Compare with  
Legend:
inserted text deleted text

Autonomiczne neuropatie obwodowe

Informacje ogólne

Definicja

  • Choroba obwodowego układu nerwowego (peripheral nervous system - PNS) z udziałem nerwów autonomicznego (wegetatywnego) układu nerwowego1
    • Autonomiczny układ nerwowy jest odpowiedzialny za regulację niezależnych od woli funkcji organizmu (np. układukrążenia krwionośnegokrwi, oddychania, trawienia).
    • Autonomiczne włókna nerwowe są cienkie i zmielinizowane jedynie w niewielkim stopniu.
    • WyizolowaneIzolowane autonomiczne neuropatie występują rzadko, najczęściejzwykle wpod postacią ramach neuropatii obwodowych (częściowoczasem takżeobraz podkliniczniesubkliniczny).
      • najczęstsza postać polineuropatii: dystalna, symetryczna polineuropatia
  • Do rozwoju polineuropatii z zajęciem układu obwodowego przyczynić się mogą liczne choroby.1.
    • Najczęstszą przyczynę stanowi cukrzyca (polineuropatia cukrzycowa).
    • U 20% pacjentów chorujących na polineuropatie przyczyna niepozostaje jestnieuchwytna znana(polineuropatia idiopatyczna).
  • Neuropatia autonomiczna może mieć różny wpływ na organizm.

Częstotliwość występowania

  • Częstotliwość występowania autonomicznej neuropatii obwodowej jako zespołu zależy od choroby podstawowej.
  • Najczęstszą przyczynąę polineuropatii z zajęciem układu autonomicznego stanowi neuropatia cukrzycowa.
  • Neuropatie dziedziczne występują rzadziej (chorobowość około 40/ przypadków na 100. 000 osób).

Zagadnienia diagnostyczne

  • Diagnostyka opiera się w znacznej mierze na wywiadzie oraz wynikach badańbadania przedmiotowychprzedmiotowego.
    • Należy zadać pacjentowi ukierunkowane pytania dotyczące objawów ze strony układu autonomicznego.
    • , a także zapytać o towarzyszące objawy zajęcia układu czuciowego lub motorycznego.
    • Wyjawyjaśnienie etiologii neuropatii obwodowej (poszukiwanie choroby podstawowej)

Klasyfikacja neuropatii

  • Rodzaj przebieguPrzebieg choroby
    • ostry (≤4 tygodni)
    • podostry (4–8 tygodni)
    • przewlekły (>8 tygodni)
  • Umiejscowienie
    • symetryczne lub asymetryczne
    • dystalne lub proksymalne
    • dolna lub górna kończyna
  • Etiologia
    • metaboliczna/endokrynologiczna/toksyczna
    • genetyczna/dziedziczna
    • zapalna
    • immunologiczna
    • paraneoplastyczna
  • patologiePatologie
    • demielinizacja
    • degeneracja aksonalna
    • formy mieszane

Skutki autonomicznego odnerwienia

  • Nerwy somatyczne
    • Zaburzeniazaburzenia ruchów źrenic
    • zaburzeniazmiany troficzne kończyn: obrzęk, owrzodzenie, osteoartropatia
    • hipohydroza/anhydroza
    • zaburzenia wazomotoryczne: niedociśnienie ortostatyczne, rumień cukrzycowy
  • Nerwy trzewne
    • sercowo-naczyniowe: tachykardia spoczynkowa, obniżona zmienność rytmu zatokowego
    • objawy ze strony przewodu pokarmowego: dystonia przełykowa, gastropareza, biegunka, zaparcie, cholecystopatia
    • objawy ze strony wątroby: zaburzenie metabolizmu glukozy
    • funcja egzokrynna trzustki: brak wydzielania odruchowego
    • objawy ze strony układu moczowo-płciowego: zaburzenia opróżnienianiania pęcherza, zaburzenia erekcji, wytrysk wsteczny
  • Skutki aferentnego autonomicznego odnerwienia
    • brak bólu przy niedokrwieniu wieńcowym
    • brak reakcji wegetatywnej w przypadku hipoglikemii
    • brak uczuciaodczuwania pełnego pęcherza
    • brak bólu przy ucisku jąder
    • brak bólu podczas skurczów porodowych

Częste zajęcie układu autonomicznego w przypadku polineuropatii

Powód konsultacji

Niebezpieczny przebieg, którego można uniknąć

ICPC-2

  • N94 Periphere Neuritis/Neuropathie

ICD-10

  • G60 Dziedziczna i idiopatyczna neuropatia
    • G60.0: Dziedziczna neuropatia ruchowa i czuciowa
    • G60.1: Choroba Refsuma
    • G60.2: Neuropatia z towarzyszącą dziedziczną ataksją
    • G60.3: Neuropatia samoistna postępująca
    • G60.8: Inne idiopatyczne neuropatie dziedziczne
    • G60.9: Neuropatia samoistna i dziedziczna, nieokreślona
  • G61 Polineuropatia zapalna
    • G61.0: Zespół Guillaina-Barrégo
    • G61.8: Inne polineuropatie zapalne
    • G61.9: Polineuropatia zapalna, nieokreślona
  • G62 Inne polineuropatie
    • G62.0: Polineuropatia polekowa
    • G62.1: Polineuropatia alkoholowa
    • G62.2: Polineuropatia spowodowana przez inne czynniki toksyczne
    • G62.8: Inne określone polineuropatie
    • G62.9: Polineuropatia, nieokreślona
  • G63 Polineuropatia w przebiegu chorób sklasyfikowanych gdzie indziej
    • G63.0: Polineuropatia w przebiegu chorób zakaźnych i pasożytniczych sklasyfikowanych gdzie indziej
    • G63.1: Polineuropatia w przebiegu chorób nowotworowych
    • G63.2: Polineuropatia cukrzycowa
    • G63.3: Polineuropatia w przebiegu innych chorób układu wewnątrzwydzielniczego i metabolicznych
    • G63.4: Polineuropatia w niedoborach żywieniowych
    • G63.5: Polineuropatia w układowych stanach chorobowych tkanki łącznej
    • G63.6: Polineuropatia w innych zaburzeniach układu mięśniowo-szkieletowego
    • G63.8: Polineuropatia w przebiegu innych chorób sklasyfikowanych gdzie indziej
  • G64 Inne zaburzenia obwodowego układu nerwowego
  • T44 Zatrucie lekami działającymi głównie na układ nerwowy wegetatywny

