Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Hemoroidy i zakrzepica okołoodbytowa

Streszczenie

  • Definicja: Żylaki odbytu, lub hemoroidy, to naczyniowe poszerzenia i zagłębieniaposzerzenie splotu żylnego odbytniczychodbytniczego pod błoną śluzową w kanale odbytu, składające się z poszerzonych żył i tętniczo-żylnych formacji naczyniowych wraz z otaczającą ichje tkanką łączną i błoną śluzową.
  • Epidemiologia: Hemoroidy występują u około 2 na 3 dorosłych, nasilenie dolegliwości jest bardzo zróżnicowane.
  • Objawy: Najczęstszym objawem jest bezbolesne krwawienie podczas defekacji. Mogą powodować także ból, wrażliwotkliwość na dotyk, swędzenieświąd i nietrzymanie kałustolca.
  • Badanie fizykalne: Hemoroidy stopnia I. i 2 II. są widoczne tylko podczas proktoskopii. Hemoroidy stopnia 3III. wypadają w trakcie parcia na zewnątrz odbytu i mogą być manualnie odprowadzone do kanału odbytu po defekacji. Stopień 4IV to hemoroidy, których nie można odprowadzić do kanału odbytu, pozostają na stałe poza kanałem odbytu.
  • Diagnostyka: Rozpoznanie na podstawie proktoskopii.
  • TerapiaLeczenie: Regulacja stolca poprzez dietę wysokobłonnikową, w razie potrzeby modyfikacja zachowań związanych z wypróżnianiem. Przyjmowanie doustnych flawonoidów. Przy niewielkim nasileniu — sklerotyzacja, terapia "infrared" (laserterapia światłem podczerwonym) w przypadku krwawienia, w razie potrzeby podwiązanie opaską gumową. Wycięcie hemoroidów i inne zabiegi chirurgiczne w przypadku braku odpowiedzi na leczenie zachowawcze oraz u pacjentów z hemoroidami stopnia 3III. i 4 IV., którym towarzyszą nasilone dolegliwości.

Informacje ogólne

Definicja

  • AnatomicznySplot żylny odbytniczy górny splot żył odbytniczych (splot hemoroidalny lub ciało jamiste odbytnicy) jest gąbczastą poduszką naczyniową ułożoną szerokopodstawnie, okrężnie w błonie podśluzowej dystalnej części odbytnicy i sięgającą bezpośrednio powyżej linii grzebieniastej. 
    • Jest ważnym elementem mechanizmu trzymaniazapobiegającego nietrzymaniu stolca w odbycie i odpowiada za dokładne uszczelnienie odbytu.
    • O hemoroidach mówimy dopiero, kiedy dochodzi do powiększenia splotu żył odbytniczych.
    • Choroba hemoroidalna (hemoroidy objawowe) występuje tylko wtedy, gdy hemoroidy powodują dolegliwości.
  • Hemoroidami nazywamy więc rozszerzeniaposzerzenia naczyniowe pod błoną śluzową w kanale odbytu, składające się z poszerzonych żył i tętniczo-żylnych formacji naczyniowych wraz z otaczającą ichje tkanką łączną i błoną śluzową.1-3.
    • Tkanka naczyniowa jest podtrzymywana przez tkankę łączną. W przypadku jej rozluźnienia zwiększa się ryzyko powiększania się lub wypadania hemoroidów.4.
  • Rozróżnia się hemoroidy właściwe i zakrzepicę żył odbytu.
    • Właściwe hemoroidy wewnętrzne są pokryte błoną śluzową, nie występują w nich włókna przewodzące ból i wywodzą się z górnej jednej trzeciej kanału odbytu (powyżej linii grzebieniastej/kresy odbytowo-skórnej, przejścia między nabłonkiem walcowatym i płaskim).5.
    • Zakrzepy żył odbytu występują poniżej linii grzebieniastej, są unerwione somatycznie i mogą powodować ból.
    • Hemoroidy i zakrzepica żył odbytu mogą występować równolegle.
  • Hemoroidy klasyfikuje się w zależności od ich wielkości i stopnia wypadania do kanału odbytu lub z odbytu.
    • Międzynarodowo najczęściej stosuje się czterostopniową klasyfikację Golighera (patrz Kryteria diagnostyczne).

Epidemiologia

  • Szacuje się, że hemoroidy (wszystkie stadia) występują u 70% populacji.
  • Nie są jednak dostępne żadne rzetelne badania epidemiologiczne dotyczące wskaźników chorobowości.

Anatomia

  • Prawidłowy anatomicznie kanał odbytu jest wyściełanycielony warstwą błony śluzowej przylegającą proksymalnie od linii grzebieniastej (linea dentata).
  • ZazwyczajHemoroidy zazwyczaj one widoczne w pozycji litotomijnej na godzinach 3, 7 i 11.
  • Pokrywa je błona śluzowa, a w warstwie podśluzowej znajdują się tętniczo-żylne formacje naczyniowe, mięśniówka i tkanka łączna.
  • Warstwa podśluzówkowa wyściółki kanału odbytu rejestruje ciśnienie w kanale odbytu i dokładnie uszczelnia odbyt, a tym samym przyczynia się do utrzymania stolca.6. 
  • Uważa się również, że wyściółka z błony śluzowej pomaga chronić zwieracz odbytu przed uszkodzeniami podczas defekacji.
  • Warstwa podśluzówkowa wyściółki odbytu jest połączona z wewnętrznym splotem żył hemoroidalnych.
  • Połączenia tętniczo-żylne sprawiają, że obraz krwawienia może wskazywać na krwawienie tętnicze.

