Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Wole i guzki tarczycy

Informacje ogólne

Definicja

  • Wole to określenie powiększonej tarczycy.
  • Prawidłowa tarczyca waży 20–30 g, a każdy płat ma wymiary ok. 2 x 4 x 2,5 cm (szerokość, wysokość, grubość).
  • Prawidłowa objętość tarczycy to maksymalnie 18 ml w przypadku kobiet oraz maksymalnie 25 ml w przypadku mężczyzn. U dzieci wartości graniczne różnią się zależnie od wieku: 6–10 lat <8 ml, 11–14 lat <10 ml, 15–18 lat <15 ml1.
  • Duże wole oznacza, że tarczyca jest widoczna z zewnątrz (objętość od ok. 40 ml), powoduje ucisk lub ma objętość ponad 50–100 ml.
  • Wole może mieć postać wola rozlanego (prostego), bez guzków, wola jednoguzkowego lub wieloguzkowego, a także wola koloidowego guzkowego - struma nodosa colloides (guzki torbielowate/torbiele).

Częstość występowania

  • Na powierzchni tarczycy, zwłaszcza u kobiet, często znajdują się guzki2-3; można je wyczuć w badaniu palpacyjnym u 4–7% osób dorosłych.
  • W Europie Środkowej wole (guzkowe) występuje u 30–35% społeczeństwa, częstość występowania wzrasta wraz z wiekiem i stopniem niedoboru jodu do 50%4-5.
  • Tylko w niewielkiej liczbie przypadków przyczyną wyczuwalnych guzków tarczycy jest nowotwór6.
    • Częstość występowania raka tarczycy w Europie Środkowej: 4 na 100 000 mężczyzn lub 9 na 100 000 kobiet
  • Patrz też artykuł Wole guzkowe.

Zagadnienia diagnostyczne

  • Czy wytwarzanie hormonów przez tarczycę jest prawidłowe? Określa się to na podstawie następujących elementów:
    • wywiad,
    • badanie przedmiotowe,
    • wartości TSH i FT4.
  • Czy wole powoduje miejscowe powikłania mechaniczne?
  • Czy może występować nowotwór złośliwy?
    • Podejrzane guzki tarczycy należy w razie potrzeby poddać dodatkowym badaniom.
  • Wcześniejsza radioterapia w obrębie szyi, zwłaszcza w dzieciństwie, zwiększa ryzyko raka tarczycy3.

Powód konsultacji

  • Powiększone wole diagnozuje się przypadkowo u pacjentów, którzy zgłosili się do lekarza z innego powodu lub u osób, którzy chcą zasięgnąć porady z powodu wola lub wywołanych przez nie powikłań.

Niebezpieczna choroba wymagająca leczenia

ICPC-2

  • T81 Struma

ICD-10

  • E01 Niedoczynność tarczycy z powodu niedoboru jodu i pokrewnych przyczyn
    • E01.0 Rozlane (endemiczne) wole z powodu niedoboru jodu
    • E01.1 Wieloguzkowe (endemiczne) wole z powodu niedoboru jodu
    • E01.2 Wole z powodu niedoboru jodu (endemiczne), nieokreślone
  • E03 Inne postacie niedoczynności tarczycy
    • E03.0 Wrodzona niedoczynność tarczycy z wolem rozlanym
  • E04 Inne wole nietoksyczne
    • E04.0 Wole nietoksyczne rozlane
    • E04.1 Guzek tarczycy pojedynczy, nietoksyczny
    • E04.2 Wole wieloguzkowe, nietoksyczne
    • E04.8 Wole nietoksyczne, inne określone
    • E04.9 Wole nietoksyczne, nieokreślone
  • E05 Nadczynność tarczycy [tyreotoksykoza]
    • E05.0 Tyreotoksykoza z wolem rozlanym
    • E05.1 Tyreotoksykoza z pojedynczym toksycznym guzkiem
    • E05.2 Tyreotoksykoza z wolem toksycznym wieloguzkowym
  • E06 Zapalenie tarczycy
    • E06.3 Zapalenie tarczycy autoimmunologiczne
    • E06.5 Zapalenie tarczycy przewlekłe, inne
  • E07 Inne choroby tarczycy
    • E07.1 Wole związane z dyshormonozą
  • P72 Inne przemijające zaburzenia gruczołów wydzielania wewnętrznego noworodkowe
    • P72.0 Wole noworodkowe, niesklasyfikowane gdzie indziej

