Informacje ogólne
Definicja
- Ospa małpia to rzadkie zakażenie wirusem małpiej ospy (
monkeypoxMonkeypox virus,- MPX; Orthopoxvirus simiae, rodzina Poxviridae) przenoszone ze zwierząt na ludzi.1-2. - możliwość przenoszenia z
osobyczłowieka naosobęczłowieka drogą kropelkową
Epidemiologia
- Wzrost liczby przypadków na świecie od początku 2022 roku.
liczbyIlość przypadków na świecie dostępnepna jest na stronie Europejskiego Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób (European Centre for Disease Prevention and Control, ECDC)- Zgodnie z dotychczasowymi wynikami sekwencjonowania genomu, osoby dotknięte chorobą są zakażone mniej zjadliwym wariantem wirusa zachodnioafrykańskiego (ostatnio określanym jako „wirus podgrupy II
“”).3. - WHO ogłosiła obecną epidemię „stanem zagrożenia zdrowia publicznego o zasięgu międzynarodowym
“”. - Przypadki małpiej ospy u ludzi występują głównie w regionach lasów deszczowych w krajach Afryki Zachodniej i Środkowej.
- Nigeria, Republika Konga, Demokratyczna Republika Konga, Kamerun, Republika Środkowoafrykańska, Wybrzeże Kości Słoniowej, Liberia, Sierra Leone, Gabon, Sudan Południowy
- niskie ryzyko przedostania się do Europy przez podróżnych lub sprowadzone ssaki
- W Polsce w 2022 roku odnotowano 213 przypadków małpiej ospy.4
- Dokładna liczba osób zakażonych na świecie nie jest znana, podobnie jak odsetek osób zakażonych bezobjawowo.1
.
Etiologia i patogeneza
Następujący rozdział opracowano na podstawie tych źródeł1,45.- Wirus ospy małpiej (Monkeypox virus
,- MPX, Orthopoxvirus simiae) - wirus o dwuniciowym DNA
- spokrewniony z wirusem ospy prawdziwej (
Variola,variolaospa wietrznavera), który został zlikwidowany (całkowita eradykacja ogłoszona w 1980 roku,) oraz z wirusem krowianki - mniej zakaźny niż wirus ospy prawdziwej, powoduje mniej ostry przebieg choroby
- stosunkowo niska zakaźność
- Często występuje u gryzoni w Afryce Zachodniej i Środkowej w rejonach lasów tropikalnych.
- Gospodarzem są małpy.
- Naturalny rezerwuar nie został jeszcze zidentyfikowany, najprawdopodobniej są to gryzonie.
- Wirus przenosi się na ludzi przez zwierzęta, prawdopodobnie głównie przez gryzonie, na terenach endemicznych.
- poprzez kontakt z wykwitami skórnymi, krwią, tkanką lub ekskrementami zakażonych zwierząt
- przez ukąszenia zakażonych zwierząt
- podczas pracy z mięsem lub spożywania mięsa zakażonych zwierząt poddanego niewystarczającej obróbce termicznej
- W ramach obecnej epidemii choroby możliwe jest przenoszenie z osoby na osobę, zwłaszcza przez bliski kontakt z osobą chorą na małpią ospę.
- szczególnie wysokie miano wirusa w zmianach chorobowych związanych z ospą (zawartość pęcherzyków i
skorupazaschnięte zmiany skórne, zmiany na błonach śluzowych) - przez kontakt ze śliną, pęcherzami ospy lub
skorupamizaschniętymi zmianami skórnymi powstającymi u osób zakażonych, przypuszczalnie podczas kontaktów seksualnych, zwłaszcza u mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (men who have sex with men,- MSM) lub osób często zmieniających partnerów seksualnych - Nie jest jasne, czy do przeniesienia może dojść również przez nasienie i wydzielinę z pochwy, czy tylko przez kontakt fizyczny.
