Informacje ogólne
Definicja
- Choroba zapalna osierdzia charakteryzująca się zazwyczaj:
- Bólem w klatce piersiowej
- Tarciem osierdziowym
- Typowymi zmianami w EKG
- Ewentualnie wysiękiem osierdziowym
- Rozróżnienie czterech form w zależności od przebiegu czasowego1:
- Ostre zapalenie osierdzia
- Przetrwałe zapalenie osierdzia: bez remisji, czas trwania od powyżej 4-6 tygodni ale poniżej 3 miesięcy
- Nawracające zapalenie osierdzia: nawrót choroby po okresie bezobjawowym wynoszącym co najmniej 4–6 tygodni
- Przewlekłe zapalenie osierdzia: czas trwania powyżej 3 miesięcy
- Niska śmiertelność, ale wysoka zachorowalność2
- Często trudna kontrola objawów
- Wysoki współczynnik nawrotów
Epidemiologia
- Brak dokładnych danych na temat częstości występowania zapalenia osierdzia w warunkach ambulatoryjnych
- W szpitalach: Są przyczyną ok. 0,1% wszystkich hospitalizacji i ok. 5% przyjęć w trybie nagłym z powodu bólu w klatce piersiowej1
- Ostre zapalenie osierdzia występuje w każdym wieku
- najczęściej między 20. a 50. rokiem życia
- Mężczyźni chorują częściej niż kobiety1.
- Nawroty choroby u ok. 30% pacjentów3
Etiologia i patogeneza
- Osierdzie otacza serce dwiema powłokami — osierdziem włóknistym i osierdziem surowiczym, które zbudowane jest z blaszki trzewnej i blaszki ściennej
- Powierzchnia blaszki trzewnej wydziela płyn osierdziowy
- Fizjologicznie w jamie osierdzia znajduje się 15–50 ml płynu
- Worek osierdziowy pełni funkcję ochronną oraz zapewnia beztarciowy skurcz i rozkurcz4
- Istnieje wiele przyczyn zapalenia osierdzia bez wysięku osierdziowego lub z wysiękiem5
- W krajach uprzemysłowionych - najczęściej przyczyny wirusowe, w krajach rozwijających się - gruźlica
- Zapalenie osierdzia jest spowodowane bardzo różnymi rodzajami chorób1:
- zakażeniami (bardzo często)
- zaburzeniami autoimmunologicznymi (często)
- nowotworami
- zaburzeniami metabolicznymi
- urazami
- Zasadniczo możliwy jest prosty podział na przyczyny zakaźne i niezakaźne
Klasyfikacja w zależności od etiologii
Zakaźne
- Wirusy
- enterowirusy (Coxsackie, echowirusy), herpeswirusy (CMV, EBV, HHV-6), parwowirus B19, wirus grypy, wirus świnki, wirusy zapalenia wątroby, HIV
- SARS-CoV-2 (zapalenie osierdzia w badaniu pośmiertnym u 6,9% zmarłych pacjentów chorujących na COVID-19)
- często tylko podejrzenie rozpoznania wirusowego zapalenia osierdzia bez dowodów na obecność patogenu6
- Bakterie
- Często w wyniku rozprzestrzeniania się zapalenia płuc/ropniaka opłucnej
- Streptococcus, Staphylococcus, Meningococcus, Pneumococcus, Haemophilus influenzae, Legionella, Mycoplasma, Chlamydia, Mycobacterium i inne
- Grzyby
- Candida spp., Aspergillus spp., Blastomyces spp., Coccidioides, Histoplasma spp. (głównie u osób bez upośledzonej odporności)
- Głównie u pacjentów z obniżoną odpornością
- Pasożyty
- Echinococcus
- Pierwotniaki
- Toxoplasma
Niezakaźne
- Zaburzenia autoimmunologiczne
- Toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, sklerodermia, zespół Sjögrena, zapalenia naczyń, sarkoidoza, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, zapalenie skórno-mięśniowe, gorączka śródziemnomorska
- Nowotworowe
- Przerzuty, rzadko pierwotne nowotwory serca
- Metaboliczne
- Mocznica, niedoczynność tarczycy
- Urazowe
- Uraz bezpośredni
- uraz penetrujący klatki piersiowej, zabiegi kardiochirurgiczne, interwencje (przezskórna interwencja wieńcowa, implantacja stymulatora serca, ablacja prądem o częstotliwości radiowej)8
- Uraz pośredni
- napromieniowanie, tępy uraz klatki piersiowej
- Uraz bezpośredni
Pozawałowe zapalenie osierdzia
Wywołane przez leki
-
- metylodopa, fenytoina, izoniazyd itp. (rzadko)
Inne: rozwarstwienie aorty, nadciśnienie płucne, przewlekła niewydolność serca, amyloidoza
Klasyfikacja na podstawie obrazu klinicznego
- W zależności od objawów klinicznych zapalenie osierdzia można sklasyfikować jako:
- Suche
- Wysiękowe
- Wysiękowo-zaciskające
- Zaciskające
Czynniki predysponujące
- Choroby autoimmunologiczne