Rozpoznania różnicowe

Neuropatia cukrzycowa

  • Patrz artykuł Neuropatia cukrzycowa
  • Definicja i przyczynaetiologia
  • Częstotliwość występowania
    • Chorobowochorobowość na poziomie 13–46% w przypadku cukrzycy typu 2 oraz 8–54% w przypadku cukrzycy typu 1
    • Objawyobjawy średnio po 8 latlatach od postawienia diagnozy
    • w cukrzycy typu 1 badania w kierunku polineuropatii zalecane po postawieniu5 diagnozylatach od rozpoznania, w cukrzycy typu 2 – od razu po rozpoznaniu3
  • Objawy sercowo-naczyniowe
  • Objawy ze strony układu moczowo-płciowego
    • Zaburzeniazaburzenia opróżniania pęcherza (nawet 50%u połowy pacjentów)
      • na początkutkowo częstsze oddawanie moczu, późniejszejpotem zmniejszona aktywność mięśni pęcherza oraz niebezpieczeństwo zatrzymania moczu34
    • zaburzenia erekcji (30–75% mężczyzn chorujących na cukrzycę)45
  • Objawy żołądkowo-jelitowe
  • Inne objawy

Zespół Guillaina-Barrégo

  • Patrz artykuł Zespół Guillaina-Barrégo (Guillain-Barré syndrom - GBS). 
  • Definicja i przyczynaetiologia
    • immunologiczna, symetryczna- sensomotoryczna polineuropatia demielinizacyjna
    • Objawyobjawy często po wystąpieniuprzebyciu infekcji, np. po zakażeniu bakteriami Campylobacter jejuni, Mycoplasma pneumoniae, wirusami grypy, paragrypy, ospy wietrznej, EBV lub CMV)8
      • Reakcjareakcja autoimmunologiczna wskutekna skutek „mimikry molekularnej”
  • Częstotliwość występowania
    • Zapadalnozapadalność 0,9‒1,9 przypadków na 100 000 mieszkańcosówb rocznie
  • Objawy
    • Poczna początkitku choroby charakteryzują sięobjawy zazwyczaj dystalnymizlokalizowane w kończynach dolnych: dystalne, symetrycznymi symetryczne i nasilającymice się w nogach parestezjamiparestezje, bólamil oraz wiotkim wiotki niedowłademad
    • kolejno obejmowane kończyny górne i tułów, nerwy czaszkowe8-9
    • często nasilone zaburzenia układu autonomicznego
      • zwłaszcza autonomiczna neuropatia sercowo-naczyniowa z występującą na przemian tachykardią i bradykardią (bradyarytmia, blok AV), wahaniawahaniami ciśnienia tętniczetniczego
      • Zaburzeniazaburzenia czynności jelit i pęcherza
      • zaburzenia neuroendokrynne (SIADH lub moczówka prosta)
      • dysfunkcja sudomotoryczna (wzmożona potliwość)
      • zaburzenia wazomotoryczne (niedociśnienie ortostatyczne)
    • zaburzenia układu autonomicznego jako najczęstsza przyczyna zgonu wskutek choroby
      • zwłaszcza wskutekna skutek nagłych wahazaburzeń rytmu serca lub wahań ciśnienia tętniczetniczego („burza wegetatywna”)
      • z tego powodu częstokonieczne koniecznośćmonitorowanie monitorowaniapacjenta w warunkach szpitalnych8-9
      • w przypadku arytmii można wdrożyć krótkotrwałe leczenie z wykorzystaniem rozrusznika serca
  • Leczenie immunoglobulinami podawanymi dożylnie immunoglobulinami lub plazmaferezą leczniczą (therapeutic plasma exchange - TPE),
    • możliwy dłuższyugotrwały przebieg choroby przez (kilka tygodni lub miesięcy)
    • Koniecznokonieczność zastosowania wentylacji inwazyjnej przy udzialezajęciu mięśni oddechowych

Ostra dysautonomia

  • Definicja i przyczynaetiologia
    • autoimmunologiczna choroba zapalna
    • Synonimsynonim: Idiopatycznaidiopatyczna neuropatia autonomiczna
    • często postrzegana jako wariant zespołu Guillaina-Barrégo
  • Objawy
    • ostre lub podostre (od kilku dni do 2 miesięcy) zaburzenie układu autonomicznego bez deficytów sensomotorycznych710
    • objawy ze strony układu autonomicznego, w tym niedociśnienie ortostatyczne, anhydroza, zaburzenia układu pokarmowego, zaburzenia oddawania moczu
  • Leczenie immunoglobulinami podawanymi dożylnie immunoglobulinami 

Neuropatia amyloidowa

  • Patrz artykuł Amyloidoza.
  • Definicja i przyczynaetiologia
    • W przypadkuamyloidozie amyloidozynastępuje nagromadzenieodkładanie w tkankach nierozpuszczalnych włóknistych protein w tkancezwanych powodujeamyloidem, uszkodzenieco skutkuje uszkodzeniem narządów.811
    • Amyloidozaamyloidoza AL ze złogami monoklonalnych lekkich łańcuchów immunoglobulin (kappa i lambda)
      • np. w przypadku szpiczaka mnogiego
      • najczęstsza postać amyloidozy w krajach uprzemysłowionych
      • Polineuropatiapolineuropatia u około 20% pacjentów
    • Amyloidozaamyloidoza AA ze złogami białka A amyloidu
  •  
    • amyloidozy rodzinne (np. amyloidoza AFATTR (ze ogiogami transtyretyny, TTR)12
  • Objawy
    • Polineuropatia ze znacznym zajęciem układu autonomicznego jakostanowi częsty objaw amyloidozy.
    • Charakterystyczne są zdysocjowane zaburzenia czucia (mniejszezmniejszone czucieodczuwanie bólu i niezmiennezachowane czucie powierzchowne).
    • przypadkiWystępowanie przypadków choroby w rodzinie jakonasuwa wskazanie dlapodejrzenie rodzinnej polineuropatii amyloidowej.
    • Pewną diagnozę można często postawić dopiero po przeprowadzeniu biopsji nerwów.