Etiologia i patogeneza

  • Etiopatogeneza hemoroidów jest w dużej mierze niewyjaśniona.7.
  • Kluczową rolę mogą odgrywać przetoki tętniczo-żylne, hiperwaskularyzacja i zwiększone wypełnienie podnabłonkowego splotu naczyniowego.
  • W przebiegu choroby splot żył odbytniczych wydaje się być coraz bardziej przesunięty dystalnie, a na końcowym etapie dochodzi do degeneracji włókien elastycznych i mięśniowych splotu naczyniowego.
  • Chorobę hemoroidalną należy więc w jej końcowym stadium rozwoju traktować jako chorobę tkanki łącznej, a nie jako chorobę naczyniową. Za tym założeniem przemawia fakt, że nie ma żadnych korelacji między hemoroidami a żylakami.
  • Rozważa się również rolę czynników zapalnych.

Czynniki predysponujące

  • Ostatecznie nie udało się potwierdzić znaczenia większości czynników, które wcześniej rozpatrywano jako czynniki predysponujące.
    • Na przykład nadciśnienie wrotne sprzyja rozwojowi żylaków odbytu, ale nie hemoroidów.
    • Nie udowodniono też jednoznacznie zaburzeń czynnościowych zwieracza odbytu jako czynnika sprzyjającego powstawaniu hemoroidów.
    • Hipoteza, czyże powstawaniu hemoroidów sprzyjają dieta niskobłonnikowa, zaparcia albo ciąża, pozostaje kwestią sporną.

ICPC-2

  • K96 Hämorrhoiden

ICD-10

  • K64I84 Hemoroidy i zakrzepica żył okołoodbytniczych
    • obejmuje:I84.0 Zakrzepowe guzki krwawnicze odbytu wewnętrzne
    • nieI84.1 obejmuje:Guzki wikkrwawnicze odbytu wewnętrzne z innymi powikłające: poród i połóg (O87.2), ciążę (O22.4)
  • K64.0 Hemoroidy I stopnia
  • aniami
    • Hemoroidy (wewnętrzne: krwawiące), bezwypadnięte, wypadania;uwięźnięte, hemoroidy w stadium 1.wrzodziejące
  • K64I84.12 HemoroidyGuzki IIkrwawnicze stopnia
  • odbytu wewnętrzne bez powikłań
    • Hemoroidy (krwawiące)wewnętzne z wypadaniem przy ucisku, cofają się samoistnie; hemoroidy w stadium 2.BNO
  • K64.2 Hemoroidy III stopnia
    • Hemoroidy (krwawiące) z wypadaniem podczas uciskania, nie cofają się samoistnie, ale możliwe jest ich ręczne odprowadzenie; hemoroidy w stadium 3.
  • K64I84.3 HemoroidyZakrzepowe IV stopnia
    • Hemoroidy (krwawiące) z wypadaniem, ręczne odprowadzenie nie jest możliwe; hemoroidy w stadium 4.
  • K64.4 Guzkiguzki krwawnicze poodbytu hemoroidach
    • Guzki krwawnicze, odbytnicze
  • K64.5 Zakrzepica żył okołoodbytniczych
  • zewnętrzne
    • Krwiak okołoodbytniczyoodbytowy (nieurazowy), zakrzepica okołoodbytowa
  • K64I84.4 Guzki krwawnicze odbytu zewnętrzne z innymi powikłaniami
    • Hemoroidy, nieokreślone, wewnętrzne lub zewnętrzne: krwawiące, wypadnięte, uwięźnięte, wrzodziejące
  • I84.5 Guzy krwawnicze odbytu zewnętrzne bez powikłań
    • Guzy krwawnicze odbytu zewnętrzne BNO
  • I84.6 Pozostałość skórna po hemoroidach odbytu lub odbytnicy
    • Pozostałość skórna w obrębie odbytu lub odbytnicy
  • I84.7 Nieokreślone zakrzepowe guzki krwawnicze
    • Zakrzepowe guzki krwawnicze, nieokreślone, wewnętrzne lub zewnętrzne
  • I84.8 InneGuzki hemoroidykrwawnicze nieokreślone z innymi powikłaniami
    • Hemoroidy, nieokreślone, wewnętrzne lub zewnętrzne: krwawiące, wypadnięte, uwięźnięte, wrzodziejące
  • K64I84.9 Hemoroidy, nieokreślone
  • , bez powikłań
    • Hemoroidy (krwawiące):
      • BNO
      • bez wskazania stopnia

Diagnostyka

Kryteria diagnostyczne

Klasyfikacja hemoroidów wewnętrznych wg Golighera

  • Stopień I: powiększenie górnego splotu żył odbytniczych widoczne tylko w proktoskopii: krwawienie bez wypadania, niewidoczne przy oględzinach odbytu, możliwe do wykrycia tylko za pomocą endoskopii.
  • Stopień II: wypadnięciewypadanie podczas defekacji – samoistnie odprowadzenie do kanału odbytu. Wypadają w trakcie parcia i cofają się samoistnie.
  • Stopień III: wypadanie podczas wypróżniania – bez samoistnego odprowadzenia do kanału odbytu; możliwość odprowadzenia manualnego. Wypadają stale, wymagają odprowadzania manualnego.
  • Stopień IV: Wypadniwypadnięcie utrwalone – nieodprowadzalne. Pozostają trwale poza kanałem odbytu i nie da się ich cofnąć (rzadkie powikłanie: uwięźnięcie, jest rzadkie).