- przez ślinę (w przypadku zmian w jamie ustnej)
- przenoszenie drogą kropelkową poprzez wydzieliny z dróg oddechowych podczas kontaktu twarzą w twarz w fazie zwiastunowej, zwłaszcza podczas kaszlu lub kichania (dotychczas brak potwierdzenia)
- Uwaga:
Tata droga transmisji jest możliwa już w fazie zwiastunowej! - poprzez kontakt z zakażonym materiałem, takim jak pościel, ręczniki, naczynia czy ubrania (dotychczas opisywane głównie na terenach endemicznych)
- przenikanie wirusa do organizmu przez minimalne zmiany skórne, drogi oddechowe lub błony śluzowe (oczu, nosa, ust, narządów płciowych, odbytu)
- na obszarach endemicznych udokumentowano również zakażenie przezłożyskowe i okołoporodowe
- Rozprzestrzenianie się i zakaźność
- Warianty wirusa środkowoafrykańskiego (podgrupa I) są wyraźnie bardziej zjadliwe niż wirusa zachodnioafrykańskiego (podgrupa II).
Instytut Roberta Kocha ocenia ryzyko dla populacji w Niemczech jako niskie.- czas trwania zakaźności: do całkowitego ustąpienia objawów, czyli 2-4 tygodnie
- Wirus ospy wietrznej może przetrwać od kilku dni do kilku miesięcy na powierzchniach lub tkaninach.
- Osadza się w wydzielinach, zasycha na złuszczonej skórze lub cząstkach
skorupzaschniętych zmian skórnych. - Bliski kontakt z osobami zakażonymi (w Europie jak dotąd głównie MSM i osoby mające wielu partnerów seksualnych)
56 - Kontakty osób zakażonych z domownikami
56 - Pracownicy ochrony zdrowia z powodu długotrwałego narażenia na wirusa
45 - Kontakt z zakażonymi zwierzętami (gryzonie, małpy) lub ich spożywanie
- B04 Ospa małpia
- Ospę małpią należy wziąć pod uwagę:
- w przypadku podejrzanego obrazu klinicznego, szczególnie u podróżnych powracających z Afryki (Zachodniej)
- przy kontakcie
zez osobą z rozpoznanym przypadkiem choroby - u osób z wykwitami przypominającymi ospę wietrzną o niejasnej charakterystyce (diagnostyka różnicowa: ospa wietrzna!) bez podróży do obszarów endemicznych w wywiadzie, a także u mężczyzn, którzy uprawiali seks z mężczyznami
- Wykrywanie wirusa testem PCR
Poniższe dane opracowano na podstawie tych źródeł1.- W fazie przed
wybuchemwystapieniem objawów choroby - grypa
- malaria
- dur brzuszny
- kiła
- leptospiroza
- wirusowa gorączka krwotoczna
- W fazie wykwitów
- ospa wietrzna
- półpasiec
- opryszczka zwykła
- odra
- szkarlatyna
- inne zakażenia pokswirusowe
- bakteryjne zakażenia skóry
- świerzb
- rumień polekowy
- ziarnica weneryczna pachwin
Następujący rozdział opracowano na podstawie tych źródeł1-2,45.- U większości osób choroba nie ma ciężkiego przebiegu
. Chorobai zazwyczaj- Okres inkubacji wynosi 3 lub 4–21 dni (możliwe krótsze okresy inkubacji 1–3 dni)
- Pierwsze objawy/faza zwiastunowa (może przebiegać bezobjawowo lub z szybko ustępującymi objawami)
- gorączka, dreszcze
- ból głowy, mięśni i pleców
obrzpowiękkszone węzłówy chłonnychonne (nie występuje w ospie wietrznej)- wyczerpanie
- Wykwity skórne po 1–3 dniach
- Jednocześnie występują następujące stadia:
plamkaplamki, grudki, pęcherzyki i krostki. - wszystkie wykwity w tym samym stadium: ważne kryterium odróżniające od ospy wietrznej
- Zgodnie z wytycznymi brytyjskimi wykwity mogą mieć również różne stadia.