- Nowotwory złośliwe
- Zawał mięśnia sercowego
- Operacje
- radioterapia
ICD-10
- I01 Gorączka reumatyczna z zajęciem serca
- I01.0 Ostre reumatyczne zapalenie osierdzia
- I09 Inne reumatyczne choroby serca
- I09.2 Przewlekłe reumatyczne zapalenie osierdzia
- I30 Ostre zapalenie osierdzia
- I30.0 Ostre nieokreślone samoistne zapalenie osierdzia
- I30.1 Zapalenie osierdzia zakaźne
- I30.8 Inne postacie ostrego zapalenia osierdzia
- I30.9 Ostre zapalenie osierdzia, nieokreślone
- I31 Inne choroby osierdzia
- I31.0 Przewlekłe zarostowe zapalenie osierdzia
- I31.1 Przewlekłe zaciskające zapalenie osierdzia
- I31.9 Choroba osierdzia, nieokreślona
- I32.0 Zapalenie osierdzia w przebiegu chorób bakteryjnych sklasyfikowanych gdzie indziej
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
- Aby rozpoznać ostre zapalenie osierdzia, muszą być spełnione co najmniej 2 z 4 następujących kryteriów1:
- Ból w klatce piersiowej o charakterze osierdziowym (ponad 85–90%)
- poprawa w pozycji siedzącej i przy pochylaniu się do przodu
- Tarcie osierdziowe (do 33% przypadków)
- typowe zmiany w EKG (do 60% przypadków)
- uogólnione uniesienia odcinka ST
- obniżenie odcinka PQ
- wysięk osierdziowy (zwykle niewielki, do 60% przypadków)
- jeśli wysięk osierdziowy jest duży, ból może być nieobecny, a na pierwszy plan wysuwa się niewydolność serca
- Ból w klatce piersiowej o charakterze osierdziowym (ponad 85–90%)
- Dodatkowe wyniki wspierające rozpoznanie:
- Podwyższone parametry zapalne
- Oznaki procesu zapalnego w mięśniu sercowym w badaniach obrazowych (niedostępne w POZ)
- RM
- TK
Klasyfikacja w zależności od przebiegu czasowego
- Ostre zapalenie osierdzia
- Przetrwałe zapalenie osierdzia: bez remisji, czas trwania od ponad 4 tygodni do 3 miesięcy
- Nawracające zapalenie osierdzia: nawrót choroby po okresie bezobjawowym wynoszącym co najmniej 4–6 tygodni
- Przewlekłe zapalenie osierdzia: czas trwania powyżej 3 miesięcy
Zaciskające zapalenie osierdzia (ZZO)
- Zaciskające zapalenie osierdzia należy odróżnić od ostrego (i ewentualnie przetrwałego/nawracającego) zapalenia osierdzia jako możliwą końcową postać przewlekłego zapalenia osierdzia. Obraz kliniczny zaciskającego zapalenia osierdzia determinują zaburzenia napełniania rozkurczowego spowodowane utratą elastyczności worka osierdziowego
- Kryteria diagnostyczne
- Kliniczne cechy prawokomorowej niewydolności serca
- Oznaki zaburzenia napełnienia rozkurczowego w wyniku zaciskania widoczne w jednym lub większej liczbie badań obrazowych:
Diagnostyka różnicowa
Ostre zapalenie osierdzia
- Zawał mięśnia sercowego
- Zatorowość płucna
- Zapalenie płuc
- Zapalenie opłucnej (pleuritis)
- Rozwarstwienie aorty
- Zapalenie chrzęstnych przyczepów żeber
Zaciskające zapalenie osierdzia
- Kardiomiopatia restrykcyjna
- Zespół żyły głównej górnej
- Przewlekła choroba wątroby
- Wada zastawki trójdzielnej
- Zawał prawej komory
- Tamponada serca
Wywiad lekarski
Ostre zapalenie osierdzia
- Ból w klatce piersiowej
- Objaw dominujący w zdecydowanej większości przypadków, często o ostrym początku9
- Różne nasilenie bólu, często ból o znacznym nasileniu
- Umiejscowienie po lewej stronie w okolicy przedsercowej lub za mostkiem
- możliwe promieniowanie do barku, szyi, szczęki, pleców lub lewego ramienia5
- Zmniejszenie nasilenia bólu w pozycji siedzącej i przy pochylaniu się do przodu
- Nasilenie bólu podczas wdechu lub kaszlu2
- Brak poprawy po zażyciu azotanów
- Niezależny od wysiłku
- Może utrzymywać się od kilku godzin do kilku dni
- Inne objawy
- Gorączka
- Suchy kaszel
- Przy towarzyszącym zapaleniu opłucnej (pleuritis) ból w okolicy klatki piersiowej
- Duszność
- możliwa oznaka większego wysięku osierdziowego/tamponady
- Objawy choroby podstawowej
- Choroby autoimmunologiczne
- Nowotwory złośliwe
- Zakażenie bakteryjne: wysoka gorączka, dreszcze
- Zakażenie wirusowe: objawy grypopodobne lub żołądkowo-jelitowe
Zaciskające zapalenie osierdzia
- Zapalenie osierdzia w wywiadzie?