Amyloidozy rodzinne

  • Heterogeniczna grupa dziedzicznych postaci systemowejukładowej amyloidozy z polineuropatią
    • np. związana z transtyretyną rodzinna neuropatia amyloidowa (transthyretin-related familial amyloid polyneuropathy - TTR-FAP, ATTR) wskutek mutacji w genie kodującym transtyretynę710
      • zapadalność zależna od regionu geograficznego (
        • USA: 1:/100 000
        • Szwecja: 1/170
        • Polska: bardzo niska zapadalność, a Szwecjaopisano 1:170pojedyczne rodziny (kilkanaście przypadków)13
  • Objawy
    • Objawyobjawy PNPpolineuropatii zazwyczaj pomiędzy 30. a 60. rokiem życia,
      • bolesna aksonalna neuropatia sensomotoryczna
      • szybko postępujące deficyty motoryczne
      • często dysfunkcja układu autonomicznego (75%), np. niedociśnienie ortostatyczne, biegunka12
    • inne objawy narządachdowe, takie jak nefropatia kardiomiopatia
  • Leczenie TTR-FAP lekami zapobiegającymi rozkładowi transtyretyny

Neuropatie dziedziczne

  • Patrz artykuł Neuropatie dziedziczne
  • Definicja i przyczynaetiologia
    • zróżnicowana grupa polineuropatii dziedzicznych,,
      • zrróżnicowanienorodne podobrazy względem objawów klinicznychkliniczneschematuschematy dziedziczenia
    • dziedziczne neuropatie motoryczne i ruchowo-czuciowe (hereditary motor and sensory neuropathies - HMSN),,
      • wyróżnia się osiem objawówpostaci HMSN spowodowanych zaburzeniami sensomotorycznymi
      • typ I i II z objawami ze strony układu autonomicznego
      • zwanazwane takrównieże jako Chorobachoroba Charcota-Mariego-Tootha (CMT)
    • dziedziczne neuropatie czuciowe i czuciowo-autonomiczne (hereditary sensory and autonomic neuropathies - HSAN)914
      • osiemdziewięć rzadkich chorób z zaburzeniami układu czucia lub układu autonomicznego15
    • inne postaci o różnym stopniu zajęcia układu autonomicznego
      • dziedziczne neuropatie ruchowe
      • neuropatie epizodyczne
      • neuropatia symptomatyczna
  • Diagnostyka
    • diagnostyka genetyczna w celu wykrycia choroby u osób, u których:,
      • u osób, u których w rodzinie występowały przypadki polineuropatii,
      • pierwsze objawy choroby występowania oznak chorobyąpiły w młodym wieku
      • występują orazcechy objawów klinicznychkliniczne wskazującychce na polineuropatię dziedziczną (np. stopa wydrążona, młotkowate palce u stóp)

Dziedziczne neuropatie czuciowo-autonomiczne

  • Dziedziczne neuropatie charakteryzujące się zwłaszcza zaburzeniami czucia i układu autonomicznego wskutek zaatakowaniauszkodzenia cienkich włókien nerwowych
    • PostaćPostaci autosomalnadziedziczone recesywnaautosomalnie recesywnie (II–VVI, VIII, IX) ujawniaujawniają się na wczesnym etapie życia.
    • PostaćPostaci autosomalnadziedziczone autosomalnie dominującaco (I, VII) dopieroujawniają się w późniejszych latach wieku dorosłegoym.
  • Typ I,
    • Dziedziczeniedziedziczenie autosomalne dominujące, objawy ujawniające się w 2.–4. dekadzie życia
    • Wiwiększy wpływ na odczuwanie bólu i temperatury niż na czucie powierzchniowe (często przemijający ból szarpiąco-przeszywający lub piekący, zazwyczaj w obrębie kończyn dolnych)16
    • Anhydrozaanhydroza, owrzodzenia, neuroosteoartropatia ze złamaniami zmęczeniowymi, zwłaszcza na stopach (stopa Charcota)
  • Typ II (zespół Morvana),
    • Dziedziczeniedziedziczenie autosomalne recesywne, objawy występują w wieku niemowlęcym i we wczesnym dzieciństwie
    • Skupione na ramieniu zaburzenia czucia o różnym nasileniu, brak bólu
    • Hiperhydrozahiperhydroza, opóźniona reakcja źrenic, zaparciezaparcia, owrzodzenia, akroosteoliza
  • Typ III (zespół Rileya-Daya, rodzinna dysautonomia),
    • dziedziczenie autosomalne recesywne, objawy występująod krótko po urodzeniuurodzenia
    • choroba często występuje u dzieci Żydów aszkenazyjskich
    • brak odczuwania bólu i pogorszenieupośledzenie działaniafunkcji autonomicznego układu nerwowego
  • Typ IV (zespół Swansona, wrodzona obojętnoniewrażliwość na ból z anhydrozą (Congenitalbrakiem Insensitivitypocenia się, congenital insensitivity to Painpain with Anhidrosis,anhidrosis - CIPA)),
    • dziedziczenie autosomalne recesywne, objawy występują w pierwszych miesiącach życia
    • Utratautrata odczuwania bólu i temperatury, anhydroza, opóźnienie umysłowe i epizodyczne napady gorączki
  • Typ V,
    • dziedziczenie autosomalne recesywne autosomalne
    • analgezjabrak odczuwania bólu, uszkodzenia kończynowe, bezbolesne złamania
  • Typ VI
    • dziedziczenie autosomalne recesywne autosomalne, początek choroby z chwilą urodzenia
    • poważny niedorozwój umysłowy oraz śmierć najczęściej przed ukończeniem 2. roku życia
  • Typ VII
    • dziedziczenie autosomalne dominujące
    • opóźnienie psychoruchowe, analgezja, hiperhydroza,
       zaparcie zaparcia
  • Typ VIII
    • dziedziczenie recesywne autosomalne
    • częściowe zniesienie odczuwania bólu, anhydroza, zmniejszona produkcja łez, owrzodzenia, prawidłowy rozwój psychoruchowy
  • Typ X15 
    • dziedziczenie autosomalne recesywane
    • upośledzenie umysłowe, zaburzenia zachowania, zmniejszenie odczuwania bólu, zaburzona regulacja ciśnienia tętniczego i temperatury ciała, hipowentylacja, zaburzenia połykania, zaparcia, refluks żołądkowo-przełykowy