Zakrzepica żył odbytu

  • Niebieskawe, bolesne, wrażliwe na dotyk guzki o średnicy 1–2 cm
  • Umiejscowione w zewnętrznej okolicy odbytu
  • Pokryte skórą, dlatego bolesne
  • W przypadku pęknięcia naczynia może wystąpić krwiak, a niekiedy krwawienie ze skrzepami.

Diagnostyka różnicowa

Wywiad lekarski

  • Najczęstszym objawem jest bezbolesne krwawienie z odbytu.
    • Może wystąpić jednorazowo, nawracać lub utrzymywać się stale przez dłuższy czas.
    • Różne przebiegiPrzebieg krwawienia nie jest patognomonicznepatognomoniczny dla choroby hemoroidalnej.
  • W wyniku zaburzenia kontynencji mogą pojawić się wydzieliny śluzowe i kałowe.
    • Prowadzi to do podrażnienia skóry wokół odbytu ze świądem odbytu, uczuciem pieczenia i sączeniem.
  • Objawami zaawansowanej choroby hemoroidalnej są uczucie ucisku lub obecności ciała obcego i ewentualnie ból spowodowany uwięźnięciem i/lub zakrzepicą wypadniętej części.
  • WielkośćRozmiar hemoroidów nie koreluje z objawami.
    • Często występuje rozbieżność między subiektywnymi dolegliwościami a obiektywnymi wynikami badań.
  • Najczęstszym i zazwyczaj jedynym objawem hemoroidów stopnia I. i 2 II. są krwawienia.
  • Oprócz krwawienia najczęstszymi objawami hemoroidów stopnia III. i 4 IV. jest śluzowa wydzielina z odbytu, ból, świąd, podrażnienie oraz zaburzenia trzymanianietrzymanie stolca.
  • Krwawienia
    • jasnoczerwona krew podczas wypróżniania; krew kapiąca do muszli klozetowej
    • często bardzo świeża/czerwona krew na papierze toaletowym podczas wypróżniania
  • Ból
    • niewielki ból lub brak bólu przy hemoroidach wewnętrznych
    • Hemoroidy zewnętrzne i wypadnięte mogą być bolesne i powodować szczeliny odbytu, bolesność i miejscowy stan zapalny.
    • silny ból w zakrzepicy żył odbytu i uwięzionychźniętych hemoroidach wewnętrznych
  • Wypadnięcie
    • Wyczuwalne guzki, które chowajcofają się wewnątrzdo kanału odbytu lub można je cofnąć po wypróżnieniu.
    • Wypadnięcie występuje podczas wypróżniania i powoduje uczucie niepełnego wypróżnienia i pełności.
    • Jeśli wypadnięcie jest wyraźnenasilone, trudno zachować higienę, a stolec może wyciekać. U niektórych pacjentów występuje nietrzymanie stolca ze skłonnością do śluzowej wydzieliny z odbytu i swędzenia świądu.

Badanie fizykalne

  • Oprócz wywiadu zawsze wymagane są inspekcjaoglądanie, badanie palpacyjne i proktoskopia.
  • Należy zauważyzwrócić uwagę, że zwykle hemoroidy nie są wyczuwalne palpacyjnie.
  • Badanie per rectum
    • Badanie nie może zdiagnozować ani wykluczyć hemoroidów wewnętrznych, dlatego konieczna jest proktoskopia (badanie niedostępne w POZ).

Diagnostyka specjalistyczna 

  • Proktoskopia
    • możliwość potwierdzenia obecności hemoroidów
  • Rektoskopia
    • w razie potrzeby jako diagnostyka uzupełniająca w celu wykluczenia innych chorób odbytu
    • Zalecana dla wszystkich osób powyżej 40. roku życia z hemoroidami ze względu na zwiększone ryzyko raka odbytnicy8.
  • W razie potrzeby kolonoskopia, np.:
    • w celu wykluczenia wyżej położonego źródła krwawienia
    • przy niepewności co do występowania przewlekłego nieswoistego zapalenia jelit lub nowotworu
  • W przypadku krwawienia u wiekszości chorych zalecana jest daignostyka endoskopowa w celu wykluczenia przyczyny krwawienia.

Wskazania do skierowania do specjalisty

  • Proktologia, np:Proktolog
    • w celu rozpoznania lub diagnostyki różnicowej za pomocą proktoskopii, ewentew. rektoskopii
    • w przypadku uporczywego lub często nawracającego krwawienia
    • Skierowanie do specjalisty jest zalecane, jeśli leczenie zachowawcze/farmakologiczne okazało się nieskuteczne po 6–8 tygodniach. W takim przypadku należy rozważyć leczenie chirurgiczne.6.
    • przy wypadaniu odbytu lub odbytnicy
    • u pacjentów z hemoroidami 4.IV stopnia   
  • GastroenterologiaGastroenterolog
    • np.przy podejrzeniu wyżej położonego źródła krwawienia

ListaPrzydatne kontrolnainformacje dotyczącana skierowaniaskierowaniu

Hemoroidy

  • Cel skierowania
    • diagnostyka potwierdzająca? terapia? operacja?
  • Wywiad lekarski
    • rodzaj dolegliwości: krwawienie, ból, trudności z wypróżnianiem, myciemhigiena, nietrzymanie stolca, wypadanie hemoroidów?
    • nasilenie dolegliwości?
    • Od kiedy występują dolegliwości? Rozwój, nawrót?
    • inne istotne choroby? regularniestale przyjmowane leki?
    • ewentualna próba terapiileczenia – efekt?
    • wpływ na: pracę, jakość życia?
  • Badanie fizykalne
    • hemoroidy stopnia I‒IV?
    • badanie per rectum: guz, krwawienie?
  • Badania uzupełniające
    • badania laboratoryjne: Hb

TerapiaLeczenie

Cele terapiileczenia

  • Złagodzenie objawów
  • Wskazanie do terapiileczenia istnieje tylko wtedy,u gdypacjentów osoba z hemoroidami odczuwaodczuwających dolegliwości. 