45. - Następnie
skorupiejzmiany skórne przysychają i odpadają. CzZmiany skórne często pojawiają się w pierwszej kolejności na twarzy, potem rozprzestrzeniają się na inne części ciała; według ECDCzmiany skórnewystępują najpierw w okolicy pierwotnie zakażonej części ciała.- najpierw na dłoniach i podeszwach stóp
- raczej na kończynach niż na tułowiu
- w 20% przypadków na spojówce i rogówce
- Zmiany chorobowe mogą być też obecne
nawustachjamie ustnej. - W dotychczasowych przypadkach (od maja 2022 roku) zgłaszano również występowanie objawów w okolicy urogenitalnej i odbytu.
-
- Możliwy jest przebieg z nielicznymi miejscowymi wykwitami, jak i z rozproszonymi zmianami skórnymi, a w ciężkich przypadkach nawet z rozległym zajęciem skóry.
- Zazwyczaj powrót do zdrowia i gojenie następują w ciągu 2–4 tygodni.
- Okres zakaźności trwa, aż strupy z wykwitów odpadną, odsłaniając nienaruszoną skórę.
- Może dojść do powstania blizn. W ciężkich przypadkach możliwe jest powstanie wyraźnych blizn.
- Wykwity mogą być bardzo bolesne i/lub swędzące, stąd niebezpieczeństwo
bakteryjnegopowikłania zakażeniaeniem bakteryjnym zmian skórnych nałożonegowywołanegoskutekdrapaniemdrapania. - Typowe wykwity skórne (brak „gwieździstego nieba” jak w przypadku ospy wietrznej), klasyczna osutka to wyniosłe wykwity z pepkowatym zagłębieniem7
ObrzPowiękkszenie węzłów chłonnych?- Osł
uchuchiwanie płuc (powikłanie odoskrzelowe zapalenie płuc) - Nie są dostępne w praktyce lekarza rodzinnego.
- Wykrywanie wirusów1
- z wysięku, płynu pęcherzykowego, zawartości krost,
skorupprzyschniętych zmian skórnych lub także z wymazów ze zmian skórnych i innego materiału klinicznego w ostrej fazie choroby do oznaczeń najlepiej nadaje się: skóra lub płyn z pęcherzy lub krost, suche skorupy- Wybrana metoda PCR (różnicowanie na poziomie gatunku)
konsultacjaDiagnostyka ospy małpiej polega na identyfikacji materiału genetycznego wirusa w materiale pobranym od pacjenta, np. krew, wydzielina zlaboratoriumkonsultacyjnym w zakresie wiruspęcherzykówospy–przedtestempobraniemPCRpróbek(ang. Polymerase Chain Reacion).- PCR z krwi nie jest najbardziej odpowiedni ze względu na krótką wiremię.
- Możliwość hodowli wirusa lub wykrywania go w badaniu mikroskopem elektronowym lub w badaniu histologicznym
- Test serologiczny
- Wykrywanie przeciwciał swoistych dla ospy małpiej nie jest łatwe (ze względu na krzyżową reaktywność ortopokswirusów i fałszywie dodatnie wyniki po szczepieniu przeciwko ospie prawdziwej).
- metoda niezalecana
- Aktualnie
specjalistycznaWirusbadania diagnostyczne w kierunku MPXV powinny być wykonywane w laboratoriach wyspecjalizowanych w diagnostyce ospy prawdziwej i ospy małpiejospy może być badany tylko w laboratoriach o 3 poziomie ochrony biologicznej.