Choroba Fabry'ego

  • Definicja i przyczynaetiologia
    • Chorobachoroba wskutekdziedziczona dziedziczeniaw recesywnegosposób recesywny sprzężonegoony z chromosomem X
    • UszkodzenieNiedobór enzymu alfa-galaktozydazy powoduje nagromadzenie glikosfingolipidów w tkankach.
      • WywoOdkłanaadanie poprzezw tkankachogiogów chorobaprowadzi do choroby wielonarządowadowej (zajęte serce, nerki, oczy, skóra).
      • Objawy neurologiczne spowodowane nagromadzeniem sięodkładaniem glikosfingolipidów w zwojach nerwowych i aksonach.
  • Jednoznaczny obrazObraz kliniczny
    • Poczpoczątek objawów zazwyczaj w wieku dziecięcym i nastoletnim
    • w niektórych przypadkach wczesnaprzedwczesny śmierćzgon, np. wskutek udaru mózgu, zawałówu serca
    • bolesneból neuropatieneuropatyczny, zaburzenia odczuwania temperatury, epizodyczne kryzysy bólowe (kryzysy Fabry'ego), napady gorączki o niewyjaśnionej przyczynie, przypominający kolkę ból żołądka
    • objawy ze strony układu autonomicznego
      • hipohydroza lub anhydroza, zaburzenia troficzne, ograniczone wytwarzanie śliny i łez, zaburzenia perystaltyki jelit,
  • Diagnostyka
    • Pomiarpomiar aktywności alfa-galaktozydazy A w leukocytach
    • Badaniabadania z zakresu genetyki molekularnej
  • Systematyczne enzymatyczneLeczenie
    • enzymatyczna terapia zastępcza dostępna w Polsce w ramach programu lekowego Narodowego Funduszu Zdrowia17

Neuropatie poinfekcyjne

Polineuropatia związana z HIV

  • Patrz artykuł Zakażenie wirusem HIV i AIDS.
  • Definicja i przyczynaetiologia
    • przewlekłe zakażenie ludzkim wirusem upośledzenia odporności (HIV)
  • Częstotliwość występowania
    • W Niemczech w 2019 roku 2019 w Niemczech wirusem HIV było zakażonych lub chorowało na AIDS 90 700 osób.
    • W Polsce od początku epidemii (od 1985 r.) stwierdzono około 30 000 przypadków osób zakażonych HIV.
      • W ostatnich latach w Polsce obserwuje się rekordowe liczby odnotowywanych nowych zakażeń HIV – w roku 2022 zgłoszono 2384 nowe zakażenia.18
  • Objawy
    • dystalna, symetryczna polineuropatia jako objaw klinicznego stadium B zakażenia wirusem HIV
    • Przyczynęspowodowana stanowineurotoksycznością zarówno neurotoksycznośćsamego wirusa, jak i przyjmowanieprzyjmowanych leków antyretrowirusowych
    • często zaburzenia układu autonomicznego, takie jak niedociśnienie ortostatyczne, omdlenia, gastropareza, zaburzenie produkcjiwydzielania potu, zaburzenie czynności pęcherza, opóźniona reakcja źrenic lub zaburzenia erekcji1,1019
      • zajęcie układu autonomicznego potencjalnie związane z wyższą śmiertelnością1019

Botulizm

  • Patrz artykuł Botulizm
  • Definicja i przyczynaetiologia
    • Zakazakażenie bakterią Clostridium botulinum (rzadziej C. baratti, C butyricum) lub spożycie produkowanej przez nie egzotoksyny - toksyny botulinowej20
    • WytwarzaLaseczki Clostridium wytwarzają neurotoksynę, która blokuje uwalnianie acetylocholiny orazz zakończeń nerwowych, hamując przekaźnictwo nerwowo-mięśniowe.
    • brak faktycznej autonomicznej polineuropatii
  • Objawy
    • Donagle głównychwystępujące objawówobjawy naleporażąenia nudnościopuszkowego: diplopia, wymiotydyzartria, orazdysfonia, biegunka.dysfagia
    • następnie symetryczny i zstępujący ku dołowi niedowład wiotki
    • objawy ze strony układu autonomicznego oraz antycholinergiczne
      • rozszerzenie źrenic, ograniczona możliwość akomodacji, anhydroza, zaburzenia oddawania moczu, suchość jamy ustnej (kserostomia), zespół suchego oka (kseroftalmia) 1121
      • Objawy ze strony układu autonomicznego utrzymują się po zakończeniu infekcji.1.
    • później niedowład wiotki, symetryczny i zstępujący

Błonica

  • Patrz artykuł Błonica.
  • Definicja i przyczyna etiologia
    • Infekcjainfekcja górnych dróg oddechowych wywołana przez bakterię Corynebacterium diphtheriae
  • Toksyczna polineuropatia sensomotoryczna jako możliwe powikłanie1222
  • Objawy
    • możliwa neuropatia sensomototrycznasensomotoryczna z tetraparezą i ataksją
    • zazwyczaj zajęcie nerwów mózgowychczaszkowych, często z porażeniem podniebienia miękkiego1323
    • możliwe zaburzenia ze strony układu autonomicznego: zaburzenia akomodacji, zaburzeniezaburzenia czynności pęcherza i odbytnicy oraz objawy ze strony układu autonomicznego i krwionośnegosercowo-naczyniowego1

Neuropatie toksyczne

Alkohol

  • Definicja i przyczynaetiologia
    • polineuropatia alkoholowa w przypadku nadmiernego sponadużywania alkoholu
    • wskutekskutek bezpośredniego, toksycznego działania alkoholu oraz współistniejącego niedożywienia
  • Częstotliwość występowania
  • Objawy
    • często związana z innymi chorobami zależnymi od alkoholu
    • dystalna, symetryczna polineuropatia sensomotoryczna
      • sporadycznie z zajęciem układu autonomicznego (często nadpotliwonadmierna potliwość dłoni i podeszew stóp)
  • Leczenie obejmuje odstawienie alkoholu i substytucjsuplementację kompleksu witamin z grupy B

Leki

  • Potencjalne przyczyny polekowej polineuropatii z zajęciem układu autonomicznego1:
    • leki chemioterapeutyczne (np. winkrystyna, cisplatyna);
    • izoniazyd;
    • amiodaron;
    • talidomid;
    • chlorochina;
    • linezolid;
    • bortezomib.

Występujące w miejscu pracy i środowisku szkodliwe substancje

  • Wskazuje się również na związek substancji wykorzystywanych w przemyśle z wystąpieniem polineuropatii toksycznej z zajęciem układu autonomicznego oraz wykorzystywanych w przemyśle substancji.1.
    • np. rozpuszczalniki organiczne, akrylamid, ołów, rtęć, arsen, tal, inne metale ciężkie
  • Inne istotne pod względem klinicznym autoimmunologiczne skutki polineuropatii występują rzadko.