- Pogorszenie tolerancji wysiłku
- Zmęczenie
- Duszność
- Obrzęki obwodowe
- Dyskomfort w jamie brzusznej
- Ewentualnie objawy choroby podstawowej
Badanie przedmiotowe
Ostre zapalenie osierdzia
- Tarcie osierdzia jest objawem patognomonicznym:
- Punctum maximum przeważnie po lewej stronie przy mostku (punkt Erba)
- Szorstki szmer skurczowo-rozkurczowy
- Słyszalność lub głośność szmeru może ulec zmianie w trakcie przebiegu choroby
- Często najlepiej słyszalny, gdy pacjent siedzi lekko pochylony do przodu
- W przeciwieństwie do tarcia opłucnowego słyszalny nawet przy wstrzymanym oddechu
- Mogą też wystąpić jednocześnie tarcie osierdziowe i opłucnowe
- Uwaga: zniknięcie tarcia może być oznaką narastającego wysięku osierdziowego!
- Ewentualne poszerzenie żył szyjnych jako oznaka wskazująca na wysięk osierdziowy/tamponadę
- tarcie osierdzia:
Zaciskające zapalenie osierdzia
- Objawy niewydolności prawokomorowej
- Obrzęki obwodowe
- Poszerzenie żył szyjnych
- Wysięk opłucnowy
- Hepatomegalia
- Wodobrzusze
- Kacheksja
- Żółtaczka (przekrwienie bierne wątroby)
- Brak zapadania żył szyjnych w czasie wdechu (objaw Kussmaula)
- Tętno paradoksalne (pulsus paradoxus): spadek ciśnienia tętniczego powyżej 10 mmHg przy wdechu
- Ciche tony serca
- ewentualnie trzeci ton serca (szybkie napełnianie komór, które ustaje gwałtownie z powodu sztywnego osierdzia)
Badania uzupełniające w praktyce lekarza rodzinnego
Badania diagnostyczne1
Diagnostyka podstawowa (wszystkie przypadki z podejrzeniem zapalenia osierdzia)
- Osłuchiwanie
- EKG
- RTG klatki piersiowej
- Echokardiografia przezklatkowa (transthoracic echocardiography — TTE), zwykle niedostępne w POZ
- Badania laboratoryjne
Diagnostyka pogłębiona (jeśli diagnostyka podstawowa jest niewystarczająca) - zwykle w warunkach szpitalnych
- RM i/lub TK
- Badanie płynu osierdziowego po nakłuciu (lub drenażu chirurgicznym) ze względu na:
- tamponadę lub
- podejrzenie bakteryjnego lub nowotworowego zapalenia osierdzia/wysięku
- umiarkowany lub duży wysięk niereagujący na konwencjonalną terapię
- Dalsze badania w zależności od podejrzewanej etiologii i objawów klinicznych
Ostre zapalenie osierdzia
EKG
- Tachykardia zatokowa
- Poza tym typowy przebieg w czterech stadiach2:
- Stadium I
- uniesienie odcinka ST w licznych odprowadzeniach
- uniesienie odcinka ST zazwyczaj wklęsłe (w przeciwieństwie do typowego STEMI z wypukłym uniesieniem odcinka ST)
- brak obniżenia odcinka ST w odprowadzeniu aVL (w przeciwieństwie do STEMI ściany dolnej)10
- obniżenie odcinka PQ (jednoczesne obniżenia w odprowadzeniach kończynowych i przedsercowych w ostrej fazie są swoistym objawem zapalenia osierdzia)
- Stadium II
- zmniejszenie uniesienia odcinka ST i obniżenia odcinka PQ
- Stadium III
- ujemne załamki T
- Stadium IV
- normalizacja EKG
- Stadium I
- Ewentualnie niski woltaż przy wysięku osierdziowym
RTG klatki piersiowej
- RTG klatki piersiowej zalecane jest u wszystkich pacjentów z podejrzeniem zapalenia osierdzia1
- Prawidłowe w większości przypadków ostrego zapalenia osierdzia
- Poszerzenie sylwetki serca przy większym wysięku osierdziowym (ok. powyżej 300 ml)
- Wykluczenie/wykrycie zmian płucnych lub śródpiersiowych
Badania laboratoryjne
- Zalecane (I/C) jest oznaczanie parametrów stanu zapalnego i markerów uszkodzenia mięśnia sercowego u pacjentów z podejrzeniem zapalenia osierdzia1.
- Inne badania laboratoryjne
- Serologia wirusowa nie jest rutynowo zalecana, rzadko istotna11
- W razie potrzeby próba tuberkulinowa, czynnik reumatoidalny, ANA (niedostepne w POZ) przy podejrzeniu określonej choroby podstawowej
Zaciskające zapalenie osierdzia
EKG
- Tachykardia zatokowa (tachykardia kompensacyjnie do obniżonej frakcji wyrzutowej)
- załamek P
- Częste migotanie przedsionków
- Nieswoiste zmiany odcinka ST-T
- Niskie woltaż załamków w odprowadzeniach kończynowych
RTG klatki piersiowej
- RTG klatki piersiowej (PA i boczne) zalecane (I/C) u wszystkich pacjentów z podejrzeniem zaciskającego zapalenia osierdzia1
- wysięk opłucnowy
- mogą być widoczne zwapnienia osierdzia (Pericarditis calcarea)
Badania laboratoryjne
Badania specjalistyczne
Ostre zapalenie osierdzia
- W diagnostyce zapalenia osierdzia ważną rolę odgrywają procedury obrazowania12.