Wskazania do skierowania do specjalisty/szpitala
WOsoba narażona na zakażenie wirusem małpiej ospyprzypadkunasileniajestdolegliwościkierowana—przezprzyjlekarza na kwarantannęciena okres 21 dni licząc od dnia następnego po ostatnim dniu narażenia na zakażenie.8-9- Zgodnie z komunikatem Ministra Zdrowia zaleca się „skierowanie pacjenta do szpitala (z
odpowiednimzapleczemoddziałemizolacyjnymzakaźnym), w razie wystąpienia następujących okoliczności:- Objawy:
- wystąpienie objawów typowych dla infekcji wirusowej – gorączka, bóle mięśni, bóle kostno-stawowe, ogólne rozbicie, osłabienie, miejscowe lub uogólnione powiększenie węzłów chłonnych
- wystąpienie zmian na skórze – krostki lub pęcherzyki, strupy, na skórze całego ciała, lub/i powierzchni dłoni i powierzchni podeszwy stóp (to odróżnia ją od ospy wietrznej)
- Wywiad:
- kontakt z osobą podejrzaną/chorą na ospę małpią albo mającą objawy podobne do ospy małpiej
- podróż w ciągu 3 tygodni do krajów Afryki Zachodniej i Środkowej oraz krajów europejskich, w których potwierdzono przypadki ospy małpiej
- kontakt z żywymi gryzoniami (szczury, wiewiórki),
- kontakt z materiałem biologicznym zwierzęcia padłego (szczury, wiewiórki).
- Objawy:
-
Obowiązek hospitalizacji względem osób podejrzanych o zachorowanie na ospę małpią jest zachowany do czasu ustalenia innej etiologii zachorowania albo wykluczenia zakażenia wirusem ospy małpiej (test) i decyzji lekarza o skierowaniu pacjenta na izolację w warunkach domowych.8-9
TerapiaLeczenieCele
terapiileczenia- Skrócenie przebiegu choroby
- Zapobieganie powikłaniom, takim jak
bakteryjnezakażenianałożonebakteryjne
Ogólne informacje o
terapiileczeniuTerapiaLeczenie jest przede wszystkimobjawowaobjawowe.- Tekowirymat jest dopuszczony do stosowania w leczeniu małpiej ospy w UE (opracowany przeciwko ortopokswirusom)
. niejest-jeszczestosowanyszerokow oddziałach szpitalnych (w Polsce dostępny w ramach importu docelowego)- Porady dotyczące postępowania klinicznego: www.
rkigov.de/stakobpl
Zalecenia dla pacjentów
- Ochrona przed przeniesieniem choroby1
- środki higieny w kontaktach z osobami chorymi
- unikanie bliskiego kontaktu z potencjalnie zakażonymi, chorymi lub martwymi zwierzętami (różne gryzonie, małpy) na obszarach endemicznych
- zakaz spożywania potencjalnie zakażonych zwierząt na terenach endemicznych (należy spożywać tylko odpowiednio ugotowane mięso)
Farmakoterapia
- Obniżanie gorączki i kontrola bólu
- np. ibuprofen 400 mg 3
xrazy dziennie - Leczenie miejscowe
- zawiesina z cynkiem
BakteryjnePowikłaniazakażenie nałożonebakteryjne1- patrz artykuł Zakażenia ran
. - Terapia przeciwwirusowa1
- tekowirymat, dopuszczony do stosowania również u dzieci o masie ciała od 13 kg
- (dostępny w
ograniczonychilościachPolsce wNiemczechprocedurze importu docelowego) wskazaniewskazania- w przypadku istotnych niedoborów odporności, np:
- stan po przeszczepie narządu lub komórek macierzystych
- w przypadku nieleczonego zakażenia HIV z liczbą komórek CD4
<poniżej 200 - u osób immunokompetentnych w zależności od różnych czynników (np. rodzaj i lokalizacja zmian, obraz kliniczny, sytuacja społeczna)
silne wskazanie ze względu na oznaki szybkiego rozwoju opornościleczenie tekowirymatem najlepiej w ramach badań klinicznych, tylko po konsultacji zwww.rki.de/stakobdawkowaniedorośli: tekowirymat 2 x 600 mg przez 14 dnidzieci od 13 kg: tekowirymat≥40 kg: 2 x 600 mg przez 14 dni25–40 kg: 2 x 400 mg przez 14 dni13–25 kg: 2 x 200 mg przez 14 dni- ewentualne zastosowanie do powstrzymania epidemii
45 - Immunoglobuliny ospy krowiej (przeciwko wirusowi krowianki)
- Można rozważyć w przypadku przeciwwskazań do stosowania tekowirymatu i piorunującego przebiegu.