Diagnostyka różnicowa

Wole proste

  • Patrz artykuł Wole guzkowe.
  • Wole proste, wole jedno- lub wieloguzkowe i wole guzkowe koloidowe to warianty tej samej choroby, która rozwija się wraz z upływem czasu.
  • Powolne tempo rozwoju
  • Z czasem coraz bardziej heterogeniczna postać przeplatana guzkami
  • Zazwyczaj stadium eutyreozy, ale uwaga: możliwy rozwój obszarów autonomicznych!

Wole, rozlane, nietoksyczne

  • Patrz artykuł Niedobór jodu.
  • Różnorodne przyczyny: endemiczne, wrodzone, fizjologiczne, zapalenie tarczycy, reakcja autoimmunologiczna.
  • Często występuje z powodu wadliwej syntezy tyroksyny i trijodotyroniny (T4, T3).
  • Wole fizjologiczne występuje przede wszystkim u nastolatków i kobiet w ciąży.

Wole, rozlane, toksyczne: Choroba Gravesa-Basedowa

Choroba Hashimoto (przewlekłe limfocytarne zapalenie tarczycy)

  • Patrz artykuł Choroba Hashimoto.
  • Stanowi najczęstszą postać zapalenia tarczycy.
  • Choroba przewlekła, występująca często u kobiet w średnim wieku, predyspozycje genetyczne.
  • Początkowo występuje powiększenie tarczycy (postać hipertroficzna, u dzieci/młodzieży), wraz z rozwojem choroby tarczyca ulega zmniejszeniu (postać atroficzna).
  • Początkowo może pojawić się nadczynność tarczycy (zazwyczaj nie dająca objawów), w miarę postępu choroby rozwija się niedoczynność tarczycy lub pozostaje stan eutyreozy.
  • Możliwość potwierdzenia poprzez wykrycie przeciwciał autoimmunologicznych (u 90% pacjentów przeciwciała anty TPO, u 70% przeciwciała skierowane przeciwko tyreoglobulinie).
  • Badanie USG: na początku wzmożone ukrwienie, w dalszym przebiegu wzrastająca, stała, rozlana lub punktowa obniżona echogeniczność i zmniejszenie rozmiaru (atrofia) w ramach postępującego nacieku limfocytarnego.

Wole, guzkowe

  • Patrz artykuł Wole guzkowe.
  • W ciągu życia u 50% społeczeństwa rozwija się jeden lub kilka guzów tarczycy, u kobiet 4 do 8 razy częściej niż u mężczyzn.
  • „Guzki” mogą mieć postać torbieli, gruczolaków lub nowotworów (rzadko). W wolu wieloguzkowym kilka różnych guzków jest zlokalizowanych blisko siebie.
  • Prawdopodobieństwo złośliwego charakteru zmiany wzrasta w przypadku wcześniejszej radioterapii w obrębie szyi, szybkiego tempa rozwoju guzka lub w przypadku, gdy w rodzinie występowały już przypadki raka tarczycy7.
  • Ryzyko raka w przypadku pacjentów ze stwierdzonym klinicznie pojedynczym guzkiem jest tak samo wysokie, jak w przypadku wola wieloguzkowego, lecz ogólnie rzecz biorąc utrzymuje się na niskim poziomie8.

Wole, guzkowe, toksyczne

  • Patrz artykuł Nadczynność tarczycy.
  • Wole wieloguzkowe występuje często u pacjentów w podeszłym wieku.
    • najczęstsza przyczyna nadczynności tarczycy u osób w podeszłym wieku
  • Autonomiczne gruczolaki wytwarzają autonomicznie hormony tarczycy. Nie są już sterowane przez oś przysadkową. Może to powodować rozwój ukrytej (obniżony tylko poziom TSH, poziom FT4/FT3 prawidłowy) lub jawnej nadczynności tarczycy (obniżony poziom TSH, podwyższony poziom FT4/FT3).
  • Autonomiczne gruczolaki mogą też występować w postaci pojedynczych guzków.

