Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Przełyk Barretta

Streszczenie

  • Definicja: metaplazjaMetaplazja jelitowa w  odcinku dalszym przełyku spowodowana przewlekłymą chorobą refluksową przełyku.
  • Epidemiologia: czCzęstość występowania w  populacji ogólnej 1–2%, u  pacjentów z  chorobą refluksową 3–12%. Częstość występowania wzrasta z  wiekiem, częściej chorują mężczyźni niż kobiety.
  • Objawy: objawyObjawy choroby refluksowej.
  • Diagnostyka: rozpoznanieRozpoznanie stawia się z  użyciem wideosondy o  wysokiej rozdzielczości oraz biopsji.
  • TerapiaLeczenie: w W przypadku niewystępowania neoplazji w błonie śluzowej przełyku Barretta – badania kontrolne. U  pacjentów z nowotworomze śródnabłonkowymonkową neoplazją o  niskim lub wysokim stopniu zaawansowania terapia endoskopowa (ablacja prądem o  częstotliwości radiowej, resekcja endoskopowa).

Informacje ogólne

Definicja

Terminologia

  • Pierwszy opis przez brytyjskiego chirurga Normana Barretta3

Epidemiologia

  • Częstość występowania
    • W  ostatnich latach obserwuje się wzrost częstości występowania przełyku Barretta.4-5
    • W  populacji ogólnej choroba dotyczy ok.około 1–2% dorosłych.6-7
    • Ok.Około 3–12% pacjentów z  przewlekłymi objawami refluksu ma przełyk Barretta.1,8
    • Ryzyko progresji do raka jest mniejsze niż dotychczas sądzono i  wynosi ok.około 0,1–2% rocznie (5–10%/rok rocznie w  przypadku nowotworu wysokiego stopnia).
  • Wiek
    • Częstość występowania rośnie wraz z  wiekiem, średni wiek rozpoznania wynosi 55 lat.4
    • Dzieci choroba dotykaChoroba rzadko występuje u dzieci.4
  • Płeć
    • Mężczyźni chorują ok.około 2 do 3 razy częściej niż kobiety.4
  • Przynależność etniczna
    • rzadko u  osób pochodzących z  Afryki lub Azji4

Patogeneza

  • Patogeneza przełyku Barretta jest wciąż nie do końca poznana.9
  • Dziś rozumianaRozumiana jest jako proces wieloczynnikowy., w którym rolę mogą odgrywać6:
    • wyzwalaczewyzwalające czynniki chemiczne
    • zmiany immunologiczne
    • zmiany strukturalne
    • czynniki genetyczne
  • Proces chorobowy prowadzący od przełyku Barretta do gruczolakoraka przebiega w  kilku etapach:10:
    • przełyk Barretta bez neoplazji
    • przełyk Barretta z  neoplazją śródnabłonkową niskiego stopnia (LGIN)
    • przełyk Barretta z  neoplazją śródnabłonkową wysokiego stopnia (HGIN)
    • rak śródśluzówkowy
    • rak inwazyjny.
  • Przełyk Barretta jest prawdopodobnie jedynąjedynym chorobąstanem prekursorską przedrakowym gruczolakoraka przełyku.10

Czynniki predysponujące

  • Czynniki ryzyka rozwoju przełyku Barretta:4:
  • Oprócz czynników predysponujących wyodrębniono również różne czynniki ochronne:4,11:
    • dieta bogata w  owoce i  warzywa
    • zakażenie Helicobacter pylori, prawdopodobnie z  powodu mniejszej produkcji kwasu solnego
    • NLPZ
    • statyny.

ICPC-2

  • D84 Speiseröhrenerkrankung

ICD-10

  • K22.1 Wrzód przełyku
  • K22.7 Przełyk Barretta

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

  • Rozpoznanie przełyku Barretta wymaga wykonania endoskopii z  biopsją.1-2
    • Metaplazjaobecność jmetaplazji jelitowej w dystalnej częzyka ści przełyku na odcinku ≥10  mm
      • endoskopowow językowate,badaniu sięgająceendoskopowym w dodystalnym odcinkaodcinku bliprzełyku powyższego,ej czerwonawe,linii przypominająceZ b(górna granica fałonę śluzowądów żołądkadkowych) rozszerzeniawidoczne zmiany koloru śluzówki w odcinkuna dalszymodcień przełyku.ososiowy
    • potwierdzenie obecności nabłonka walcowatego z  komórkami kubkowymi w  badaniu histologicznymhistopatologicznym