Ogólne informacje o terapii leczeniu

Hemoroidy

  • Wskazania do leczenia hemoroidów wynikają głównie z nasilenia dolegliwości osoby dotkniętej chorobą. Wybór metody leczenia zależy od obiektywnych wyników badań.
  • Podstawą leczenia choroby hemoroidalnej jest oddawaniezapobieganie zaparciom - pacjent powinien oddawać miękkichkkie, uformowanychuformowane stolcówstolce bez nadmiernego parcia.
    • Pomocna może być dieta bogata w błonnik.
  • Dalsze leczenie prowadzone jest w zależności od stopnia zaawansowania choroby hemoroidalnej.
    • We wczesnych stadiach możliwe są skleroterapia i podwiązywanie gumowymi pierścieniamiopaskami.
    • Wykazano, że krioterapia nie jest skuteczną metodą leczenia.
    • W późniejszych stadiach konieczna może być operacja.
      • W tym zakresie korzyści wynikające z laserowego wycięcia hemoroidów nie przewyższają korzyści z konwencjonalnych metod chirurgicznych.
    • TymczasoweOkresowe stosowanie maści, tamponów doodbytniczych i czopków zawierających steryd,
        środków ściągających i miejscowo znieczulających może jedynie chwilowo złagodzić dyskomfort, ale nie wpływa na zmniejszenie już powiększonych hemoroidów.
  • W ramach farmakoterapii można stosować różne preparaty na hemoroidy.
    • Leczenie farmakologiczne nie jest przyczynowe, a jedynie objawowe lub adjuwantowe w celu złagodzenia ostrych dolegliwości.
    • Może zatrzymać krwawienie poprzez zmniejszenie stanu zapalnego i obrzęku. Dodatkowo możnae złagodzić ból.
    • Jako środki do leczenia miejscowego stosuje się maści, kremy, czopki i sztyfty z wkładką z gazy (tzw. tampony doodbytnicze).
    • Substancje czynne, które zostały wskazane przez WHO jako „leki niezbędne” w terapii choroby hemoroidalnej, to środki miejscowo znieczulające (np. lidokaina), hemostatyczne (np. polikrezulen) lub przeciwzapalne (np. glukokortykosteroidyglikokortykosteroidy) i preparaty o działaniu miejscowo ochronnym.
    • Możliwe sotosowanie doustnych leków zwiekszających napięcie ściany naczyć żylnych i zmniejszających ich przepuszczalność (hesperydyna, wyciąg z ruszczyka)8

Zakrzepica żył odbytu

  • Leczenie zwykle nie jest koniecznakonieczne ze względu na przeważnie korzystnyłagodny przebieg, samoistne wyleczenie.
  • W razie potrzeby należy podać leki przeciwbólowe i środki przeczyszczające zmiękczające stolec w oczekiwaniu na samoistne cofnięcie się objawów w okresie od kilku dni do kilku tygodni.9.
  • Jeśli ból jest silny i uporczywy, można rozważyć wycinacięcie i usunięcie zakrzepu w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym (patrz Leczenie operacyjne).

Hemoroidy w ciąży

  • Założenie, że ciąża zwiększa ryzyko wystąpienia objawowych hemoroidów, nigdy nie zostało potwierdzone w odpowiednich badaniach. Możliwe, że w przeszłości ryzyko to było przeszacowane, ponieważ hemoroidy są często mylone z guzkami krwawniczymi.
  • Hemoroidy występujące w ciąży często ustępują po porodzie.
  • Zalecane jest przede wszystkim leczenie zachowawcze. Operację można rozważyć dopiero w razie braku odpowiedzi na leczenie zachowawcze.
  • Nie zaleca się stosowania środków przeczyszczających.