dopuszczoneDopuszczone do stosowania w leczeniu powikłań po szczepieniu przeciwko ospie wietrznej.- Można rozważyć w profilaktyce poekspozycyjnej, a także w leczeniu u osób z ciężkimi zaburzeniami limfocytów T, u których szczepienie jest przeciwwskazane (również u dzieci).
- Profilaktyka przed ekspozycją i po niej jest możliwa dzięki szczepieniu przeciwko ospie
wietrznejprawdziwej u dorosłych.2,45. - Patrz Zalecenia dotyczące szczepień poniżej.
Zapobieganie
Następujący rozdział opracowano na podstawie tych źródeł1-2.
Szczepienie
- Wskaźnik ochrony przed małpią ospą u osób, które były szczepione przeciwko ospie prawdziwej (variola) ponad 40 lat temu, wynosi 85%; osoby te są jeszcze lepiej zabezpieczone przed ciężkim przebiegiem choroby, mimo że były szczepione dawno temu (Uwaga: ECDC nie zgadza się z tym stwierdzeniem. Według ECDC ochrona nie jest odpowiednia po upływie dziesięcioleci od szczepienia)!
- Duża część światowej populacji w wieku poniżej 40–50 lat (w zależności od kraju) nie dysponuje już ochroną poszczepienną, jaką dawały wcześniejsze szczepienia przeciwko ospie prawdziwej.
- Niemniej ochrona przed zakażeniem jest konieczna.
Szczepionka przeciwko ospie wietrznej ze zmodyfikowanym wirusem krowianki Ankara (modified vaccinia Ankara, MVA) jest dopuszczona w UE do szczepień przeciwko ospie małpiej (Imvanex).zatwierdzona od 18. roku życialepiej tolerowana niż starsze szczepionki przeciwko ospie wietrznejszczepionka żywa bez wirusów zdolnych do replikacji (stosowanie możliwe również u pacjentów z obniżoną odpornością)jak dotąd ograniczona dostępność w UE- Dzieci: podanie immunoglobuliny ospy krowiej, jeśli to konieczne
SzczepienieDoz użyciemobrotupreparatuw UE jest obecnie dopuszczona szczepionka Imvanex(wspecjalistycznymcelugabineciezapobieganiai punktachospieszczepień)w profilaktyceprawdziwejpoekspozycyjneju osób dorosłych. Jest ona również uważana za potencjalną szczepionkę przeciwko ospie małpiejospyze względu na podobieństwo między wirusami. Nie jest stosowana w Polsce.- Szczepienia przeciw ospie małpiej w Polsce są wykonywane szczepionką JYNNEOS, Bavarian Nordic A/S (0,5 ml na dawkę) przedekspozycyjnie i poekspozycyjnie w grupie osób narażonych, tj. u osób z bliskiego kontaktu, personelu medycznego i laboratorium.