Neuropatie immunologiczne i paraneoplastyczne

Paraneoplastyczna neuropatia autonomiczna

  • Paraneoplastyczną neuropatię autonomiczną mogą spowodowawywołać liczneróżne przeciwciała autoimmunologiczne występujące w przebiegu chorób nowotworowych.1
     .
    • często w połączeniu z przeciwciałamia anty-Hu (w 80% współwystępują z drobnokomórkowyrkowym nowotwórrakiem płuca (80% w przypadku przeciwciał anty-Hu), inneale nowotworymogą towarzyszyć również innym nowotworomucauc, nowotwory układu pokarmowego oraz układu moczowo-płciowego)
    • inne, np. przeciwciała receptora przeciwko CV2/CRMP5, amfifizynyamfifizynie i AChczy receptorowi acetylocholiny
  • Objawy ze strony układu autonomicznego mogą przybraprzybierać różną postać:
    • gastropareza, osłabienie perystaltyki jelit, zaparciezaparcia, rzekome zaparciezaparcia, zaburzenia czynności pęcherza moczowego, niedociśnienie ortostatyczne, arytmia, wahania ciśnienia tętniczetniczego, dysfunkcja sudomotoryczna, impotencja oraz kseroftalmia (zespół suchego oka)

Polineuropatia z objawami porfirii

  • Patrz artykuł Porfiria.
  • Definicja i przyczynaetiologia
    • Heterogennaheterogenna grupa chorób metabolicznych charakteryzujących się zaburzeniami hemostazysyntezy hemu
    • zwłaszcza w przypadku ostrej porfirii przerywanej polineuropatia z uszkodzeniem nerwów autonomicznych
      • U 90% pacjentów chorujących na ostrą porfirię przerywaną nie występują żadne objawy.
  • Objawy ostrej porfirii przerywanej
    • ramachczasie ostrych epizodów choroby: silne bóle brzucha, nudności, wymioty i nieregularne wypróżnianienienia
      • chorobienapadom mogą także towarzyszyć tachykardia, nadciśnienie i gorączka
      • Niebezpieczeństworyzyko zagrażających życiu arytmii
    • Polineuropatia dotykadotyczy proksymalnych i dystalnych włókien oraz korzeni nerwowych.
      • zazwyczaj dystalne, symetryczne zaburzenia motoryczne
      • zaburzenie działania autonomicznego układu współczulnego i przywspółczulnego
  • Leczenie poprzez unikanie powodujczynników wyzwalających chorobęnapady substancjichoroby (np. alkoholu, niektórych leków, głodzenia, intensywnego wysiłku), a w razie wystąpienia napadu podawanie glukozy, heminy oraz leczenie objawowe.25

Wywiad

  • Istotne znaczenie ma dokładny wywiad uwzględniający początek, rodzaj i czas trwania dolegliwości.
  • Czas trwania dolegliwości
    • ostre ≤4 tygodni
    • podostre 4–8 tygodni
    • przewlekłe >8 tygodni
  • Pytanie o objawyObjawy zaburzeń ze strony układu autonomicznego,
  • Towarzyszące  polineuropatii objawy sensoryczne lub motoryczne polineuropatii 
    • Objawydeficyty pobudzeniaczuciowe sensorycznego(np. izniesienie odczuwania bólu) lub przeczulica, parestezje deficytów (np. łaskotanie, ból, mrowienie, drętwienie, bezbolesne rany)
    • podrażnienia i deficyty motoryczneruchowe (zwłaszcza współistniejące, np. skurczeniedowład mięśniwiotki, porażeniaenie)
  • PrzypadkiWystępowanie choroby w rodzinie (polineuropatie, zaburzenia chodu, zniekształcenia stóp),
  • Możliwa choroba podstawowa i jej przebieg
  • Przyjmowane leki
  • Spożywanie alkoholu
  • Ekspozycja na szkodliwe substancje

Badanie przedmiotowe

Badania uzupełniające

  • Diagnostyka obowiązkowa
    • Wywiadwywiad
    • Badaniebadanie przedmiotowe
    • Badanieelektroneurografia elektrofizjologiczne(ENG) i/lub elektromiografia (EMG)26
    • Standardowestandardowe badaniebadania laboratoryjne
  • FakultatywnaRozszerzona diagnostyka