Zalecenia dla pacjentów

  • W celu złagodzenia objawów osobom dotkniętym chorobą należy wskazać korzyści płynące z diety wysokobłonnikowej lub odpowiedniej regulacji stolca (babka jajowata, babka płesznik).
  • Można stosować modyfikację zachowań związanych z wypróżnianiem, z unikaniem naciskusilnego i przedłużonego parcia w trakcie wypróżniania, w połączeniu z odpowiednią podażą błonnika w celu poprawyzmniejszenia objawów choroby hemoroidalnej.
  • Jest to najważniejsza i zazwyczaj jedyna koniecznekonieczna interwencja:
    • regulacja stolca, unikanie długiego nacisku i parcia podczas wypróżniania
    • Korzystne może być też unikanie ciągnięciaprzesuwania lub podnoszenia dużych ciężarów oraz długotrwałego stania. Zasadności tego zalecenia nie udało się jednak jak dotąd potwierdzić odpowiednimi badaniami.
  • UnikaćUnikanie  zaparć.
    • Docelowo należy oddawać miękkie, uformowane stolce.
    • Należy zwiększyć spożycie błonnika pokarmowego. Jednak moMoże upłynąć nawet 6 tygodni zanim objawy staną się mniej uciążliwe, a krwawienie ustąpi.10.
    • picie dużej ilości wody
    • aktywność fizyczna
  • Zdrowe nawyki toaletowe
    • Poniższe zalecenia opierają się na opinii ekspertów i nie zostały jeszcze poddane systematycznej ocenie:
      • Do toalety należy udać się natychmiast, gdy pojawi się potrzeba wypróżnienia się.
      • Planować stałe pory wypróżnień.
      • Nie przesiadywać dłuższy czas na toalecie, np. czytając, unikać dłuższego parcia.
  • Przyprawy 11
    • Opinia, że mocno przyprawione jedzenie lub chili nasila dolegliwości powodowane przez hemoroidy, nie została potwierdzona w przeprowadzonym na ten temat badaniu11badaniach.
    • Nie ma zatem powodu, aby zalecać pacjentom z hemoroidami unikanie spożywania ostro przyprawionych potraw11.

Odprowadzanie wypadniętych hemoroidów

  • Wypadające hemoroidy powinny być jak najszybciej manualnie cofnięte do kanału odbytu przez chorego.
  • Należy odprowadzać hemoroidy w pozycji bocznej z ugiętymi kolanami i biodrami, z pomocą rękawiczek lub kompresu, na który nałożono obfitą ilość wazeliny
  • Ból spowodowany wypadnięciem hemoroidów można złagodzić, stosując miejscowo chłodzenie (lód, woda z lodem).

Terapia podczerwienią

  • Może być stosowana w leczeniu krwawienia w chorobie hemoroidalnej o niskim stopniu zaawansowania (w polskich warunkach rzadko stosowana).

Skleroterapia

  • Skleroterapia hemoroidów wewnątrzhemoroidalnaętrznych (ostrzykiwanie albo obliteracja) jest stosowana głównie w przypadku choroby hemoroidalnej I i II stopnia. Wskaźnik powikłań jest niski (<1%), ale wskaźnik nawrotów po 3 latach jest wysoki i wynosi 68%.

Podwiązywaniezanie gumową opaską

  • Sprawdza się w leczeniu choroby hemoroidalnej II i III stopnia.
  • Ze względu na niewielkie reakcje niepożądane i powikłania jest to leczenie z wyboru w przypadku hemoroidów II stopnia.
  • Zabieg może być wykonany w warunkach ambulatoryjnych przy użyciu proktoskopu. 
  • Powoduje zawałniedokrwienie hemoroidów. Ulegają one martwicy i odpadają po 1–3 tygodniach (w tym czasie może wystąpić niewielkie krwawienie). W procesie gojeniegojenia się rany, miejscowa błona śluzowa łączy się z leżącą pod nią warstwą mięśni.
  • Zabieg najlepiej sprawdza się w przypadku hemoroidów stopnia I, II i III.12-13.
  • Im więcej opasek zostanie zastosowanych w jednej sesji, tym większe ryzyko wystąpienia reakcjidziałań niepożądanych i powikłań.
    • Wątpliwe jest, czy stosowanie więcej niż dwóch opasek podczas jednej sesji jest uzasadnione.
    • Zabieg można powtórzyć. Zaleca się zachować odstęp 6 tygodni między zabiegami, aby zapewnić bezpieczne gojenie.14.
  • Powikłania15
    • Niższy odsetek powikłań niż w przypadku konwencjonalnej operacji (wycięcia hemoroidów lub hemoroidopeksji)
    • Najczęstszymi powikłaniami są krwawienie i ból.
    • U 4,6% pacjentów występują drobne powikłania, takie jak zakrzepłe hemoroidyhemoroidów, zsunięcie się opaski, niewielkie krwawienie i powstanie owrzodzenia błony śluzowej.
  • Przeciwwskazania
    • Ze względu na zwiększone ryzyko krwawienia należy unikać podwiązywania opaskami gumowymi podczas przyjmowaniu leków przeciwpłytkowych (z wyjątkiem ASA w niskiej dawce), takich jak klopidogrel lub prasugrel (odpowiednio tienopirydyny lub antagoniści receptora P2Y12).
    • Badania dotyczące operacji odbytu w trakcie przyjmowania doustnych leków przeciwzakrzepowych nie wykazały stałego zwiększonego ryzyka krwawienia w porównaniu do operacji bez równoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych lub w trakcie przerwy w ich stosowaniu.
  • Wskaźnik wyleczenia hemoroidów stopnia I–III wynosi około 80%, u ok. 20% chorych dochodzi do nawrotu choroby, a u 2% występuje niepowodzenie terapii.16.

Porównanie podwiązania z wycięciem hemoroidów

  • W przeglądzie Cochrane porównano te dwie metody leczenia.14.
  • Zabiegi okazały się równoważne pod względem wyeliminowania krwawienia.
  • Wycięcie hemoroidów spowodowapowodowało lepszą ogólną kontrolę objawów, ale różnica nie była istotna statystycznie.
  • Zabieg wycięcia był jednoznacznie bardziej skuteczny w hemoroidach stopnia III.
  • Zgodnie z oczekiwaniami podwiPodwiązanie wymagało kilku zabiegów rewizyjnych.
  • Ból pooperacyjny był znacznie częstszy w przypadku wycięcia hemoroidów.
  • Występowanie wczesnych powikłań było rzadkie i nie stwierdzono żadnej różnicy pomiędzy dwoma analizowanymi metodami leczenia. Z kolei u pacjentów, u których wykonano wycięcie hemoroidów, częściej występowały odległe reakcje niepożądane.
  • Podwiązanie zwykle nie wymaga zwolnienia lekarskiego, natomiast wycięcie często skutkuje zwolnieniem lekarskim na kilka tygodni.
  • Satysfakcja pacjentów była taka sama w przypadku obu typów zabiegów.