Rak tarczycy

  • Patrz artykuł Rak tarczycy.
  • Rzadko (w Niemczech ok. 6000 przypadków rocznie, stan na rok 2017)
  • Lity, niebolesny guz i ewentualnie powiększone lokalne węzły chłonne
  • Szczególną uwagę należy zwrócić w przypadku wcześniejszej radioterapii w obrębie szyi i przypadków raka tarczycy w rodzinie.
  • Diagnozę stawia się przy prawidłowym poziomie FT4TSH, niebudzących wątpliwości wynikach badania przedmiotowego, które można uzupełnić badaniami USG (zazwyczaj guzki o obniżonej echogeniczności), aspiracją cienkoigłową, biopsją lub badaniem histologicznym.
  • Scyntygrafia nie umożliwia rozróżnienia guzków łagodnych od złośliwych.
  • W obrębie USG, nowa technika elastografii wydaje się obiecująca w odróżnianiu łagodnych guzków.  Jej znaczenie kliniczne nie zostało jednak dotychczas kompleksowo zbadane.

Zapalenie tarczycy, podostre (choroba de Quervaina)

  • Patrz artykuł Podostre ziarniniakowe zapalenie tarczycy.
  • Najczęściej występuje u młodych kobiet i w średnim wieku. Choroba ta prawdopodobnie ma podłoże wirusowe, jej patogeneza nie została jeszcze ostatecznie ustalona.
  • Rozwija się często w następstwie infekcji górnych dróg oddechowych.
  • Ból w obszarze tarczycy, któremu towarzyszą trudności w przełykaniu, często promieniujący do uszu, gorączka i wyczerpanie.
  • Spektrum objawów jest bardzo szeroki, zazwyczaj jednak występują znacznie pogorszone samopoczucie i silny ból.
  • Tkliwa i powiększona tarczyca; mogą wystąpić kliniczne objawy nadczynności tarczycy (uwolnienie wcześniej wytworzonych hormonów z uszkodzonej tarczycy).
  • Wysokie wartości OB/CRP, poziom FT4 może być nieznacznie podwyższony, na początku choroby zwykle nie ma podwyższonych przeciwciał autoimmunologicznych (mogą powstać w późniejszym czasie jako odpowiedź immunologiczna na uwalnianie antygenów tarczycy spowodowane stanem zapalnym).
  • W badaniu USG widoczne ogniska o obniżonej echogeniczności, częściowo zlewające się; zmienne lokalizacje, cofające się w przebiegu choroby.

Indukowane lekami

  • Amiodaron (lek przeciwarytmiczny).
  • lit;

Przyjmowanie preparatów zawierających jod

  • Nadmierna przyjmowanie jodu w postaci mączki z alg morskich, środków kontrastowych zawierających jod lub suplementów diety może spowodować niedoczynność tarczycy, a w niektórych przypadkach także jej nadczynność (np. w przypadku utajonej nadczynności tarczycy przy występowaniu autonomicznego gruczolaka).

Niedobór jodu

  • Patrz artykuł Niedobór jodu
  • Powoduje ograniczenie wytwarzania hormonów przez tarczycę, reaktywny wzrost poziomu TSH, tym samym zwiększenie wola poprzez profileracyjny efekt TSH.

Wywiad

Typowe objawy nadczynności tarczycy

  • Cały rozdział opiera się na tym odniesieniu.
  • kołatanie serca (palpitacje),
  • tachykardia,
  • uczucie zmęczenia,
  • nerwowość,
  • drażliwość,
  • zmniejszenie masy ciała pomimo prawidłowego apetytu,
  • potliwość,
  • nietolerancja ciepła,
  • Objawy oczne choroby Gravesa-Basedowa (światłowstręt, pieczenie, obrzęk powiek, ból za gałką oczną, podwójne widzenie).
  • Patrz też artykuł Nadczynność tarczycy.

Typowe objawy niedoczynności tarczycy

  • W przypadku w pełni rozwiniętej niedoczynności tarczycy występują następujące objawy:
    • brak sił,
    • nietolerancja zimna,
    • bóle mięśni;
    • zwiększona senność,
    • wzrost masy ciała (rzadko >2–3 kg),
    • zaparcia,
    • zawroty głowy,
    • parestezje (zespół cieśni nadgarstka),
    • obfite krwawienia miesięczne (u kobiet w wieku rozrodczym),
    • wypadanie włosów,
    • zmiana barwy głosu (ochrypnięcie).
  • Objawy związane z poszczególnymi narządami mogą występować z różnym nasileniem.
  • Patrz też artykuł Niedoczynność tarczycy.