jakSzczepienianajwcześniejsą dobrowolne, a decyzja o szczepieniu podejmowana jest indywidualnie ponarażeniuocenie korzyści i ryzyka,mauwzględniającsensrodzajdokontaktu14idniczaspojakiekspozycjiSzczepienieupłynąłmoże zapobiec chorobie w okresie do 4 dni pood ekspozycji,awiek oraz dane złagodzićjwywiadu dotyczącedostatusu14immunologicznegodniipo narażeniu.wskazanie do szczepienia u osczynnikób zew zwiększonymkszającychryzyku ekspozycji i zakażeniaMSM z częstą zmianą partnerówpersonel w specjalnych laboratoriach o zwiększonym ryzyku zakażeniaOsoby o zwiększonym ryzyku wystąpieniaryzyko ciężkiego przebiegupowinnyospybyć szczepione w pierwszej kolejnościmałpiej.dotychczasSzczepieniebrakzalecazalecesię osobom, które ukończyłydotyczących18szczepień dla kobietlat wciąży,dzieci i młodzieżyschemat to 2 dawki w odstępie 28 dniramach:
Poszczepieńszczepieniupoekspozycyjnychprzeciwko(post-exposureospieprophylaxiswietrznej- PEP) w następującychwywiadzie wystarczy jedno szczepienie przypominające.sytuacjach:
Osobybliski kontakt fizyczny osoby zdrowej (np. nieuszkodzonej skóry lub błony śluzowej) zobniosobą zakażonąodpornościospą małpią (np. kontakt seksualny, kontakt domowy) lub długotrwały kontakt twarzą w twarz <1 m bez maski ochronnej.- personel medyczny opiekujący się chorymi na ospę małpią lub mogący mieć kontakt z
nieleczonymmateriałem zakaźnym, po kontakcie bez użycia środków ochrony indywidualnej z osobą zakażeniemonąHIV)ospą małpią, jej płynami ustrojowymi lub przedmiotami zanieczyszczonymi materiałem zakaźnym - personel laboratorium w sytuacji przypadkowego kontaktu z materiałem laboratoryjnym zawierającym wirusa ospy małpiej, któ
rery nie został poddany inaktywacji
- Schemat szczepienia:
- 1. dawka podana tak szybko jak to możliwe, najlepiej w
- 2. dawka podana po 28 dniach od pierwszej dawki
- U osób szczepionych w przeszłości
były szczepione przeciwkoprzeciw ospiewietrznej,prawdziwejpowinnymożeotrzymabyćdwapodanaszczepieniatylkoprzypominające1 dawka.
- 1. dawka podana tak szybko jak to możliwe, najlepiej w
Zeszczepieńwzglprzedekspozycyjnych (pre-exposure prophylaxis - PrEP):- personel medyczny opiekujący się
duchorymi naniedoboryospęszczepionekmałpiądolubszczepieńmogącypodstawowych należy obecnie stosowamiećwszystkiekontaktdostz materiałem zakaźnym - personel laboratorium pracujący z ortopokswirusami
- personel medyczny opiekujący się
- Schemat szczepienia: pełny schemat szczepienia podstawowego osób dotychczas nieszczepionych obejmuje podanie 2 dawek w odstę
pnepieszczepionki≥28 dni. Szczepieniepodskórne- Uwaga: Decyzja o szczepieniu podejmowana jest indywidualnie po ocenie korzyści i ryzyka.10
Czynniki predysponujące
ICD-10
Diagnostyka
Kryteria diagnostyczne
Diagnostyka różnicowa
Wywiad lekarski
Ospa małpia, zmiany
Badanie kliniczneprzedmiotowe
Badania uzupełniającediagnostyczne w praktyce lekarza rodzinnego
Diagnostyka specjalistyczna
Diagnostyka
Ograniczanie/wygaszanie epidemii
- Szybka identyfikacja nowych przypadków
- izolacja chorych
- kwarantanna osób narażonych na zakażenie
- śledzenie kontaktów z chorymi
- obowiązek hospitalizacji
- Szczególnie zagrożony jest personel medyczny i osoby zamieszkujące z osobą chorą.2
.
Środki higieniczne dla personelu medycznego
- Personel medyczny, zajmując się podejrzanymi przypadkami i pacjentami, powinien pamiętać o następujących kwestiach
:2,56: - Nie należy dotykać zmian chorobowych bez rękawiczek.
- Należy przestrzegać ścisłej higieny rąk (środek dezynfekujący o co najmniej ograniczonym działaniu wirusobójczym).
