Przeciwciała przeciwko bakterii Borrelia

Zakres referencyjny

Dla obu płci:

• IgG: < 10 AU/ml
• IgM: < 18 AU/ml

Wskazania

• Badanie przesiewowe na obecność kompleksu B. burgdorferi sensu lato

Pobieranie próbek i źródła błędów

• Surowica, 500 mcl
• Metoda: CLIA
• Przy podejrzeniu neuroboreliozy, zaleca się oznaczenie ASI Borrelia w parze płyn mózgowo-rdzeniowy/surowica pobranej tego samego dnia.
• Patogeny gorączki nawrotowej nie są wykrywane.

Ocena wyników badań histopatologicznych

• Negatywny wynik testu przesiewowego nie wyklucza wczesnego stadium boreliozy, ponieważ przeciwciała czasami tworzą się późno.
• Dodatni wynik testu przesiewowego jest potwierdzany przez immunoblot.
• Wykrycie swoistych dla borelii przeciwciał nie jest równoznaczne z wymagającą leczenia boreliozą. Wyniki kliniczne są decydujące, ponieważ przeciwciała Borrelia mogą być wykrywalne przez lata nawet po zakończeniu leczenia (blizna surowicza).
• Ujemny status przeciwciał w dużym stopniu wyklucza boreliozę u pacjentów z prawidłową odpornością w dłuższym okresie czasu. 
• Dodatni wynik oznaczenia przeciwciał IgM jako jedyne kryterium przemawia przeciwko późnej manifestacji boreliozy.
• W późniejszych stadiach przeciwciała są wykrywalne u większego odsetka pacjentów.
  
  • We wczesnym stadium rozprzestrzeniania się serologia jest dodatnia u ok. 70–90 %.
    • W przypadku neuroboreliozy przeciwciała mogą nie być jeszcze wykrywalne na początku choroby.
    • Po 4–6 tygodniach 85% testów daje wynik dodatni.
    • Po 6–8 tygodniach prawie 100% testów dało wynik dodatni.
  • W późnym stadium serologia jest dodatnia przy ok. 100%.

Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie

• Diagnostykę należy prowadzić etapowo (badanie przesiewowe i badanie potwierdzające). 
  • 1. Etap: ELISA 2. lub 3. generacji, oddzielnie oznaczać IgM i IgG! W przypadku wyniku dodatniego lub granicznego, etap 2.
  • 2. Etap: Immunoblot lub blot liniowy