Zakres referencyjny
Dla obu płci:
- Niewykrywalne
Wskazania
- Monitorowanie przed terapią lub w jej trakcie miana wirusowego zakażenia HIV
- Dodatni wynik testu przesiewowego ELISA na obecność wirusa HIV
Pobieranie próbek i źródła błędów
- Krew na EDTA, 7 ml
- Metoda: PCR
- Przesyłka próbki w osobnej, sterylnej probówce
Ocena wyników badań histopatologicznych
- Przeciwciała przeciwko wirusowi HIV są wykrywalne od 2 tygodni do 3 miesięcy po zakażeniu. W celu definitywnego wykluczenia zakażenia zaleca się badanie po 1, 3 i 6 miesiącach.
- Test ELISA jest stosowany jako badanie przesiewowe, który wykrywa wszystkie podgrupy HIV-1 i HIV-2. Każdy pierwszy dodatni wynik jest sprawdzany za pomocą testu immunoblot (test liniowy) lub, jeśli to konieczne, za pomocą PCR (HIV-RNA).
- Wynik dodatni należy potwierdzić w drugiej próbce, aby wykluczyć pomyłkę.
- Jeśli serologia HIV jest dodatnia po raz pierwszy, następujące testy laboratoryjne są również wskazane u pacjentów bezobjawowych:
- HIV-1 RNA (miano wirusowe), różnicowanie limfocytów (zwłaszcza CD4)
- badanie serologiczne w kierunku wirusowego zapalenia wątroby typu B i wirusowego zapalenia wątroby typu C, kiły, CMV i toksoplazmozy, gruźlicy (Quantiferon TB-Gold)
- Bezpośrednie wykrywanie Chlamydia trachomatis i w razie potrzeby Neisseria gonorrhoeae z zakażeń cewki moczowej lub z szyjki macicy
- Określenie oporności genotypowej wykrywa mutacje genów odwrotnej transkryptazy i proteazy, które nadają wirusowi oporność odpowiednio na inhibitory RT i proteazy.
- Identyfikacja oporności na inhibitory integrazy odbywa się poprzez sekwencjonowanie genu integrazy wirusa.
- Badanie tropizmu HIV identyfikuje wykorzystanie współreceptora przez obecny szczep wirusa (tropizm CCR5 lub CXCR4) i pozwala oszacować skuteczność antagonistów CCR5 (np. Maraviroc).
- Nadwrażliwość: u nosicieli cechy HLA-B*5701 mogą wystąpić ciężkie objawy nadwrażliwości podczas leczenia abakawirem. Dlatego przed rozpoczęciem leczenia należy wykluczyć nosicielstwo danej cechy.