Podejrzenie ucisku krtani lub tchawicy

  • Duszność spowodowana wysiłkiem fizycznym
  • Wdechowy świst krtaniowy (stridor)

Trudności z przełykaniem

  • W przypadku wola często pojawia się lekka dysfagia, natomiast znaczne zaburzenia drożności przełyku występują bardzo rzadko.
  • W takich przypadkach należy wykluczyć inne przyczyny, wykonując gastroskopię przełyku lub badanie rentgenowskie.
  • Pomocny może być również wynik rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej.

Bóle

  • Występują rzadko i mogą wskazywać na proces zapalny, np. w przypadku podostrej choroby de Quervaina.
  • Krwawienie do wola może wywoływać ból i spowodować szybki wzrost wymiarów poszczególnych guzków.
  • Duże, rosnące powoli wole nie wywołuje zazwyczaj bólu, lecz może powodować rozlany dyskomfort i miejscowe uczucie ucisku.

Formy powiększenia wola

  • Wola guzkowe i zróżnicowane nowotwory często rosną powoli.
  • Torbiele, krwawienia z torbieli i krwawienia w dużym wolu mogą zwiększać rozmiar bardzo szybko.
  • Anaplastyczny rak tarczycy i chłoniak mogą rosnąć bardzo szybko. Pacjentów, u których one występują, należy niezwłocznie poddać dodatkowym badaniom i wdrożyć stosowne leczenie.

Podejrzenie złośliwości zmiany?

  • Szybko rosnący guzek/szybko rosnące guzki
  • Cechy podejrzane guzka/ guzków w badaniu USG
  • (Wykryte podczas badania USG) podejrzane węzły chłonne szyjne
  • Zmienione brzmienie głosu (dysfonia)
  • Dysfagia
  • Przypadki raka rdzeniastego tarczycy w wywiadzie rodzinnym
  • Radioterapia w obrębie szyi (w dzieciństwie)

Inne czynniki mogące powodować rozwój wola

  • Choroby tarczycy w wywiadzie rodzinnym
  • Stosowane leki
  • Przyjmowanie jodu
  • Niedawno przebyta infekcja wirusowa
  • Palenie tytoniu
  • Ekspozycja na promieniowanie jonizujące
  • Ciąża

Badanie przedmiotowe

Ogólne

  • Eutyreoza, nadczynność tarczycy lub niedoczynność tarczycy?
  • Wymiary tarczycy
    • Mała, powiększona 1- lub 2-krotnie w stosunku do prawidłowego rozmiaru
    • Duża, powiększona ponad 2-krotnie w stosunku do prawidłowego rozmiaru
  • Kształt i konsystencja
  • Ruchomość tarczycy podczas przełykania
  • Ból podczas palpacji
  • Szyjne węzły chłonne?
  • W miarę możliwości należy zidentyfikować podczas przełykania dolną krawędź tarczycy.
    • Jeżeli nie uda się jej wyczuć nawet po pochyleniu głowy do tyłu lub przełykaniu, świadczy to o występowaniu wola śródpiersiowego (zamostkowego).
    • U większości pacjentów z wolem śródpiersiowym (zamostkowym) występuje również powiększenie tarczycy w obszarze szyi.

Szczególne uwarunkowania

Podejrzenie złośliwego charakteru zmiany?

  • Twarde guzki
  • Zrośnięcie z otaczającą tkanką (brak możliwości przesunięcia)
  • Podejrzane cechy guzka w badaniu USG (obniżona echogeniczność, duża średnica, nieregularne brzegi, brak objawu „halo”, mikrozwapnienia, zwiększony przepływ krwi w węzłach chłonnych)
  • Powiększone węzły chłonne, podejrzane cechy w badaniu USG
  • Ogólnie rzecz biorąc, pozytywna wartość predykcyjna (ultrasonograficznych) kryteriów złośliwości jest niska, tzn. większość „podejrzanych” guzków nie jest guzkami złośliwymi.
  • Z drugiej strony występuje wysokie ryzyko nadwykrywalności i niepotrzebnego leczenia (rozpoznanie i leczenie niewielkich,  zróżnicowanych nowotworów tarczycy, które podczas życia pacjenta nie spowodowałyby problemów).
  • W żadnym wypadku nie należy wykonywać (ultrasonograficznego) badania przesiewowego tarczycy. Państwowy program badań przesiewowych w Korei Południowej spowodował masową nadwykrywalność raka tarczycy, przez co został wstrzymany9.