W ramach podstawowej opieki zdrowotnej

Diagnostyka specjalistyczna

  • Badania elektrofizjologiczne w przypadku polineuropatii,,
    • Neurografiaelektroneurografia (ENG)
      • neurografiaelektroneurografia czuciowa nerwunerwów ramieniakończyn górnych i nogi dolnych
      • neurografiaelektroneurografia motoryczna nerwunerwów kończyn ramieniagórnych i nogi dolnych
    • Elektromiografiaelektromiografia
      • wykrywanie oznakcech odnerwienia lub diagnostyka różnicującanicowa w celu wykluczenia miopatii
    • ilościowe badanie czucia w ramach diagnostyki neuropatii małych włókien (mikroneurografia)
  • Rozszerzone badania laboratoryjne
    • immunoelektroforeza z immunofiksacją (gammapatie monoklonalne)
    • diagnostyka HIV
    • określone przeciwciała autoimmunologiczne, np. przeciwciała anty-Hu (neuropatie paraneoplastyczne)
    • uro- i koproporfiryny, porfobilinogen, kwas delta-aminolewulinowy (porfiria)
  • Diagnostyka neurowegetatywna,
    • Badaniebadanie mechanizmów regulacji układu krążenia1527
      • (powtórna) ocena zmienności rytmu serca
      • zmienność rytmu serca przy głębokim wdechu (oddechowa zmienność rytmu serca)
      • reakcja ortostatyczna (fizjologiczne przyspieszenie rytmu pracy serca o 10–30/min po pionizacji)
      • manewr Valsalvy przez 15 sekund
      • badaniepróba zepochyleniowa stołem pochylonym(tilt-test)
    • Niedociniedociśnienie ortostatyczne
    • zespół posturalnej tachykardii ortostatycznej
      • pomiarpomiary częstości rytmu serca oraz ciśnienia tętniczego po 410 minutach leżenia i  przez ponad 5 minut po wstaniu
      • patologicznywzrost w przypadku wzrostuczęstości rytmu serca >120/min30 lub wzrostu >30uderzeń/min w stosunku do wartości spoczynkowej
      • bez hipotonii ortostatycznej
    • Zaburzeniazaburzenia włókien sudomotorycznych
      • próbatest jodowajodowo-skrobiowy (test Minora)
      • badanie współczulnaczulnych odpowiedźpotencjałów skóryrnych (SHA;sympathetic „Sympatheticskin Skinresponse Response”,- SSR),
      • Iloilościowe badanie aksonalnego odruchu potowydzielniczego („Quantitativequantitative Sudomotorsudomotor Axonaxon Reflexreflex Testing”,test - QSART)
  • Punkcja lędźwiowa i badanie płynu mózgowo-rdzeniowego
    • Badaniebadanie ogólne podpłynu kmózgowo-rdzeniowego z ocenątem liczby komórek, stężeń białka, glukozy i mleczanumleczanów
    • zzwłaszcza w przypadku podejrzenia polineuropatii o podłożu zapalnym
    • podwyższony poziom białka przy prawidłowej lub lekko podwyższonej liczbie komórek (dysocjacja cytoalbuminowa, typowa w przypadku zespołu Guillaina-Barrégo)
  • Badania genetyczne
    • Wskazanewskazane w razie sytuacji występowania przypadków choroby w rodzinie lub objawówprezentowania cech klinicznych choroby dziedzicznejgenetycznej
    • Badanie z zakresu medycyny molekularnej jako- diagnostykadopasowane stopniowapod w zależności odkątem przypuszczalnego sposobu dziedziczenia, wieku, w którym ujawniły się objawy choroby oraz wyników badań elektrofizjologicznych.
  • Biopsja nerwów
    • Wskazana w przypadku ciężkiej lub postępującej postaci polineuropatii, w przypadku której diagnozy nie można potwierdzić w inny sposób, konsekwencjeoraz jeśli może to wpłynąć na decyzje lecznicze.
    • Inwazyjny, zazwyczaj jednorazowy zabieg, który należy przeprowadziprzeprowadzać w specjalistycznych ośrodkach.
  • W razieDalsze potrzebyrozszerzanie dalszebadań dodatkowew badania,zależności od potrzeb
    • Badaniebadanie kontrastowe rentgenowskiegórnego zeodcinka środkiemprzewodu kontrastującympokarmowego lub scyntygrafia opróżniania żołądka (gastric emptying scintigraphy - GES)
      • Możliwośćwykrywanie wykryciaopóźnionego lub niepełnego opróżnienianiania żołądka lub dłuższego czasu pasażu jelitowego(gastropareza) 
    • Badaniebadanie USG jamy brzusznej z określeniemoceną pozostałejzalegającej iloobjętości moczu w pęcherzu oraz cystometria urodynamiczna
      • Możliwośćwykrywanie wykrycia zaburzeniazaburzeń opróżniania pęcherza, ocena czynności mięśnia wypieracza pęcherza
    • Badaniebadanie okulistyczne i test Schirmera
    • RTG klatki piersiowej
    • rozszerzone badanie markerów nowotworowych (diagnostyka obrazowa, badanie ginekologiczne lub urologiczne, test iFOBT, endoskopia, punkcja szpiku kostnego)
    • Biopsjabiopsja odbytuodbytnicy (w celuprzy wykryciapodejrzeniu polineuropatii amyloidowej)

Działania i zalecenia

Wskazania do wystawienia skierowania

  • W przypadku łagodnych objawów ze strony układu autonomicznego, w przypadku polineuropatii nie jest zwykle wymagane skierowanie do szpitala.
  • Skierowanie do neurologa należy rozważyć w przypadku następujących objawów:
    • znacznie uwidaczniające sięznaczne deficyty motoryczne;
    • ostra postać choroby i nasilanie się objawów;
    • asymetria deficytów neurologicznych;
    • początkowe objawy zlokalizowane na kończynie górnej;
    • mononeuropatia i zaburzenieuszkodzenie nerwu czaszkowego;
    • towarzyszące ośrodkowe objawy neurologiczne;
    • przypadki neuropatii w rodzinie.

Ogólne informacje o leczeniu

  • Celem jest leczenie choroby podstawowej, na przykład:
    • optymalna kontrola stężenia glukozy we krwi w przypadku cukrzycy typu 1 oraz typu 2
    • Plazmaferezaplazmafereza lub immunoglobulinypodaż dożylnieylna immunoglobulin w przypadku zespołu Guillaina-Barrégo
    • W przypadku rodzinnej amyloidozy najskuteczniejszą formą leczenia jest przeszczep wątroby.1
    • Leczenieleczenie pierwotnego guzaonkologiczne w przypadku neuropatii paraneoplastycznej
  • W niektórych przypadkachsytuacjach, zwłaszcza w postacipostaciach przewlekłejych, objawy nie odwracalnenieodwracalne.
    • Celem leczenia jest wówczas zatrzymanie postępów polineuropatii.
  • W przypadku niektórych rodzajów (autonomicznej) polineuropatii nie jest dostępne leczenie objawowe.
  • Leczenie objawowekontrolujące w celu kontroli objawówobjawy ze strony układu autonomicznego jest przykładowo możliwe w przypadku1,1628:
  • W niektórych rodzajach autonomicznej polineuropatii nie jest możliwe leczenie objawowe.

Leczenie objawowe

Niedociśnienie ortostatyczne

  • Leczenie odwracalnych przyczyn (np. odwodnienia, działań niepożądanych farmakoterapii)
  • Edukowanie pacjentów na temat objawów choroby i jej przyczyn
  • W razie potrzeby zwiększona podaż płynów i soli1,1729
  • Ewentualnie dodatkowo farmakoterapia1,1729-30
    • Mineralokortykosteroidysympatykomimetyki: midodryna doustnie 2,5 mg 3 razy na dobę, stopniowe zwiększanie dawki do 10 mg 3 razy na dobę - lek pierwszego rzutu
    • mineralokortykosteroidy: fludrokortyzon doustnie 0,1 mg 1 raz na dobę, stopniowe zwiększanie dawki do 0,2 mg 1 raz na dobę - stosowanie poza zarejestrowanymi wskazaniami (Fludrokortyzonoff-label); Może powodować istotne działania niepożądane.
    • kofeina
    • atomoksetyna doustnie 18 mg 1 raz na dobę – stosowanie poza zarejestrowanymi wskazaniami (off-label)
    • Sympatykomimetykipirydostygmina doustnie 60 mg 1 raz na dobę - stosowanie poza zarejestrowanymi wskazaniami (np. midodrinoff-label)
    • Kofeina