Farmakoterapia

TerapiaLeczenie miejscowamiejscowe

  • Maści hemostatyczne, przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwświądowe; unikać leków zawierających antybiotyki.
    • Stosuje się np. maści z następującymi substancjami czynnymi: galusan bizmutu, lidokaina, skojarzenie lidokaina/fluocinonid, (glukokortykosteroid)hydrokortyzon lub preparaty ziołowe, np. wyciąg z oczaru wirginijskiego.
      • W przypadku szczelin odbytu obkurczone mięśnie odbytu można rozluźnić nitrogliceryną, która również łagodzi ból. (w Polsce brak dostępnych prepartów gotowych z nitrogliceryną zarejestrowaną w tym wskazaniu)
    • ByćNajważniejsze może najważniejsze jestbyć działanie ściągające; pierwszym wyborem może być zatem bizmut i oczar wirginijski.
    • Maść ma działać miejscowo w kanale odbytu. Pacjenci powinni nakładać maść do kanału odbytu palcem lub końcówką tuby 2 do 3 razy dziennie przez 1–2 tygodnie.
    • Korzyści z terapii miejscowej nie są potwierdzone; dotyczy to zwłaszcza czopków, które szybko przedostają się do odbytnicy.
  • W przypadku bólu można spróbować stosować same środki miejscowo znieczulające.
    • krem/maść z lidokainą, ksylokainą lub cynchokainą
  • SwędzenieŚwiąd odbytu
    • glukokortykosteroidyglikokortykosteroidy w postaci kremu/maści
    • miejscowe inhibitory kalcyneuryny (pimekrolimus, takrolimus)17
      • Dopuszczone tylko w przypadku opornego na leczenie umiarkowanego lub ciężkiego wyprysku atopowego (poza tym zastosowanie "off-label").
    • kapsaicyna miejscowo?
      • Wstępne dane potwierdzające skuteczność kremu zawierającego 0,006% kapsaicyny na świąd odbytu18 -wymagają weryfikacji.
      • Kapsaicyna stosowana miejscowo może być również przydatna w przypadku świądu spowodowanego hemoroidami, ale w jednym z badań 30% pacjentów musiało przerwać jej stosowanie z powodu uczucia pieczenia3.
      • Kapsaicyna jest alkaloidem pozyskiwanym z papryki. Kapsaicyna stosowana miejscowo hamuje selektywnie polimodalne nocyceptory reagujące na świąd i ból (zmniejsza ilość substancji P).

Leczenie chirurgiczne (z wyjątkiem podwiązania gumową opaską)

Informacje ogólne

  • Zabieg
    • Wycięcie hemoroidów
      • Wycięcie chirurgiczne polega na usunięciu hemoroidów wraz z przylegającą skórą. Rany pozostawia się otwarte do wtórnego zagojenia.
      • Stosuje się różne metody: operacja metodą Milligana-Morgana, operacja metodą Fergusona itd.1918-2221
      • Laserowe wycięcie hemoroidów nie wykazuje żadnych korzyści w porównaniu z konwencjonalnymi metodami operacyjnymi.
    • Hemoroidopeksja za pomocą staplera okrężnego według Longo
      • Po odprowadzeniu hemoroidów nad splotem żył odbytniczych zakłada się okrężny szew kapciuchowy wykonywany przy użyciu staplera chirurgicznego.
      • Następnie metodą połączonego cięcia i zszywania z kanału odbytu wykrawawykraja się okrągły mankiet śluzówkowy.
      • Splot żył odbytniczych zostaje w ten sposób przemieszczony proksymalnie i tam zamocowany.
  • Wskazania do operacji
    • W przypadku dolegliwości, których nie można skutecznie leczyć zachowawczo lub które nie ustępują.
    • w razie potrzeby również jako terapia podstawowa w przypadku hemoroidów stopnia III i IV ze znacznie nasilonymi dolegliwościami
    • powikłania, takie jak zakrzepica, szczeliny i przetoki2322
  • Celem leczenia operacyjnego jest przywrócenie prawidłowych warunków anatomicznych; celem leczenia nie jest w żadnym wypadku całkowite usunięcie powiększonego splotu żył odbytniczych.
  • Wycięcia chirurgiczne często powodują silny ból pooperacyjny i wymagają starannej obserwacji.
    • codzienne kąpiele nasiadowe
    • regulacja stolca
  • Powikłania
    • krwawienia, zwężenia odbytu, zaburzenia trzymanianietrzymanie stolca
    • Ciężkie powikłania, takie jak zatrzymanie moczu, krwawienie z odbytu, sepsa spowodowana zapaleniem krocza lub przestrzeni zaotrzewnowej oraz ropnie okołoodbytnicze występują u około 2,5% pacjentów.1918-2221.
  • Przeciwwskazania
    • Ze względu na zwiększone ryzyko krwawienia należy unikać operacji hemoroidów podczas przyjmowania leków przeciwpłytkowych (z wyjątkiem ASA w małej dawce), takich jak klopidogrel lub prasugrel (odpowiednio tienopirydyny lub antagoniści receptora P2Y12).
    • Badania dotyczące operacji odbytu w trakcie przyjmowania doustnych leków przeciwzakrzepowych nie wykazały stałego zwiększonego ryzyka krwawienia w porównaniu do operacji bez równoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych lub w trakcie przerwy w ich stosowaniu.