- Należy stosować środki ochrony indywidualnej:
- rękawice jednorazowe
- maska FFP2
- okulary ochronne
- czepek
- nieprzemakalny fartuch ochronny
- Używanie wyrobów medycznych w sposób dostosowany do statusu pacjenta.
Izolacja
- Według ECDC osoby zakażone powinny być izolowane do czasu całkowitego wygojenia się wykwitów i odpadnięcia
ostatniejostatniegoskorupystrupa.56. - Należy rozpocząć izolację od pierwszego dnia wystąpienia objawów klinicznych lub — w przypadku pacjentów bezobjawowych — w dniu pobrania próbki z dodatnim testem diagnostycznym.
minimumLekarz podejrzewając zakażenie wirusem lub zachorowanie na małpią ospę ma obowiązek zgłoszenia przypadku do Sanepidu (druk ZLK-1) oraz skierowania osoby zakażonej lub chorej do obowiązkowej izolacji na okres 14 dni w przypadku braku objawów klinicznych lub 21 dni,alew przypadku wystąpienia objawów. Okres ten możliweesąbyćteprzedłużony4dotygodnie30 dni.8-9brakNiekontaktuzaleca się kontaktowania się z osobami z obniżoną odpornością i zwierzętami domowymi.brakNie zaleca się aktywności seksualnej (nawet kontaktu seksualnego z zabezpieczeniem),brakoraz bliskiego kontaktu fizycznego- Po wyleczonym zakażeniu wirusem ospy małpiej należy jeszcze przez 8 tygodni stosować prezerwatywy podczas stosunku, ponieważ możliwe jest, że wirus jest nadal obecny w nasieniu.
- Nie należy otrzepywać ani współdzielić pościeli ani przedmiotów domowego użytku z innymi osobami.
- W większości przypadków możliwa jest izolacja w domu.
- w miarę możliwości pobyt we własnym pokoju, najlepiej z własną łazienką
- konieczne kompleksowe sprzątanie i dezynfekcja otoczenia pacjenta
- środki czyszczące o co najmniej ograniczonym działaniu wirusobójczym
Osoby kontaktujące się z chorym
ZalecenieOsobakwarantanny/izolacji w środowisku domowym nie dotyczy osób kontaktujących się z chorym.Członkowie gospodarstwa domowego osoby chorejnarażona na zakażenie wirusem małpiąpiejospę,ospyktórzy nie mieli intymnego kontaktu(kontakt zosobąchorąchorymi nielubbylistycznośćnarażenize źródłem biologicznych czynników chorobotwórczych) jest kierowana przez lekarza nakontaktkwarantannęz potencjalnienazakaźnym materiałem (np. podczas czynności porządkowych):kontakt o wysokim ryzyku przeniesienia: aktywna kontrola przez organ ochrony zdrowia przezokres 21 dni licząc od dnia następnego po ostatnim dniu narażenia na zakażenie.8-9kontakt o niskim ryzyku przeniesienia: samoobserwacjakontakt chroniony: samoobserwacja
Przebieg, powikłania i rokowanie
Przebieg
- Okres inkubacji wynosi 3 lub 4–21 dni (krótsze okresy inkubacji 1–3 dni obserwowane również w ramach aktualnej epidemii).
- Początek z objawami ogólnymi, wykwity po kilku dniach
- Łagodniejszy przebieg niż ospa
wietrznaprawdziwa, która została zlikwidowana w 1980 roku: w większości przypadków powrót do zdrowia w ciągu kilku tygodni. - Obecnie przyjmuje się, że zakaźność trwa przez 2–4
tygodnietygodni.
Powikłania
- W krajach endemicznych
- powikłania bakteryjne
zakażenie nałożone - blizny (częściowo trwałe),
- zapalenie spojówek i zapalenie rogówki
- rzadko ślepota spowodowana erozją rogówki1
- odoskrzelowe zapalenie płuc1
- sepsa1
- zapalenie mózgu1
- odwodnienie
- Mniejszy odsetek powikłań u osób zaszczepionych przeciwko ospie2
Rokowanie
- W większości przypadków rokowanie jest korzystne.1,
45-56. - Możliwy ciężki przebieg, szczególnie u noworodków, dzieci, osób starszych, osób z obniżoną odpornością i kobiet w ciąży.