Autonomiczne zaburzenia układu pokarmowego

  • Gastropareza
    • Optymalna kontrola stężenia glukozy we krwi polepszapoprawia perystaltykę przewodu pokarmowego.1.
    • częste, mniejsze posiłki z niewielką ilością łatwo przyswajalnych węglowodanów, o niewielkiejmałej zawartości tłuszczu
    • przyjmowanie płynów w wystarczającejodpowiedniej ilości
    • możliwe prokinetyki stosowane pozarejestracyjniepoza zarejestrowanymi wskazaniami (off-label), np. itopryd 50 mg 3 razy na dobę, metoklopramid 10 mg 1-3 razy na dobę (do 5 dni)31
  • Osłabienie perystaltyki jelit
    • zwiększenie spożycia błonnika oraz ilości przyjmowanych płynów
    • regulujące układ trawienny produkty spożywcze, takie jak nasiona babki jajowatej lub otręby pszenne
    • w razie potrzeby środki przeczyszczające o działaniu osmotycznym (np. makrogol)
    • pseudoobstrukcja (niedropseudoniedrożność) jelitowa: ewentualnie neostygmina

Autonomiczne zaburzenia układu moczowo-płciowego

  • Systematyczne opróżnianie pęcherza przez pacjentamoczowego
    • Skurcz pęcherza można wspomagać, wykonując np. manewr Valsalvy.
  • W przypadku brakuzniesienia aktywności mięśnia wypieracza może zaistnieć konieczność samodzielnego regularnego cewnikowania pęcherza moczowego.1.
  • W przypadku długotrwałegougo trwającego uszkodzenia należy rozważyć stałą cystostomię.

Zaburzenia erekcji

  • Poradnictwo i wykluczenie innych przyczyn zaburzeniazaburzeń erekcji
  • Określenie potrzeby leczenia (subiektywne odczuwanie dolegliwości)
  • Farmakoterapia
    • Inhibitoryinhibitory 5-fosfodiesterazy, takie jak np. sildenafil doustnie 25-100 mg około 1 godzinę przed stosunkiem
    • Należy zachowywazachować środki ostrożnościć i zwrócić uwagę na przeciwwskazania (między innymi niedociśnienie ortostatyczne) oraz interakcje lekowe (np. nitrogliceryna).
  • Ewentualnie metody chirurgiczne, np. implantacja protezy prącia

Hiperhydroza

  • Określenie potrzeby leczenia (subiektywne odczuwanie dolegliwości)
  • Na poczPoczątkutkowo leczenie miejscowe, nanp. przykładpreparaty z chlorkiem glinu
  • W przypadku, gdynieskuteczności objawyterapii się- utrzymują,do zastrzykrozważenia iniekcje z toksyną botulinową
  • W większości przypadków nie ma potrzeby przeprowadzania inwazyjnej sympatektomii.

Informacje dla pacjentów

Informacje dla pacjentów na Deximed

Źródła

Piśmiennictwo

  1. Freeman R. Autonomic peripheral neuropathy. Lancet. 2005 Apr 2-8;365(9466):1259-70. Review. PubMed PMID: 15811460. www.ncbi.nlm.nih.gov
  2. Maser RE, Mitchell BD, Vinik AI, Freeman R. The association between cardiovascular autonomic neuropathy and mortality in individuals with diabetes: a meta-analysis. Diabetes Care 2003; 26: 1895-1901. PubMed
  3. Witek P, Katra B. Neuropatia cukrzycowa. Medycyna praktyczna. (dostęp 04.02.2024) www.mp.pl
  4. Kaplan SA, Blaivas JG. Diabetic cystopathy. J Diabet Complications 1988; 2: 133-9. PubMed
  5. Bacon CG, Hu FB, Giovannucci E, Glasser DB, Mittleman MA, Rimm EB. Association of type and duration of diabetes with erectile dysfunction in a large cohort of men. Diabetes Care 2002; 25: 1458-63. PubMed
  6. Jones KL, Russo A, Stevens JE, Wishart JM, Berry MK, Horowitz N. Predictors of delayed gastric emptying in diabetes. Diabetes Care 2001; 24: 1264-9. PubMed
  7. Maleki D, Locke III GR, Camilleri M, et al. Gastrointestinal tract symptoms among persons with diabetes mellitus in the community. Arch Intern Med 2000; 160: 2808-16. PubMed
  8. Musiał N, Jankowicz-Szymańska A, Pietrzyk J A. Zespół Guillain-Barré, czyli o chorobie będącej wyzwaniem dla lekarzy różnych specjalności. Health Promotion & Physical Activity 2018; 2 (3): 15-19. journals.anstar.edu.pl
  9. Jaszczura M, Morawiecka-Pietrzak M, Woźny Ł. et al. Zespół Guillaina–Barrégo – najczęstsza, ale trudna do rozpoznania polineuropatia nabyta. Pediatr Med Rodz 2018; 14 (3): 271–276 pimr.pl
  10. Low PA, Vernino S, Suarez G. Autonomic dysfunction in peripheral nerve disease. Muscle Nerve. 2003 Jun;27(6):646-61. Review. PubMed PMID: 12766975 www.ncbi.nlm.nih.gov
  11. Adams D. Hereditary and acquired amyloid neuropathies. J Neurol 2001; 248: 647-57. PubMed
  12. Filipowicz-Sosnowska A, Goncerz G. Amyloidoza. Interna - Mały Podręcznik. Medycyna Praktyczna. (dostęp 04.02.20224) www.mp.pl
  13. Lipowska M, Drac H, Rowczenio D. et al. Transthyretin-related familial amyloid polyneuropathy (ATTR-FAP) in Poland — genetic and clinical presentation. Neurol Neurochir Pol 2020; 54(6): 552-560. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
  14. Axelrod FB. Hereditary sensory and autonomic neuropathies: familial dysautonomia and other HSANs. Clin Auton Res 2002; 12: I2-4. www.ncbi.nlm.nih.gov
  15. Heimer G, Neuser S, Ben-Zeev B. et al. TECPR2-Related Hereditary Sensory and Autonomic Neuropathy with Intellectual Disability. In: Adam MP, Feldman J, Mirzaa GM, et al., editors. GeneReviews® [Internet]. Seattle (WA): University of Washington, Seattle; 1993-2024. www.ncbi.nlm.nih.gov
  16. Drac H. Dziedziczne neuropatie ruchowe i czuciowo-autonomiczne. Polski Przegląd Neurologiczny 2009; 5(2): 88–93 journals.viamedica.pl
  17. Bodzioch M., Choroba Fabry'ego w skrócie. Medycyna praktyczna, 2020. (dostęp 04.02.2024) www.mp.pl
  18. Niedźwiedzka-Stadnik M, Nowakowska-Radziwonka E. Zakażenia HIV i zachorowania na AIDS w Polsce w 2022 roku. Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. (dostęp 04.02.2024) wwwold.pzh.gov.pl
  19. Robinson-Papp J, Sharma S, Simpson DM, Morgello S. Autonomic dysfunction is common in HIV and associated with distal symmetric polyneuropathy. J Neurovirol. 2013 Apr;19(2):172-80. doi: 10.1007/s13365-013-0160-3 Epub 2013 Apr 12. PubMed PMID: 23580249. www.ncbi.nlm.nih.gov
  20. Flisiak R, Sawiec P, Rymer W. Botulizm (zatrucie jadem kiełbasianym). Interna - Mały Podręcznik. Medycyna Praktyczna. (dostęp 04.02.2024) www.mp.pl
  21. Merz B, Bigalke H, Stoll G, Naumann M. Botulism type B presenting as pure autonomic dysfunction. Clin Auton Res 2003; 13: 337-8. PubMed
  22. Piradov MA, Pirogov VN, Popova LM, Avdunina IA, Diphtheritic polyneuropathy: clinical analysis of severe forms. Arch Neurol 2001; 58: 1438-42. PubMed
  23. Manikyamba D, Satyavani A, Deepa P. Diphtheritic polyneuropathy in the wake of resurgence of diphtheria. J Pediatr Neurosci. 2015 Oct-Dec;10(4):331-4. doi:10.4103/1817-1745.174441 PubMed PMID: 26962337. www.ncbi.nlm.nih.gov
  24. Bertinotti L, Bracci S, Nacci F, et al. The autonomic nervous system in systemic sclerosis: a review. Clin Rheumatol 2004; 23: 1-5. PubMed
  25. Wasilewski R, Lipniacka A, Odnoczko E. et al. Ostra porfiria przerywana. Interna - Mały Podręcznik. Medycyna Praktyczna. (dostęp 04.02.2024) www.mp.pl
  26. Babicki M. Polineuropatia – definicja, przyczyny, diagnostyka oraz możliwości leczenia. Lekarz POZ. 2023; 9(2): 93-97. www.termedia.pl
  27. Metelka R. Heart rate variability--current diagnosis of the cardiac autonomic neuropathy. A review. Biomed Pap Med Fac Univ Palacky Olomouc Czech Repub. 2014 Sep;158(3):327-38. doi: 10.5507/bp.2014.025 Epub 2014 Jul 4. Review. PubMed PMID: 25004914 www.ncbi.nlm.nih.gov
  28. Vinik AI, Maser RE, Mitchell BD, Freeman R. Diabetic autonomic neuropathy. Diabetes Care 2003; 26: 1553-79. PubMed
  29. Freeman R. Treatment of orthostatic hypotension. Semin Neurol. 2003 Dec;23(4):435-42. Review. PubMed PMID: 15088264 www.ncbi.nlm.nih.gov
  30. Kim MJ, Farrell J. Orthostatic Hypotension: A Practical Approach. Am Fam Physician 2022; 105(1): 39-49. (kons. i kom. Piotr Kułakowski) (dostęp 04.02.2024) www.mp.pl
  31. Wiszniewski M. Gastropareza. Interna – Mały Podręcznik. Medycyna Praktyczna. (dostęp 04.02.2024) www.mp.pl