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski

Wskazania do skierowania do specjalisty

  • Nie zaleca się przeprowadzania ogólnych badań przesiewowych u  pacjentów z GERD z grup niskiego ryzyka.2
  • Jednak u  pacjentów z  GERD z wymagających długotrwałąego koniecznością przyjmowania wysokich dawekleczenia IPP zalecana wskazaniejest dowcześniejsza endoskopii powinno być stawiane szybkoendoskopia.
  • Również u  pacjentów z kilkoma co najmniej trzema czynnikami predysponującymi lub objawami alarmowymi

Diagnostyka endoskopowa  

  • Do ocenyOcenie wizualnej również nieznacznych zmian za pomocą wideoendoskopii wysokiej rozdzielczości badający powinni poświęcić odpowiednią ilość czasu.
  • Lepsze zobrazowanie struktury powierzchni można uzyskać w  ramach tradycyjnej (np. np. z  kwasem octowym) lub wirtualnej (np. „Blue Light Imaging”) metody chromoendoskopowej.
  • W  razie wątpliwości należy wykonać biopsję podejrzanych miejsc.
  • W  przypadkach aktywnego refluksowego zapalenia przełyku (stopień C i D lub wątpliwości w stopniu B w klasyfikacji Los Angeles) przed wykonaniem biopsji podajepacjent siępowinien przyjmować IPP przez 4 tygodnie8 IPPtygodni w  celu lepszej oceny histopatologicznej.
  • Zmiany sugerujące przełyk Barretta w endoskopii należy ocenić według kryteriów praskich, podając długość odcinka zmienionej łososiowo błony śluzowej obejmującego cały obwód przełyku (C) i maksymalny zasięg segmentu metaplastycznego (M). Dodatkowo należy opisać obecność lub brak zmian zapalnych.

Endoskopia i  biopsja

  

  • Jeśli dolegliwości refluksowe występują od kilku5 lat, należy wykonać endoskopię w  celu wykrycia przełyku Barretta.
  • Wideoendoskopia wysokiej rozdzielczości jest uważana za standard w  diagnostyce endoskopowej u  pacjentów z  przełykiem Barretta.
  • W  przypadku endoskopowego podejrzenia lub potwierdzenia przełyku Barretta należy wykonać biopsję celowaną wszystkich podejrzanych obszarów, a  następnie biopsje 4  kwadrantów co 1-2  cm.
  • W  przypadku wykrycia zmian zapalnych należy wdrożyć leczenie IPP przez 4  tygodnie przed pobraniem biopsji.

TerapiaLeczenie

Cele terapiileczenia

Ogólne informacje o terapii leczeniu

  • Opcje leczenia to:
    • terapia nieendoskopowa
      • Środkizalecenia ogólne
      • farmakoterapia
    • terapia endoskopowa
      • ablacja prądem o  częstotliwości radiowej
      • resekcja endoskopowa.
  • Fundoplikacja może być wskazana w  ciężkiej chorobie refluksowej, alejednak nie mabrak wystarczających dowodów na działanie zapobiegające rakowi w  przebiegu przełyku Barretta i  dlatego nie jest zalecana.1,12-13

Terapia nieendoskopowa

ŚrodkiZalecenia ogólne

  • Działania, które mają korzystny wpływ zapobiegający progresji przełyku Barretta:6:

Farmakoterapia

  • Leczenie farmakologiczne inhibitorami pompy protonowej (IPP) jest wskazanezalecane niezależnie od tego, jeśliczy u  pacjentów z przełykiem Barretta występują jednocześnie objawy refluksowe i/lub zapalenie przełyku.
    • np.inhibitor np.pompy pantoprazolprotonowej 40 mgw 1 xdawce standardowej raz dziennie
  • W zakresieBrak farmakologicznejdowodów profilaktykina raka za pomocąskuteczność IPP, NLPZ, ASA lub statyn istniejąw sprzecznefarmakologicznej wynikiprofilaktyce badańnowotworów.14
  • W  związku z  tym w  aktualnych wytycznych nie podano ogólnego zalecenia dotyczącego zapobiegania farmakologicznego.1