Podejrzenie zapalenia tarczycy?

  • Ból przy palpacji

Powikłania mechaniczne?

  • Ucisk tchawicy może spowodować dusznoścć oraz towarzyszący wdechowy świst krtaniowy (stridor)
    • Duszność spoczynkowa oraz wdechowy świst krtaniowy (stridor) mogą być objawami znacznego ucisku tchawicy.
    • Wielkość wola nie musi być związany z zaburzeniami oddychania ocenionymi w spirometrii10.
    • W niektórych przypadkach spirometria pomaga rozróżnić niedrożność dróg oddechowych spowodowaną wolem od choroby płuc.
  • Duszności i zastój żylny mogą się nasilać wskutek podniesienia ramion i odchylenia głowy do tyłu lub kichnięcia (objaw Pembertona)11.
  • Alternatywne przyczyny duszności
  • Porażenie fałdów głosowych w przypadku zaburzenia nerwu wstecznego

Badanie okulistyczne

  • Pozwala wykryć orbitopatię tarczycową, która często występuje w przebiegu choroby Gravesa-Basedowa.
  • Zespół Hornera (jednostronne ptosis- opadanie powieki, miosis- zwężenie źrenicy oka, enophthalmus - zapadnięcie gałki ocznej do oczodołu) oraz porażenie nerwu przeponowego lub wstecznego mogą występować w przypadku łagodnego wola, lecz powinny także budzić podejrzenie nowotworu złośliwego 12.

Badania uzupełniające

W ramach podstawowej opieki zdrowotnej

Badania laboratoryjne

Badanie USG

  • Złoty standard w pierwotnej diagnostyce.
  • Pozwala określić, czy jest to pojedyncza torbiel czy lity guz2,14.
  • Dostępne są ultrasonograficzne kryteria dotyczące łagodnych i złośliwych guzów, jednoznaczne rozróżnienie nie jest jednak możliwe15.
  • W przypadku wola prostego lub wieloguzkowego badanie ultradźwiękowe pomaga wykryć wole zamostkowe.

Diagnostyka specjalistyczna

  • Tradycyjne badanie rentgenowskie, scyntygrafia, tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny nie są konieczne w przypadku niepowikłanego, małego wola lub guzków znajdujących się na tle zdrowej tarczycy w stanie eutyreozy.
  • Klinicznie rozległe wole, nie zwiększające się lub wolno rosnące, u pacjentów w stanie eutyreozy, zazwyczaj nie wymaga przeprowadzenia rozszerzonej diagnostyki obrazowej.
  • Przypadkowo wykryty jeden mały guzek lub kilka niewielkich guzków w badaniach USG, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego zazwyczaj nie wymagają dalszych badań. Wyjątek stanowi sytuacja, w której podejrzewa się raka tarczycy.

Badanie USG

  • Możliwość aspiracji pod kontrolą USG do analizy cytologicznej lub biopsji do oceny histologicznej
  • Nowsze techniki, takie jak elastografia, możliwe, że poprawią możliwości diagnostyczne USG.

Tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny, badanie rentgenowskie

  • Badanie metodą tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego
    • niewymagane w przypadku wola niebudzącego podejrzeń
    • Tomografia komputerowa/rezonans magnetyczny szyi lub klatki piersiowej
      • ewentualnie wskazane w przypadku oznak obstrukcji oraz wola śródpiersiowego (zamostkowego)
    • Najbardziej precyzyjne wyniki daje rezonans magnetyczny.
    • Należy unikać stosowania środków kontrastowych zawierających jod, ponieważ może to uniemożliwiać diagnostykę ani leczenie w zakresie medycyny nuklearnej przez kilka tygodni lub miesięcy16.
  • Rentgen krtani/tchawicy/klatki piersiowej
    • w przypadku podejrzenia ucisku
    • nie wymagane w przypadku standardowego wola