- Przebieg zależy również od ilości wirusa przy narażeniu.
- Zgłaszano ciężki przebieg u osób z nieleczonym zakażeniem HIV.
- Do grupy ryzyka zalicza się również osoby po przeszczepie narządu lub komórek macierzystych.
- Według WHO ogólna śmiertelność w Afryce Środkowej i Zachodniej w ostatnich latach wynosiła ok. 3–6 %.
- Ogólna śmiertelność jest prawdopodobnie
nizaniższaona z powodu niewielkiej liczby zgłoszeń. - U dzieci poniżej 16. roku życia, zakażonych środkowoafrykańskim wariantem wirusa w poprzednich ogniskach choroby, śmiertelność wynosiła do 11%.
Dalsze postępowanie
- Jeśli choroba ustępuje samoistnie, zwykle nie ma konieczności prowadzenia dalszych działań.
Informacje dla pacjentów
Informacje dla pacjentów w Deximed
Ilustracje

Ospa małpia

Zmiany chorobowe w przebiegu małpiej ospy (Źródło: Wikimedia https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Photos_of_monkeypox_in_British_patients,_May_2022.jpg)
Pobranie próbki od pacjenta z małpią ospą (Źródło: Wikimedia https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Monkeypox_sampling.png)
Źródła
Piśmiennictwo
- WHO. Fact sheets. Monkeypox. Stand 19.05.2022 (letzter Zugriff am 23.05.2022). www.who.int
- ECDC. Factsheet for health professionals on monkeypox. Stand Juni 2022 (letzter Zugriff am 22.06.2022) www.ecdc.europa.eu
- WHO. Multi-country monkeypox outbreak in non-endemic countries. Stand 21.05.2022 (letzter Zugriff am 25.05.2022) www.who.int
- Zachorowania na wybrane choroby zakaźne w Polsce od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r. Zakład Epidemiologii Chorób Zakaźnych i Nadzoru NIZP PZH - PIB wwwold.pzh.gov.pl
- GOV.UK. UK Health Security Agency. Guidance Monkeypox. The epidemiology, symptoms, diagnosis and management of monkeypox virus infections. Stand 01.06.2022 (letzter Zugriff am 22.06.2022) www.gov.uk
- ECDC. Risk assessment: Monkeypox multi-country outbreak. Stand 23.05.2022 (letzter Zugriff am 24.05.2022). www.ecdc.europa.eu
- World Health Organization. Diagnostyka laboratoryjna zakażenia wirusem ospy małpiej. Tymczasowe wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia (23 maja 2022 r.). Med. Prakt., 2022; 6: 75–81 infekcje.mp.pl
- Ministerstwo Zdrowia. Ospa małpia – najważniejsze informacje.(dostęp 27.09.2023) www.gov.pl
- Obwieszczenie Ministra Zdrowia z dnia 13 marca 2023 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie chorób zakaźnych powodujących powstanie obowiązku hospitalizacji, izolacji w warunkach domowych, kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego Dz.U. 2023 r. Poz. 668 (dostęp 19.12.2023) isap.sejm.gov.pl
- Horban A., Miłkowski M. Zalecenia Ministra Zdrowia i Konsultanta Krajowego w dziedzinie choroby zakaźne dotyczące realizacji szczepień przeciw ospie małpiej w grupie osób narażonych
AutorinAutorzy
- Agnieszka Jankowska-Zduńczyk, lekarz, specjalista medycyny rodzinnej, praktyka lekarzy rodzinnych w Warszawie, Prezes Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce (recenzent)
- Tomasz Tomasik, Dr hab. n. med., Prof. UJ, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
- Marlies Karsch-Völk, Dr. med., Fachärztin für Allgemeinmedizin, München