Terapia endoskopowa

  • Terapia taendoskopowa opierawdrażana sięjest naw zależności od klasyfikacji histologicznej przełyku Barretta.15
  • ŚluzówkaPrzełyk Barretta bez zmian nowotworowychdysplazji może podlegać obserwacji, ale w  przypadku śródnabłonkowej neoplazji o niskim (LGIN) lub wysokim stopniu (HGIN) lub wielkości zmian ≥10 cm wskazana jest terapia endoskopowa.1-2
  • Terapia endoskopowa powinna być prowadzona w  doświadczonych ośrodkach z  dostępnością wszystkich procedur diagnostycznych i  terapeutycznych, w  tym chirurgii przełyku.
  • Metaplazja:
    • Nie należy wykonywać terapii/ablacji endoskopowej nienowotworowejw bprzełony śluzowejyku Barretta bez dysplazji.
  • Wszystkie widoczne zmiany ogniskowe, niezależnie od stopnia neoplazji, powinny być usunięte endoskopowo (najlepiej techniką mukozektomii endoskopowej [EMR]) także w celu przeprowadzenia odpowiedniej oceny histopatologicznej. Stwierdzenie dysplazji dowolnego stopnia wymaga potwierdzenia przez innego patomorfologa, najlepiej eksperta z zakresu patologii przewodu pokarmowego.
  • Neoplazja śródnabłonkowa niskiego stopnia (LGIN):
    • W  przypadku potwierdzenia LGIN w  przełyku Barretta (co musi potwierdzić dodatkowo patomorfolog referencyjny) oraz w  przypadku widocznych zmian należy wykonać resekcję endoskopową.
    • Można wykonać ablację prądem o  częstotliwości radiowej całego segmentu przełyku Barretta, aby zapobiec progresji.
  • Neoplazja śródnabłonkowa wysokiego stopnia (HGIN):
    • W  przypadku potwierdzenia śródnabłonkowej neoplazji wysokiego stopnia lub raka błony śluzowej w  przełyku Barretta, należy wykonać resekcję endoskopową, ponieważ oprócz terapii zapewnia ona ocenę zaawansowania zmiany, także w  zakresie oceny głębokości naciekania.
    • Po udanej resekcji zmian nowotworowych w  przełyku Barretta należy przeprowadzić ablację nienowotworowego przełyku Barretta, aby zmniejszyć odsetek metachronicznych nowotworów.

Przebieg, powikłania i  rokowanie

Powikłania

  • Powikłania przy ablacji prądem o  częstotliwości radiowej występują u  6,5–9% pacjentów (np. zwężenia)
  • Rzadkim, ale krytycznym powikłaniem endoskopowej resekcji jest perforacja przełyku.

Rokowanie i  powikłania

  • Większość pacjentów z przełykiem Barretta umiera z powodu chorób niezwiązanych z rakiem przełyku, takich jak choroby układu krążenia.
  • W  przebiegu przełyku Barretta bez dysplazji ryzyko rozwoju śródnabłonkowej neoplazji wysokiego stopnia (HGIN) jest niskie i  wynosi 0,12-0,33% rocznie.16
  • W  przypadku stwierdzenia śródnabłonkowej neoplazji niskiego stopnia (LGIN) roczny wskaźnik progresji do HGIN lub gruczolakoraka wynosi ok.około 9 %.
  • Nie zawsze można odróżnić HGIN i  raka śródśluzówkowego w  badaniu histologicznym, ale nawet w  przypadku raka śródśluzówkowego praktycznie nie ma ryzyka przerzutów limfogennych i  hematogennych.,
  • Jeśli rak nacieka błonę podśluzową, istnieje wskazanie do chirurgicznej resekcji przełyku (w  pewnych grupach niskiego ryzyka możliwa jest również resekcja endoskopowa).

Dalsze postępowanie

  • Schemat monitorowania stanowi przedmiot dyskusji w  zakresie różnych zaleceń zawartych w  międzynarodowych wytycznych.1-2. Poniżej przedstawiono zalecenia Niemieckiegosystematycznego Towarzystwamonitorowania Gastroenterologiiw zależności od stopnia dysplazji:

BezW nowotworuprzypadkach śródnabłonkowegobez dysplazji

  • KontrolaBadanie po 1 roku, w przypadku potwierdzenia kontrolnego EGD może być wykonywana co 3-4 lata.