Echokardiografia (zwykle niedostępne w POZ)
- Echokardiografia przezklatkowa (TTE) u wszystkich pacjentów z podejrzeniem zapalenia osierdzia1.
- Zwykle pierwsza procedura obrazowania przy podejrzeniu zapalenia osierdzia
- Ocena funkcji serca (celem wykluczenia towarzyszącego zapalenia mięśnia sercowego?)
- Półilościowe wykrywanie wysięku osierdziowego
- ocena istotności hemodynamicznej
TK (niedostępne w POZ)
- Wizualizacja zapalenia osierdzia po podaniu środka kontrastowego
- Wizualizacja wysięku osierdziowego
RM (niedostępne w POZ)
- Wizualizacja zapalenia osierdzia (późne wzmocnienie gadolinem)
- Wykrywanie zapalenia mięśnia sercowego (późne wzmocnienie gadolinem)
- Wizualizacja wysięku osierdziowego13
Cewnikowanie serca (koronarografia), niedostępne w POZ
- Nie jest elementem rutynowej diagnostyki.
- Możliwość wykluczenia OZW w zapaleniu osierdzia i mięśnia sercowego z podwyższonym poziomem troponiny
Zaciskające zapalenie osierdzia
Echokardiografia (zwykle niedostępne w POZ)
- Echokardiografia przezklatkowa (TTE) zalecana (I/C) u wszystkich pacjentów z podejrzeniem zaciskającego zapalenia osierdzia1
- Pogrubienie osierdzia
- Powiększone przedsionki
- Nieprawidłowy ruch przegrody
- Poszerzona żyła główna z ograniczeniem zapadania się przy wdechu
- Odróżnienie od restrykcyjnych kardiomiopatii z wykorzystaniem różnych technik echokardiograficznych (badanie obrazowe Doppler, badanie obrazowe Color Doppler, badanie obrazowe tkanek Doppler)
TK i/lub RM (niedostępne w POZ)
- TK i/lub RM są zalecane (I/C) jako procedury obrazowania drugiego wyboru w celu stwierdzenia1:
- pogrubienia osierdzia
- zwapnienia osierdzia
- stopnia i zasięgu zmian w osierdziu
- RM jest bardziej czuły i swoisty niż echokardiografia w wykrywaniu pogrubienia osierdzia14.
- Możliwość wykrycia resztkowego zapalenia poprzez późne wzmocnienie w RM
- Zwapnienia wykrywane w TK nie są wykrywane przez RM.
Cewnikowanie serca (koronarografia), niedostępne w POZ
- Zalecane (I/C), jeśli zaciskające zapalenie osierdzia nie może być jednoznacznie rozpoznane w zabiegu nieinwazyjnym1.
- Cewnikowanie prawej/lewej komory serca jest pomocne w często trudnym rozróżnieniu między zaciskającym zapaleniem osierdzia a kardiomiopatią restrykcyjną
-
- różne wzorce hemodynamiczne w obu chorobach
Wskazania do hospitalizacji
- W kwestii hospitalizacji lub leczenia ambulatoryjnego decydujące są dwa pytania1:
- Czy istnieje swoista etiologia (tj. niewirusowa, nieidiopatyczna), np. nowotwór złośliwy lub choroba autoimmunologiczna?
- Czy występują czynniki ryzyka związane ze złym rokowaniem?
- większe czynniki ryzyka
- gorączka powyżej 38°
- podostry początek
- duży wysięk osierdziowy
- tamponada serca
- brak reakcji na ASA lub NLPZ po co najmniej 1 tygodniu leczenia
- mniejsze czynniki ryzyka
- zapalenie mięśnia sercowego i osierdzia
- immunosupresja
- uraz
- stosowanie doustnych leków przeciwkrzepliwych
- większe czynniki ryzyka
- Pacjentów wysokiego ryzyka należy kierować do szpitala w następujących sytuacjach (I/B):
- Prawdopodobna jest swoista etiologia i/lub
- Występuje co najmniej 1 czynnik ryzyka (większy lub mniejszy)
- Pacjenci bez wysokiego ryzyka mogą być leczeni empirycznie NLPZ w warunkach ambulatoryjnych (I/B)
- Zalecana (I/B) jest ocena odpowiedzi na leczenie po 1 tygodniu
- W przypadku braku odpowiedzi na leczenie NLPZ, klasyfikacja jako pacjent umiarkowanego ryzyka i hospitalizacja
Leczenie
Cele leczenia
- Wyleczenie
- Złagodzenie objawów
- Uniknięcie powikłań
Postępowanie lecznicze
Ostre zapalenie osierdzia1
- ASA lub NLPZ (z lekami gastroprotekcyjnymi) zalecane jako leczenie pierwszego rzutu
- ASA
- dawkowanie: 750–1000 mg co 8 godzin
- czas leczenia: 1–2 tygodnie
- odstawienie: zmniejszanie dawki o 250–500 mg co 1–2 tygodnie
- Ibuprofen
- dawkowanie: 600 mg co 8 godzin
- czas leczenia: 1–2 tygodnie
- odstawienie: zmniejszanie dawki o 200–400 mg co 1–2 tygodnie
- ASA
- Kolchicyna15 zalecana jako leczenie pierwszego rzutu jako dodatek do ASA lub NLPZ
- Dawkowanie: 0,5 mg 2 razy na dobę (u pacjentów z masą ciała równą lub większą niż 70 kg), 0,5 mg 1 raz na dobę (u pacjentów z masą ciała mniejszą niż 70 kg)
- Czas leczenia: 3 miesiące
- Odstawienie: bez koniecznościa wcześniejszej redukcji dawki
- Należy rozważyć kontrole CRP w celu oceny skuteczności leczenia i określenia czasu jej trwania.