Zakrzepica żył odbytu

  • Ma ostry przebieg.
  • Nieleczony ból zmniejsza się w ciągu 2–3 dni; w ciągu kilku tygodni następuje stopniowa poprawa w miarę wchłaniania się skrzepliny.
  • W przypadku umiarkowanych lub łagodnych objawów leczenie nie jest konieczne.
  • Jeśli ból jest silny i uporczywy, należy rozważyć nacięcie i usunięcie skrzepliny.
    • Należy to zrobić w ciągu 72 godzin, dzięki temu zabieg szybciej uśmierzy ból niż leczenie zachowawcze.2423.
    • Wykonywane w znieczuleniu miejscowym.
    • Skrzeplinę należy ostrożnie wycisnąć.
    • Ranę pozostawia się otwartą do wtórnego zagojenia, szycie zwykle nie jest konieczne.2524.

Guzki krwawnicze (faFałdy skórne)

  • Przydatek skóry wywodzący się ze skóry okołoodbytniczej
  • czCzęste po samoistnie zaleczonej zakrzepicy żył odbytu
  • Można je wyciąć, jeśli występuje utrzymujące się sączenie i świąd.
    • GuzkiFałdy krwawniczeskórne występują często i nigdy nie są groźne. Zazwyczaj nie powodują żadnych dolegliwości i można jenie pozostawićwymagają leczenia.

Przebieg, powikłania i rokowanie

Przebieg

  • Przewlekłe objawy
  • Zmienne nasilenie

Powikłania

  • Wypadanie odbytu i odbytnicy
    • Mogą być powikłaniami hemoroidów.
    • Czasami wypadanie odbytu jest trudne do odróżnienia od hemoroidów. Może być całkowite, czyli dotyczyć całego obwodu, lub częściowe; maksymalnie 2 cm poza odbytem.
    • Wypadnięcie odbytnicy przekracza 2 cm. Patogeneza jest niejasna.

Rokowanie

  • W hemoroidach występuje bardzo wysokie prawdopodobieństwo nawrotów.

Dalsze postępowanie

  • Nie ma wskazań do szczególnej obserwacji.
  • Kontrole po podwiązaniu opaską gumową lub innej operacji
    • 6 tygodni po operacji pod kontrolą proktoskopii
    • w razie potrzeby ponowne podwiązanie opaską gumową

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów w Deximed

Ilustracje

Hemoroidy stopnia I°
Hemoroidy stopnia I° (dzięki uprzejmości endoskopiebilder.de, Immanuel Albertinen Diakonie gGmbH, Hamburg)
Hemoroidy
Hemoroidy
Podwiązywanie gumową opaską.
Podwiązywanie gumową opaską

Źródła

Wytyczne

  • Polskie tłumaczenie wytycznych: Wałęga P. Guzki krwawnicze i żylaki odbytu, Medycyna Praktyczna Chirurgia 2012/05 mp.pl