Neoplazja śródnabłonkowa niskiego stopnia (LGIN)

  • W przypadku potwierdzenia śródnabłonkowej neoplazji niskiego stopnia w przełyku Barretta, potwierdzonej przez patomorfologów referencyjnych, bez makroskopowo widocznych zmian w błonie śluzowej Barrettaendoskopowe należy wykonać badaniaw kontrolneodstępach czasu zależnych od długości PB:
    • ≥1 cm i <3 cm – co 5 lat
    • ≥3 cm i <10 cm – co 3 lata
    • ≥10 cm – nadzór i leczenie w ośrodku specjalistycznym (ryzyko rozwoju raka jest takie samo jak w przypadku dysplazji)

Dysplazja małego stopnia 

  • Kontrolna endoskopia po 6  miesiącach

Dysplazja dużego stopnia

  • Ustalenie wskazań do leczenia zabiegowego (endoskopowa resekcja błony śluzowej, aablacja następnie co roku (alternatywnie można wykonać ablację prądemfalami o  częstotliwości radiowej).
  • W przypadku zmian widocznych makroskopowo –, terapia endoskopowa

Neoplazja śródnabłonkowa wysokiego stopnia (HGIN)

  • Po udanej endoskopowej resekcji i ablacji zmian resztkowych należy wykonać kontrolne endoskopie po 3 miesiącachfotodynamiczna, nastwyciępniecie co póprzeł roku przez 2 lata, a później co rokuyku).

Informacje dla pacjentów  

Informacje dla pacjentów w  Deximed

Ilustracje

Short Barett.jpgShort Barett.jpg
Przełyk Barretta (metaplazja do 3  cm długości) (dzięki uprzejmości endoskopiebilder.de, Immanuel Albertinen Diakonie gGmbH, Hamburg)

Źródła

Wytyczne

  • Świdnicka-Siergiejko A, Marek T, Waśko-Czopnik D. et al. Postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne w chorobie refluksowej przełyku. Konsensus Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii 2022. Med. Prakt., 2022; 6: 38–74. ptg-e.org.pl
  • European Society of Gastrointestinal Endoscopy.  Endoscopic management of Barrett's esophagus: Position Statement, stan na 2017 r.  www.esge.com
  • American College of Gastroenterology. ACG Clinical Guideline: Diagnosis and Management of Barrett`s Esophagus, Status 2022. journals.lww.com

