
- Niewydolność nerekz wielomoczem
- Moczówka prosta
- Odwodnienie
Obniżone:
- Niedożywienie białkowe
- Zespoły złego wchłaniania
- Utrata białka przez nerki
- Enteropatia wysiękowa
- oparzenia
- Rozległy, sączący się wyprysk
- Ciężkie uszkodzenie wątroby
- Zespół niedoboru przeciwciał
- Wodobrzusze (po nakłuciach)
- Duże wysięki opłucnowe
- Duża utrata krwi
- Napary
- Ciąża (2. połowa)
Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie
- Elektroforeza białek surowicy