Zakres referencyjny
Jednostka stosowana: mcg/l, jednostka SI: nmol/l
- 1 mcg/l = 2,38 nmol/l
- 1 nmol/l = 0,42 mcg/l
Dla obu płci:
- 28,0–85,0 mcg/l (67–202 nmol/l)
Wskazania
- Podejrzenie niedoboru witaminy B1 z powodu niedożywienia, niestrawności lub złego wchłaniania.
- Niedobór witaminy B1 spowodowany nadużywaniem alkoholu, ciężkim uszkodzeniem wątroby, hemodializą
- Zwiększone zapotrzebowanie na witaminę B1 podczas ciąży i karmienia piersią
Pobieranie próbek i źródła błędów
- Krew mrożona na EDTA, 3 ml
- Metoda: HPLC
- Po pobraniu krwi należy zamrozić próbkę krwi na EDTA i wysłać ją w stanie zamrożonym. Próbki należy transportować z ochroną przed światłem (np. poprzez owinięcie folią aluminiową).
Ocena wyników badań histopatologicznych
Obniżone:
- Przy oznaczaniu difosforanu tiaminy (pirofosforanu tiaminy), tylko ok. 1% całkowitej ilości witaminy B1 w organizmie, co utrudnia wykrycie niedoboru witaminy B1 przed wystąpieniem objawów sercowo-naczyniowych i neurologicznych.
- W rozwiniętych krajach uprzemysłowionych niedobór witaminy B1 jest rzadki i spowodowany głównie niezrównoważoną dietą, np. w przypadku przewlekłego nadużywania alkoholu, a następnie może prowadzić do zespołu Wernickego-Korsakowa i/lub do encefalopatii Wernickego.
- Klasyczną awitaminozą witaminy B1 jest choroba beri-beri.
- Określenie aktywności transketolazy zależnej od witaminy B1 w erytrocytach ma na celu lepszą ocenę statusu witaminy B1.
Dalsza diagnostyka i dalsze postępowanie
- Wskaźniki nadużywania alkoholu, takie jak CDT (przewlekłe nadużywanie) i EtG (kontrola abstynencji).
- W niektórych indywidualnych przypadkach: aktywność transketolazy w erytrocytach