Piśmiennictwo

  1. American College of Gastroenterology. ACG Clinical Guideline: Diagnosis and Management of Barrett's Esophagus, Stand 2022.  https://journals.lww.com/ajg/Fulltext/2022/04000/Diagnosis_and_Management_of_Barrett_s_Esophagus_.17.aspx" href="https://journals.lww.com/ajg/Fulltext/2022/04000/Diagnosis_and_Management_of_Barrett_s_Esophagus_.17.aspx" target="_blank">journals.lww.com
  2. European Society of Gastrointestinal Endoscopy. Endoscopic management of Barrett's esophagus: Position Statement.  https://www.esge.com/endoscopic-management-of-barretts-esophagus-european-society-of-gastrointestinal-endoscopy-position-statement/" href="https://www.esge.com/endoscopic-management-of-barretts-esophagus-european-society-of-gastrointestinal-endoscopy-position-statement/" target="_blank">www.esge.com
  3. Barrett N. The lower esophagus lined by columnar epithelium. Surgery 1957; 41: 881-894. pmid:13442856  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=13442856[uid]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=13442856[uid]" target="_blank">PubMed
  4. Spechler S, Souza R. Barrett's esophagus. N Engl J Med. 2014;371:836-845. PMID: 25162890.  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25162890/" href="https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25162890/" target="_blank">pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Spechler S. Barrett esophagus and risk of esophageal cancer: a clinical review. JAMA. 2013;310:627-36. PMID: 23942681.  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23942681/" href="https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23942681/" target="_blank">pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  6. Labenz J, Koop H, Tannapfel A, et al. The epidemiology, diagnosis and treatment of Barrett carcinoma. Dtsch Arztebl Int 2015; 112: 224-234. doi:10.3238/arztebl.2015.0224  http://dx.doi.org/10.3238/arztebl.2015.0224" href="http://dx.doi.org/10.3238/arztebl.2015.0224" target="_blank">DOI
  7. Ronkainen J, Aro P, Storskrubb P, et al. Prevalence of Barrett's esophagus in the general population: an endoscopic study. Gastroenterology 2005; 129: 1825-1831. doi:10.1053/j.gastro.2005.08.053  http://dx.doi.org/10.1053/j.gastro.2005.08.053" href="http://dx.doi.org/10.1053/j.gastro.2005.08.053" target="_blank">DOI
  8. Qumseya B, Bukkanan A, Gendy S, et al. Systematic review and meta-analysis of prevalence and risk factors for Barrett's esophagus. Gastrointest Endosc 2019; 90: 707-717. doi:10.1016/j.gie.2019.05.030  http://dx.doi.org/10.1016/j.gie.2019.05.030" href="http://dx.doi.org/10.1016/j.gie.2019.05.030" target="_blank">DOI
  9. Que J, Garman K, Souza R, et al. Pathogenesis and Cells of Origin of Barrett's Esophagus. Gastroenterology 2019; 157: 349–364. doi:10.1053/j.gastro.2019.03.072  http://dx.doi.org/10.1053/j.gastro.2019.03.072" href="http://dx.doi.org/10.1053/j.gastro.2019.03.072" target="_blank">DOI
  10. Kolb J, Wani S. Endoscopic Management of Barrett's Esophagus. Dig Dis Scu 2022. doi:10.1007/s10620-022-07395-x  http://dx.doi.org/10.1007/s10620-022-07395-x" href="http://dx.doi.org/10.1007/s10620-022-07395-x" target="_blank">DOI
  11. Shaheen NJ, Richter JE. Barret's oesophagus (Seminar). Lancet 2009; 373: 850-61.  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=Lancet [ta]+AND+373[vol]+AND+850[page]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=Lancet [ta]+AND+373[vol]+AND+850[page]" target="_blank">PubMed
  12. De Jonge P, Spaander M, Bruno M, et al. Acid suppression and surgical therapy for Barrett's oesophagus. Best Pract Res Clin Gastroenterol 2015;29:139-50.  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25743462/" href="https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25743462/" target="_blank">pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  13. Wassenaar EB, Oelschlager BK. Effect of medical and surgical treatment of Barrett's metaplasia. World J Gastroenterol 2010; 16: 3773-9.  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=World J Gastroenterol [ta]+AND+16[vol]+AND+3773[page]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=World J Gastroenterol [ta]+AND+16[vol]+AND+3773[page]" target="_blank">PubMed
  14. Singh S, Garg S, Singh P, et al. Acid-suppressive medications and risk of oesophageal adenocarcinoma in patients with Barrett's oesophagus: a systematic review and meta-analysis. Gut. 2014;63:1229-37.  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24221456/" href="https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24221456/" target="_blank">pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  15. Blevins CH, Iyer PG. Endoscopic therapy for Barrett's oesophagus. Best PractRes Clin Gastroenterol 2015;29:167-77.  https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25743464/" href="https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/25743464/" target="_blank">pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  16. Hvid-Jensen F, Pedersen L, Drewes AM, Sørensen HT, Funch-Jensen P. Incidence of adenocarcinoma among patients with Barrett's esophagus. N Engl J Med. 2011 Oct 13;365(15):1375-83. PMID: 21995385.  http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=21995385[uid]" href="http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Search&db=PubMed&term=21995385[uid]" target="_blank">PubMed

Autorzy

  • Grzegorz Margas, Dr n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (recenzent)
  • Adam Windak, Prof. dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie (redaktor)
  • Michael Handke, profProf. dr  n. med., specjalista chorób wewnętrznych, kardiologii i  intensywnej terapii, Fryburg w    Bryzgowijski
K221; K227
Barretts esofagus; Barrett-Ösophagus
D84
Barrett-ÖsophagusPrzełyk Barretta; Barrett;Choroba Gastroösophagealerefluksowa Refluxkrankheit; Refluxprzełyku; GERD; LGIN; HGIN; IntestinaleMetaplazja Metaplasiejelit; BecherzellenRak przełyku; ÖsophaguskarzinomGastroskopia; GastroskopieEndoskopia; EndoskopieAblacja częstotliwością radiową; Refluxösophagitis;Resekcja Radiofrequenzablation; Endoskopische Resektionendoskopowa
Przełyk Barretta
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja:metaplazja Metaplazja jelitowa w  odcinku dalszym przełyku spowodowana przewlekłymą chorobą refluksową przełyku. Epidemiologia:cz Częstość występowania w  populacji ogólnej 1–2%, u  pacjentów z  chorobą refluksową 3–12%. Częstość występowania wzrasta z  wiekiem, częściej chorują mężczyźni niż kobiety.
Medibas Polska (staging)
Przełyk Barretta
/link/accb399b26c84d2c96bf6750795f3cd3.aspx
/link/accb399b26c84d2c96bf6750795f3cd3.aspx
przelyk-barretta
SiteDisease
Przełyk Barretta
K.Reinhardt@gesinform.de
Klive.Reinhardt@gesinformcom#dr.dedabrowska@wp.pl
pl
pl
pl