- Należy rozważyć glikokortykosteroidy w małych dawkach w razie:
- Przeciwwskazań/niepowodzenie leczenia ASA/NLPZ/kolchicyną oraz po wykluczeniu zakażenia
- Swoistych wskazań, takich jak choroby autoimmunologiczne
- Glikortykosteroidy nie są zalecane jako leczenie pierwszego rzutu
- Należy rozważyć odpoczynek fizyczny do czasu ustąpienia dolegliwości i normalizacji wyników CRP, EKG, ECHO
- W przypadku sportowców co najmniej 3 miesiące
Nawracające zapalenie osierdzia1
- Zaleca się stosowanie ASA lub NLPZ
- ASA
- dawkowanie: 500–1000 mg co 6–8 godzin
- czas leczenia: od kilku tygodni do kilku miesięcy w zależności od przebiegu
- odstawienie: zmniejszanie dawki o 250–500 mg co 1–2 tygodnie
- Ibuprofen
- dawkowanie: 600 mg co 8 godzin
- czas leczenia: od kilku tygodni do kilku miesięcy w zależności od przebiegu
- odstawienie: zmniejszanie dawki o 200–400 mg co 1–2 tygodnie
- Kolchicyna zalecana jako uzupełnienie ASA lub NLPZ
- dawkowanie: 0,5 mg 2 x na dobę przy masie ciała równej lub większej niż 70 kg, 0,5 mg na dobę przy masie ciała poniżej 70 kg
- czas leczenia: co najmniej 6 miesięcy
- odstawienie: bez konieczności wcześniejszej redukcji dawki
- można jednak rozważyć
- Glikokortykosteroidy ewentualnie jako leczenie uzupełniające w przypadku niewystarczającej reakcji na ASA lub NLPZ i kolchicynę (terapia potrójna)
- prednizon 0,2–0,5 mg/kg/dobę
- odstawiać stopniowo
- jeśli to możliwe, tylko w przypadku swoistych wskazań (choroby autoimmunologiczne, zespół poperikardiotomijny)
- należy wykluczyć zakażenia bakteryjne/gruźlicę
- prednizon 0,2–0,5 mg/kg/dobę
- Należy rozważyć kontrole CRP w celu oceny skuteczności leczenia i określenia czasu jej trwania
- po normalizacji stężenia CRP: zakończenie leczenia
- ASA
- W opornym na leczenie nawracającym zapaleniu osierdzia można rozważyć leczenie za pomocą:
- Immunoglobulin dożylnych (IVIG) - niedostępne w POZ
- anakinry - niedostępne w POZ
- azatiopryny
- Należy rozważyć odpoczynek fizyczny do czasu ustąpienia dolegliwości i normalizacji wyników CRP, EKG i ECHO
- w przypadku sportowców co najmniej 3 miesiące
Zaciskające zapalenie osierdzia1
- Perikardiektomia16 jest podstawową metodą leczenia przewlekłego zaciskającego zapalenia osierdzia (I/C)
- Leczenie farmakologiczne swoistych zapaleń osierdzia (np. gruźliczego zapalenia osierdzia) jest zalecane (I/C) w celu zapobiegania postępowi choroby
- Empiryczna terapia przeciwzapalna może zostać rozważona, jeśli istnieją oznaki aktywnego zapalenia (CRP, RM/TK) (IIb/C)
Oporne na kolchicynę zapalenie osierdzia
- Anakinra (antagonista receptora interleukiny-1) może stanowić alternatywę, ale potrzebne są dalsze badania w tym zakresie17
Specjalna diagnostyka i leczenie w zależności od etiologii
Wirusowe zapalenie osierdzia1
- Choroba ustępuje samoistnie pod wpływem leczenia farmakologicznego
- Nie zaleca się wykonywania rutynowej serologii wirusowej
- Wyjątek: HIV (niedostępne w POZ), zapalenie wątroby typu C jeśli istnieje uzasadnione podejrzenie
- Dotychczas brak jednoznacznych dowodów na korzyści z terapii przeciwwirusowej
- W indywidualnych przypadkach decyzję w tej sprawie podejmuje się z udziałem specjalisty w dziedzinie chorób zakaźnych
- W celu ostatecznego rozpoznania wirusowego zapalenia osierdzia należy rozważyć badanie płynu osierdziowego (ewentualnie biopsję osierdzia)
- Terapia glikokortykosteroidami nie jest zalecana w przypadku wirusowego zapalenia osierdzia
Bakteryjne zapalenie osierdzia1
- W przypadku podejrzenia ropnego zapalenia osierdzia zalecana jest pilna perikardiocenteza (nakłucie worka osierdziowego) z drenażem, badanie płynu osierdziowego i posiewy krwi
- Leczenie dożylnymi antybiotykami
- Należy rozważyć doosierdziowe podanie leków fibrynolitycznych
Zapalenie osierdzia w przebiegu chorób autoimmunologicznych1
- U ok. od 5 do 15% przypadków ostrego/nawracającego zapalenia osierdzia
- Rzadko jako pierwsza manifestacja choroby układowej
- Wymaga adekwatnego leczenia choroby podstawowej
Zapalenie osierdzia nowotworowe1
- Perikardiocenteza zalecana celem diagnostyki histopatologicznej