W przypadku podejrzenia nowotworu złośliwego 

  • Cytologia cienkoigłowa6,17
    • Guzki tarczycy mogą być badane pod kątem ewentualnej złośliwości za pomocą cytologii cienkoigłowej.
    • Ta metoda zapewnia stosunkowo wysoką czułość i swoistość w przypadku nowotworów złośliwych.
      • Czułość i swoistość zależą od osoby wykonującej badanie.
      • Należy zwrócić także uwagę na kwestię nadwykrywalności: wykrywanie nieistotnych pod względem klinicznym niewielkich zmian nowotworowych!
    • Badanie powinien przeprowadzić lekarz doświadczony w zakresie diagnostyki tarczycy.
    • Metoda jest mało inwazyjna i nie powoduje ryzyka ciężkich powikłań.
  • Biopsja cienkoigłowa
    • Cytologia punkcyjna ma pewne ograniczenia, zwłaszcza w zakresie diagnostyki hiperplastycznych guzków wola, gruczolaka pęcherzykowego, raka pęcherzykowego i wariantu pęcherzykowego raka brodawkowatego18.
    • W przypadku takiego obrazu klinicznego może być wymagane badanie histologiczne (biopsja).

Scyntygrafia

  • Nie jest zazwyczaj wskazana w przypadku diagnostyki pacjentów w stanie eutyrozy mających niewielkie guzki tarczycy o rozmiarze <10 mm lub rozlane wole19.
  • W przypadku dużego wola scyntygrafia często jest przydatna w razie nadczynności tarczycy lub u pacjentów z eutyreozą, gdy jedną z możliwych terapii stanowi leczenie jodem radioaktywnym.
  • Scyntygrafia może pomóc rozróżnić różne przyczyny rozwoju wola poprzez pomiar wychwytu i wzoru dystrybucji, nie pozwala jednak na ostateczne zróżnicowanie pomiędzy łagodnymi i złośliwymi zmianami.

Działania i zalecenia

  • Wiele dużych woli ma stały rozmiar lub powiększa się w wolnym tempie. W przypadku braku powikłań, pilnego podejrzenia nowotworu złośliwego lub defektu kosmetycznego nie ma potrzeby interwencji. Taki obraz kliniczny występuje głównie u pacjentów w podeszłym wieku.
    • Raz w roku należy przeprowadzać u nich badania przedmiotowe oraz w razie potrzeby kontrolować poziom TSH.
  • Wole nietoksyczne rozlane
    • W celu ograniczenia rozwoju wola, a najlepiej ograniczenia jego rozmiaru, można wypróbować leczenie jodem lub jodem i L-tyroksyną.
    • Leczenie ma charakter doraźny i trwa np. przez 12–18 miesięcy, ponieważ długotrwała ekspozycja może spowodować ograniczenie poziomu TSH, co wiąże się ze zwiększonym ryzykiem migotania przedsionków i zwiększoną śmiertelnością z powodu chorób sercowo-naczyniowych. Dodatkowo wieloletnia supresja hormonu TSH podwyższa ryzyko rozwoju osteoporozy.
  • Wole w przebiegu choroby Hashimoto
    • W przypadku występowania niedoczynności tarczycy w większości przypadków należy je leczyć L-tyroksyną. U pacjentów w stanie eutyreozy, oprócz systematycznych kontroli, nie ma potrzeby podejmowania innych działań.
  • Typowe guzki wola
    • Niewielka liczba pacjentów mających wole guzkowe wymaga operacji.
  • Jest ona konieczna w przypadku ucisku krtani.

Podostre zapalenie tarczycy (choroba de Quervaina)

  • Patrz artykuł Podostre ziarniniakowe zapalenie tarczycy.
  • Łagodne przypadki można leczyć kwasem acetylosalicylowym lub niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ).
  • Jeżeli choroba ma cięższy przebieg, pacjentom można podawać prednizolon.
  • Amerykańskie wytyczne zalecają następujący schemat leczenia20:
    • 40 mg prednizonu przez 1–2 tygodnie
    • następnie stopniowe zmniejszenie dawki przez 2–4 tygodnie, lub w razie potrzeby klinicznej, przez dłuższy czas
    • Powolna redukcja dawki steroidów w niskim zakresie dawek (2,5 mg tygodniowo przy dawkowaniu 15–20 mg/d) może zapobiec wystąpieniu  nawrotów choroby.
  • W przypadku objawów tyreotoksycznych można stosować propranolol.

