Zakres referencyjny
Dla obu płci:
- Niewykrywalne
Wskazania
- Podejrzenie mononukleozy zakaźnej (choroba Pfeiffera)
- Niejasna gorączka z zapaleniem węzłów chłonnych i anginą
- Niejasne powiększenie węzłów chłonnych i/lub splenomegalia
- Diagnostyka reaktywnego zapalenia wątroby
Pobieranie próbek i źródła błędów
- Surowica, 1 ml
- Metoda: CLIA
Ocena wyników badań histopatologicznych
- Przeciwciała IgM przeciw wirusowi Epsteina-Barr
- Może wskazywać na ostre zakażenie EBV.
- Ostre zakażenia EBV mogą również przebiegać bez tworzenia przeciwciał IgM przeciw wirusowi EBV.
- Możliwe są reakcje krzyżowe w zakażeniach innymi wirusami z grupy opryszczki.
- Przeciwciała IgG przeciw wirusowi Epsteina-Barr
- Mogą być wykrywalne stosunkowo wcześnie w ostrym zakażeniu EBV.
- Zwykle pozostają dodatnie przez całe życie.
- Przeciwciała EBNA1 przeciw wirusowi Epsteina-Barr
- Powstają najwcześniej po 6–8 tygodniach.
- Dowody na wcześniejsze zakażenie wirusem EBV.
- Nie każda osoba je tworzy; w razie potrzeby dalsza diagnostyka za pomocą testów awidności.
Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie
- W razie potrzeby awidność EBV (immunoblot), PCR; różnicowa morfologia krwi, transaminazy; w przypadku objawów ze strony OUN: PCR z płynu mózgowo-rdzeniowego, EBV-ASI (para płyn mózgowo-rdzeniowy/surowica)