- Drenaż osierdzia w celu odbarczenia wysięku i ewentualnie terapia doosierdziowa
- Należy rozważyć podanie doosierdziowe18 leków cytostatycznych/sklerotyzujących w celu zapobiegania nawrotom wysięków
Zapalenie osierdzia w następstwie urazu serca1
- Do urazowych zapaleń osierdzia należą:
- Pozawałowe zapalenie osierdzia
- Zespół poperikardiotomijny (Dresslera)
- Pourazowe zapalenie osierdzia (jatrogenne po interwencjach lub niejatrogenne)
- Zalecana jest terapia przeciwzapalna
- ASA i ibuprofen są lekami pierwszego wyboru w pozawałowym zapaleniu osierdzia
- Kolchicynę należy rozważyć jako uzupełnienie ASA lub NLPZ (jak w ostrym zapaleniu osierdzia)
- Kolchicynę należy rozważyć w profilaktyce (czas leczenia: 1 miesiąc) po zabiegach kardiochirurgicznych
Zapalenie osierdzia przy niewydolności nerek1
- W przypadku zapalenia osierdzia u osób dializowanych należy rozważyć intensyfikację dializoterapii
- Jeśli zintensyfikowana dializa nie jest wystarczająco skuteczna, można rozważyć podanie NLPZ i steroidów (ogólnoustrojowo lub doosierdziowo)
- Kolchicyna jest przeciwwskazana u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek
Postępowanie w przypadku wysięku osierdziowego
- Objawy kliniczne w zależności od szybkości powstawania
- Szybko: skutki hemodynamiczne już przy kilkuset mililitrach płynu
- Powoli: objawy czasami dopiero po tygodniach i miesiącach przy dużej objętości wysięku
- Objawy i wyniki
- Duszność
- Dyskomfort w klatce piersiowej
- Poszerzenie żył szyjnych
- Częstoskurcz
- Tętno paradoksalne (Pulsus paradoxus)
- Diagnostyka1
- Echokardiografia przezklatkowa (TTE) - zwykle niedostępna w POZ, zalecana u wszystkich pacjentów z podejrzeniem wysięku osierdziowego
- rozpoznanie, ocena wydolności hemodynamicznej
- RTG klatki piersiowej przy podejrzeniu wysięku osierdziowego lub choroby opłucnej
- Echokardiografia przezklatkowa (TTE) - zwykle niedostępna w POZ, zalecana u wszystkich pacjentów z podejrzeniem wysięku osierdziowego
- Klasyfikacja
- Początek (ostry, podostry, przewlekły)
- Objętość płynu (mała: 20 mm, duża)
- Dystrybucja płynu (otaczający, zlokalizowany)
- Skład płynu (przesięk, wysięk)
- Triaż (segregacja) i leczenie1
- Skierowanie do szpitala w przypadku podejrzenia istotnego hemodynamicznie wysięku osierdziowego
- Wyjaśnienie etiologii
- Leczenie zalecane w zależności od etiologii (zobacz wyżej)
- Perikardiocenteza (lub operacja) zalecana w przypadku:
- tamponady serca
- wysięku istotnego hemodynamicznie niereagującego na farmakoterapię
- podejrzenia przyczyny bakteryjnej lub nowotworowej/tamponady
Przebieg, powikłania i rokowanie
Powikłania
- Nawracające zapalenie osierdzia
- Rozwój zaciskającego zapalenia osierdzia
- Ryzyko w zależności od etiologii1
- niskie (1%)
- wirusowe zapalenie osierdzia
- idiopatyczne zapalenie osierdzia
- średnie (2–5%)
- zapalenie osierdzia na tle immunologicznym
- nowotworowe zapalenie osierdzia
- wysokie (20–30%)
- bakteryjne zapalenie osierdzia
- niskie (1%)
- Ryzyko w zależności od etiologii1
- Wysięk osierdziowy/tamponada serca
Przebieg i rokowanie
Ostre zapalenie osierdzia
- Większość przypadków ostrego zapalenia osierdzia ma charakter wirusowy z krótkim przebiegiem choroby i samoistnym wyzdrowieniem
- Przejście do nawracającego zapalenia osierdzia w 30% przypadków20
- Niedostateczna odpowiedż na leczenie NLPZ i utrzymujące się podwyższenie CRP wiążą się ze zwiększonym odsetkiem nawrotów
- Tamponady rzadkie w nawracającym zapaleniu osierdzia1
- jeśli w ogóle, występują na początku choroby
- Praktycznie nigdy nie dochodzi do przejścia nawracającego zapalenia osierdzia w zaciskające1
- ryzyko mniejsze niż w przypadku jednorazowego ostrego zapalenia osierdzia
- Nową opcją terapeutyczną zmniejszającą ryzyko nawrotu może być inhibitor IL-1 — rilonacept21 (dostępny w lecznictwe zamkniętym)
- Rokowanie w przypadku wysięku osierdziowego zależy od1:
- Etiologii
- wysięki osierdziowe w idiopatycznym zapaleniu osierdzia rokuja dobrze
- źle rokują wysięki o przyczynie bakteryjnej, a zwłaszcza nowotworowe
- Wielkości/Objętości