Autorzy

  • Magdalena Karpiuk, lekarz, w trakcie specjalizacji z medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (recenzent)
  • Sławomir Chlabicz, Prof. dr hab. n. med., specjalista medycyny rodzinnej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku (redaktor)
  • Jonas Klaus, lekarz w trakcie specjalizacji z neurologii, Hamburg
G60; G600:; G601:; G602:; G603:; G608:; G609:; G61; G610:; G618:; G619:; G62; G620:; G621:; G622:; G628:; G629:; G63; G630:; G631:; G632:; G633:; G634:; G635:; G636:; G638:; G64; T44
N94
Polineuropatia; Autonomiczna polineuropatia; Pandysautonomia; Autoimmunologiczna neuropatia autonomiczna; Idiopatyczna neuropatia autonomiczna; Pandysautonomia; Dysautonomia idiopatyczna; Neuropatia cukrzycowa; Polineuropatia z zajęciem układu autonomicznego; Autonomiczna neuropatia sercowo-naczyniowa; Sudomotoryka; Potliwość; WytwarzanieWydzielanie potu; Anhydroza; Hipohydroza; Hiperhydroza; Zmienność rytmu serca; Gastropareza; Zaparcie rzekome; Osłabienie perystaltyki; Zaparcie; Biegunka; Biegunka cukrzycowa; Cystopatia cukrzycowa; Zaburzenia czynności pęcherza; Stopa Charcota; Neuroosteoartropatia; Neuroartropatia; Gastropareza cukrzycowa; Neuropatia amyloidowa; Dziedziczna amyloidoza; Porfiria; AIP; Zespół Guillaina-Barrégo (GBS); Zespół Guillaina-Barrégo; Zmienność rytmu serca; Zmienność rytmu sercaGBS; Ostra samoistna neuropatia autonomiczna; Autoimmunologiczna choroba zapalna; Idiopatyczna neuropatia autonomiczna; Polineuropatia cukrzycowa; Polineuropatia z objawami amyloidozy; Polineuropatia paraneoplastyczna; Dziedziczna neuropatia czuciowo-autonomiczna; HSAN; Zespół Rileya-Daya; Polineuropatia związana z HIV; Polineuropatia z objawami porfirii
Autonomiczne neuropatie obwodowe
document-disease document-nav document-tools document-theme
Choroba obwodowego układu nerwowego (peripheral nervous system - PNS) z udziałem nerwów autonomicznego (wegetatywnego) układu nerwowego1 Autonomiczny układ nerwowy jest odpowiedzialny za regulację niezależnych od woli funkcji organizmu (np. układukrążenia krwionośnegokrwi, oddychania, trawienia).
Medibas Polska (staging)
Autonomiczne neuropatie obwodowe
/link/3802ab29537e4d8b921fc33b6ef2509d.aspx
/link/3802ab29537e4d8b921fc33b6ef2509d.aspx
autonomiczne-neuropatie-obwodowe
SiteDisease
Autonomiczne neuropatie obwodowe
K.Reinhardt@gesinform.de
Klive.Reinhardt@gesinformcom#dr.dedabrowska@wp.pl
pl
pl
pl