Wskazania do skierowania

  • W przypadki klinicznego podejrzenia nowotworu pacjentów należy skierować na dalszą diagnostykę i leczenie.
  • Pacjenci, u których występuje ucisk krtani lub tchawicy, powinni być skierowani do chirurga.

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Ilustracje

Prawidłowy wygląd tarczycy z górną częścią przełyku, obraz z badania USG
Prawidłowy wygląd tarczycy z górną częścią przełyku, obraz z badania USG (dzięki uprzejmości sonographiebilder.de ©Albertinen-Diakoniewerk e. V., Hamburg).
Pojedynczy guzek tarczycy po prawej stronie, obraz z badania USG
Pojedynczy guzek tarczycy po prawej stronie, obraz z badania USG (dzięki uprzejmości sonographiebilder.de ©Albertinen-Diakoniewerk e. V., Hamburg).
Wole wieloguzkowe, obraz z badania USG, duży guzek w lewym płacie tarczycy
Wole wieloguzkowe, obraz z badania USG, duży guzek w lewym płacie tarczycy (dzięki uprzejmości sonographiebilder.de ©Albertinen-Diakoniewerk e. V., Hamburg).
Rozlane wole, obraz z badania USG
Rozlane wole, obraz z badania USG (dzięki uprzejmości sonographiebilder.de ©Albertinen-Diakoniewerk e. V., Hamburg).
Rak tarczycy, obraz z badania USG: guzek o niskiej echogeniczności, brak objawu „halo”, mikrozwapnienia, niejednorodne
Rak tarczycy, obraz z badania USG: guzek o niskiej echogeniczności, brak objawu „halo”, mikrozwapnienia, niejednorodne (dzięki uprzejmości sonographiebilder.de ©Albertinen-Diakoniewerk e. V., Hamburg).

Źródła

Wytyczne

  • Ross DS, Burch HB, Cooper DS, et al. American Thyroid Association guidelines for the diagnosis and management of hyperthyroidism and other causes of thyrotoxicosis. Stand 2016. www.pubmed.gov