- duże, przewlekłe wysięki wiążą się z 30–35% ryzykiem rozwoju tamponady
- Etiologii
Zaciskające zapalenie osierdzia
- Ok. 1% przypadków ostrego zapalenia osierdzia przechodzi w zaciskające zapalenie osierdzia11
- Przyczyny zaciskającego zapalenia osierdzia1 :
- Wirusowe (42–49%)
- Po operacji serca (11–37%)
- Po radioterapii (9–31%)
- Choroby autoimmunologiczne (3–7%)
- Bakteryjne (3–6%)
- Różne (<10%)
- Perikardiektomia wiąże się ze stosunkowo wysoką śmiertelnością (6–12%)1
- W związku z tym najlepiej, aby była ona wykonywana w ośrodkach z odpowiednim doświadczeniem
- Chorzy z zaciskającym zapaleniem osierdzia w końcowym stadium odnoszą niewielkie korzyści z perikardiektomii przy wysokim ryzyku okołooperacyjnym1
- Czynniki predykcyjne złego rokowania1
- Wcześniejsza radioterapia (dodatkowe uszkodzenie mięśnia sercowego)
- Niewydolność nerek
- Nadciśnienie płucne
- Obniżona funkcja lewej komory serca
- Zaawansowany wiek
- Niski poziom sodu w surowicy
- Oznaki zwapnienia osierdzia nie wpływają na rokowanie1
Informacje dla pacjentów
Informacje dla pacjentów w Deximed
Szmery nad sercem
- Tarcie osierdziowe:
- Migotanie przedsionków:
Ilustracje
Źródła
Wytyczne
- European Society of Cardiology (Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne, ESC). Guidelines for the diagnosis and management of pericardial diseases (Wytyczne dotyczące diagnostyki i postępowania w chorobach osierdzia). ESC Clinical Practice Guidelines (Wytyczne ESC dotyczące praktyki klinicznej), stan z 2015 r. www.escardio.org
Piśmiennictwo
- Adler Y, Charron P, Imazio M, et al. 2015 ESC Guidelines for the diagnosis and management of pericardial diseases. Eur Heart J 2015; 36: 2921-2964. doi:http://dx.doi.org/10.1093/eurheartj/ehv318. eurheartj.oxfordjournals.org
- Snyder MJ, Bepko J, White M. Acute pericarditis: diagnosis and management. Am Fam Physician. 2014 Apr 1;89(7):553-560. PubMed
- Lotrionte M, Biondi-Zoccai G, Imazio M, et al. International collaborative systematic review of controlled clinical trials on pharmacologic treatments for acute pericarditis and its recurrences. Am Heart J 2010; 160: 662–670. doi:10.1016/j.ahj.2010.06.015 DOI
- Manner J, Perez-Pomares JM, Macias D, et al. The origin, formation and developmental significance of the epicardium: a review. Cells Tissues Organs 2001; 169: 89-103. PubMed
- Spodick DH. Acute pericarditis: current concepts and practice. JAMA 2003; 289: 1150-53. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Lange RA, Hillis LD. Clinical practice. Acute pericarditis. N Engl J Med. 2004;351(21):2195–2202. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Troughton RW, Asher CR, Klein AL. Pericarditis. Lancet 2004; 363: 717-27. PubMed
- Von Sohsten R, Kopistansky C, Cohen M, et al. Cardiac tamponade in the "new device" era: evaluation of 6999 consecutive percutaneous coronary interventions. Am Heart J 2000; 140: 279-83. PubMed
- Imazio M, Demichelis B, Parrini I, et al. Day-hospital treatment of acute pericarditis: a management program for outpatient therapy. J Am Coll Cardiol 2004; 43: 1042. PubMed
- Bischof JE, Worrall C, Thompson P, et al. ST depression in lead aVL differentiates inferior ST-elevation myocardial infarction from pericarditis. Am J Emerg Med 2016 Feb; 34(2): 149-54. pmid:26542793 PubMed
- Imazio M. Clinical presentation and diagnostic evaluation of acute pericarditis. UpToDate, last updated Oct 31, 2014. UpToDate
- Karia DH, Xing YQ, Kuvin JT, et al. Recent role of imaging in the diagnosis of pericardial disease. Curr Cardiol Rep 2002; 4: 33-40. PubMed
- Smith WH, Beacock DJ, Goddard AJ, et al. Magnetic resonance evaluation of the pericardium. Br J Radiol 2001; 74: 384-92. www.birpublications.org
- Kojima S, Yamada N, Goto Y. Diagnosis of constrictive pericarditis by tagged cine magnetic resonance imaging. N Engl J Med 1999; 341: 373-74. New England Journal of Medicine
- Alabed S, Cabello JB, Irving GJ, et al. Colchicine for pericarditis. Cochrane Database Syst Rev. 2014;8:CD010652. doi: 10.1002/14651858.CD010652.pub2 DOI