Piśmiennictwo

  1. Metcalf A. Anorectal disorders. Five common causes of pain, itching, and bleeding. Postgrad Med 1995; 98: 81-4, 87-9, 92-4. www.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Polglase AL. Haemorrhoids: A clinical update. Med J Aust 1997; 167: 85-8 PubMed
  3. Hussain JN. Haemorrhoids. Prim Care 1999; 26: 35-51. www.ncbi.nlm.nih.gov
  4. Mounsey AL, Halladay J. Hemorrhoids. Am Fam Physician 2011; 84: 204-10. www.ncbi.nlm.nih.gov
  5. Nisar PJ, Scholefield JH. Managing haemorrhoids. BMJ 2003; 327: 847-51. PubMed
  6. Jacobs D. Hemorrhoids. N Engl J Med 2014; 371: 944-51. doi:10.1056/NEJMcp1204188 DOI
  7. Aigner F, Gruber H, Conrad F et al.: Revised morphology and hemodynamics of the anorectal vascular plexus: impact on the course of hemorrhoidal disease. Int J Colorectal Dis 2009; 24(1): 105–13. PMID: 18766355 PubMed
  8. GooszenCiesielski HGP, Kołodziejczak M. TheChoroba relationshiphemoroidalna, betweenInterna carcinoma of the rectum and hemorrhoidsSzczeklika. ArchMedycyna ChirPraktyczna Neerl(dostęp 19. 1978;30(410.2023):223-9. PMID: 736578. PubMedwww.mp.pl
  9. Perrotti P, Antropoli C, Molino D, De Stefano G, Antropoli M. Conservative treatment of acute thrombosed external hemorrhoids with topical nifedipine. Dis Colon Rectum 2001; 44: 405-9. PubMed
  10. Alonso-Coello P, Guyatt GH, Heels-Ansdell D, Johanson JF, Lopez-Yarto M, Mills E, Zhuo Q. Laxatives for the treatment of hemorrhoids.. Cochrane Database of Systematic Reviews 2005, Issue 4. Art. No.: CD004649. DOI: 10.1002/14651858.CD004649.pub2. DOI
  11. Altomare DF, Rinaldi M, La Torre F, et al. Red hot chili pepper and hemorrhoids: The explosion of a myth: Results of a prospective, randomized, placebo-controlled trial. Dis Colon Rectum 2006; 49: 1018-23. PubMed
  12. MacRae HM, McLeod RS. Comparison of hemorrhoidal treatments: a meta-analysis. Can J Surg 1997; 40: 14-7. PubMed
  13. Davis B, Lee-Kong SA, Migaly J, et al. The American Society of Colon and Rectal Surgeons Clinical Practice Guidelines for the Management of Hemorrhoids. Dis Colon Rectum 2018 Mar; 61(3): 284-292. pmid:29420423 PubMed
  14. Shanmugam V, Hakeem A, Campbell KL, Rabindranath KS, Steele RJC, Thaha MA, Loudon MA. Rubber band ligation versus excisional haemorrhoidectomy for haemorrhoids. Cochrane Database of Systematic Reviews 2005, Issue 1. Art. No.: CD005034. DOI: 10.1002/14651858.CD005034.pub2. DOI
  15. Bat L, Melzer E, Koler M, Dreznick Z, Shemesh E. Complications of rubber band ligation of symptomatic internal hemorrhoids. Dis Colon Rectum 1993;36: 287-90. PubMed
  16. Iyer VS, Shrier I, Gordon PH. Long-term outcome of rubber band ligation for symptomatic primary and recurrent internal hemorrhoids. Dis Colon Rectum 2004; 47: 1364-70. PubMed
  17. Ständer S, Schürmeyer-Horst F, Luger TA, Weisshaar E. Treatment of pruritic diseases with topical calcineurin inhibitors. Ther Clin Risk Manag 2006; 2(2): 213-8. PMID: 18360595 PubMed
  18. Lysy J, Sistiery-Ittah M, Israelit Y, et al. Topical capsaicin--a novel and effective treatment for idiopathic intractable pruritus ani: a randomised, placebo controlled, crossover study. Gut2003;52(9):1323-6. doi: 10.1136/gut.52.9.1323 DOI
  19. Ganio E, Altomare DF, Milito G, Gabrielli F, Canuti S. Long-term outcome of a multicentre randomized clinical trial of stapled haemorrhoidopexy versus Milligan-Morgan haemorrhoidectomy. Br J Surg 2007; 94: 1033-7. PubMed
  20. Johannsson HO, et al. Randomized clinical trial of the effects on anal function of Milligan-Morgan versus Ferguson haemorrhoidectomy. Br J Surg 2006; 93: 1208-14. PubMed
  21. Shanmugam V, Muthukumarasamy G, Cook JA, Vale L, Watson AJ, Loudon MA. Randomized controlled trial comparing rubber band ligation with stapled haemorrhoidopexy for grade II circumferential haemorrhoids: long-term results. Colorectal Dis 2010; 12: 579-86. PubMed
  22. Giordano P, Gravante G, Sorge R, Ovens L, Nastro P. Longterm outcomes of stapled hemorrhoidopexy vs conventional hemorrhoidectomy: a meta-analysis of randomized controlled trials. Arch Surg 2009; 144: 266-72. PubMed
  23. MacRae HM, Temple LK, McLeod RS. A meta-analysis of hemorrhoidal treatments. Dis Colon Rectum 1995 Jul;38(7):687-94. www.ncbi.nlm.nih.gov
  24. Greenspon J, Williams SB, Young HA, Orkin BA. Thrombosed external hemorrhoids: outcome after conservative or surgical management. Dis Colon Rectum 2004; 47: 1493-8. PubMed
  25. Zuber TJ. Hemorrhoidectomy for thrombosed external hemorrhoids. Am Fam Physician 2002; 65: 1629-32. www.ncbi.nlm.nih.gov

Autorzy

  • Aleksandra Danieluk, lekarz, specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (recenzent)
  • Sławomir Chlabicz, Prof. dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (redaktor)
  • Thomas M. Heim, lekarz medycyny, dziennikarz naukowy, Freiburg
  • Caroline Beier, dr med., specjalista ds. medycyny ogólnej, Hamburg
K64I84; K640I840; K641I841; K642I842; K643I843; K644I844; K645I845; K648I846; K649I847; I848; I849
K96
Hemoroidy; Wypadanie odbytu; Wypadanie odbytnicy; RozszerzeniePoszerzenie naczyniowenaczyń splotu żylnego odbytniczychodbytniczego; Choroba hemoroidalna; Żylaki odbytu; Zakrzepica żył okołoodbytniczych
Hemoroidy i zakrzepica okołoodbytowa
document-disease document-nav document-tools document-theme
Definicja: Żylaki odbytu, lub hemoroidy, to naczyniowe poszerzenia i zagłębieniaposzerzenie splotu żylnego odbytniczychodbytniczego pod błoną śluzową w kanale odbytu, składające się z poszerzonych żył i tętniczo-żylnych formacji naczyniowych wraz z otaczającą ichje tkanką łączną i błoną śluzową.
Medibas Polska (staging)
Hemoroidy i zakrzepica okołoodbytowa
/link/81a655f73590448da5cf8d7d5b2f4563.aspx
/link/81a655f73590448da5cf8d7d5b2f4563.aspx
hemoroidy-i-zakrzepica-okoloodbytowa
SiteDisease
Hemoroidy i zakrzepica okołoodbytowa
K.Reinhardt@gesinform.de
Kmail#stina.Reinhardt@gesinformbaranowska@gmail.decom
pl
pl
pl