Piśmiennictwo

  1. Recommended normative values for thyroid volume in children aged 6–15 years. World Health Organization & International Council for Control of Iodine Deficiency Disorders. Bull World Health Organ 1997; 75: 95–7. www.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Cooper DS, Doherty GM, Haugen BR, et al. American Thyroid Association (ATA) Guidelines Taskforce on Thyroid Nodules and Differentiated Thyroid Cancer. Revised American Thyroid Association management guidelines for patients with thyroid nodules and differentiated thyroid cancer. Thyroid. 2009;19(11):1167–1214. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  3. Stang MT, Carty SE. Recent developments in predicting thyroid malignancy. Curr Opin Oncol. 2009;21(1):11–17. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  4. Führer D, Bockisch A, Schmid KW. Euthyroid goiter with oder without nodules- diagnosis and treatment. Dtsch Arzteblatt Int 2012; 109(29-30): 506-16. www.aerzteblatt.de
  5. Knudsen N, Bulow I, Jørgensen T et al. Goitre prevalence and thyroid abnormalities at ultrasonography: a comparative epidemiological study in two regions with slightly different iodine status. Clin Endocrinol (Oxf) 2000; 53: 479-85. PubMed
  6. Sherman SI. Thyroid carcinoma. Lancet 2003; 361: 501-11. PubMed
  7. Jones MK. Management of nodular thyroid disease (Editorial). BMJ 2001; 323: 293-4. PubMed
  8. Belfiore A, La Rosa GL, La Porta GA, Giuffrieda D, Milazzo G, Lupo L, et al. Cancer risk in patients with cold thyroid nodules: relevance of iodine intake, sex, age and multinodularity. Am J Med 1992; 93: 363-9. PubMed
  9. Salvatore Vaccarella, Ph.D., Silvia Franceschi, M.D., Freddie Bray, Ph.D. et al., Worldwide Thyroid-Cancer Epidemic? The Increasing Impact of Overdiagnosis. New England Journal of Medicine. 2016; 375:614-617. www.nejm.org
  10. Gittoes NJ, Miller MR, Daykin J et al. Upper airways obstruction in 153 consecutive patients presenting with thyroid enlargement. BMJ 1996; 312: 484. www.ncbi.nlm.nih.gov
  11. Rios A, Rodriguez JM, Canteras M et al. Surgical management of multinodular goiter with compression symptoms. Arch Surg 2005; 140: 49-53. PubMed
  12. Leuchter I, Becker M, Mickel R et al. Horner's syndrome and thyroid neoplasms. ORL J Otorhinolaryngol Relat Spec 2002; 64: 49-52. PubMed
  13. Nygaard B, Knudsen JH, Hegedus L et al. Thyrotropin receptor antibodies and Graves' disease, a side-effect of 131I treatment in patients with nontoxic goiter. J Clin Endocrinol Metab 1997; 82: 2926-30. PubMed
  14. Weiss RE, Lado-Abeal J. Thyroid nodules: diagnosis and therapy. Curr Opin Oncol. 2002;14(1):46–52. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  15. Hegedus L. Thyroid ultrasound. Endocrinol Metab Clin North Am 2001; 30: 339-60. PubMed
  16. van der Molen AJ, Thomsen HS, Morcos SK. Effect of iodinated contrast media on thyroid function in adults. Eur Radiol 2004; 14: 902-7. PubMed
  17. El Hag IA, Kollur SM, Chiedozi LC. The role of FNA in the initial management of thyroid lesions: 7-year experience in a district hospital. Cytopathology 2003; 14: 126-30. PubMed
  18. Segev DL, Clark DP, Zeiger MA et al. Beyond the suspicious thyroid fine needle aspirate. A review. Acta Cytol 2003; 47: 709-22. PubMed
  19. Knox MA. Thyroid nodules. Am Fam Physician 2013; 88: 193-6. American Family Physician
  20. Ross DS, Burch HB, Cooper DS, et al. 2016 American Thyroid Association guidelines for the diagnosis and management of hyperthyroidism and other causes of thyrotoxicosis. Thyroid 2016; 26: 1343-1421. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  21. McCartney CR, Stukenborg GJ. Decision analysis of discordant thyroid nodule biopsy guideline criteria. J Clin Endocrinol Metab 2008; 93: 3037-44. PubMed
  22. Castro MR, Gharib H. Thyroid fine-needle aspiration biopsy: progress, practise, and pitfalls. Endocr Pract 2003; 9: 128-36. PubMed
  23. Chow LS, Gharib H, Goellner JR et al. Nondiagnostic thyroid fine-needle aspiration cytology: management dilemmas. Thyroid 2001; 11: 1147-51. PubMed

Autorzy

  • Lino Witte, dr med., lekarz rezydent, medycyna wewnętrzna, Frankfurt
  • Hannes Blankenfeld, dr med., specjalista ds. medycyny wewnętrznej i ogólnej, Monachium (recenzja)
  • Caroline Beier, dr med., specjalista ds. medycyny ogólnej, Hamburg
E01; E010; E011; E012; E03; E030; E04; E040; E041; E042; E048; E049; E05; E050; E051; E052; E06; E063; E065; E07; E071; P72; P720
T81
Wole; Guzki tarczycy; Powiększenie tarczycy; Wole; Niedobór jodu; Choroba tarczycy spowodowana niedoborem jodu; Choroba Gravesa-Basedowa; Choroba Hashimoto; guzkowe; Rak tarczycy; Zapalenie tarczycy
Wole i guzki tarczycy
document-symptom document-nav document-tools document-theme
Wole to określenie powiększonej tarczycy. Prawidłowa tarczyca waży 20–30 g, a każdy płat ma wymiary ok. 2 x 4 x 2,5 cm (szerokość, wysokość, grubość).
Medibas Polska (staging)
Wole i guzki tarczycy
/link/56e7377af3d5472a96e1f54cd882e684.aspx
/link/56e7377af3d5472a96e1f54cd882e684.aspx
wole-i-guzki-tarczycy
SiteProfessional
Wole i guzki tarczycy
K.Reinhardt@gesinform.de
Ka.Reinhardt@gesinformkardymowicz@bonnierhealthcare.depl
pl
pl
pl