- Uchida T, Bando K, Minatoya K, et al. Pericardiectomy for constrictive pericarditis using the harmonic scalpel. Ann Thorac Surg 2001; 72: 924-25. PubMed
- Brucato A, Imazio M, Gattorno M, et al. Effect of anakinra on recurrent pericarditis among patients with colchicine resistance and corticosteroid dependence: The AIRTRIP randomized clinical trial. JAMA 2016 Nov 8; 316(18): 1906-1912. pmid:27825009 PubMed
- Virk SA, Chandrakumar D, Villanueva C, et al. Systematic review of percutaneous interventions for malignant perocardial effusion. Heart 2015. doi:10.1136/heartjnl-2015-307907 DOI
- Imazio M, Brucato A, Cemin R, et al. Colchicine for recurrent pericarditis (CORP). A randomized trial. Ann Intern Med 2011; 155: 409-14. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Lotrionte M, et al. International collaborative systematic review of controlled clinical trials on pharmacologic treatments for acute pericarditis and its recurrences. Am Heart J. 2010;160(4):662–670. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Klein A, Imazio M, Cremer P, et al. Phase 3 Trial of Interleukin-1 Trap Rilonacept in Recurrent Pericarditis. N Engl J Med 2021; 384: 31-41. doi:10.1056/NEJMoa2027892 DOI
- Ariyarajah V, Spodick DH. Acute pericarditis: diagnostic cues and common electrocardiographic manifestations. Cardiol Rev. 2007;15(1):24–30. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Maisch B, Ristic AD. The classification of pericardial disease in the age of modern medicine. Curr Cardiol Rep 2002; 4: 13-21. PubMed
- Brady WJ, Perron A, Ullman E. Errors in emergency physician interpretation of ST-segment elevation in emergency department chest pain patients. Acad Emerg Med 2000; 7: 1256-60. PubMed
- Ariyarajah V, Spodick DH. Acute pericarditis: diagnostic cues and common electrocardiographic manifestations. Cardiol Rev. 2007;15:24-30. PubMed
- Bonnefoy E, Godon P, Kirkorian G, et al. Serum cardiac troponin I and ST-segment elevation in patients with acute pericarditis. Eur Heart J 2000; 21: 832-36. European Heart Journal
- Imazio M, Demichelis B, Cecchi E, et al. Cardiac troponin I in acute pericarditis. J Am Coll Cardiol 2003; 42: 2144-48. PubMed
- Myers RB, Spodick DH. Constrictive pericarditis: clinical and pathophysiologic characteristics. Am Heart J 1999; 138: 219-32. PubMed
- Nishimura RA. Constrictive pericarditis in the modern era: a diagnostic dilemma. Heart 2001; 86: 619-23. PubMed
- Rajagopalan N, Garcia MJ, Rodriguez L, et al. Comparison of new Doppler echocardiographic methods to differentiate constrictive pericardial heart disease and restrictive cardiomyopathy. Am J Cardiol 2001; 87: 86-94. PubMed
- Imazio M, Belli R, Brucato A, et al. Efficacy and safety of colchicine for treatment of multiple recurrences of pericarditis (CORP-2): a multicenter, double-blind, placebo-controlled, randomised trial. Lancet 2014. doi:10.1016/S0140-6736(13)62709-9 DOI
- Levine MJ, Lorell BH, Diver DJ, et al. Implications of echocardiographically assisted diagnosis of pericardial tamponade in contemporary medical patients: detection before hemodynamic embarrassment. J Am Coll Cardiol 1991; 17: 59-65. PubMed
- Cheitlin MD, et al. ACC/AHA guidelines for the clinical application of echocardiography. A report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines (Committee on Clinical Application of Echocardiography). Developed in collaboration with the American Society of Echocardiography. Circulation. 1997;95(6):1686–1744. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Hoit BD. Management of effusive and constrictive pericardial heart disease. Circulation 2002; 105: 2939-42. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Callahan JA, Seward JB, Nishimura RA, et al. Two-dimensional echocardiographically guided pericardiocentesis: experience in 117 consecutive patients. Am J Cardiol 1985; 55: 476-79. PubMed
- Spodick DH. Acute cardiac tamponade. N Engl J Med 2003; 349: 684-90. PubMed
Autorzy
- Michael Handke, prof. dr hab. med., specjalista chorób wewnętrznych, kardiologii i intensywnej terapii, Fryburg Bryzgowijski